จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร

สวัสดีค่ะคุณเอก

เบิร์ดขอบอกว่าเบิร์ดเป็นอีกคนหนึ่งที่ไม่เชื่อว่า " พุทธศาสนา " จะอ่อนแอเพราะว่าลักษณะของพุทธศาสนาเป็นปรัชญา และทุกๆศาสนาไม่ว่าจะเป็นอิสลาม คริสต์ พุทธ ฯลฯ ก็เป็นทั้งสิ้น...

ตัวการที่จะทำพุทธศาสนาอยู่ในลักษณะที่อ่อนแอคือ" พุทธบริษัท 4 "...ถ้าเรามีพุทธบริษัท 4 ( ภิกษุ  ภิกษุณี  อุบาสก  อุบาสิกา )  ที่เข้าถึงหลักธรรมคำสอนของพุทธองค์  สามารถนำธรรมไปปฏิบัติเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต อีกทั้งสามารถสร้างสรรค์สถาบันและกลไกต่างๆเพื่อให้ธรรมเจริญงอกงามทั้งในระดับบุคคลและสังคม ... " พุทธศาสนา " ไม่เสื่อมหรอกค่ะ และไม่ต้องให้ใครมาปกป้อง ค้ำจุนแต่อย่างใดเพราะพระพุทธศาสนาเหนือกว่าสิ่งสมมุติทั้งปวงรวมทั้งชาติด้วย

เมื่อเป็นเช่นนี้การที่มีคนพยายามกำหนดพื้นที่หรือตำแหน่งแห่งที่ให้กับพระพุทธศาสนา โดยการกล่าวอ้างว่าเรา " ต้อง " ทำอะไรสักอย่างเพื่อความอยู่รอดทางพระพุทธศาสนานั้น จึงเป็นสิ่งที่ต้องตอบคำถามว่าความพยายามที่เป็นไปเพื่อความต้องการอยู่รอดในสังคมไทยหรือเพื่อรักษาพื้นที่ของตนไว้นั้น ต่างอะไรกับการดิ้นรนเพื่อรักษาสถานภาพทางสังคมของบรรดาผู้ที่เคยมีเกียรติสูงสุด มีหน้ามีตาในสังคมแต่ " อุบัติเหตุ " บางอย่างได้ลดทอนเกียรติศักดิ์อันนั้นลงไป จึงดิ้นรนเพื่อยึดพื้นที่ทางเกียรติยศในสังคมไว้ให้นานที่สุด ?...

ส่วนคำตอบว่าคนไทยเห็นอย่างไรกับความพยายามนี้เบิร์ดขออนุมานจากการสำรวจที่พบว่าคนไทยส่วนใหญ่ประมาณ 80 % ไม่เห็นด้วยกับความพยายามที่ดูเหมือนจะกลายเป็นความดื้อรั้นของกลุ่มคนบางกลุ่มนี้ค่ะ

เบิร์ดชวนคุณเอกคุยในเรื่องระบบบริหารคณะสงฆ์ดีกว่า...เพราะระบบบริหารของคณะสงฆ์ควรเป็นไปเพื่อเอื้อต่อการศึกษา ค้นคว้าศาสนธรรม ไม่ใช่มีอยู่เพื่อ " ดำรงความศักดิ์สิทธิ์ " ของ " สถาบัน "...

การปฏิรูปคณะสงฆ์จึงเป็นสิ่งที่ปราชญ์หลายๆท่านได้กล่าวไว้ ในที่นี้เบิร์ดขอยกของ อ.นิธิ  เอียวศรีวงศ์ที่พูดเกี่ยวกับความอ่อนแอของคณะสงฆ์

เป็นที่รู้กันดีว่าทุกวันนี้พระสงฆ์สูญเสียสถานะและบทบาทไปมาก ซึ่งมีสาเหตุสำคัญอยู่ 3 ประการคือ

1 . ความสัมพันธ์ระหว่างคณะสงฆ์กับรัฐ เพราะไม่เคยมีประเทศไหนในโลกที่รัฐเข้ามาอุปถัมภ์ศาสนาโดยไม่ครอบงำและไม่แสวงหาผลประโยชน์...และที่สำคัญเวลานี้ศาสนาเราก็พอใจที่รัฐเข้ามาอุปถัมภ์ !

2.  ความสัมพันธ์ระหว่างคณะสงฆ์กับสังคม ที่อ่อนแอและเข้าไม่ถึงชุมชน กลายเป็นพิธีกรรมต่างๆมากมาย

3.  การศึกษาของคณะสงฆ์  ที่การครุ่นคิดไตร่ตรองศาสนธรรมกลับไม่งอกเงย  การค้นคว้าทางศาสนธรรมด้านปริยัติต้องอาศัยหนังสือที่เขียนไว้เมื่อหนึ่งร้อยปีที่ผ่านมา  สำนักเรียนของพระสงฆ์มีอยู่ทั่วประเทศ แต่สำนักเหล่านั้นเพียงแต่ถ่ายทอดเรื่องราวเก่าๆต่อคนรุ่นใหม่  ไม่ได้เปิดโอกาสให้ความคิดใหม่ได้งอกเงย...กลายเป็นระบบการศึกษาที่แช่แข็งภูมิปัญญา !

เห็นมั้ยคะว่าจุดเสื่อมที่แท้นั้นอยู่ที่ใด ?  เราจะเห็นว่าความอ่อนแอของคณะสงฆ์นั้นมีมากมาย มีกี่กรณีที่ไม่สามารถเอาผิดพระที่ทำผิดธรรมวินัยได้ ? ตั้งแต่กรณีของพระยันตระจนไปถึงธรรมกาย ไม่นับกรณีที่ไม่เป็นข่าวอีกนะคะ...ยังไม่ต้องพูดถึงความอ่อนแอซวดเซที่ลงลึกไปถึงวัดในระดับท้องถิ่น...อย่างนี้เรียกว่าสนิมเกิดแต่เนื้อในตนใช่หรือไม่ ?

เราต้องยอมรับว่าวิกฤตศาสนาพุทธส่วนหนึ่งอยู่ที่อำนาจรัฐและระบบการตลาดเข้ามากำหนดจุดหมายและมีบทบาทมากเกินไป  ทางออกจึงต้องทำให้พุทธศาสนาหลุดออกมาให้ได้  ต้องทำให้รัฐถอยออกไป ...แล้วทำให้ธรรมวินัยเป็นใหญ่ในหมู่สงฆ์.. แต่กลับมีความพยายามที่จะเอารัฐมาครอบครอง ! ทำไม ?

โอย ! เห็นมั้ยล่ะคะ ว่าจะไม่แล้วเชียว !!  http://gotoknow.org/blog/beautifulmemories/105550

เม้ง สมพร ช่วยอารีย์

สวัสดีค่ะคุณเม้ง

ว่าแต่ว่า ใครไปนอนในโลงหรือครับ.... นอนในโลงแสดงจุดยืน หรือว่านอนในโลงเพื่อแสดงจุดนอนครับ

...............................................................

มีพระ 5 รูปไปนอนในโลงเพื่อกดดันให้บรรจุคำว่าพระพุทธศาสนาเป็นศาสนาประจำชาติไทยลงในรัฐธรรมนูญฉบับที่กำลังร่างอยู่นี่แหละค่ะ...

ช่างไม่คิดถึงคนอื่นบ้างเลยว่าเค้าจะรู้สึกอย่างไร..คริสต์ อิสลาม ฮินดู ซิกข์  ขงจื้อ  เซ็น ฯลฯ พวกเค้าเหล่านี้ก็เป็นคนไทย เป็นส่วนหนึ่งในการสร้างชาติของเรามาเนิ่นนาน...เป็นส่วนหนึ่งของแผ่นดินไทยพวกเค้าจะรู้สึกอย่างไร ?  ทีผ่านมาถึงแม้จะไม่ได้กำหนดไว้ในรัฐธรรมนูญแต่ก็เป็นที่ยอมรับโดยนัยอยู่แล้วว่าศาสนาพุทธเป็นศาสนาประจำชาติของไทย  แล้วจะทำให้เกิดความรู้สึกเหลื่อมล้ำไปทำไม ?...ความเป็นพุทธไม่พุทธไม่ใช่อยู่ที่วัตรปฏิบัติภายนอกแต่อยู่ที่ท่าทีที่มีต่อชีวิต ไม่ว่าจะเป็นชีวิตใครหรือชีวิตอะไรก็ตามเพราะพระพุทธศาสนาสอนให้เราเคารพชีวิตนี่คะ...

แค่ศีล 5 เราตีความได้หมดมั้ยคะ ? ปาณาติบาตไม่ใช่แค่เราเชือดไก่ แต่ยังรวมความไปถึงการเมาแล้วขับ  การที่ซีพีเอาไก่มาเปิดไฟทั้งวันทั้งคืนตลอด 24 ชม.เพื่อบังคับให้ไก่กินข้าวจะได้อ้วนเร็วๆ แล้ว 3 เดือนก็เชือดขาย เราไปกินไก่เหล่านั้นถือว่าปาณาติบาตมั้ยคะ ? เข้าข่ายของการขาดความเมตตากรุณาหรือเปล่า  ...สงครามล่ะคะเป็นปาณา ฯมั้ย ?...หรือศีลข้ออทินนาทานา ( ลักทรัพย์ ) ไม่ใช่แค่โขมยเงินแม่ 5 บาท แต่กินความไปถึงการที่คนๆหนึ่งปล้นเงินชาติผ่านทางนโยบายที่เลิศหรูด้วย...ฯลฯ

ถ้าเรายังไม่รู้แจ้งแห่งตน แล้วเราเอาคุณสมบัติใดไปกีดกันหรือตีตราคนอื่น ? ล่ะคะ...แก่นแท้ของทุกศาสนาคือหลักสมานฉันท์...ท่านพุทธทาสเคยกล่าวว่าศาสนาพุทธก็มีพระเจ้า พระเจ้าของเราไม่ใช่บุคคลแต่คือกฎของธรรมชาติ ที่เรียกว่ากฎอิทัปปัจจยตาปฏิจจสมุปปาโท เป็นกฎที่สามารถแทรกซึมอยู่ในทุกๆปรมาณูของทุกสิ่งที่ประกอบกันขึ้นเป็นจักรวาล และบังคับให้สิ่งนั้นๆให้เป็นไปตามกฎ

ถ้าดูในแง่ของจริยธรรม พระเจ้าของศาสนาอื่นคือผู้ที่ช่วยให้รอดทั้งรอดชีวิตและรอดจากความทุกข์  ในศาสนาพุทธก็คือธรรมมะที่ต้องประพฤติให้ถูกต้องแก่ความเป็นมนุษย์ของมนุษย์...เราก็มีพระเจ้าเหมือนศาสนาอื่นๆ และมีสิ่งใดที่เราแตกต่างกันล่ะคะในแก่นแท้ของศาสนา...

คุณเม้งเล่าถึงการผลิต  การแปรรูป  และพูดถึงการเปลี่ยนรูปแบบของการใช้พื้นที่ทำให้เบิร์ดนึกถึงการปลูกยูคา ฯ ในพื้นที่ต่างๆที่พบเห็นอย่างหนาตามากขึ้นแทนพืชชนิดอื่นไม่ทราบว่ายูคา ฯ ส่งผลอย่างไรบ้างหรือเปล่าคะ ?

จะรออ่านเรื่องเล่าภาคสี่นะคะ ^ ^   http://gotoknow.org/blog/beautifulmemories/105550

พรหมลิขิต

สวัสดีครับน้องเปียโร่

• ขอบคุณมากครับที่จะต้อนรับนะครับ คงมีโอกาสได้เจอกันแน่นอนครับ
• อยากให้น้องลองหาแผ่นที่ประเทศไทย หรือวาดเอาเองก็ได้ครับ แล้วเมื่อรู้จักคนที่มีแนวคิดคล้ายๆ กัน ก็จุดลงไปบนแผนที่ แล้วทำงานแบบเครือข่ายนะครับ จุดลงไปเรื่อยๆ แล้ววันหนึ่งน้องเองก็มีแผนที่และเครือข่าย พี่เอกก็มีแผนที่แบบนั้น พี่เองก็มีแบบนั้น ท่านอื่นๆ ก็เช่นกัน แล้วเอาแผนที่เหล่านั้นมาแชร์กัน เล่าสู่กันฟังครับ เราจะถึงกันหมดใช่ไหมครับ
• สำหรับเรื่องประสบการณ์นั้น จริงๆ แล้วไม่จำเป็นว่าเรียนมาหรือเรียนสูงจะต้องมีประสบการณ์มากกว่านะครับ มีอะไรอีกมากครับที่คนที่ไม่ได้เรียนรู้มากกว่าพี่นะครับ ดังนั้นเราร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้เติมเต็มให้กันครับ เหมือนเราเอาแผนที่ของเราไงครับ มากางแล้วแนะนำกัน น้องแนะนำคนใหม่ในเครือข่ายน้อง พี่ก็จะรู้จักแล้วก็จุดเพิ่มลงไปในแผนที่ของพี่
• ท้ายที่สุดแล้วเรามีแผนที่เหมือนกันเลยครับ พี่ว่าเรามีอะไรไม่มีอะไร พลัดหลงไปแถวๆ พิจิตรก็อาจจะได้เจอน้องแบบบังเอิญได้ ในทางกลับกันก็เช่นเดียวกันครับ
• พี่ยังเชื่อว่า ใจมาก่อนวัตถุครับ ดังนั้น หากเราทำอะไร แล้วมีใจนำ เพื่อเชื่อว่าวัตถุจะตามมาเอง ไม่ใช่วัตถุตามมาแล้วจะแซงใจไปได้นะครับ เราต้องใช้ใจคุมวัตถุ เราจะเจอความสมดุลที่ดีครับ
• สิ่งที่น้องทำอยู่พี่ว่าดีมากๆ และหลายๆ คนอิจฉาเป็นแน่แท้ ที่แน่ๆ พี่หล่ะหนึ่งคนที่อิจฉา เพราะพี่ไม่ได้มีโอกาสลงไปสัมผัสแบบนั้น เวลาพี่เห็นภาพของชาวบ้านนั่งล้อมวงแล้วถกคุกันอย่างเป็นกันเอง พี่ว่านั่นหล่ะ แก่นของชุมชน อยู่ในวงนั้นหล่ะครับ
• ขอเป็นกำลังใจเพื่อสร้างพลังชุมชนเข้มแข็งนะครับ
• และรักษาสุขภาพด้วยนะครับ อยู่ใกล้หรือไกล เราถึงกันหมดครับ...ขอให้น้องชายโชคดีครับ
• http://gotoknow.org/blog/delpiero/106383