วันที่ 5 กันยายน 2552  ฉันได้มีโอกาสอ่านบันทึกของคุณพ่อมือใหม่ท่านหนึ่ง ภาพแรกที่ฉันสัมผัส มันเป็นภาพที่ทำให้ฉันพิศวงอย่างมาก  อาจเป็นเพราะในชีวิตจริง ภาพแบบนี้ไม่เคยมีให้เห็นในครอบครัวเล็ก ๆ ของฉัน เกิดความประทับใจ พร้อมกับอยากทำความรู้จักผู้ชายคนนี้ จึงย้อนกลับไปค้นหาเรื่องราวของเขาจากบันทึกก่อนหน้านี้  จากนั้นฉันก็ติดตามอ่านบันทึก ติดตามชมภาพบรรยากาศการเลี้ยงลูกของคุณพ่อมือใหม่มาตลอด แรก ๆ ฉันไม่กล้าที่จะสื่อสารกับน้องมากนัก

กระทั่งได้รู้จักกันและกัน รับทราบเรื่องราวกันและกันผ่านตัวอักษรบันทึกแล้วบันทึกเล่า อีกทั้งยังได้รับรายละเอียดเกี่ยวกับผู้ชายคนนี้ "เกียรติศักดิ์ ม่วงมิตร" ที่ฉันมักเรียกนาม น้องหนานเกียรติ มากกว่า  จากการกล่าวถึงของพี่คิม ครูคิม นพวรรณ อยู่เสมอ ๆ

" ตาล  น้องหนานเกียรติเป็นคนดีมากเลย  ติดดินเป็นที่สุด" นี่คือคำบอกเล่าของพี่คิม

" ตาล น้องหนานเกียรติ เป็นคนที่ไม่เคยว่าใครเลย จริง จริ๊ง  เวลาพี่คิมว่าใครนะ น้องหนานเกียรติก็จะชวนเปลี่ยนเรื่อง จนคู่สนทนาละอายใจไม่กล้าว่าใครอีก" เสียงปลายสายจากพี่สาวคนเดิม

น้องหนานเกียรติทำให้ฉันคิดว่า "ผู้ชายแบบนี้ยังมีหลงเหลืออยู่อีกหรือ ฉันคิดว่า สูญพันธุ์ไปจากโลกนี้แล้วซะอีก" ทำให้ฉันรู้สึกมองผู้ชายในแง่ดีขึ้น หลังจากที่ใช้ประสบการณ์ชีวิตครอบครัวของตัวเองเป็น "ปรอทวัดมาตรฐานพฤติกรรมชายไทย" มานานหลายปี พร้อมกับคิดในใจว่า คุณแม่ของน้องเฌวาช่างเป็นคนโชคดีจริง ๆ ที่เลือกผู้ชายคนนี้เป็นพ่อของลูก

เมื่อเรียนรู้ถึงนิสัยใจคอกันมากขึ้น ทำให้ฉันกล้าที่จะไปนั่งแถวหน้าในบันทึกของน้องหนานเกียรติ  ณ วันนั้น 28 กันยายน 2553 ฉันทำให้บันทึกของน้องหนานเกียรติมีเนื้อหาที่ไม่สอดคล้อกับชื่อบันทึกมากนัก ในบันทึกเล่าเรื่อง NKM5 ตอนที่ ๓ โดยฉันเริ่มจากคอมเม้นท์ที่ว่า

อิงจันทร์ บ้านกลอนไฉไล (ความเคลื่อนไหวล่าสุด) 28 พฤศจิกายน 2553 07:46 #2269745 แวะมาจับจองที่นั่งแถวหน้าชอบมุขนี้อ่ะ "(แหะ แหะ ต่างจากผมที่ประสงค์จะออกนาม แต่ไม่ประสงค์จะออกเงิน ฮิ ฮิ...)"อ่านบันทึกนี้ทำให้ได้รู้จักครอบครัวของน้องหนานเกียรติมากขึ้นนะคะ เฌวา เป็นอย่างไรบ้าง  วันก่อนดูคลิปเฌวา ร้องเพลง ด้วยหละ แต่ อิ..อิ..อิ...มิประสงค์จะออกนาม

อิงจันทร์ บ้านกลอนไฉไล (ความเคลื่อนไหวล่าสุด) 28 พฤศจิกายน 2553 08:08 #2269757 แวะมาดูภาพอีกรอบ (เดาออกแหละว่าน้องหนานเกียรติกำลังขึ้นไฟล์ภาพ)แต่เดาผิด คิดว่าจะได้เห็นภาพงานแต่ง ที่ธนาคารแห่งประเทศไทย กินแห้วเลย รอลุ้น เจ้าของเม้นท์ 2 ก็แล้วกัน อิ..อิ...อิพอจบคอมเม้นท์ที่ 2 ฉันก็ได้เห็นภาพงานแต่งงานของน้องหนานเกียรติกับอาจารย์ปรารถนาเข้ามาต่อท้ายบันทึก  และฉันก็กล้าพอที่จะขอ จึงขอต่อว่า อิงจันทร์ บ้านกลอนไฉไล (ความเคลื่อนไหวล่าสุด) 28 พฤศจิกายน 2553 09:28 #2269798 อิ..อิ..อิ...เฝ้าหน้าจอ รองานแต่ง  สาวแก้มแดง หนุ่มสุดหล่อ พ่อคุณเอ๋ย   อยากฟังเสียง เพลงที่ร้อง ให้ทรามเชย ช่วยเฉลยเพลงอะไร ใคร่อยากฟัง

วันนั้นน้องหนานเกียรติคงมีเวลามากพอ  เพราะไม่กี่นาทีต่อมา ฉันก็ได้ฟังเพลง แสงจันทร์ ที่น้องหนานเกียรติตั้งใจร้องและเล่นกีต้าร์ให้กับเจ้าสาวแสนสวยในคืนนั้น น้องหนานเกียรติคงเริ่มจะคิดได้ว่าโดนฉันพาหลงทางจึงได้คอมเม้นท์ว่า

หนานเกียรติ (ความเคลื่อนไหวล่าสุด) 28 พฤศจิกายน 2553 09:45 #2269815 ฺฮ่า ฮ่า จาก NKM กลายไปเป็นงานแต่งได้ไงเนี่ย...

อิงจันทร์ บ้านกลอนไฉไล (ความเคลื่อนไหวล่าสุด) 28 พฤศจิกายน 2553 09:49 #2269819 พี่อิงคิดว่า รายการ "วันวาน...ยังหวานอยู่" ซะอีก HA  HA HA  วันนี้มีเวลา แวะป่วนได้ทั้งวัน หนานเกียรติ (ความเคลื่อนไหวล่าสุด) 28 พฤศจิกายน 2553 10:25 #2269891 สวัสดีครับพี่ ขอบคุณที่แวะมาจับจองแถวหน้าครับ  มุข "ไม่ประสงค์ออกตังค์แต่ประสงค์ออกนาม" เนี่ยไม่สงวนลิขสิทธิ์นะครับ ฮิ ฮิ... แหะ แหะ ไป ๆ มา ๆ จากมหกรรมจัดการความรู้ กลายเป็นงานแต่งไปได้ไงก็ไม่รู้ครับ... อิงจันทร์  เมื่อ 28 พฤศจิกายน 2553 07:46 #2269745 [ ลบ ]  ยอมรับว่า ฉันประทับใจสุภาพบุรุษท่านนี้เป็นที่สุด ฉันปรารภกับตัวเองเสมอว่า ผู้ชายอะไร ทำอะไรก็ดูดี๊ดีไปหมด แม้แต่ภาพนี้ ประโยคนี้ที่อ่านแล้วต้องปลื้มแทนเจ้าสาว ในคืนนั้น คืนแห่ง "น้ำผึ้งใต้แสงจันทร์" ประมาณเดือนสิงหาคม 2553 ฉัน พี่คิม น้องเอก บังวอญ่า และน้องหนานเกียรติ เราคุยกันว่าจะทำตัวให้ว่างตรงกัน จัดทริปเที่ยวประจวบฯ - ชุมพร  จะไปเที่ยวเกาะ ดำน้ำดูปะการัง ณ เวลานั้นฉันจัดเตรียมทุกอย่างพร้อสรรพ จองรถตู้เจ้าราคาเป็นกันเองและรู้จักกันดี 2 วัน  แต่ 2 วันก่อนการเดินทางตามนัด ปรากฏว่าพายุเข้าฝนตกหนักมากและน้ำท่วมหนักแถวเพชรบุรี  ราชบุรี  เราจึงต้องขอเลื่อนทริปนี้ไปก่อน ถัดมาอีก 1 เดือน คุณพ่อของฉันป่วยหนัก ต้องรักษาตัวที่โรงพยาบาล ฉันต้องเดินทางขึ้นลงหาดใหญ่-ประจวบฯ  จนกระทั่งคุณพ่อเสียชีวิต จากวันนั้นจนวันนี้ ฉันก็ไม่สามารถบริหารเวลาได้ลงตัว   " เมื่อไหร่จะได้ไปทานปูม้าบ้านพี่อิง"  เสียงตัดพ้อของน้องหนานเกียรติ ที่ทำให้ฉันต้องเสียใจมากในวันนี้ ถ้าย้อนเวลากลับไปได้พี่จะไม่รีรออีกแล้ว แต่นี่ได้แต่คิดเสียดาย เสียใจ อยากบอกน้องหนานเกียรติว่าพี่เสียใจจริง ๆ " ต่อให้พี่ตักบาตรด้วยปูม้าสักร้อยตัวในวันนี้ ก็คงไม่มีค่าเท่าปูม้าหนึ่งตัวในวันที่น้องมีชีวิตอยู่" กระนั้นก็ตาม พี่ตั้งใจว่า "ตักบาตรครั้งใด พี่จะไม่ลืมคิดถึงน้องหนานเกียรติเลยสักครั้งเดียว"