ขออภัยนะครับ, นี่คือ ความรู้สึกของผมที่เปิดเปลือยอย่างไม่มีการซ่อนแฝงอันใด และเขียนขึ้นด้วยความบริสุทธิ์ใจตามประสาคนที่จะหลงรัก G2K อย่างหัวปักหัวปำ ... และกำลังจะไป "เชียงใหม่"
ช่วงนี้ผมเห็นว่ากระแสการจัดการความรู้ในหลายเวทีคึกคักเป็นพิเศษ และหนึ่งในนั้นผมเชื่อเหลือเกินว่า หลายท่านคงมองว่า “งานอบรมสัมมนา gotoknow กับการจัดการความรู้ที่เชียงใหม่” ของอาจารย์ “พิชัย กรรณกุลสุนทร” จากมหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงใหม่ คือเวทีที่ฮือฮาและได้รับการขานรับจากมิ่งมิตรชาวบล็อกอย่างอุ่นหนาฝาคั่ง
ระยะเวลาของการเปิดตัวไม่ถึงเดือนแต่กลับฉายให้เห็นถึงกระแสความสนใจที่หลากหลายและต่างสัญจรเข้าไปเยี่ยมชมกำหนดการอย่างต่อเนื่อง หรือแม้แต่บันทึกอีกหลายบันทึกของชาวบล็อกก็ทยอยขับส่งออกมาอย่างต่อเนื่อง ...
และผมกำลังไปที่นั่น... ไปในฐานะวิทยากรคนหนึ่ง ...
ผมได้รับการบอกข่าวล่วงหน้าเล็กน้อยจากมิ่งมิตรผู้รู้ใจอย่าง “คุณเอก” จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร ว่าถูกเชิญเป็นวิทยากรร่วมเสวนาในเวทีครั้งนี้ ซึ่งระยะนั้นผมไม่ค่อยได้โลดแล่นอยู่ในบล็อก จึงไม่รู้เลยว่าชื่อของ “นายแผ่นดิน” ได้โชว์หราอยู่ในเวทีนั้นเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แถมยังเขียนโฆษณาจั่วหัวถึงผมเสียเกินความจริงอย่างน่าตกใจว่า “คุณแผ่นดิน เจ้าของบันทึกแผ่นดินอันลือชื่อ จากมหาวิทยาลัยสารคาม”
ด้วยความสัตย์จริง, ผมตื่นเต้นและดีใจเป็นที่สุด ... เพราะนี่คือครั้งแรกในเวที KM ที่ผมกำลังจะได้มีตัวตนอยู่ในเวทีแห่งความรู้ หลังจากก่อนหน้านี้ครั้งแล้วครั้งเล่า - ผมมักหลุดวงโคจรเช่นนี้อยู่ร่ำไป จนถึงกลับเอ่ยออกมาอย่างอ่อนใจว่า “เสียดาย แต่ไม่เสียใจ” หรือแม้แต่ “ผมมักอาภัพในเวทีเช่นนี้เสมอ !”
ผมค่อย ๆ ย่องเข้าไปดูข้อมูลและกำหนดการอย่างเงียบ ๆ ... ชื่อวิทยากรที่โชว์หราอยู่นั้น กลับยิ่งทำให้ผมสั่นสะท้าน ลังเล ..และหวาดหวั่นต่อเวทีนี้อย่างบอกไม่ถูก
แต่ละท่านล้วนมีตัวตนและจัดเจนในวิถีแห่ง KM รวมถึงการได้รับการยอมรับอย่างทั่วฟ้าเมืองไทยมาแล้วแทบทั้งนั้น .. หรืออย่างน้อยก็มีแฟนคลับในบล็อกอย่างมากหน้าหลายตา -
ผมมานั่งนับนิ้วดูพรรษาตนเองในโลก G2K ก็ดูน้อยนิด, องค์ความรู้ในเรื่อง KM ก็ดูเบาบางเป็นที่สุด จะมีดีก็แต่ “น้ำหนักตัว” เกินพิกัดหนุ่มกระมังที่พอจะสู้ท่านอื่น ๆ ได้บ้าง !
ผมตั้งสติและเพ่งพินิจกำหนดการอย่างละเอียดเท่าที่จะข่มใจให้มีสมาธิได้ , สิ่งที่เห็นชัดเจนจากเวทีครั้งนี้และดูเหมือนจะเป็น “เสน่ห์แห่งงาน” มากเป็นพิเศษก็คือการใช้คำว่า “บล็อก” (Blog) เป็นวาทะหลักที่เห็นได้ชัดและพบเจออยู่แทบทุกบรรทัดในกำหนดการ ...
บล็อก .. จึงเป็นเสมือนวาทะที่ถูกนำมายืนยันว่า “บล็อก คือ : ขุมทรัพย์ทางปัญญา” และนี่คือเวทีที่จะประกาศให้รู้ว่าเราสามารถนำความรู้จาก “บล็อก” ไปใช้ในการปฏิบัติจริงได้ ! และผู้ที่จะประกาศเช่นนั้น ก็คือผู้สัมผัสจริงจาก "บล็อก" ในฐานะ "บล็อกเกอร์" คนหนึ่งนั่นเอง
เวทีแห่งการจัดการความรู้ครั้งนี้ ดูเป็นธรรมชาติ เนียนงาม ไม่แข็งกระด้าง, ดูจากกำหนดการแต่ละภาคส่วนถูกฉายความเป็นเนื้องานจากคำว่า “บล็อก” แทบทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นบล็อกที่หมายถึง “บันทึก” หรือแม้แต่บล็อกที่หมายถึง “ผู้เขียน” โดยซ่อนแฝงคำว่า “การจัดการความรู้” อันหรูหราทาง “วิชาการ” ไม้อย่างแนบเนียน ..
และเมื่อเป็นเช่นนั้น งานนี้จึงดูมีชีวิตชีวาเป็นที่สุด เป็นเวทีแห่งการจัดการความรู้ที่ดูจะเป็น “กันเอง” ไม่ติดยึดกับ “รูปแบบทางวิชาการ” เสียทั้งหมด และนี่คือ ...เสน่ห์ที่ผมคิดว่า “ไม่ธรรมดา” และนี่คือการยืนยันว่า “บล็อก” คือ ขุมทรัพย์ทางปัญญาที่รอการขุดค้นและแบ่งปันไปสู่สังคม –
และผู้สร้างเวทีครั้งนี้ก็ดูประหนึ่งเต็มไปด้วยจินตนาการอันยิ่งใหญ่และมีความเข้าใจอย่างลึกซึ้งต่อการจัดการความรู้ กระทั่งสามารถนำความเป็นศาสตร์และศิลป์มาใช้ในการจัดการความรู้ได้อย่างง่ายงาม , กลมกลืน และมีเอกภาพ
ท้ายที่สุด... สิ่งที่ผมไม่เอ่ยถึงเลยในบันทึกนี้ก็คือ “มิตรภาพ” ในชาว G2K ทั้ง ๆ ที่ปกติวิสัยผมมักจะเขียนถึงห้วงความรู้สึกเช่นนี้เสมอ ...
แต่ปรากฏการณ์ของชาวบล็อกเมืองเหนือหลายท่านที่ส่งผ่านมาตระหง่านอยู่ในบันทึกอย่างต่อเนื่องนั้น ชัดเจนและมีพลังอย่างยิ่งแล้ว และไม่มีความจำเป็นใด ๆ ที่ผมจะย้ำน้ำหนักในสิ่งที่ยิ่งใหญ่นั้นอีกครั้ง ...
บัดนี้, เจ้าบ้านสะท้อนให้เห็นความเคลื่อนไหวอันหมายถึงน้ำใสใจจริงอันเปี่ยมล้น - ต่อเนื่องและเคลื่อนไหลประดุจสายน้ำแห่งมิตรภาพที่ไม่ขาดห้วง ...
เช่นนั้นแล้ว, ผมยิ่งรู้สึกว่า คนไปเยือนก็ต้องทำการบ้านและหอบเอาความสุขไปแบ่งปันอย่างมากมายเช่นกัน, และคงต้องยืนยันอย่างหนักแน่นว่า “บล็อก” มีพลังต่อโลกและชีวิตเป็นที่สุด !
(และนี่คือ บางห้วงตอนนี้ท่านอาจไม่จำเป็นต้องอ่านก็ได้...)
ครั้งหนึ่ง - ผมเคยพูดว่า “โลก G2K ไม่เงียบเหงา เพียงเพราะยังมีคนให้เราได้คิดถึง” ผมเคยสารภาพว่า “ผมรักและหลงใหลใน G2K แทบลงแดง” ...
ผมยังยืนยันที่จะสารภาพถ้อยคำเหล่านี้อีกครั้งที่เชียงใหม่...!
ไม่ว่ากันใช่ไหมครับ ! (ถ้ามีเวลา)
สวัสดีค่ะคุณแผ่นดิน
เล่นเปิดอก เปิดใจ เปิดความรู้สึก (ยกเว้นเปิดพุง) กันแบบนี้ ชักจะหลงรัก (G2K) เพิ่มมากขึ้นแล้วสิคะเนี่ย
เวทีนี้ พี่เชื่อมั่นค่ะว่า หลายคนที่ไม่มีโอกาสได้ไป แต่เราก็ตามติดสถานการณ์ ตามติดความรู้สึก ทั้งจากเจ้าภาพที่รวมตัวกันด้วยใจ และจากญาติมิตรอันแสนอบอุ่นทั้งหลาย
งานนี้ฟันธงได้เลยค่ะว่า ตลอดเวลาของงานคงจะอบอวลไปด้วยกลิ่นอายของความรักที่ทุกท่านต่างแผ่ถึงกัน
* - หนักแน่น จริงจัง จริงใจ -
นายแผ่นดิน ... มาอมยิ้ม และเป็นกำลังใจให้ค่ะ
* ผมเคยพูดว่า “โลก G2K ไม่เงียบเหงา เพียงเพราะยังมีคนให้เราได้คิดถึง” ... จำได้มิเลือนค่า
* แต่ อย่าเพิ่ง เอ่ยประโยคนี้นะคะ ผมเคยสารภาพว่า “ผมรักและหลงใหลใน G2K แทบลงแดง” ... - ลงแดง กระนั้นเลยรึท่าน
* .... อย่าเพิ่งลงแดงค่ะ รอให้กลับมาจากเชียงใหม่ก่อนดีกว่านะคะ ... ^ __ ^
* เชื่อมั่น มั่นใจ นายแผ่นดิน
* เต็มที่ กำลังใจ มีเสมอ
* ทุ่มเท เพื่อKM จริงนะเธอ
* มาเพ้อ มาพร่ำ มาย้ำ (เจตนารมย์)
... อย่าลืมรักษาสุขภาพโตยเด้อค่ะ ....
* มายืนยัน ยืนหยัด เป็นมั่นเหมาะ
* จำเพาะ ปัจจัยอื่น หาทราบไม่
* แต่ น้ำหนักตัว เกินพิกัด มั่นใจ
* รุ่นนี้ แบนตั้มเวท ยกให้ นายแผ่นดิน
จะมีดีก็แต่ “น้ำหนักตัว” เกินพิกัดหนุ่มกระมังที่พอจะสู้ท่านอื่น ๆ ได้บ้าง
มายืนยันอีกรอบ ค่ะ ว่า บ่ต้องห่วง บ่ต้องเกรง ... เชียร์แบบเทกระจาดค่ะ ^ __ ^
สวัสดีค่ะ คุณแผ่นดิน
ยินดีด้วยที่คุณมีโอกาสได้ไปสัมผัสกับบรรยากาศแห่งความสุขของการแบ่งปัน... ที่มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่
เสียดายที่ดิฉันไม่มีโอกาสเหมือนคุณ อย่างไรเสียพวกเราชาว G2K คงได้สัมผัสบรรยากาศจากงานเขียนของคุณ
สวัสดีค่ะ คุณแผ่นดิน
แวะมาทักทายค่ะ ดีใจที่จะได้พบที่เชียงใหม่ด้วยค่ะ
ตัวเองก็ตื่นเต้นเหมือนกัน เพราะการบรรยายเกี่ยวกับเทคนิคการเขียน blog นั้นจะว่าง่ายก็ง่าย (ตามประสาเรา) แต่จะว่ายากก็ยาก เพราะอาจสื่อให้ผู้อื่นตามได้ยาก 55555
ตอนนี้ก็คิดว่าจะบรรยายแบบเบาๆ ง่ายๆ สบายๆ ไม่เครียดค่ะ ไม่รู้จะทำได้หรือเปล่า แต่งานนี้แค่ได้ไปพบเพื่อนพ้องใน gotoknow แค่นี้ก็คุ้มแล้วค่ะ ^ ^
ขอบพระคุณครับ
ปล.ครับ ผมขอรบกวนพี่แผ่นดินเรื่องเสื้อโกทูโนครับ ผมจองกับพี่เอกไว้หนึ่งตัว ขอรบกวนพี่ติดไม้ติดมือกลับมาฝากผมด้วยนะครับพี่ ผมบอกพี่เอกแล้วครับ ขอบคุณพี่ล่วงหน้าเลยครับ ( ไม่ได้ไป..แต่ก็มีความรู้สึกดีร่วมด้วยครับ )
ขอแสดงความยินดีครับอาจารย์
ถึงตอนนี้ผมก็รัก G2K ครับ
มิตรภาพใน G2K นี่แปลกครับ ไม่รู้จักหน้าค่าตาก็สนิทได้
ความรู้ใน G2K บางครั้งก็แปลกครับ ก็แค่เรื่องเล่าธรรมดาๆ แต่น่าติดตาม น่าทำตาม น่าคิดตาม น่าอีกหลายๆอย่าง
สวัสดีครับ
เอาอีกหนึ่งบรรยากาศมาให้ชมครับ
สีสัน gotoknow!!!!!!......ความหมายดี ๆ กับเสื้อ gotoknow
ของน้องนนท์ พิเชษฐ์พล ไทยประสงค์
เชิญแขกแก้วมาแอ่วบ้านหมู่เฮาครับ
สวัสดีครับ..อาจารย์
บรรบากาศแห่งควาสุข ฉายแสงไป ทั่วชาวG2Kทุกคนพลอยมีความสุขไปด้วย เสร็จงานแล้วนำมาเล่าสู่กันฟังบ้าง เน่อ...
สวัสดีครับ
แวะมาขอบคุณล่าช้าเอามาก ๆ ...