กลุ่มวรรณกรรมต่อขวัญ  เป็นกลุ่มวรรณกรรมกลุ่มที่สองที่มีการรวมตัวขึ้นอย่างเป็นทางการในรั้วมหาวิทยาลัยมหาสารคาม  โดยเกิดขึ้นเมื่อวันที่  23  กรกฎาคม  2542  ภายใต้การเสวนาแบบ F2F  ในชายคาบ้านท่านอาจารย์ธัญญา  สังขพันธานนท์  (ไพฑูรย์ ธัญญา)  

   <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">กลุ่มวรรณกรรมต่อขวัญ  อาจจะแตกต่างลิบลับกับกลุ่มวรรณกรรม “ป่งใบ”  เพราะถือกำเนิดขึ้นจากกลุ่มผู้รักและหลงใหลในการอ่านวรรณกรรม  ยังไม่มีใครแจ้งเกิดเป็นนักเขียนเลยแม้แต่คนเดียว  ถ้าจะมีบ้างก็คงเป็นคุณวิชัย  จันทร์สอนกระมังที่พอจะมีบทกวีตีพิมพ์เผยแพร่อยู่ก่อนแล้วในนิตยสารต่าง ๆ   </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">และส่วนใหญ่ก็เป็นการรวมกันระหว่างนิสิตปริญญาโทและนิสิตปริญญาตรีในวิชาเอกภาษาไทยทั้งนั้น  ไม่ว่าจะเป็น  คุณประยูร  หงษาธร  ศุภเมธ  หมายมุ่ง  ธนวรรธ ชายกุล  สุวิล  โต่นวุธ  รวมถึงโกสินทร์  ขาวงาม  (เอกทัศนศิลป์)   และคุณประจวบ  จันทร์หมื่น  บัณฑิตหนุ่มที่จบแล้ว   (ตอนนี้ออกเทปในชื่อวงอีเกิ้ง  อัลบั้ม อีเกิ้งเต็มดวง)  รวมถึงตัวกระผมเอง  นายพนัส  ปรีวาสนา  ด้วยเช่นกัน</p>    <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ผมยังจำค่ำคืนการก่อเกิดกลุ่มวรรณกรรมของตนเองได้อย่างชัดเจน   เพราะครั้งนั้นกว่าจะได้ชื่อกลุ่มว่า “ต่อขวัญ”  ถึงขั้นต้องโหวตลับกันเลยทีเดียว  ซึ่งผมเป็นคนเสนอชื่อนี้เข้าชิงชัยด้วยตัวเอง   โดยอภิปรายชี้แจงต่อองค์ประชุมว่า   “เพื่อให้ชื่อนี้ตอบประวัติศาสตร์การก่อเกิดกลุ่มวรรณกรรมที่ “ต่อ”  เนื่องมาจากกลุ่มป่งใบที่ปิดตัวลงแล้ว  และอีกนัยหนึ่งก็คือ  “ต่อขวัญ”  คือ  กลุ่มวรรณกรรมที่เกิดมาเพื่อสาน “ต่อ”  ลมหายใจของกลุ่มวรรณกรรมและหนังสือทำมือในรั้ว มมส”  </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>  <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">กลุ่มวรรณกรรมต่อขวัญมีลักษณะที่ต่างไปจากกลุ่มป่งใบอยู่ประการหนึ่งก็คือ  ไม่เน้นเรื่องการผลิตหนังสือทำมืออย่างจริงจัง  แต่มุ่งพบปะเสวนาและแลกเปลี่ยนเรื่องวรรณกรรมเป็นสำคัญ  โดยในทุกวันเสาร์ของสัปดาห์ก็จะสัญจรมาแลกเปลี่ยนเรื่องวรรณกรรมกันอย่างสม่ำเสมอ  ใครมีหนังสือดีก็นำมาเล่า  ใครมีผลงานก็เอามาให้เพื่อนได้ร่วมวิจารณ์เสนอแนะ  ซึ่งมี อ.ธัญญา  สังขพันธานนท์   และพี่สุขุมพจน์   คำสุขุม เป็นที่ปรึกษาคอยชี้แนะอย่างอาทร</p>    <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">กระทั่งเมื่อวันเวลาล่วงมาจนถึงเดือนมกราคม 2543  จุลสารต่อขวัญฉบับปฐมฤกษ์ก็ได้เวลาเปิดโฉมต่อสาธารณชน  โดยมีสโลแกนว่า “ต่อขวัญ  :  อีกทางเลือกของกิเลสคอวรรณกรรม”  </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>   <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">การปรากฏตัวของจุลสารต่อขวัญฉบับทำมือเล่มเล็ก ๆ  ด้วยกระดาษพิมพ์สีขาวครั้งนั้น  ถือได้ว่า ฮือฮาและเป็นที่จับตามองกันไม่น้อย  หรืออาจจะเป็นเพราะหลังจากป่งใบปิดตัวลง  กลุ่มวรรณกรรมใน มมส  ก็กลายเป็นสุญญากาศ  มีความเงียบทางวรรณกรรมห่มคลุมอยู่บ้างเล็กน้อย  เมื่อชาวต่อขวัญเผยโฉมออกมาทักทายก็ชวนให้สนใจและติดตามอย่างง่ายดาย ….</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>   <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">การเปิดตัวของจุลสารต่อขวัญฉบับปฐมฤกษ์ (มกราคม – กุมภาพันธ์ 2543)  ได้สร้างความตื่นตัวในการรวมกลุ่มทางวรรณกรรมใน มมส  เป็นอย่างมาก  ดังจะเห็นได้จากเริ่มมีหลายคนเข้าร่วมวงไพบูลย์กับพวกเรา  บางคนก็รวบรวมคอวรรณกรรมตั้งเป็นกลุ่มขึ้นมา  หรือบางคนก็พยายามที่จะนำเสนอผลงานตัวเองในแบบศิลปินเดี่ยว !</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>   <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ทันทีที่หนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งได้ทำการสัมภาษณ์ผมและเขียนถึงกลุ่มวรรณกรรมต่อขวัญ  ก็ยิ่งทำให้กลุ่มวรรณกรรมต่อขวัญเป็นที่สนใจใคร่ดีจากผู้คน  ถึงขั้นว่ามีกัลยาณมิตรส่งเงินมาจากแดนไกลสนับสนุนค่าใช้จ่ายในการผลิตหนังสือทำมือเลยทีเดียว</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>  <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">อย่างไรก็ตาม จุลสารต่อขวัญ  มีความหลากหลายทางด้านเนื้อหามิใช่น้อย  เพราะไม่เพียงการตีพิมพ์ผลงานของกลุ่มเพียงสถานเดียว  แต่ยังมีคอลัมน์แนะนำหนังสือ ,  คำคมจากวรรณกรรม, แนะนำนักเขียน,  แนะนำบทกวีและเรื่องสั้นเก่า ๆ  ที่ควรค่าต่อการศึกษา  รวมถึงการเน้นภาพประกอบที่เกิดจากลายเส้นของคุณโกสินทร์  ขาวงามที่ถือได้ว่านั่นคือเวทีแรกที่เขาได้ละเลงลวดลายลงอย่างเป็นทางการในหนังสือทำมือ  ซึ่งบัดนี้เจ้าตัวก็แจ้งเกิดในฐานะนักเขียน และนักวาดในสังคมเป็นที่เรียบร้อยไปแล้ว</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>   <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">และนี่คือคำแถลงการณ์ที่ผมได้เขียนไว้ในจุลสารเล่มแรกของชาวต่อขวัญเมื่อร่วม 7 ที่แล้ว</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>  <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">“จุลสารต่อขวัญ  เป็นผลิตผลทางอารมณ์ของกลุ่มคนที่มีพฤติกรรมหลงใหลอยู่กับการเสพวรรณกรรม  เห็นหนังสือที่ไหนเป็นต้องถลาร่อนเข้าไปซบ !  เก็บตัวอยู่ในร้านหนังสือได้เป็นชั่วโมง ๆ  ขึ้นรถลงเรือไปเหนือล่องใต้ ภายในย่ามก็ต้องพกพาหนังสือ (คำนึงถึงหนังสือมากกว่ายาดม ยาหม่อง)  ไม่แค่นั้นหรอก  เข้าห้องน้ำยังต้องหนีบหนังสือติดมือเข้าไปด้วย</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>   <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">นั่นแหละ – พฤติกรรมของกลุ่มบุคคลที่ชอบ “เสพวรรณกรรมแทนอาหารว่าง”  เย็นย่ำของทุกวันเสาร์ก็หันมารวมกลุ่มพูดคุยเสวนาเรื่องวรรณกรรม  บ้างเอาหนังสือมาอวด  บ้างเขียนเรื่องสั้นและบทกวีมาแบ่งกันอ่าน  บ่อยครั้งเข้าทั้งพฤติกรรมส่วนตัวและกิจกรรมเสวนาก็กลายเป็น “กิเลส” ..กิเลสที่เราพร้อมใจกันเรียกมันว่า “กิเลสของคอวรรณกรรม…</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>   <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ท้ายที่สุด – ความเป็นกิเลสของคอวรรณกรรมอย่างพวกเรา ๆ ก็หลอมตัวกลายออกมาเป็นจุลสารต่อขวัญ  จุลสารที่เป็นผลิตผลของการเสพวรรณกรรม  ด้วยความปรารถนาจะสะกิดเตือนมิ่งมิตรให้หันมาให้ความสำคัญต่อการเสพวรรณกรรม  เพราะเราเชื่อและศรัทธาว่าอานุภาพแห่งวรรณกรรมจะช่วยรังสรรค์ให้มวลมนุษยชาติมี ชีวิตที่ดี – สังคมที่ดี …เราเชื่อเช่นนั้น”</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>   <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ส่วนในทางกระบวนการผลิตต้องถือว่า  เป็นการผลิตในแบบ “ทำมือ” ล้วน ๆ  พิมพ์แล้วตัดแปะเป็นต้นฉบับ  จากนั้นก็นำไปถ่ายเอกสารแล้วมาเย็บเล่ม  จำหน่ายในราคา 20  บาท</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>  <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">จุลสารต่อขวัญ  โลดแล่นอยู่ในมหาวิทยาลัยในช่วงหนึ่ง มีจุลสารและหนังสือทำมือออกสู่แวดวงประมาณ  4  เล่ม  รวมถึงการเป็นแรงส่งให้นิสิตนำผลงานของตนเองมาพิมพ์เป็นหนังสือจำหน่ายขายอย่างเป็นทางการ….</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p></p><p>เหนือสิ่งอื่นใด  คงไม่อาจเรียกได้ว่ากลุ่มวรรณกรรมต่อขวัญ คือ ผลิตผลของกลุ่มวรรณกรรมป่งใบ  เพราะมีเพียงผมคนเดียวเท่านั้นที่ได้แรงบันดาลใจมากจากกลุ่มป่งใบ   แต่วิถีที่ก้าวเดินไปนั้นก็เป็นไปในทิศทางเดียวกัน  นั่นก็คือ  การสืบต่อลมหายใจการอ่าน - การเขียนในสถานศึกษาอันเป็นที่รักยิ่งของตนเอง     </p><p> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">แล้วค่อยมาตามรายละเอียดที่เหลือที่ถือน่าสนใจเป็นอย่างยิ่ง  เพราะเป็นครั้งแรกที่หนังสือทำมือขายดิบขายดี  จนต้องผลิตซ้ำมากกว่า 2 ครั้ง  </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>   <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">โดยเฉพาะคนที่ชอบอ่านบทกวีรักที่ไม่ถึงกับหวานจนเลี่ยน   ต้องไม่พลาด ..</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>