เลือกเขียนเรื่องนี้ในบล๊อก "ตามใจฉัน" เพราะเป็นเรื่องที่เขียนตามที่เห็น และบล๊อกนี้มีคนอ่านไม่มากเกินไป คงเพราะอ่านค่อนข้างยากครับ (แต่ผมไม่ถือ) จึงเป็นบล๊อกที่เหมาะกับการบ่น
วันที่ 15 ตุลาคม เมื่อปีืั้ที่แล้ว ผมมาสมัครใช้งาน GotoKnow ครับ อยากเขียนอะไรบางอย่่างไว้เป็นเครื่องเตือนความจำ; ที่ไม่เขียนให้ตรงวันครบรอบเพราะว่ามันไม่ได้สำคัญที่วัน(ครบรอบ) แต่สำคัญที่อยากบันทึกสิ่งที่ได้เรียนรู้มาตลอดหนึ่งปีนี้ไว้กันลืม
ได้ยินชื่อ GotoKnow มาตั้งแต่เครื่องแม่ข่ายยังอยู่ที่สหรัฐ เคยไปแอบดูก็รู้สึกงงกับรูปร่างหน้าตา ที่งงเป็นเพราะคุณค่าของ GotoKnow อยู่ที่เนื้อหา อยู่ที่เครือข่ายของผู้ใช้ และอยู่ที่ความอบอุ่นของสมาชิกที่ใช้งานประจำให้แก่กันและกันโดยความบริสุทธิ์ใจ ซึ่งถ้าไม่ใช้ประจำ ก็ยากที่จะสัมผัสได้จากวิธีแอบอ่านเป็นครั้งคราว
อยู่มาวันหนึ่งประมาณกลางปีที่แล้ว สคส. ขอความเห็นว่าจะทำอย่างไร GotoKnow ถึงจะเป็นประโยชน์ต่อสังคมไทยมากกว่านี้ ผมก็ให้ความเห็นไป นั่นเป็นครั้งแรกที่มีโอกาส F2F ท่านอาจารย์หมอวิจารณ์ คุณธวัช สคส. และอาจารย์ธวัชชัยครับ
ผมรับปากอาจารย์วิจารณ์ว่าจะช่วยเท่าที่ช่วยได้ ถ้าเป็นเมื่อก่อน น่าจะทำอะไรได้มากกว่าที่ผ่านมา ด้วยตอนนี้มีข้อจำกัดหลายประการ จึงทำได้เท่าที่ทำได้ครับ -- เมื่อรับปากท่านอาจารย์วิจารณ์ไว้ ก็ต้องทำตามคำพูด ก่อนจะทำตามคำพูดได้ ก็ต้องเข้าใจเสียก่อนว่ากำลังจะทำอะไร ผมก็เลยมาสมัครเป็นสมาชิก ไม่ได้คิดเลยว่าจะเขียนบันทึกที่นี่เยอะ เพราะมีบล๊อกภายในบริษัทหลายบล๊อก และมีที่อื่นๆ ที่ใช้อยู่อีก แต่ตอนนี้ แทบจะเลิกเขียนที่อื่นไปเลยครับ
15 ต.ค. 2549 | 13 ต.ค. 2550 | ||
จำนวนบันทึก | 54,7xx | 138,xxx | รวมเวลา 11 เดือนที่ย้ายกลับเมืองไทย (พ.ย. 2549-ต.ค. 2550) |
จำนวนความคิดเห็น |
84,6xx | 421,xxx | |
จำนวนสมาชิก | 14,1xx | 37,1xx | |
จำนวนบล๊อกที่มีบันทึกเพิ่มใน 30 วันก่อนหน้านั้น | 4,2xx | 9,1xx | ตัวเลขนี้ (จำนวน active blogs) แสดงความเคลื่อนไหวที่ดีกว่าจำนวนสมาชิก |
จำนวนบันทึกที่ผมเขียน |
0 | 2xx | |
จำนวนความคิดเห็นที่ผมให้ | 0 | 9xx | |
จำนวนบล๊อกของผม |
0 | 5 |
OpenCARE คนเป็นนาย อินเทอร์เน็ตในประเทศไทย ตามใจฉัน และ วงนอก |
จำนวนแพลนเน็ตของผม |
0 | 2 |
รวมบันทึกล่าสุดของ Conductor และ รวมบันทึกความคิดของ Conductor (แพลนเน็ตหลังไม่รวมบล๊อก "วงนอก" ซึ่งเป็นเรื่องของ GotoKnow โดยเฉพาะ) -- แพลนเน็ตทั้งสองเป็นการอำนวยความสะดวกแก่ผู้อ่านที่ไม่ได้เป็นสมาชิก GotoKnow; ผมไม่ได้อ่านบล๊อกผ่านแพลนเน็ต แต่ใช้ GotoKnow Monitor เป็นหลัก ประกอบกับ RSS feeds เพื่ออ่านบล๊อกที่สนใจ |
คุณป้าแดง: ดูปีเกิดแล้ว ผมเรียกป้าไม่ได้จริงๆ นะครับ
ผมเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งว่า GotoKnow นั้นใช้ง่ายมากครับ ใช้สามัญสำนึกลุยไปได้เลย ถ้าจะใช้ให้ถึงกึ๋น กลับต้องศึกษา เพราะเครื่องมือแต่ละชนิดของ GotoKnow มีลักษณะพิเศษที่หาไม่ค่อยได้ทั่วไป และเป็นระบบที่มีการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง มีของใหม่ออกมาเรื่อยๆ ครับ
เรื่องความคิดอันตรายนั้นเป็นแง่คิด จะอันตรายจริงหรือไม่ ต้องให้ผู้อ่านแต่ละท่านพิจารณาเอาเองครับ
ถ้าคิดว่า GotoKnow เป็นสังคมจำลองประชาธิปไตยเมืองไทย ก็อาจจะเห็นว่ามีความหวัง มีความปรารถนาดีอยู่มาก แต่มีส่วนร่วมน้อย เลือกตั้งแล้วจบ จบตรงนั้นจริงๆ ครับ
คุณนารี แอบหนีเที่ยว: มาแวะตรงนี้ ระวัง boss รู้นะครับ แถวนี้มีนักคิด-นักบริหารนอก GotoKnow แอบอ่านอยู่บ้างครับ ;-)
ขอบคุณคุณ Conductor มากค่ะที่ให้ข้อมูลที่มีประโยชน์ น่าสนใจ น่าคิด และน่าช่วยกันหาคำตอบ
เรื่องเครื่องแม่ข่าย ไม่ทราบว่าจะเป็นไปได้ไหมที่เราจะขอความร่วมมือจากมหาวิทยาลัยต่าง ๆ ค่ะ เพราะมีบล็อกหลายบล็อกก็เขียนโดยบุคลากรและนักศึกษาในมหาวิทยาลัยต่าง ๆ
อาตมามีดำริเรื่องเขียนเรื่องราวลงอินเทอร์เน็ตมาหลายปีแล้ว แต่ขาดการเริ่มต้นอันจริงจัง เพราะความรู้ ความเข้าใจ และความชำนาญในเรื่องนี้ก็ไม่มีเลย....
จนกระทำน้องชายแนะำนำว่า มาใช้ GtK ดีกว่า ระดับพี่หลวงสิบนาทีใช้ได้เลย (น้องใช้บอกอย่างนี้ ทำให้ทดลองดู) และนี้ทำให้อาตมากลายมาเป็นสมาชิกที่นี้ และกลายเป็น บล็อกเกอร์ ตามที่เขาเรียกกันในที่สุด (ก่อนใช้GtK ยังไม่รู้จักคำนี้)
สิ่งหนึ่งที่ตามมาก็คือได้รู้จักกัลยาณมิตรที่นี้เพิ่มขึ้น ทำนองว่าผู้มีอัชฌาศัยไปด้วยกันได้ ก็มักจะคบหากันไป.... ประมาณนั้น
เคยอ่านหนังสือคลื่นลูกที่สี่ สังคมออนไลน์ที่นี้ คงจะเป็นไปตามหนังสือเล่มนี้.....
ส่วนปัญหาของGtK ตอนนี้... ถ้าสมาชิกส่วนใหญ่คิดว่า ควรจะดำรงอยู่ ก็คงจะช่วยๆ กันไปเพื่อให้ดำรงอยู่ แต่ถ้าความมุ่งหวังและพยายามของสมาชิกส่วนใหญ่อ่อนกำลังเกินไป GtK ก็อาจแปรเปลี่ยนหรือสลายไป ซึ่งก็คงจะเป็นเรื่องธรรมดา.........
เจริญพร
สวัสดีค่ะ
ที่เขียนตรงนี้ ไม่ได้ยอนะคะ แต่จะบอกว่า โดนใจมาก
ผมจัดเอาความจำเป็นเรื่องการเขียนเรื่องในเชิงบวกเพื่อสร้างเครือข่ายและพลังในความเห็นร่วมกันเอาไว้ทีหลัง แต่เลือกเรื่องที่เห็นว่ามีความจำเป็นต้องเขียนขึ้นมาเขียนก่อน
มีความเป็นตัวของตัวเองมาก ขอชื่นชมจริงๆค่ะ
แต่ก่อน ตัวเอง เป็นคนชอบแสดงความคิดเห็นอะไรที่ค่อนข้างตรง แต่หลังๆ เปลี่ยนแล้ว เพราะ ครอบครัวห้าม แต่ชอบอ่านของคนอื่นแทน
เรื่องg2k เป็น community ใหญ่ค่ะ มีความหลากหลายมากและก็เป็นธรรมชาติ และความธรรมดาที่จะเป็นเช่นนั้น
ปัญหาก็เป็นอย่างที่คุณConductorบอกค่ะ....
GotoKnow จะเป็นหลายอย่างสำหรับหลายคนได้อย่างไรอย่างไร คงต้องช่วยกัน ระดมความเห็นค่ะ
สวัสดีค่ะ
เป็นคนหนึ่ง ที่เข้ามาใน G2K เพราะตามหาเพื่อน ได้ค้นหาชื่อในGoogle ก็พบว่าเขาอยู่ในG2K และเลยสมัครเข้าเป็นสมาชิก อ่านของคนนั้น คนนี้ ไปเรื่อยๆ ไม่รู้จะเขียนอะไรดี ก็ต่อแต่กระทู้เพื่อน ในที่สุด ก็ เอาละ เขียนเรื่องประสบการณ์ตัวเองนี่แหละ มีคนมาอ่านครั้งแรก ไม่เกิน 5 คน ก็เลยเขียนมั่งไม่เขียนมั่ง เมื่อไหร่ก็ได้ จนมาวันหนึ่งเขียนบันทึกขึ้นมา แล้วคุณเกษตรยะลา เข้ามาทักว่า หายไปไหนเสียนาน เท่านั้นเอง ก็เกิดกำลังใจ ว่ามีคนรู้จักเรา และยังรออ่านของเราอยู่ จนทุกวันนี้ มีเพื่อนเพิ่มมาก บางบันทึก มีคนเข้ามาอ่านรวดเร็วมาก เหมือนกับว่า คอยเราเขียนอยู่
แต่จนแล้วจนรอด ก็ยังไม่รู้อะไรลึกซึ้งกับ G2K โดยเฉพาะการบริหารจัดการ อยากจะบอกว่า สังคมนี้ มีความรับผิดชอบดีมาก มีความสุภาพ จริงใจ และไม่น้ำเน่า ถ้าจะขยายว่า จะให้ผู้ใช้ที่ไม่ค่อยรู้เรื่องแบบดิฉัน ช่วยเหลืออย่างไร ขอให้บอกตามตรง ยินดีเสมอค่ะ
อาจารย์กานดา: เครื่องแม่ข่ายที่กระจายกันอยู่ตามแหล่งชุมชน GotoKnow เคยเป็นเรื่องที่คิดอยู่ตอนที่มีปัญหาเครื่องแม่ข่ายมีกำลังไม่พอครับ
ไม่ได้เลือกวิธีนี้เพราะว่าการเชื่อมโยงระหว่าง KV และระหว่าง KV กับระบบภายนอก ยังปรับปรุงได้อีก -- ใช้ trackback กับ pingback ซึ่งเป็นคุณลักษณะมาตรฐานของบล๊อก
หากแยกกระจาย ผลักดันให้เกิด KV sites ตามแหล่งชุมชน GotoKnow ในมหาวิทยาลัยต่างๆ ความเชื่อมโยงข้ามชุมชน/ข้ามวิชาชีพก็อาจจะหายไป ความหลากหลายก็มีแนวโน้มจะหายไปเช่นกันครับ
พระอาจารย์ชัยวุธ: ผมรู้สึกว่าโชคดีมากที่ อาจารย์ฌอง เห็น GotoKnow แล้วไม่ได้อยู่เฉยๆ ครับ
คุณศศินันท์: เขียนเรื่องแบบนี้ บางทีมีโอกาสถูกเข้าใจผิดได้ง่ายครับ แต่ไม่เป็นไร ถ้าเข้าใจผิดผมก็ชี้แจง เพราะว่าเรื่องที่ต้องทำ ก็ต้องทำครับ
คุณตันติราพันธ์: ผมเห็นด้วยว่า GotoKnow เป็นเครื่องมือให้เข้าถึงความรู้ ประสบการณ์ และกัลยาณมิตรที่มีค่า และเหมาะกับผู้แสวงหาครับ
เรื่องราวเกี่ยวกับการจัดการ GotoKnow ไม่ได้น่าสนใจในแง่ที่ว่าใครทำอะไร แต่น่าสนใจในแง่ของกระบวนการคิด+การสร้างงาน เพื่อตอบสนองต่อความต้องการของสมาชิก ตลอดจนการระดมสรรพกำลังของสมาชิก ใช้ประโยชน์จากเครือข่าย เอาชนะข้อจำกัดของสถานที่ เวลา และภาษา เพื่อทำสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อส่วนรวมครับ
เรื่องแบบนี้ ผมคิดว่าน่าจะต้องแสวงหา ต้องเรียนรู้จากของจริงครับ ซึ่งแพลนเน็ตข่าวประกาศและเทคนิคการใช้ GotoKnow น่าจะเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีครับ
สังคมจะมีพลวัตได้ ก็ต้องอาศัยการมีส่วนร่วมของสมาชิกนะครับ ความคิดความเห็นทุกอันสำคัญทั้งนั้น ทั้งนี้เพื่อร่วมกันกำหนดอนาคตของเราเอง ถ้าเราถือว่า GotoKnow เป็นบ้านและเราเป็นเจ้าของบ้าน เรื่องของบ้านทุกเรื่องก็เป็นเรื่องของเราครับ ไม่ว่าจะทำกับข้าว ซักรีดผ้า ทำสวนปลูกต้นไม้ ซ่อมหลังคาซ่อมไฟ เป็นหรือไม่
สวัสดีครับท่าน Conductor
ขอบคุณมากครับ
พี่สะ-มะ: ผิดพลาดทางเทคนิคครับ ต้องขออภัยทุกท่านเป็นอย่างสูง คือว่าวันนั้นยุ่งทั้งวัน ไม่มีเวลาอ่านบันทึก จึงไม่รู้ว่ามีการนัดหมายกันครับ
มาเห็นข้อความจากคุณเอกจตุพรตอนทุ่มครึ่ง ว่าอยู่กันที่ร้าน แต่ผมอยู่ห่างออกไป 30 กม. แล้วคนขับรถก็กลับบ้านไปแล้ว ส่วนตัวผมนั้นบรรดาเพื่อนร่วมงานสั่งไว้ ว่าไม่ให้ขับรถกลางคืนครับ
คงมีโอกาสอื่นอีกครับ ผมยังไม่รีบหนีไปไหน (มั๊ง)
สวัสดีค่ะคุณ Conductor
แวะมาทักทายค่ะ และแจ้งว่ายินดีให้ความช่วยเหลือ gotoknow ในฐานะสมาชิกคนหนึ่งอย่างเต็มที่ค่ะ
สำหรับตัวเองแล้ว ยังเข้ามาไม่ครบปีใน gotoknow แต่ก็มีหลายสมุด หลายแพลนเน็ต เช่นกัน บางสมุดอาจจะ active หรือ inactive บ้าง ตามเวลาที่มีค่ะ (ชอบแนวคิดการคัดกรองว่าสมุดใด active or inactive ข้างต้นค่ะ)
ซึ่งผิดคาดกว่าที่เคยคิดไว้มากๆ เพราะไม่เคยคิดว่าสังคม และการเรียนรู้ในเวบจะสร้างเสริมประสบการณ์ของเราได้มากขนาดนี้ค่ะ
สวัสดีครับอาจารย์
ตอนนี้ผมถึงบ้านแล้วครับ ถึงเช้าวันเสาร์ครับ
แอบดีใจว่าอาจารย์และพี่เอกและพ่อครูจะได้พบกันครับแต่ก็ไม่เป็นไรเพราะท่านทั้งสองได้พูดกันแล้ว^_^
ขอบพระคุณท่านมากๆครับ ที่ทำให้ผมได้รู้จักและเข้าใจในมิตรภาพต่อกัน และในนี้มากขึ้นครับ
สรุปความเข้าใจจากบันทึกนี้น่ะครับ
อาจารย์ครับ ผมก็พร้อมที่จะช่วยเหลือปัญหาในนี้เต็มที่เช่นกันครับ ผมพอจะเข้าใจปัญหาพอสมควร เพราะว่าติดตามบ้างและเเลกเปลี่ยนกับพี่เอกเรื่องนี้ครับ
อืม..ผมว่าอาจารย์เป็นมนุษย์เหล็กนะครับ ทำงานหนักจริงๆ... อย่าลืมดูแลสุขภาพนะครับ
ปีนี้ไปตรวจสุขภาพประจำปีแล้วหรือยังครับ ไขมันกับไต กับน้ำตาลในเลือดเป็นอย่างไรบ้างครับ
เป็นกำลังใจหนึ่งอันแสนไกลให้อาจารย์ครับ
พี่ไพศาล ณ มุกดาหาร: ดงหลวง 16-18 พ.ย. ผมไปไม่ได้นะครับ มีธุระเรื่องพ่อแม่ซึ่งนัดล่วงหน้าไว้นานแล้ว
อาจารย์กมลวัลย์: คลาดแคล้วกันอีกแล้วแต่คงมีโอกาสได้ F2F กันครับ GotoKnow เป็นเครื่องมือมหัศจรรย์จริงๆ
หมอสุพัฒน์: เมื่อกี้ได้มีโอกาสได้สนทนาธรรมกับพ่อครูบาแบบตัวต่อตัวเกือบสามชั่วโมงครับ ท่านน่ารักจริงๆ แต่พ่อครูกินน้อยจนผมเป็นกังวล จนต้องโทรไปถามคุณเอกจตุพร คุณเอกบอกว่าปกติ
Lipid profile ผมโอเคครับ จำตัวเลขไม่ได้แน่ แต่Cholesterol 110 Triglycerides/HDL/LDL อยู่ในเกณฑ์ ตับก็โอเคครับ FBS สูงไปนิดเดียว แต่ค่อนข้างนิ่งตลอดหลายปีที่ผ่านมา -- ผมเป็นคนที่หวานอยู่แล้ว ถ้าไม่หวานก็แหวะ เรื่องสุขภาพฝากคนอื่นทำไม่ได้ ต้องดูแลเองครับ
I am not even 10 weeks old on G2K yet, that would make be a newbie, isn't it?
What can I say, thanks to a good old friend who kept spamming me with G2K blogs, I had no choice but jump in like the old proverb - "if you can't beat them, join them" :-)
But this reminds me of our old cyber community that we hung out years ago. I wrote in our friend's rememberance that the old virtual community - unfortunately could be filled with all thugs as well as wisemen. And there were some nasty thugs back then.
However, I have not found one on G2K yet .. thanks to more civil (controlled?) society and improved (filtered?) technology.
Anyway, regardless of what the future will bring to G2K, I have to say Cheers for now. I think WE - as Thai net-citizens/bloggers are responsible for creating contents that are and will be beneficial for our younger generations and less fortunate population.
We are literally writing history as we blog :-)
คุณ Bluebonnet สมัครไว้ตั้งแต่ปลายมีนาแล้วครับ แต่ไม่ค่อยยอมเขียน ซึ่งผมคิดว่าเรื่องที่เขียนใน Bundle of Joy น่าสนใจนะครับ เป็นมุมมองจากต่างประเทศเข้ามาในเมืองไทย
เรื่องนี้บางทีผมก็คิดว่าเราจะรับหรือปฏิเสธอะไร เช่นโลกาภิวัฒน์ เร็วเกินไป บางทียังไม่เข้าใจ หรือด่วนสรุปโดยยังไม่ได้ศึกษา (ให้ถ่องแท้) เลย
น่าจะเขียนบ่อยขึ้นนะครับ