ไปงานพระราชทานเพลิงศพมา ก็พบเห็นอะไร ๆ หลายอย่างที่ต้องให้คิด แต่แล้วก็หาคำตอบไม่ได้
เรื่องแรก ได้ฟังพระคุณเจ้าท่านแสดงธรรมในงานพระราชทานเพลิงศพ ท่านบอกว่า คนเราเมื่อเกิดมาทุกคนจะต้องพบกับ "5 พ"
พ.ที่ 1 คือการพึ่งพา
พ.ที่ 2 คือการพากเพียร
พ.ที่ 3
พ. ที่ 4 คือ การได้พบ
พ.ที่ 5 คือ การพรัดพราก
ส่วน พ.ที่ 3 ที่เว้นไว้ไม่ทราบว่าอะไร พระคุณเจ้าท่านพูดเล่าเรื่องโน้น เรื่องนี้เลยไม่ได้บอกว่า พ ที่ 3 คืออะไร ใครทราบช่วยบอกหน่อย หรือว่าเราบาปหนา พยายามตั้งใจฟังและหยิบปากกากับกระดาษออกมาจดยังตกหล่นจนได้
เรื่องที่ 2 พระคุณเจ้าท่านถามว่า "ไปงานศพ แล้วได้อะไรมา" แล้วท่านก็ตอบเองว่า "ได้ของชำร่วย" เป็นการได้ที่ไม่ตรงจุดประสงค์ การไปงานศพมาแล้วสิ่งที่ได้รับคือ "การได้ฟังธรรมจากพระคุณเจ้าแล้วนำมาปฏิบัติในชีวิตประจำวัน"
เรื่องที่ 3 ได้พบเพื่อน ๆ มากหน้าหลายตา บางคนก็บอกว่า มาร่วมงานศพเพราะ
แต่ทุกคนก็ถือดอกไม้จันทน์ขึ้นไปวางหน้าศพ แสดงว่า ดอกไม้จันทน์ เป็นดอกไม้ที่แสดงได้ทั้งความรัก ความเกลียด การสรรเสริญ และการอีกหลาย ๆ การ อย่างนั้นหรือ
เรื่องที่ 4 ทำไมจึงต้องไปแสดงความรัก ความเห็นอกเห็นใจกันตอนตายแล้ว ตอนมีชีวิตอยู่ รัก เกลียด ชอบ ไม่ชอบ โกรธแค้น ทำไม่ไม่บอก ไม่รีบปรับความเข้าใจกันเสียก่อน พอตายแล้วจึงบอกว่ารักกัน คนตายจะรู้ไหมหนอ
(ถ้าบางข้อความไม่สมควรก็ขออภัย เป็นเรื่องที่สงสัยจริง ๆ )
ผมก็เคยฟังธรรมเรื่องนี้เหมือนกัน ไม่ทราบเหมือนกันว่าเรื่องเดียวกันหรือเปล่า วงจรชีวิตมนุษย์ 5 พ.
1. พ-พึ่ง ในช่วง 1-5 ปีที่พึ่งตัวเองไม่ได้
2. พ.-เพียร ช่วงที่เรียนหนังสือ 5-22 ปี
3. พ.-พบ พบอาชีพการงาน มีครอบครัว
4. พ.-พัก เกษียณอายุ
5. พ.-พราก ตาย
เพิ่งทราบว่า พักนี้ ศน.สุมาลี สนใจการเข้าวัดฟังธรรมมากกว่าสมัยก่อนๆ กลัวกลัวจัง....อย่าบวชนะ
เดี๋ยวจะเข้าข่าย "บวชชีเพราะอก......."
ตั้งใจจะแสดงความเห็นกับเพื่อนนานแล้ว แต่ไปราชการที่ ตจว.หลายวัน เพิ่งมีโอกาสวันนี้ พ.ที่ 3 ไม่ได้ฟังมาจากพระเทศน์หรอกนะ … แต่คิดว่า น่าจะเป็น “พ.พอเพียง” ก็ได้เพราะชีวิตคนเราถ้ารู้จักพอในสิ่งที่เรามีใจก็จะเป็นสุข แต่จากที่ผอ.ประจักษ์ เล่าให้ฟังก็น่าจะใช่ เป็นวงจรชีวิตมนุษย์ตั้งแต่วันเริ่มต้นจนถึงวันสุดท้าย ...!!!