ในเย็นวันที่สาม   ครูอ้อยได้รับโทรศัพท์จากพ่อบ้าน   ถามครูอ้อยว่า  ทำอะไรอยู่ 

ครูอ้อยบอกเธอว่า  อยู่เวร  อาจจะกลับถึงบ้านช้ากว่าปกติ  

แต่ตอนอยู่เวรนั้น  หัวหน้าเวรเข้าไปในห้องพัก  ครูอ้อยจึงหิ้วกระเป๋าและเดินออกมาเฉยๆ

ครูอ้อยจึงกลับถึงบ้านก่อนพ่อบ้าน 

ครูอ้อยดูที่จอดรถมอเตอร์ไซค์ไม่เห็นรถของเธอ 

จึงกวาดบ้าน  และเตรียมจะอาบน้ำ  แต่เธอก็กลับมาตอนนี้พอดี   เห็นครูอ้อยนั่งที่คอมพิวเตอร์  เธอก็หยิบอะไรออกมาอวด 

มันคือ  เข็มขัดรัดเอว  เพื่อสุขภาพ  

เธอนำมารัดเอวครูอ้อยตอนที่นั่งอยู่ 

ดีจัง 

แต่อบและร้อนมาก 

เธอซื้อมาเผื่อครูอ้อยเพื่อรักษาสุขภาพ 

อ้อ..ลืมไปค่ะ  หากท่านยังไม่เคยอ่าน  การรักษาสุขภาพของครอบครัวครูอ้อย  เรียนเชิญอ่านบันทึกนี้ก่อนค่ะ  ดีใจ.....ที่สมาชิกในบ้านรักษาสุขภาพ   และ   ดีใจ.....ที่สมาชิกในบ้านรักษาสุขภาพ (2)  

จากนั้น  พ่อบ้านของครูอ้อยก็นำน้ำมันกลิ่มเหม็นๆออกมานวด  ความจริงแล้ว  อาจจะหอมสำหรับคนอื่น  แต่ครูอ้อย...เหม็นจัง  เธอจึงไม่กล้ามาอยู่ใกล้ๆครูอ้อย 

วันนี้  เธอรู้สึกร่าเริง  และเล่าเรื่องการออกกำลังให้ครูอ้อยฟัง  ทั้งยังอวดบัตรสมาชิกด้วย  

พร้อมทั้งชวนเชิญให้ครูอ้อยไปวิ่งออกกำลังบ้างเหมือนกัน   แต่ครูอ้อยตอบว่า    " ยังไม่ไปตอนนี้ค่ะ "