ตาม IS ไปอินเดีย: สงครามพ่อค้า

น่าตกใจเมื่อเห็นหนุ่มอินเดียมามะรุมมะตุ้มรถกันซะขนาดนั้น แต่ก็แอบดีใจได้ของฝากราคาย่อมเยา และดูดีใช้ได้ทีเดียว

สวัสดีค่ะเพื่อน ๆ G2K

เฮ้อ...ช่วงนี้มีอะไรมากระทบจิต ทำให้เบื่อๆ เข้ามาเขียนเรื่องราวให้เพื่อนๆ อ่านดีกว่า เผื่อจะหายเหงาขึ้นมาได้

ต่อเนื่องจากตอนที่ไปเที่ยววังนะคะ

• คุณไกด์บอกว่า ลงไปเดิน ไปถ่ายรูป ต้องระวังกระเป๋าดีๆ เพราะคนแน่น ระวังจะโดนล้วง และถ้าหลง (วังแห่งสุดท้ายใหญ่) ให้กลับมาเจอกันที่รถ
• เรื่องกระเป๋าหิ้วผู้หญิง เป็นเรื่องที่ต้องระวังในทุกๆ ที่อยู่แล้ว จึงเป็นปกติที่ต้องแทบจะกอดไว้ดังเป็นลูก ฮ่าฮ่า เพราะมีทั้ง Passport และกะตังค์
• คุณไกด์ยังย้ำอีกว่า อย่าให้เงินขอทาน ยิ่งเป็นเด็กๆ ด้วยแล้ว เค้าจะมาทำหน้าตาหน้าสงสารมั่กมาก เพราะถ้าให้แล้ว เท่านั้นล่ะ ไม่ถึงครึ่งนาที ลูกเด็กเล็กแดงที่ไหนไม่รู้ เป็นสิบ จะมารุมคุณ ... ครับผม ... ทุกคนไม่มีใครให้
• คุณไกด์บอกอีกว่า เวลาซื้อของ ต่อรองราคาได้ (นั่นๆ เสร็จเลย บอกไบ้งี้) แต่ถ้าจะไม่ซื้อ ไม่ต้องไปพูดคุยนะ มิฉะนั้น อาจจะเป็นดังในภาพ

เหตุการณ์นี้ สนุกสนาน ตื่นเต้น ตกกะใจ ขำๆ แปลกแต่จริง ฮ่าฮ่า

ที่ทางออกของวัง จะมีคนวางแผงแบบแบกะดินบ้านเรา ขายของปะปราย แต่ที่เป็นเรื่องเป็นราวคือ งานไม้ มีช้างเป็นตัวเล็กๆ ใหญ่ๆ ใส่ตระกร้า เดินมายัดเยียดให้เราสนใจจะซื้อ

คราวนี้มีคนขายกล่องไม้เดินมาสองสามคน กล่องจะมีลักษณะฉลุบ้าง ประดับด้วยเหล็กบางๆ แกะเป็นลายบ้าง ด้านในบุกำมะหยี่ ดูงานหยาบๆ ไม่เรียบร้อยสักเท่าไหร่

คนขายเสนอขายราคากล่องละ 120 รูปีเท่านั้น จะว่าไปก็ดูดีนะ แต่ก็แพงนะ มีเพื่อนอาจารย์เกิดจะสนใจ พูดคุยกะคนขาย เท่านั้นล่ะ สองสามคน เริ่มกลายเป็นสี่ห้าคน เดินมารุมๆ กลุ่มคณะทัวร์เรา

จากที่เราทำท่าทางไม่สนใจ ก็เริ่มเดินหนี

มีพี่คนนึง กำลังจะหาของฝาก เลยลองต่อราคาดู ได้มากล่องละ 100 รูปี เลยซื้อสองกล่อง เมื่อเห็นว่าขายได้ คนขายจึงส่งม้าเร็วไปบอกเพื่อนๆ มามะรุมมะตุ้มยิ่งขึ้น

พวกเราจึงเดินขึ้นรถมาเลย เพื่อนๆ ถามพี่คนนั้นว่าซื้อมาเท่าไหร่ ได้ความว่า กล่องละร้อย เริ่มมีคนสนในเพิ่มขึ้น เพราะดูดีอยู่ (มันใหญ่ดี)

เมื่อเริ่มสนใจ จึงเริ่มคิดจะได้ราคาถูกกว่าพี่คนแรกที่ซื้อ

ต่อไปต่อมาได้ว่า สามกล่องร้อย ผู้เขียนจึงได้มาสามกล่อง และอาจารย์หลายๆ ท่านก็รู้สึกจะคนละสามกล่อง

พี่คนที่ซื้อคนแรกจึงเซ็งไปตามระเบียบ

^__^

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ

• เป็นเรื่องเล่าต่างแดนที่สะท้อนมุมชีวิตวัฒนธรรมได้ไม่น้อย
• 3 กล่องร้อย ...  ซื้อทีหลังดังกว่าใช่ไหมครับ
• ชีวิตต่างแดน  บางเรื่องก็ดูราวกับต้องเสี่ยงโชค
• ...
• ขอให้มีความสุขกับการเดินทางของชีวิตนะครับ

[IS]

สวัสดีค่ะคุณแผ่นดิน

มาไวดีจัง กำลังนั่งนึกๆ ว่าใช่สามกล่องร้อยมั้ยนะ ทำไมมันจะถูกจัง แต่ที่จำได้คือ ถ้าไม่ถูกคงไม่ซื้อแน่ๆ ฮ่าฮ่า น่าจะใช้นะ

เพราะตอนนั้นยังนึกๆ ว่าเค้าเอาต้นทุนมาจากไหนกัน แต่งานก็ไม่ปราณีตมาก เพียงแต่กล่องใหญ่ดี

และถูกต้องเลยคร้าบบบ ซื้อทีหลังถูกกว่า อิอิ

ป.ล. แอบไปดูคุณแผ่นดิน sound track ในบันทึกคุณบอลมา อิอิ ไม่เหมือนรูปนี้เลยนะ -->

[จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร]

คุณแนนนี่

ดูท่าทางพ่อค้าเอาเรื่องดีเหมือนกันนะครับ

ที่หลวงพระบางก็เหมือนกันครับ ผมออกไปใส่บาตรพระ มีแม่ค้ามาเสนอขายข้าวเหนียว มะรุมมะตุ้ม ...

ที่ตลาดมืดก็รุมเสนอขายจนผมใจอ่อน

 

ผมมีข้อเสียคือใจอ่อน ใครตื้อ ผมซื้อหมดครับ 555

[IS]

สวัสดีค่ะคุณลุงเอก

มาพอดีเลย กำลังว่าจะขออนุญาติเลียนแบบสไตส์การนำเสนอภาพซะหน่อย พื้นสีดำจะสวยกว่า แต่เดียวจะเหมือนไป คิคิ เป็นสีเทาตุ่นๆ ซะงั้น

ว่าแต่... ไปใจอ่อนซื้อข้าวเหนียวหมดเลยเนี่ย กะจะกินไปตลอด trip เลยหรอคะ 555

^____^

[จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร]

ข้าวเหนียวสำหรับ ใส่บาตรข้าวเหนียวครับ ผมซื้อไปสองกระติ๊บ หมดไป ๑๔๐ บาท แพงจังครับ กระติ๊บเล็กๆเอง

ทางการท่องเที่ยวของลาวเขาห้ามครับ ห้ามซื้อของจากแม่ค้ากลุ่มนี้

แต่ผมก็อดสงสารพวกเค้าไม่ได้ ก็ทำอาชีพสุจริตนะครับ แต่ว่าก็สรางความรำคาญนิดหน่อย พอทนได้ :)

แต่เวลาคิดเงินนี่สิครับ ข้าวเหนียวกระติ๊บละเกือบ ๘๐ บาท ไม่บ่นครับ ทำบุญครับ...ได้บุญครับ

- - - - - - -

อนุญาตให้ลอกเลียนแบบ การโพสรูปได้ครับ ไม่มีลิขสิทธิ์แต่ประการใดครับท่าน

[IS]

สวัสดีค้า

อ๋อ เข้าใจว่าซื้อไปทานเอง อ๋อ ใช่ๆ เพราะออกไปใส่บาตรพระ (แต่ไม่มีตัวเชื่อมนี่น่า ฮ่าฮ่า)

แต่แพงจริงๆ นะคะ กระติ๊บเล็กๆ ๗๐ บาท สงสัยเป็นข้อเสียจริงๆ ฮ่าฮ่า ข้อให้เสียเงินเยอะ

คงเหมือนเวลาฝรั่งไปเที่ยวซื้อของ แล้วจะได้ราคาแพงกว่าคนไทย แต่จะว่าไปฝรั่งก็ต่อเป็นแล้วนะเดี๋ยวนี้

แต่ทำบุญ...ตักบาตร แล้วทำทานแม่ค้าไปด้วยล่ะกัน

^__^

[พลเดช วรฉัตร]

คุณ IS

เข้ามาสัมผัส"แขก" ด้วยคนครับ ดีทั้งเรื่องและภาพ ช่วยได้มากเพราะจะไปสัมผัสด้วยตัวเองในเร็วๆ นี้ สนุกดีครับ ขอบคุณมาก

[IS]

สวัสดีค่ะคุณพลเดช วรฉัตร 

กำลังจะไปสัมผัส "แขก" หรอคะ ไปที่เมืองไหนคะ อย่าลืมเขียนเล่าให้ฟังด้วยนะคะ

จะรออ่านนะคะ

^___^

[พลเดช วรฉัตร]

คุณ IS

จะไป "เรียน รู้ ดู เล่น" ที่นิวเดลี อินเดียครับ รับรองว่ามีเรื่องมาเล่าใน G2K แน่นอน ที่ผ่านมาก็ได้รู้เรื่อง "อินเดีย" จากหลายท่านในเว็บนี้

ด้วยความปรารถนาดี

พลเดช

http://gotoknow.org/blog/poldejw

[แผ่นดิน]

นั่นนะสิครับ...

ความเป็นจริงคือความเป็นจริง..แต่ก็เห็นทีจะกลับไปหยิกเจ้าคุณบอนเป็นแน่ครับ

[IS]

สวัสดีค่ะคุณพลเดช

ว้าว ไป New Delhi รับรองว่าต้องประทับใจมากแน่ๆ เห็นเพื่อนเคยไปมา มันแตกต่างกับ Bangalore โดยสิ้นเชิงเลยล่ะค่ะ

อินเดียเป็นประเทศที่มีความแตกต่างชัดเจนจริงๆ

^___^

จะรอไปเที่ยวเมืองหลวงเก่าแก่ของอินเดียผ่านคุณพลเดชนะคะ

รอ รอ รอ

^___<

[IS]

สวัสดีค่ะคุณแผ่นดิน

ฮ่าฮ่า

ตกลงความจริงคืออะไรน้า

สงสัยเจอคุณบอนอีกที คงเขียวเป็นจ้ำๆ เพราะโดนไปหลายหยิก

^___^

[ขจิต ฝอยทอง]

• โอโห หลานแนนมาขายของอยู่นี่เอง
• น่าสงสารคนแรกเนอะ
• มีคนแอบเรียกเราว่าเป็นน้องเอกด้วย
• ฮิฮิฮิ
• ไปจุดไฟไว้ที่นี่ฝากไปทักทายหน่อยนะ
• แนะนำทาง Internet ไม่คิดว่าอาจารย์จะน่ารักและขยันกันขนาดนี้
• ที่ 

  UTCC_Blog

    

[อรุฎา หงดิษฐาราม]

• บรรยากาศคล้าย*คล้าย ตอนนั่งรถไฟ ไป สถานีเทพา จังหวัดสงขลาเลย ต่างกันที่ ที่นั่น เป็นแม่ค้า ขาย ข้าว กับแกงเขียวหวานไก่ ใส่กระทงใบตอง
• แรกรถไปจอด กระทงละ 20 บาท ผ่านไป 5 นาทีก็แล้ว  10 นาทีก็แล้ว ("สถานีต่อไป..... !!!) เหลือ 2 กระทง 30 บาท ทันที อิอิ อิ่มกว่า เพิ่มเงินอีก 10 บาทเอง  - - แถมได้ซื้อแบบลุ้นระทึก ด้วยคะ.. 
• หมายเหตุ ต้องเตรียมเงินให้พอดี ถ้าไม่งั้น มั่วแต่ทอน ตกรถ พอดี

[IS]

สวัสดีลุงขจิต

ลุงคนนี้นิ ดูยังไง ไม่ได้ไปขายของ ไปซื้อของสิ

อิอิ

ไปดับไฟให้แล้ว เอ้ย... ไปเป็นพี่เลี้ยงนางงามให้แล้วจ้า UTCC_blog มีแต่สาวสวย มิน่าล่ะ ลุงขจิตดูแลใกล้ชิดเชียว

อิอิ

^___^

[IS]

สวัสดีค่ะคุณอรฏา

เห็นภาพเลยค่ะ ได้ทานข้าวสองกระทง อิ่มจังจ่ายนิดเดียวล่ะสิ อิอิ

 

ว่าแต่ ข้าวกับแกงเขียวหวานใส่กระทงใบตองเนี่ย มันไม่หกหรอคะ ห่อดีนะเนี่ย

 

หิวเลย พูดถึงอาหาร

 

^___<