พระตถาคตเจ้า เสด็่จอุบิติขึ้นในโลกนี้ เป็นพระอรหันต์ ตรัสรู้ด้วยพระองค์ เองโดยชอบ เพียบพร้อมด้วยวิชชาและจรณะเสด็จไปดี รู้แจ้งโลก เป็นสารถีฝึกผู้ที่ควรฝึกได้อย่างยอดเยี่ยม เป็นศาสดาของเทวดาและมนุษย์ทั้ังหลาย เป็นพระพุทธเจ้า เป็นพระผู้มีพระภาค พระตถาคตเจ้าพระองค์นั้น ทรงแสดงธรรมมีความงามในเบื้องต้นในท่ามกลางและในที่สุด ทรงประกาศพรหมจรรย์ พร้อมทั้งอรรถและพยัญชนะ บริสุทธิ์บริบูรณ์ครบถ้วน
ถึงแม้พระผู้มีพระภาค อรหันต์สัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น จะเสด็จดับขันธ์ปรินิพพานไปนานกว่า 25 ศตวรรษ แล้วก็ตาม แต่พระธรรมคำสั่งสอนของพระองค์ยั่งคงดำรงอยู่ เป็นดังประทีปส่องทาง นำบุคค่ลผู้เป็นพาลปุถุชนให้เป็นกัลยาณปุถุขชนและนำกัลยาณปุถุชนให้เป็นอริยชน และนำอริยชนให้เป็นพระอรหันต คือ ผู้ทีั่สมบูรณ์พร้อมทั่งร่างกายและจิตใจ พร้อมที่จะก้าวไปสู่จุดหมายสูงสุดในพระพุทธศาสนา ได้แก่ พระนิพพาน
ดังนั้นการอุบัติขึ้นของพระพุทธศาสนาจึงเป็นการอุบัติขึ้นในลักษณะที่แปลกจากศาสนาอื่่นๆ กล่าวคือ มิได้เกิดจากการสร้างสรรค์ มิได้เกิดจากการได้รับฉันทานนุมัติจากพระเป็นเจ้าแต่เป็นการอุบัติขึ้นจากการสั่้งสมบารมีธรรม ใช้ความเพียรพยามในการค้นหาสัจธรรมจนได้ตรัสรู้เป็นพระอรหันต์สัมมาสัมพุทธเจ้า
บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย อาจารย์ อภิเศก โฉมตรึก ใน อภิเศก
หมายเลขบันทึก: 10027, เขียน: 2005-12-18 15:15:09+07:00 +07 Asia/Bangkok, แก้ไข, 2012-06-01 18:59:04+07:00 +07 Asia/Bangkok, สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการ, อ่าน: คลิก