น้องใหม่...ที่เราต้องใส่ใจ...


การผสมผสานความคิดระหว่าง ประสบการณ์ของรุ่นพี่กับความคิดใหม่ของรุ่นน้อง ทำให้เกิดชิ้นงานที่ดีเกินกว่าที่คิดไว้ซะอีก.

     ช่วงนี้เป็นชวงที่ปูนในโซนสระบุรี  มีน้องใหม่เข้ามาร่วมงานกับเราค่อนข้างมาก เดินไปไหนมาไหน มักจะเห็นเด็กใหม่ หน้าใสๆ ...หน้าตาไร้เดียงสา..หน้ารักน่าเอ็นดูครับ เมื่อมาเทียบตัวเองก็รู้สึกว่า  เรานี่  แก่ไปเยอะเลย...

       เมื่อมีน้องใหม่เข้ามาอยู่ร่วมกับเรา  เป็นธรรมดาของคนปูนครับ เราอยากให้ทุกคนอยู่กับองค์กรเรานานๆ  ซึ่งนั่นก็หมายความว่าเขาต้องมีควาสุขที่จะอยู่กับเราด้วย..ก็เคยถามกันเองในกลุ่มคน  HR   ด้วยกันว่าเราจะทำอย่างไรที่จะให้น้องๆที่มาร่วมงานกับเรา อยู่กับเรานานๆและมีความสุข...ต่างคนก็กลับคิดย้อนไปถึงวันที่เราเข้างานใหม่ๆ ว่าเรารู้สึกอย่างไรบ้าง  และพยายามทบทวนว่าในช่วงนั้นเราอยากให้พี่ๆทำอย่างไรกับเรา หรือเราต้องการความช่วยเหลืออย่างไร ...และวันนี้เราก็อย่างให้ในสิ่งที่เราเคยต้องการให้กับน้องๆครับ..จึงเป็นที่มาของเรื่องที่วันนี้ผมต้องมานอนพิมพ์ถ่ายทอดการดำเนินกิจกรรมวันดีๆสำหรับน้องอยู่จังหวัดนครนายกนี่แหละครับ

       เรื่องหนึ่งที่เราคิดกันก็คือ เมื่อมีพนักใหม่เข้ามา  สิ่งหนึ่งที่เราพบก็คือน้องๆจะกังวลใจปนความเกรงใจ  เวลาจะเข้าไปคุยกับรุ่นพี่ก็กล้าๆกลัวๆ แบบว่าไม่ค่อยสนิทกัน อีกทั้งกลัวว่าพี่ๆจะว่าเอา หรือไม่ก็กลัวไม่ผ่านการทดลองงาน..ส่วนใหญ่จึงทำตัวเจี๋ยมเจี้ยม  สงบเสงี่ยมเจียมตัว...เพื่อลดช่องว่างดังกล่าวเราจึงจัดโครงการ พี่เลี้ยงน้องเลี้ยง (บางคนก็เป็นพ่อเลี้ยงกับลูกเลี้ยง)  เพื่อให้น้องๆได้มีที่พึ่ง  ที่พอจะได้พึ่งพาอาศัย คอยถามไถ่ ช่วยตัดสินใจ ...จึงเป็นอีกกิจกรรมหนึ่งที่เราจัดขึ้นเพื่อสร้างบรรยากาศความเป็นกันเอง  ลดความเกรงกลัวให้กับน้อง...

       เมื่อแต่งตั้งพี่เลี้ยงแล้วเราจึงได้จัดให้พี่กับน้องทำกิจกรรมร่วมกัน ไม่มีอะไรมากหรอกครับก็จัด Walk Rally  ให้ได้ทำกิจกรรมร่วมกัน  เปิดโอกาสให้พี่เลี้ยงกับน้องเลี้ยงได้พูดคุยกันให้เกิดความสนิทสนม  กันมากขึ้น... นอกจากนั้นช่วงเย็นก็เชิญผู้บริหารมารับประทานอาหารร่วมกัน พร้อมทั้งได้พูดคุยกับน้องใหม่ทุกๆคน จัดให้เป็นบรรยากาศที่เป็นกันเอง...

       น้องๆหลายคนได้สะท้อนออกมาว่า  รู้สึกคลายความกังวลเพราะตอนแรกก็ไม่รู้จะคุยกับใคร  จะไปถามพี่ๆก็เกรงใจเพราะเห็นเขาทำงานกันอยู่  เมื่อเกิดข้อสงสัยก็ไม่รู้จะถามใคร  แต่พอมีพี่เลี้ยงประจำก็สบายใจ..ส่วนพี่เลี้ยงก็สะท้อนออกมาว่า  เห็นเป็นเด็กใหม่ก็ไม่กล้าใช้งาน  แต่พอได้เป็นพี่เลี้ยงก็อยากจะถ่ายทอดประสบการณ์และความรู้ให้กับน้องๆ ...จากการสังเกตตอนทำกิจกรรมร่วมกันก็พบว่าการให้พนักงานเก่ากับพนักงานใหม่ทำกิจกรรมร่วมกันได้เห็นบรรยากาศของการผสมผสานความคิดระหว่าง ประสบการณ์ของรุ่นพี่กับความคิดใหม่ของรุ่นน้อง  ทำให้เกิดชิ้นงานที่ดีเกินกว่าที่คิดไว้ซะอีก...ก็เป็นอีกหนึ่งกิจกรรมที่สร้างความรักความผูกพันธ์ ให้พนักงานใหม่เกิดความสบายใจพร้อมที่จะร่วมงานกับองค์กรเราอย่างยาวนานต่อไป...

               

 
คำสำคัญ (Tags): #น้องใหม่..
หมายเลขบันทึก: 101731เขียนเมื่อ 8 มิถุนายน 2007 13:38 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 18:55 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

น่าทำงานด้วยจังเลยค่ะ ทั้งพี่ ทั้งน้อง

บรรยากาศ น่าจะดีมากนะคะ

ขอบคุณครับ

พญ รวิวรรณ หาญสุทธิเวชกุล สิ่งที่ผมและทีมกำลังทำก็เพื่อสร้างบรรยากาศครับ..เพื่อมุ่งให้ทุกคนทำงานอย่างมีความสุข..อาจต้องใช้เวลาก็พยายามค่อยๆเป้นไปครับ

ตามมาอ่านค่ะ น่ารักทั้งพี่และน้อง...เปิดใจกันตั้งแต่ต้น...ดีค่ะ

ขอบคุณครับ

พี่เมตตา..พยายามจะสร้างบรรยากาศการอยู่ร่วมกัน รวมถึงความรู้สึกดีๆ ให้ตั้งแต่น้องใหม่เริ่มต้นชีวิตการทำงานครับ..อยากให้น้องๆอยู่ในองค์กรนานๆ ถือไม้เท้ายอดทอง กระบองยอดเพชร..อะไรทำนองนั้นแหละครับ..

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท