"เสือ 3 ตัว" .....ท่านว่าตัวไหนร้ายกาจที่สุด ?
ผู้เขียนเข้ามาเป็นสมาชิก G2K นับนานหลายเดือนอยู่
พอจะทราบมาบ้างว่า มีสมาชิกไม่น้อยที่"สนใจใฝ่ธรรม"
ในระดับที่จะนำไปใช้ในชีวิตประจำวันได้อย่างมีความสุข สงบเย็น
สังเกตจากถ้อยคำที่เคยได้แผ่วผ่านเป็นการบ่งบอก ครับ
บันทึกนี้ จึงวางเป็น"ปุจฉา"ตามหัวข้อข้างบน นั่นแหละ
คือว่า...เคยได้ยินผู้รู้บางท่านกล่าวว่า "โลภ โกรธ หลง"
หรือ โลภะ โทสะ โมหะ เปรียบเหมือน"เสือ 3 ตัว"
อยากให้มาร่วม"วิสัชนา" กันว่า "เสือตัวไหน มีความร้ายกาจมากที่สุด ?"
เพียงแค่อยากทราบเหตุผลอันหลากหลายเท่านั้น คงไม่มีผิด-ถูก ครับผม
...........................................................................................
ความเห็น (12)
สวัสดีครับคุณ augustman
เท่าที่ทราบมา คงเป็น ตัวหลง ครับ ตอนผมเด็กๆเข้าใจว่าหลงนี้ หมายถึงแค่หลงลืม แต่พอโตขึ้นมาเจ้าตัวหลงนี้มันไม่ธรรมดานี่หว่า เพราะมันคือ หลงผิด เพราะหลงผิดจึงไม่เผื่อแผ่และแบ่งปัน เพราหลงผิดจึงไม่ให้อภัย
ขอบคุณครับ
สมพงศ์ ตันติวงศ์ไพศาล
สวัสดีครับ.....คุณสิงหาแมน..ครับ การปุจฉา เพื่อวิสัชชนานั้น เป็นการคิดเอาเล่นก็ได้ จริงก็ได้ ......
ถ้าปุจฉากันจริงแล้ว ผู้ใฝ่ในธรรม มองว่า การพูดหรือการเขียนนั้นมุ่งเพื่อดำริออกจากกาม หรือไม่? มุ่งให้บริโภคน้อยหรือไม่? หรือมุ่งอรรถะ(เนื้อหา)มุ่งธรรม(คำสั่ง คำสอนของพระพุทธเจ้า)หรือไม่? มุ่งประเทืองปัญญาไม่เกี่ยวข้องกับการเมือง การปกครองประเทศ หรือไม่? และยุแย่ให้สงฆ์แตกกันหรือไม่? เหล่านี้เป็นสิ่งที่ต้องคำนึงถึงครับ ก่อนจะตอบสิ่งไรออกไปครับ...........
กิเลส คือ โลภะ โทสะ โมหะ หรือโลภ ,โกรธ ,หลง ไม่เปรียบเป็นเสือครับ เพราะเหตุว่า เราจะศึกษาธรรมตามที่พระพุทธเจ้าบัญญัติไว้แล้ว ไม่บัญญัติใหม่ครับ และไม่บอกว่าตัวใดเป็น มีความร้ายกาจมากที่สุดครับ...... แต่ให้ทราบว่า กิเลสทั้งปวงควรละให้มากที่สุดครับ
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ คุณ ข้ามสีทันดร
...............
เห็นด้วยอย่างยิ่งที่แสดงความเห็นมา ครับ
..................................................
เมื่อ"โมหะ"หรือโง่ครอบงำจิตใจผู้ใด เขาย่อมมืดหน้าตามัว เหมือนหลง ลงไปในถ้ำที่ไร้แสงสว่าง หาทางออกไม่ได้
ผู้ที่มี"โมหะ"เขาย่อมเห็น"โลภะ"ว่าโลภได้มากเท่าไรยิ่งดี อย่างที่เกิดความวุ่นวายทั่วไปในสังคมปัจจุบัน พอไม่ได้ดังใจก็เกิด"โทสะ"ความโกรธ หาทางทำลายฝ่ายขัดขวางนานาประการ
........................................................
ขอฝาก"กาพย์ยานี ๑๑" ไว้ให้อ่านเล่น ครับ
.............................................................
"โมหะ"ตามืดบอด...........นอนกกกอดความโง่ไว้
หลงผิดติดตามไกล.........มิจฉามากยากบรรเทา
ดุจหลงลงสู่ถ้ำ.................แสงแห่งธรรมถูกบังเงา
มืดล้ำนำความเขลา........ดึงโลภะ โทสะไป
"โลภะ"สิงเข้าตัว............หน้ามืดมัวเห็นแก่ได้
กังฉินโกงกินไซร้...........เมินมองข้ามความเพียงพอ
มากมายใช้เล่ห์กล.........ไม่คิดสนผลกรรมก่อ
พระเจ้าที่เฝ้ารอ.............บูชาเงินเพลิดเพลินใจ
"โทสะ"พยาบาท..........เลวร้ายกาจอาจทำได้
ฆ่าฟันจนบรรลัย..........เห็นเหี้ยมโหดโฉดชั่วช้า
โทสะเข้ามาสิง............ทำทุกสิ่งดุจผีบ้า
อรรถธรรมไม่นำพา.....จิตมืดมนอนธการ๚
................................................Augustman
ขอบคุณมาก ที่มาร่วมแสดงความคิดเห็น ครับผม
.
สวัสดีครับ คุณ สมพงศ์ ตันติวงศ์ไพศาล
..............
คงแค่ฝากให้คิดเล่นๆ มากกว่า แต่ถ้าคิดเปรียบกับความจริงก็ไม่น่าจะเสียหาย
มอง"เจตนาดี"เป็นหลัก ครับ
มิได้มุ่ง"ปุจฉา"ลงลึกหลากประเด็นอย่างที่บอกมาหรอกครับ
ผู้ที่เปรียบกิเลสสามตัวเป็นเสือ คงแค่อยากให้มองเห็นว่า"ร้ายกาจ"เพียงใด หากใครนำมันมาเลี้ยงเอาไว้ และคงมุ่งจะสื่อให้เห็นง่ายมากกว่าอย่างอื่น มิได้คิดบัญญัติสิ่งใหม่แต่อย่างใด ครับ
ผมขอเปรียบเล่นๆ ดังนี้ครับ
ตัวที่ 1 "โลภะ" ทำให้เกิด แย่งชิงวิ่งราว ปล้นจี้ ไปถึงทุจริตคอรัปชั่น โกงกิน ทำทุกสิ่งให้ได้มาซึ่งสิ่งที่ตนต้องการ "ไม่ได้ด้วยเล่ห์ ก็เอาด้วยกล
ไม่ได้ด้วยมนตร์ ก็เอาด้วยคาถา"
ขอเรียกว่าเล่นๆว่า... "ร้ายเหลือทน"
ตัวที่ 2 "โทสะ" ทำให้เกิด พูดจาด่าทอ ฆ่าทำลายล้าง ฯลฯ
ขอเรียกว่า..."ร้ายระห่ำ" หรือ "ร้ายอำมะหิต" เพราะเห็นชัดแจ้ง ตัวนี้บางแห่งกล่าวถึงโทษภัยไว้มากมาย
ตัวที่ 3 "โมหะ" ทำให้ คิด พูด ทำ ด้วยความหลงผิดต่างๆนานา
ขอเรียกว่า..."ร้ายลึกล้ำ" มาเงียบงำ เหมือน"ตัวบงการ"อยู่เบื้องหลัง ชักนำกิเลสอีก 2 ตัวให้ตามมา
......................................................
บางแห่งยังเปรียบนิวรณ์ เหมือน"แมลงหวี่" คอยตอมจนน่ารำคาญ นะครับ
ขอบคุณมาก ที่กรุณาฝากความคิดเห็นไว้ น่าคิด น่ารับฟัง..ครับผม
สวัสดีครับ
ตามมาอ่านรอบ 2-3 แล้ว แต่ไม่ลงบันทึกเพราะ รอๆอ่านความเห็นท่านผู้ชมอยู่บ้าง .. รีบไปทำภารกิจบ้าง .. ฯลฯ
อยากแสดงทัศนะต่อเรื่อง บัญญัติเก่า-ใหม่ สักเล็กน้อยว่า ...
ในความเห็นส่วนตัวแล้ว ของดีที่มีมา ควรรักษา แต่อย่าถึงกับ แบก หรือยอมให้มันเป็น เครื่องจองจำ ความ คิดสร้างสรรค์ที่เป็นกุศล เลยครับ เดี๋ยวจะกลายเป็น ถือ แต่ไม่ได้ ใช้ ครับ
- สวัสดีครับ
- สำหรับผมแล้ว , โกรธ คือเสือตัวที่ผมกำลังทำสงครามอยู่อย่างหนัก
- ผมเป็นคนโกรธง่าย ... แค้นง่าย ...รวมถึงรักง่ายด้วยเหมือนกัน
- จึงมักมีคนสะท้อนเป็นทัศนะเหน็บแซวว่า ผมเป็นคนโมโหร้าย แต่ใจดี
- หรือใจดี แต่โมโหร้าย
- ...
- ขอบคุณครับ
สวัสดีครับอาจารย์ ขออนุญาตแสดงความคิดเห็นครับ
- เสือสามตัวที่ว่า ผมว่า โมหะ น่าจะเป็นเสือตัวที่ดุที่สุดครับ
- มันเป็นหัวหน้าเสือที่มี โทสะ และ โลภะ เป็นสมุน
- จะเปรียบเป็นเสือสามตัว หรืองูเห่าสามตัว ก็ล้วนไม่น่าเลี้ยงไว้ทั้งนั้นแหละครับ
- ผมก็คนหนึ่งล่ะที่ไม่อยากเลี้ยง แต่ชอบเผลอให้อาหารมันจนอ้วนพีทุกทีซิน่า
ธรรมะสวัสดีครับ
ตอบน้องบ่าว
 |
กิเลส ตัณหา เปรียบเหมือน"ข้าศึก ศัตรู"
การเรียนรู้เรื่องเกี่ยวกับศัตรูทำให้มองเห็นลู่ทางในการต่อสู้ปราบปราม ทำนอง"รู้เขา รู้เรา"...."รบร้อยครั้ง ชนะร้อยครั้ง"....ว่าไปโน่น...อิอิ
"ธรรมะนำมาเป็นแพนาวาเพื่อโดยสารข้ามฝั่ง เมื่อถึงฝั่งแล้ว ไฉนต้องแบกพาหนะนั้นไปด้วยเล่า"...จำเขามากล่าว ตรงบ้างไม่ตรงบ้าง...แหะๆ
ขอบใจที่แวะมาต่อเติมเสริมคำ ครับ
สวัสดีครับ คุณ
 |
"ฆ่าความโกรธเสียได้ ย่อมอยู่เป็นสุข" ครับ
โกรธง่าย ... แค้นง่าย ..มีกันทั่วไปนะ
แต่"รักง่าย" ไม่แน่ว่า "หน่ายเร็ว"ด้วยหรือเปล่า ไม่บอกไว้ก็ดีนะ ประเดี๋ยวสาวๆ คิดหนัก...อิอิ
โมโหร้าย แต่ใจดี หรือใจดี แต่โมโหร้าย...เอ๊ะ ! จะมาหักลบกันได้ไหมนะ...สงสัย
โทษของความโกรธ หรือ โทสะ กล่าวไว้หลายประการ ขอยกมาสัก 2 ประการ คือว่า
- "คนโกรธ ไม่เห็นอรรถ ไม่เห็นธรรม"
- "ความโกรธเป็นดังสนิมของศาสตราในโลก"
อย่างไรก็ตาม โกรธแล้วมีสติระลึกรู้ว่าโกรธไม่ดีก็นับว่ายังดีอยู่ ครับ
ขอบคุณ ที่แวะมาเสวนาธรรม ครับผม
 |
..............
เห็นด้วยครับ
ขอขยายความเพิ่ม.....ถ้าเปรียบ โลภะ โทสะ โมหะ
เสมือนผู้ต้องหาหรือจำเลย
จำเลยที่ 1 - ได้แก่ผู้จ้างวานอยู่เบื้องหลัง หรือตัว"บงการ" ตกเป็นตัว "โมหะ"
จำเลยที่ 2 - ก็น่าจะเป็นผู้รับงานต่อมา ตกเป็นตัว"โลภะ"
จำเลยที่ 3 - ก็ควรเป็นผู้รับงานสุดท้ายเห็นชัดเจนจับได้คาหลังคาเขา( คาอะไรกันแน่ ) ก็ ตัว"โทสะ" นี่แหละ
โง่ จึง โลภ และ โกรธ ..ถูกต้องนะคร้าบ...อิอิ
ขออภัยผมเองไม่ค่อยได้ลงจากกุฏิ มัวแต่จำวัด มิค่อยได้ไปเยี่ยมใครที่ไหน..ครับ
ขอบคุณ ที่มาร่วมเสวนา ครับผม
จริงๆแล้วเดิมชอบ "คาหนังคาเขา" มากกว่า
แต่ได้ยินใครบางคนบอก"คาหลังคาเขา"..เลยลองมาใช้บ้าง กลับไปเปิดพจนานุกรมนักเรียนดูอีกที
ปรากฏว่าใช้ได้ทั้ง 2 คำ นะ
ไหนๆมาแล้ว ทิ้งกลอนตบท้ายบันทึกเสียหน่อย...
...........................................
ตัวที่สามน่ากลัวตัวร้ายกาจ
ใจพลั้งพลาดหลงผิดคิดโง่เขลา
ด้วยโมหะกิเลสเหตุมัวเมา
ชักนำเอาเสืออีกสองต้องดำเนิน
เสือตัวหนึ่งตามติดคิดอยากได้
หักห้ามใจไม่อยู่ดูขัดเขิน
คอรัปชั่นกังฉินโกงกินเพลิน
โลภมากเกินเก็บไว้ไม่รู้พอ
เสือตัวสองตามต้อยพลอยประสม
เพราะโง่งมเคืองขุ่นวุ่นใจหนอ
สติขาดพลาดพลั้งมิรั้งรอ
โทสะต่อตามติดคิดตรองดู๚
............................................
ขอบใจ น้อง Handy ที่เข้ามาบอกกล่าว