ความสุข(เล็กๆ)....เมื่อลูกชวนเล่นขายของ
เมื่อเสาร์ที่ผ่านมาเราสามคน พ่อ..แม่...และลูกคนเล็กช่วยกันซักผ้า
...ดูเผินๆคล้ายจะสามัคคีกัน....ช่วยกันทำงานบ้าน...แต่เบื้องหลังคือเครื่องซักผ้าเสีย ส่งซ่อม...รออะไหล่...เป็นเดือนแล้ว(สงสัยสั่งจากต่างประเทศมั้ง)....
ก็ดีเหมือนกันแฮะ...เพราะมันทำให้พ่อบ้านไม่ออกไปตีกอล์ฟ แต่อยู่บ้าน ตกแต่งกิ่งไม้ และได้ช่วยภรรยาซักผ้าด้วย...ต๊ายตาย!....ดูน่ารักๆยังไงก็ไม่รู้...แต่ที่ไม่ดีเลยคือ...ฉันอดคุยกับเพื่อนๆในblog...ออกจะนานไปหน่อย.....
น้องกีตาร์ออกมาช่วย...ไม่ใช่ซักผ้า...แต่เธอนั่งเล่นในกะละมังเอาอุปกรณ์ของเด็กเล่นเก่าๆ บรรดาเครื่องครัวมาลอยน้ำ...เล่นขายของ...ช้อนฟองใส่กะละมังเล็ก ใส่ปลอกปากกาเมจิกสีต่างๆลอยในน้ำ รวมถึงขวดแบรนด์เล็กๆที่สมมุติเป็นภาชนะใส่ให้ลูกค้า
“แม่...จะสั่งอะไร...มีน้ำส้ม...น้ำสัปปะรด... น้ำมะนาว...หรือน้ำผึ้ง ”
“เอาน้ำส้ม” ฉันตอบ
“เอา10 บาทหรือ 20 บาท...10 บาทครึ่งขวด 20 บาทเต็มขวด”
“10 บาท”
“เอาสิบบาทก็ครึ่งขวด...เอ้า เสร็จแล้ว อร่อยไหมแม่”
“เปรี้ยวไปหน่อยค่ะ” ฉันทำให้ดูสมจริงสมจัง ... เข้าทางเธอ…
“งั้นต้องใส่น้ำผึ้งอีกนิด” เธอทำท่าทางปรุงเพิ่ม
“อร่อยไหมแม่”
“ซู๊ดดด...ฮ้า.....อืม....อร่อยแล้ว”
....เท่านั้นเอง....น้ำอะไรต่อมิอะไรก็ตามมาเรื่อยๆ....เป็นระยะ....ฉันเริ่มตอบมั่วๆ เพราะชักจะเบื่อ…..
“เอาน้ำมะนาว ออกหวานๆ ครึ่งขวด...นี่เป็นคำตอบสุดท้ายแล้วนะ เพราะแม่ขี้เกียจเล่นแล้ว” ฉันบอกเธอ
“ก็ได้” เธอตอบสั้นๆ
ไม่มีเซ้าซี้หรือแสนงอนให้เห็น เมื่อเธอเสิร์ฟอาหารขวดสุดท้ายให้ฉันเสร็จ เธอก็หันไปทางเจ้าคอปเปอร์... สุนัขโกลเด้นท์...คู่หูของเธอที่กำลังนอนเล่นน้ำอยู่ใกล้ๆ…
“คอปเปอร์ จะเอาน้ำอะไร...มีน้ำส้ม...น้ำสัปปะรด... น้ำมะนาว...แล้วก็น้ำผึ้ง ”
ฉันหันไปมอง แล้วคิดในใจด้วยความสงสัยว่า เธอจะเล่นกับสุนัขพูดไม่ได้ยังไง
“ถ้าหันทางซ้ายน้ำส้ม...หันทางขวาน้ำสัปปะรด... แหงนหน้าขึ้นน้ำมะนาว...หรือก้มหน้าลงน้ำผึ้ง ...เออๆ....หันขวา...น้ำสับปะรด…OK…OK…แล้วเอาครึ่งขวดหรือเต็มขวด....หันซ้ายครึ่งขวด...หันขวาเต็มขวด”
เจ้าแมวข้างบ้านเดินผ่านรั้วพอดี เจ้าคอปเปอร์หันมองซ้าย
“หันมองซ้าย...ครึ่งขวด....OK….OK….อร่อยไหม๊...แหงนหน้าขึ้น...อร่อย...ก้มหน้าลง...ไม่อร่อย” เธอพูดต่อ
เจ้าแมวกระโดดขึ้นบนหลังคาพอดี...เสียงมันวิ่งครื้นๆบนหลังคา เจ้าคอปเปอร์แหงนขึ้นมองบนฝ้าหลังคา
“เอ้อ....แหงนหน้าขึ้นแปลว่าอร่อย...ใช้ได้ๆ....คอปเปอร์” เธอว่า ฉันหัวเราะเสียงดัง เพราะอดขำเธอไม่ได้
“ไม่ได้เล่นกับคน.... เล่นกับหมาก็ได้” เธอพูดน้ำเสียงราบเรียบ ดูธรรมด๊า ธรรมดา คล้ายๆไม่ได้ประชด....
......คราวนี้ฉันปล่อยก๊ากๆๆๆ......(แอบคิดว่า...หล่อนต้องประชดแน่ๆ....)
.....แต่กระนั้น...เธอก็ยังสร้างความสุขให้กับฉัน...ผู้เป็นแม่....
ความเห็น (23)
สวัสดีค่ะ คุณใบบุญ
- ดิฉันเองก็ให้ทึ่งในวิธีการเล่นกับน้องหมาของเธอค่ะ...เธอคิดได้ไง...
- ขอบคุณค่ะ
- น้องน่ารักมากเลย
- ไปขอนแก่น
- ต้องไปดูตัวเป็นๆๆแล้วครับ
- ลูกใครหว่าเหมือนแม่เลย
- สำเนาถูกต้องครับ
- อ่านแล้วมีความสุขค่ะ
- เห็นความน่ารักของน้องมากๆ ค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณโอ๋-อโณ
- หลายคนก็บอกว่า...ฝีปากเธอดูคล้ายๆคนใกล้ๆตัวเธอยังไงก็ไม่รู้...ดิฉันเองก็ยังเคลือบแคลง...สงสัยอยู่ค่ะ
- ดีใจค่ะที่คุณโอ๋มีความสุขกับบันทึกนี้....ด้วยกันค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณขจิต
- ไม่ได้พบกันนานเลย สบายดีนะคะ
- ...สำเนานี้...copyจากหลายต้นฉบับค่ะ...เพราะคุณพ่อเธอก็ไม่เบา....
- ท่านอ.หมอสมบูรณ์ถามถึงคุณขจิตว่า ตอนนี้อยู่ที่ไหน?...ดิฉันเองก็ตอบไม่ได้เพราะห่างบันทึกไปนาน...จะสะกดรอยตามก็คงไม่ไหว...จำรอยเท้าไม่ได้ค่ะเพราะมีรอยเท้าสาวๆเดินตามมาก...กลบหมด....
- กรุณาตอบด้วยค่ะว่าทำอะไรอยู่ที่ไหน...หนุ่มคนนึงสนใจใคร่รู้ค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณสิริรัตน์ ศรีวัฒนะ
- ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
- ...ลูกสาวคนเล็กค่ะ...บางคราวก็พูดยวน...กวนใจเหมือนกันค่ะ...อารมณ์ดีก็ทำท่าสนุกๆ....ติงต๊องให้แม่ดูด้วยค่ะ...ได้เฮฮาไปวันๆ...ตอนนี้ 9 ขวบแล้วค่ะ เธอบอกว่าเธอกำลังจะเข้าสู่วัยรุ่นแล้ว....รู้สึกหงุดหงิดง่าย...เธอว่างั้นค่ะ...
- ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ
แม่ที่น่ารักแบบนี้หายากคับ
ดูแล้วถ้าเป็นวันหยุด ถ้าไม่ไปเที่ยวกันทั้งครอบครัว
พี่ติ๋วก็คงอยู่กับครอบครัวทั้ง 2 วัน
อิจฉาคับ
สวัสดีค่ะ
เด็กๆน่ารักมากค่ะ
ตอนเด็กๆจำได้ว่า ตัวเองชอบเล่นขายของมาก ไม่มีใครเล่นด้วย ก็เล่นคนเดียวค่ะ
ดิฉันเป็นคนไม่ค่อยเหงา เล่นคนเดียวมาชินค่ะ และไม่รู้สึกแปลกๆด้วย สบายๆ คนมากๆ กลับไม่ชอบเล่นด้วย
อีกหน่อยลูกสาวก็จะเป็นวัยรุ่นแล้วค่ะ คงสวยเหมือนคุณแม่ค่ะ
- ยังอยู่เมืองไทยครับ
- ไป USA เดือน กันยายนครับผม
- พี่ติ๋วขา..
- ลูกหว้าแวะมารายงานตัวค่ะ
- อ่านแล้วอยากย้อนวัยได้จังเลย
- มาขอบคุณ
- เอาชุมชนอาจารย์มาฝาก
- ไปทักทายได้นะครับ
-
UTCC_Blog - ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะคุณ
 |
- ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
- เด็กๆเป็นยาชูกำลังค่ะ...และวาจาก็เป็นเสมือนหินลับมีด....ทำให้ฝีปากเรากล้าตามไปด้วยค่ะ(ไม่งั้นไม่ทันเด็กๆ)
- ........ความสุขที่ผู้ใหญ่คว้าได้ง่ายๆค่ะ...........
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ น้องหมู
- น้องหมูเป็นหมอดูแม่นๆค่ะ...
- สบายดีนะคะ...ไม่ได้ไปเที่ยวที่ไหนเหรอคะ
 |
- ตอนดิฉันเด็กๆก็ชอบเล่นขายของค่ะ และชอบขุดดินทำเป็นขนมครกหยอดหลุม...เวลาแคะออกมาแล้วกลมสวยจะภูมิใจมากๆ...อยากกลับเป็นเด็กอีกรอบนะคะ(สงสัยเราจะแก่แล้วค่ะ...พูดถึงอดีต)
- ขอบคุณค่ะ
- สวัสดีครับ
- นานแล้วไม่ได้แวะมาเยี่ยม - ลมเพลมพัดหอบผมออกไปไกลจากบันทึกเสียนาน
- ....
- เลยถือโอกาสแวะมาสัมผัสความงดงามของชีวิตในบันทึกที่อิ่มล้นด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ
- ...
- ขอบพระคุณครับ
สวัสดีค่ะ คุณขจิต
- ดีใจที่ยังไม่ได้ไปไหนไกลค่ะ
- แวะไปเยี่ยมชุมชนอาจารย์แล้วค่ะ...น่าภาคภูมิใจมากๆค่ะ...รอแต่ชุมชนวิสัญญีพยาบาลนี่แหละค่ะ...
สวัสดีค่ะ อ.ลูกหว้า
- ดีใจค่ะที่ได้เห็นความสุขเล็ก...เกิดจากความหลังในวัยเด็กๆของพวกเรา...ทำให้มีกำลังใจทำงานต่อค่ะ
- คิดถึงอยู่เสมอค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณแผ่นดิน
- ดิฉันก็....ลมเพลมพัด....เพิ่งว่างเข้ามาเช่นกันค่ะ....ดีใจที่นานๆมาทีก็ยังได้มาพบและพูดคุยกับคุณ....สบายดีนะคะ
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ
น้องกีต้าร์สร้างสรรค์มั่กมาก
อ่านแล้วได้ยิ้มก่อนนอน ฮ่าฮ่าฮ่า
ไปนอนแล้วนะคะ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
^________^
สวัสดีค่ะ คุณIS
- ความสุขเล็กๆน้อยๆจากเด็กๆ...เก็บมาฝากคนทำงานค่ะ..
- ขอบคุณค่ะ