สวัสดีทุกท่าน วันนี้ถือเป็นโอกาสอันดีของผู้เขียนที่ได้ทำการเปิดบล็อกและเขียนบันทึกฉบับแรก และยังเป็นวันเดียวกันกับที่ผู้เขียนได้มาเข้าร่วมโครงการ “สอนนักเรียนอย่างไรให้มีความสุข”การมาค่ายครั้งนี้มาพร้อมกับความไม่รู้รายละเอียดใดๆเลย ดร.ขจิต ชวนปุ๊บ ก็มาปั๊บ แต่สิ่งที่พิเศษที่สุดคือ การที่ได้เก็บเกี่ยวประสบการณ์วิชาชีพศึกษาศาสตร์ไปอย่างเต็มเปี่ยม มาคราวนี้ยังได้เจอบุคคลสำคัญอีกหลายๆท่านที่ทำคุณประโยชน์แก่วงการการศึกษา เช่น พระมหากมลศิลป์, ผศ.ดร.วิรัตน์ คำศรีจันทร์ แห่งมหิดล, อาจารย์เหมียว แห่งมหิดล, หัวหน้าลำดวนและคุณครูประถมศึกษาของสุพรรณบุรีทุกท่าน

ผู้เขียนออกจากเกษตรศาสตร์ กำแพงแสน ตั้งแต่ ๗.๐๐ น. มาถึงก็เริ่มกิจกรรมทันทีทันควัน ผู้เข้าร่วมค่ายวันนี้มีทั้งคุณครูและนักเรียนประถมศึกษา จาก สพป. สพ. เขต ๒ จำนวนเฉียดพัน (เว่อร์) หลักร้อยเท่านั้น ผู้เขียนได้ร่วมจัดกิจกรรมฐานกับ คุณครูประยุทธ์  พันบัว โรงเรียนบางลี่วิทยา สุพรรณบุรี ฐานนี้เน้นการจัดกิจกรรมแบบ Internet-based instruction ที่ตอบโจทย์สมรรถนะที่สำคัญตามหลักสูตรแกนกลาง ๕๑ ที่เน้นให้ผู้เรียนมีความสามารถในการใช้เทคโนโลยี

กิจกรรมหลักที่ทำในฐานคือ การใช้สื่อเพลงประกอบภาพเคลื่อนไหวที่ได้จากอินเตอร์เน็ตมาเป็นสื่อการสำหรับการจัดการเรียนรู้ ผลตอบรับจากเด็ก ถือว่าอยู่ในเกณฑ์ดี เด็กๆหัวเราะสนุกสนาน ร่วมกิจกรรมอย่างตั้งใจ โดยเฉพาะกิจกรรมเพลง Five Little Ducks ที่เด็กๆออกลีลากันเต็มที่ เดินเป็ดกันจนเหนื่อย แต่เพลงที่เด็กๆ ชอบที่สุด คือ เพลง LOVE เพราะ เนื้อง่าย สั้น (มั้ง) แถมวันนี้ยังได้สอนศัพท์ yesterday/today/tomorrow โดยให้เล่นเกมโดยใช้ “นิ้ว”ของผู้เขียนเป็นสื่อ ถ้าชี้ไปข้างหน้า คือ tomorrow ชี้ไปข้างหลัง คือ yesterday และ ถ้าชี้ลงพื้นคือ today เกมนี้เรียกเสียงฮาได้มาก เด็กๆตอบถูกๆผิดๆ มันส์มาก ยังได้แบ่งเด็กๆเป็นทีมให้ส่ง volunteer มาชี้นิ้วให้เพื่อนตอบ สนุกสุด WOW!!! ลีลาของน้องคนหนึ่งสุดยอดมาก อยากให้เห็นภาพแต่ไม่ได้ถ่าย vbvb

กิจกรรมนี้ยังมีน้องเพียงพอ (น้องปี ๒ สาขาภาษาอังกฤษศึกษา มก. กพส.) ช่วยดำเนินกิจกรรมและเป็นพี่ฐานที่คอยช่วยเหลือน้องๆ J

ผู้เขียนได้ถามเด็กๆหลายๆกลุ่มว่า ชอบภาษาอังกฤษไหม (Do you like English?) โอ้โน ไม่ถึงครึ่งที่ตอบว่าชอบ แต่ถึงเขาที่เหลือจะไม่ชอบ แต่เขาบอกว่าจะตั้งใจเรียนและพยายามมากขึ้น (ผู้เขียนได้ฟังถึงกับหุบยิ้มไม่ลง)

ผู้เขียนรู้สึกสนุกและยินดีมากที่ได้มาร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับผู้มีประสบการณ์ทั้งหลาย ขอบอกว่า มาค่ายนี้มาแบบไม่รู้อะไร แต่กลับไปได้ความรู้ไปเป็นกระบุง  พบกับบันทึกหน้า(อีกเมื่อไหร่ไม่รู้)นกับ คุณคยวน์แก่วงการการศึกษา เช่น ต่สิ่งที่พิเศษที่สุดคือ การที่ได้ก็บเกี่ยวอกด้วย