เราดื่มเหล้าหรือเหล้าดื่มเรา
สุราอยู่กับสังคมมนุษย์มาช้านาน หลายคนบอกว่าเป็นสิ่งปรนเปรอความสุขของมวลมนุษย์ แต่หากมองอีกมุมหนึ่งสุรากลับเป็นบ่อเกิดของการทำลายความสุขของมนุษย์เราเช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นการเจ็บป่วย อุบัติเหตุ ปัญหาในครอบครัว ปัญหาทางเศรษฐกิจและสังคม ดังที่เราจะเห็นจากโฆษณาของสสส.ยิ่งดื่มยิ่งจน
ทีมสุขภาพอำเภอท่าวังผา ได้เห็นพิษภัยที่เกิดการจากดื่มสุราที่เกินความพอดี แทนที่จะเป็นสิ่งปรนเปรอความสุข แต่กลับสร้างความทุกข์ให้กับตนเอง (ป่วย) ครอบครัว (ทะเลาะเบาะแว้งในครอบครัว) ชุมชนไม่เข้มแข็ง เสียเงินเสียทอง จึงได้จัดทำ “โครงการท่าวังผาลดละเลิกเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์” ขึ้น โดยมุ่งหวังปลุกจิตสำนึกของคนในชุมชนในการเห็นพิษภัยจากการดื่มสุรา และหันมาสนใจสร้างสุขภาพตนเองอย่างจริงจัง โดยเริ่มจากกระบวนการประชาคมหมู่บ้านให้คนในชุมชนมาร่วมกันคิดและกำหนดแนวทาง มาตรการของชุมชนขึ้น มาตรการชุมชนในการลดละเลิกสุรากำหนดเขตปลอดสุรา เช่น วัด โรงเรียน สถานที่ราชการกำหนดงดสุราในงานบุญ เช่น งานศพ ผ้าป่า กฐิน สลากภัตรกำหนดลดการดื่มสุราในงานประเพณี เช่น งานกีฬา งานแข่งเรือ กำหนดมาตรการในชุมชน เช่น การห้ามขายสุราให้แก่เด็ก ไม่เลี้ยงสุราในกิจกรรมงานการเกษตร 
บางพื้นที่ดำเนินการได้ดี แต่บางพื้นที่ก็ยังคงมีปัญหาอุปสรรคในการดำเนินงานเนื่องจากมีแนวร่วมน้อย เพราะคนส่วนใหญ่ยังคิดว่าเป็นสิ่งที่เป็นวิถีอยู่คู่กับสังคมมนุษย์ การให้เลิกไปทำได้ยาก แม้จุดเริ่มต้นของการทำงานจะมีทั้งคนที่เห็นด้วยและเห็นแตกต่างกันไป นั่นเป็นวิสัยปกติของสังคมมนุษย์ คนเราแตกต่างในความคิดได้ แต่อย่าแตกแยกในความรู้รักสามัคคี ถ้าเรายังจะคงดื่มเหล้าก็จงพึงมีสติกำกับตนเองอยู่เสมอว่าเรากำลังดื่มเหล้า มิใช่ให้เหล้ามาดื่มเรา นั่นคือดื่มอย่างมีความรับผิดชอบทั้งต่อตนเองและต่อผู้อื่น แต่ถ้าไม่ดื่มได้จะเป็นดีที่สุด ผมเองหลังจากหันหลังให้กับสุรามาได้ราว 5-6 ปี ก็รู้สึกได้ด้วยตนเองว่ามันได้เรียนรู้ชีวิตและแง่มุมหนึ่งของชีวิตที่มีความสุขอยู่ในสังคมได้โดยไม่มีสุราได้
ความเห็น (1)
ขอสนับสนุนความคิดครับ .......ผมเมื่อก่อนก็เคยนึกอยู่เหมือนกันว่า เรานี่หนอ..วันหยุดกินเหล้าตั้งแต่บ่ายโมง ไปยันเช้าของอีกวัน ..... เราได้อะไรหรือ?...สนุกก็งั้น ๆ คลายทุกข์หรือ ก็งั้น ๆ ทำให้แข็งแรง ก็เปล่า แล้ว เราจะดื่มทำไม? (พอเลิกแล้วทำพูดดีไป) ....หรืออะไรทำนองนี้ ...
ถ้าเราคิด ว่าเหล้าเหมือนน้ำ เรากินน้ำไปก็พอแล้ว ไม่ต้องเสียเงินซื้อหาอีก เพราะความผิดของการติดสุรา คือ ๑ เสียทรัพย์ เสียเงิน เห็นด้วยหรือเปล่าครับ....๒.ถ้าขาดสติ เสียสุขภาพ(เหมือนดื่มยาพิษเข้าร่างกาย) ๓. เสียครอบครัว เพราะถ้าผัวก๊ง เมียก๊ง ก็ไม่เป็นไรแต่ส่วนใหญ่ เมียไม่ก๊งด้วย เขาเหม็นเราน่ะ นาน ๆ เมียก็ไม่เอาเรา ให้นอนนอกบ้านบ้างหล่ะ ๔.เสียเครดิต ไม่ว่าใครถ้าเราว่าเราเมาเป็นอาจิณ ก็ไม่คบด้วยแน่ มีแต่เพื่อนแท้ เพื่อนแม่โขง และเพื่อนขี้เหล้าเป็นโขลง...
เสียทุกอย่าง ไม่ดี ยังทำ ถือว่าจะเป็นแบบอย่างให้คนในครอบครัวยังยากเลย? แล้วชุมชน หรือสังคมจะให้การยอมรับมั้ยครับ.......คงต้องคิดเองหล่ะ