ผู้จัดโรงเรียนเกษตรกร มือใหม่หัดขับ
เมื่อปี 49 เดือนนี้ (มิถุนายน) ทีมทำงานโรงเรียนเกษตรกรจังหวัดยะลา ได้ไปตั้งโรงเรียนเกษตรกรที่ตำบลคีรีเขต อำเภอธารโต จังหวัดยะลา ซึ่งเป็นพื้นที่ที่มี ยางพารา ทุเรียน ลองกอง เป็นพืชหลัก ผู้เขียนในฐานะผู้รับผิดชอบงานโรงเรียนเกษตรกร (ไม่มีงบ) ก็นัดแนะ มอบหมายงานแก่คณะทำงาน ซึ่งประกอบด้วย หัวหน้ากลุ่มส่งเสริมฯ หัวหน้ากลุ่มเกษตรกรฯ ผู้รับผิดชอบไม้ผล เจ้าหน้าจากกลุ่มเกษตรฯ และฝ่ายยุทธศาสตร์ ว่าใครจะทำหน้าที่อะไร
...ต้องบอกเล่าปัญหาไว้ก่อนคือเมื่อปี 2549 เป็นปีวิกฤตลองกอง คือลองกองทั้งจังหวัดยะลา พากันประท้วง ไม่ออกดอก เนื่องจากฝนตกตลอด ไม่ยอมทิ้งช่วงแล้งให้ต้นลองกองได้พักตัวเตรียมออกดอก (เป็นที่ทราบกันอยู่แล้วว่าผลไม้เมืองร้อน ต้องกระทบแล้งจึงแตกตาดอก) ....
เราก็กะกันว่า ที่นี่...ต้องเปิดโรงเรียนลองกอง แน่นอน.....เพราะเหตุผลคือ ลองกองที่นั่นไม่ออกดอก เกษตรอำเภอบอกว่ามีลองกองบางพื้นที่ออกดอก และที่สำคัญ เรามีศูนย์คัดแยกผลไม้ชุมชน ซึ่งจะเรียกง่ายๆ คือ ศูนย์คัดแยกลองกอง นั่นแหละ เพราะเป้าหมายอยู่ที่ลองกองเป็นหลัก
ผล เกษตรกรมาร่วมเวทีครั้งแรก 40 กว่าคน ทีมงานชี้แจง พูดคุย ทำความเข้าใจกันและกัน..จนถึงเวลาหาข้อตกลง
ผ่าง.......โรงเรียนทุเรียน........อึ้งไปเลย
บทเรียนที่สำคัญ 1.อย่าคิดแทนชาวบ้าน เพราะความต้องการของเขาอาจไม่เหมือนที่เราคิด 2. เวที ที่เปิดกว้างสำหรับชาวบ้าน จะทำให้เราทำงานตรงกับความต้องการ 3. แผนที่ดี ต้องยืดหยุ่น และเปลี่ยนแปลงได้เสมอ
ข้อคิด 1. ในการเปิดโรงเรียนเกษตรกร ครั้งนี้ เป็นการทำงานโดยไม่ได้ยึดโครงการ แต่เป็นการทำงานภายใต้ภารกิจของกรม (เดิม) คือการถ่ายทอดเทคโนโลยี ฯ แก่เกษตรกร ไม่มีงบประมาณสนับสนุน นอกจากค่าน้ำมันรถ และเบี้ยเลี้ยงในบางครั้ง (ที่มีเงินเหลือให้เบิก) จึงสามารถทำงานแบบยืดหยุ่น และปรับเปลี่ยนแผนได้ตลอดเวลา ...เกษตรกรมีความพึงพอใจ เพราะตอบสนองความต้องการ....2. เจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติสามารถเลือกพื้นที่ในการปฏิบัติงานได้ ..เป็นพื้นที่ที่ยังสามารถทำงานได้
ความเห็น (1)
- โรงเรียนเกษตรกร....เป็นคำตอบสุดท้าย..ถูก..ถูก..ต้อง.
- แล้วต่อยอดเป็น KM.