AAR จากการเข้าร่วม(สังเกตุการณ์) โครงการ แลกเปลี่ยนเรียนรู้ "ชวนคิด ชวนดู เรียนรู้ KM" (1)


ถึงจะแค่ร่วมสังเกตุการณ์ แต่สิ่งที่ได้ เกินคาดจริง ๆ ค่ะ


   ด้วย อานิสงฆ์ ผลบุญ ที่ทำร่วมกันมาแต่ภพไหน ไม่ปรากฎ เพราะหาหลักฐานอ้างอิงไม่ได้  (ติดสำนวนในฐานะที่ทำงานด้านประกันคุณภาพนานไปหน่อยค่ะ)  ได้รับคำเชิญจากคุณเมตตา ให้มาเข้าร่วมโครงการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ "ชวนคิด ชวนดู เรียนรู้ KM" ซึ่งทางมหาวิทยาลัยจัดให้แก่ CKO แต่ละคณะ/หน่วยงาน ในมหาวิทยาลัย โดยมี ดร.ประพนธ์  ผาสุขยืด เป็นวิทยากรกระบวนการ

แว้บแรก ที่รับสาย

 "พรุ่งนี้ว่างรึเปล่า  มาเข้าฟังด้วยกันสิ ยังมีที่นั่งเหลือ"

อุ้ย  แตงโมหล่น จริง ๆ คะงานนี้  (เปรียบเทียบให้เห็นว่า ฟลุ๊คสุด ๆ จึงต้องใหญ่กว่าส้มหล่น แน่นอน)

"จริง ๆ เหรอ  ไปได้แน่นะ "  ถามกลับไป ด้วยริมฝีปากสั่นระริกเพราะอยากเข้าฟังมาก ๆ และ เป็นคนอย่างงี้จริง ๆ ค่ะ ต้องให้แน่ใจสุด ๆ ก่อน ถึงจะเชื่อ
 
 "มาได้จริง ๆ ถ้าเธอไม่มีงานอะไรเร่งด่วน และหัวหน้าเธออนุญาต" 

จริงสินะ  ดิฉัน มีงานเร่งด่วน รออยู่ชิ้นนึง ต้องรีบแจ้งเวียนเรื่องให้ทันภายในเช้าพรุ่งนี้ แล้วที่สำคัญงานนี้ ท่านรองคณบดีฝ่ายบริหาร ที่ดูแลดิฉันโดยตรง ท่านเข้าร่วมโครงการนี้ซะด้วยสิ ในฐานะ CKO ของคณะฯ
พระเจ้าช่วยด้วยเถิด ดิฉันจะทำยังไงเนี่ย แต่ดิฉัน ก็ตอบปลายสายไปว่า

 "ได้เลย  ไว้เจอกันพรุ่งนี้"

 นับเป็นโชคดี ที่เย็นนั้น ท่านรองคณบดีฯ  แวะมาคุยงานที่โต๊ะ  ดิฉัน เลยถือโอกาส ขออนุญาตท่านว่า ขอเข้าร่วมฟังท่าน ดร.ประพนธ์ มาบรรยาย ในวันพรุ่งนี้ ได้ไหมค่ะ พอดีคุณเมตตาโทรมาชวนค่ะ (ในใจตอนนั้น คิดว่ายังไงเสีย ชื่อคุณเมตตา คงจะพอเอามาหากินได้" ขออนุญาตใช้อ้างอิงหน่อยนะคะ )  แล้วโชคก็เข้าข้างดิฉัน เมื่อท่านตอบมาว่า "ไปสิ ดีออก จะได้ไปร่วมเรียนรู้ด้วยกัน"

 เย็นนั้นดิฉันเลยรีบจัดการทำงานด่วนให้เสร็จ แล้วรีบเสนอแฟ้ม รอให้ท่านมาสั่งการในวันรุ่งขึ้น เพียงเพื่อว่า พรุ่งนี้ ดิฉัน จะได้ไปที่ชอบ ที่ชอบ โดยไม่มีอะไรกังวลใจ

 เรื่องราวทำท่าจะไปได้สวย  แต่บังเอิญคืนนั้นประมาณ สามทุ่มกว่า ๆ ดิฉันได้รับโทรศัพท์  จาก ดร.วิภาดา ซึ่งถึงแม้ว่าท่านเพิ่งจะมีโอกาสได้ว่างเว้นจากภารกิจอันรัดตัว ท่านยังกรุณาสละเวลาอันมีค่า โทรหาดิฉัน เพื่อให้คำแนะนำเกี่ยวกับการจัดเวทีเล่าเรื่อง "ประสบการณ์ในการส่งผลงานวิจัยเพื่อตีพิมพ์" โดยท่านกรุณาให้คำแนะนำทั้งในเรื่องของ concept  และในเรื่องของการปรับรูปแบบของกำหนดการให้เหมาะสม โดยให้ได้อรรถประโยชน์สูงสุด ทั้งต่อผู้ให้ และผู้รับ คืนนั้น เราคุยเรื่องานโดยผ่านกระบวนการ m2m (mobile to mobile)  เป็นเวลาเกือบครึ่งชั่วโมง ทั้ง ๆ ที่ดิฉันไม่มีรายละเอียดของงานอยู่ในมือ หรือแม้แต่อยู่ในไฟล์งานในโน๊ตบุ๊กเลย แต่อาศัยที่จำ concept งาน และจำทุกตัวอักษรที่ผ่านจากนิ้วมือของตัวเองได้  ทำให้การ m2 m ของเรา สำเร็จไปได้ด้วยดี  แต่จะดียิ่งกว่า  ถ้าหากดิฉัน ได้นำไฟล์งานติดกลับบ้านมาด้วย ทำให้ทุกอย่างที่เราคุยกันในคืนนั้น ยังไม่สามารถแก้ไขได้ ดิฉันจะต้องรีบไปดำเนินการต่อในเช้าวันรุ่งขึ้น แก้ไขรายละเอียดที่คุยกัน/แก้ไขเอกสารและเรื่องที่ได้เสนอเข้าแฟ้มเพื่อรอผู้บริหารลงนาม/แก้ไขเอกสารที่ได้นำเข้าจัดวาระประชุมกรรมการประจำคณะ ซึ่งทุกอย่างต้องเสร็จก่อน 09.00 น.  ไม่งั้น ดิฉัน จะพลาดกระบวนการเข้าร่วมกิจกรรมตั้งแต่ต้น

 เช้านี้ ดิฉัน ใช้เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ในการแก้ไขทุกอย่างดังที่กล่าวข้างต้น ตอนนี้ใจดิฉันปลอดแล้วซึ่งความกังวลทุกอย่าง เตรียมพร้อมเพื่อจะเปิดใจรับสิ่งที่อยากเรียนรู้เต็มแก่แล้วค่ะ

แต่.................ตอนนี้ เวลา (ส่วนตัว)ในการเขียนบันทึกหมดแล้ว (ขอไปทำหน้าที่แม่บ้านแป๊บนะคะ)

 ไว้รออ่านตอนที่ 2 นะคะ  ว่าเกิดอะไรขึ้นกับดิฉันบ้าง  ในวันนี้

หมายเลขบันทึก: 71746เขียนเมื่อ 9 มกราคม 2007 18:41 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 16:59 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

มาตอบค่ะว่ากุศลผลบุญแต่ภพไหน...หลักฐานอ้างอิงน่าจะค้นได้ที่....สภานีตำรวจภูธร....อะไรน้า....ใกล้ๆ จะถึงภูเก็ต....เมื่อ 10 ปีที่แล้ว.....ค่าปรับหลักกิโลเสาแรกของประเทศไทยที่ถูกชนแล้ว เรียกเก็บเงินจากจากผู้ชนได้....น่าจะผลบุญนั้นที่ทำให้ประเทศไทย...ฮา...

จะรอติดตามอ่านต่อนะคะ

เอ......ว่าแต่มีความหลังฝังใจอะไรกันคะเนี่ย

  • นั่นนะซิ หลัก KM ซะด้วยเนอะพี่สมพร
  • ดีใจที่พี่ได้พบกันบ่อยๆๆ
  • ชื่อพี่เมตตานี่ work นะครับ
  • พอดีคุณเมตตาโทรมาชวนค่ะ

คุณ somporn ค่ะ

  • สำหรับดิฉันหนะ ความหลังฝังใจในครั้งนั้น เป็นสิ่งที่ไม่น่าจดจำสักเท่าไหร่  แต่สำหรับคุณเมตตาสิคะ  เป็นอะไรที่น่าจดจำ ม้าก มาก (อันนี้ คงต้องรอเจ้าตัวมาเฉลยเองนะคะ)

คุณครูขจิต ค่ะ

  • คิดได้งัยคะเนี่ย  หลัก KM  สมเป็นยอดครูอัจฉริยะจริง ๆ ค่ะ
  • ส่วนการอ้างชื่อคุณเมตตา นั้น  ไม่รู้เป็นไงตอนนั้น มันคิดได้อย่างงี้จริง ๆ แทนที่จะบอกไปว่า สนใจค่ะ  อยากไปค่ะ ไม่รู้อะไรมาดลจิต ดลใจ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท