วันนี้วันที่สองของการที่ครูอ้อยได้รับรางวัลสุดคะนึง ตุลาคม ครูอ้อยได้นัดหมายกับมิตรรักในGotoKnow ที่อยู่ไกลแต่สามารถมาได้ กับอยู่ใกล้ที่อยากจะมา...มาฉลองกัน..ด้วยความรัก..ด้วยความคิดถึง..และด้วยมิตรไมตรี
จุดประสงค์เดียวกัน คือ การมาหาครูอ้อยเพื่อ...ฉลองรางวัลทีได้รับ
จุดประสงค์เดียวกัน คือ ความคิดถึง ความห่วงหาอาทร
มิตรรักคนแรก .... คือ คุณจ๊อด นักศึกษาหนุ่มไฟแรง จากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เธอโทร.มาหาครูอ้อยตั้งแต่ครูอ้อยยังอยู่ที่โรงเรียน แต่ครูอ้อยยังกลับบ้านทันทีไม่ได้ ต้องรอมิตรรักอีกท่านหนึ่งที่จะเดินทางมาจากแดนไกลทางภาคเหนือ ....คุณอึ่งอ๊อบ เชียงใหม่ นั่นเอง
คุณอึ่งอ๊อบ เธอเดินทางมาจากเชียงใหม่เพื่อเข้าประชุมที่จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย ซึ่งเธอมีความตั้งใจมาหาครูอ้อยด้วยเช่นกัน
ครูอ้อยพบกับคุณจ๊อด และเพื่อนสาวของเธอ คุณกะมอม...พยาบาลสาวสวย น่ารัก ได้เดินเล่นสักพักชมความงามของสวนรถไฟ และธรรมชาติยามเย็น
เราทั้งสามคน ตัดสินใจเดิน โดยไม่ไปเช่าจักรยานขี่ เพราะเวลาตอนนั้นตะวันคล้อยต่ำ น่าจะเดินเสียมากกว่า กว่าคุณอึ่งอ๊อบจึงเดินทางมาถึง เราก็คุ้นเคยกันมากขึ้น เมื่อมานั่งชมวิว ที่จุดชมวิว ริมสระบัว...ยังสงสัยอยู่ว่าทำไมไม่ถ่ายภาพสระบัวสวยงามมาฝากมิตรรักได้ชม
เพราะความเขินอาย..ของครูอ้อย ทำให้ไม่ได้ภาพมาอวดกันนั่นเอง
เรานั่งเล่นคุยกันที่พื้นสนามอย่างสนุกสนานและกันเอง ท่ามกลางบรรยากาศสงบเยือกเย็นของแมกไม้ในสวนรถไฟ
จากนั้น ถึงเวลากินแล้ว คุณอึ่งอ๊อบขอตัวลากลับไปบ้านคุณแม่ จึงไม่ได้กินข้าวเย็นด้วยกัน ครูอ้อยกับคุณจ๊อดพร้อมกับเพื่อนสาวจึงไปกิน....เนื้อย่างเกาหลี บุฟเฟต์ ในละแวกนั้น
ครูอ้อยและทุกคนกินไปคุยกันไปอย่างสนุกสนาน จนลืมมองเวลาไป นี่เป็นเวลาสามทุ่มกว่าแล้ว อิ่มท้อง อิ่มใจกันถ้วนหน้า จึงลากันกลับบ้าน และทุกคนก็จะกลับมาหากันอีกในยามทีเรามีเวลาว่างตรงกัน ที่นี่ ที่สวนรถไฟ หรืออาจจะเป็นบ้านที่จังหวัดตราดของคุณจ๊อดก็ได้
โห...บอกได้คำเดียวคะ...ว่าอิจฉาๆๆ...
พี่อึ่งอ๊อบ..ไปไม่บอกกล่าวกันเลย..
น้องชายพี่กะปุ๋มเช่นเดียวกัน..แหม...สุดยอด..
เกินคำบรรยาย...
ทั้งสามท่านในภาพ...คือ กัลยาณมิตรที่ดีของกะปุ๋ม...และอยู่เคียงข้าง..เสมอ...
...
ดีใจที่เห็นบุคคลทั้งสามท่าน...ในภาพและบันทึกนี้คะ
(^_____________^)
กะปุ๋ม
น้องกะปุ๋ม
คุณ nutim เจ้าของบล็อกแสนสวย
คุณบอน
อ้่าว ตอนออกไปทานน่ะ ไม่ได้อาบน้ำหรือ
ยี้ .. เหม็นๆ
คนอื่นอุตส่าห์มาตั้งไกล คนรอรับไม่อาบน้ำ 55555
ความจริงสวนรถไฟมีมุมถ่ายรูปที่ดูดีกว่านี้นี่นา
1. หายง่วงแล้ว เจอคุณบอน ขอบคุณที่เป็นห่วง เป็นอะไรกัน ถึงเป็นห่วง
2. ไม่ฝันแล้วจะอ่านหนังสือ
3. สวนรถไฟกว้างจะตายไป ไม่เห็นมีมุม เลย มุมอะราย...
4. คนอื่นถ่ายให้ ยังมีรูปอีกค่ะ ..คุณบอนคนดีของครูอ้อย
สวัสดีครับ ครูอ้อย
คุณบอนคะ
1.เมื่อคืนนี้น็อคเอ๊าท์ไปเลยครูอ้อยเลยจอดแน่นิ่งตื่นขึ้นมาอีกทีก็ตีสี่เตรียมตัวจะสู้แล้วนะคะ
2.บันทึกโน้นมีแต่คนที่น่ารักเนอะ คุณบอนมีความสุขใหม ที่มีมิตรรักมาจอแจที่หน้าบ้าน เขาเหล่านั้นรักคุณบอนนะ
3. เมื่อคอเหรอ ... อิจฉาใหมครูอ้อยไม่เมื่อคอเลย เพราะมีการบริหารต้นคอตามแบบของใครก็ไม่รู้แนะนำ อิอิ คงจำไม่ได้อีกละสิ ที่เขียนเอาไว้ คนอื่นเขาจำได้นะ
4. บอกตรงๆว่าดีใจมากที่ได้พบมวลมิตรในGotoKnow ทุกครั้ง เลยไม่ได้ชักภาพ และรู้สึกเขินอายด้วย ผสมกับคุ้นเคย
5. นี่หากได้พบกับ...คนที่อยากพบนะ...ยังไม่รู้ว่าจะทำตัวอย่างไร...พูดอย่างไรเลย...
6. เหนื่อยนักก็พักผ่อน..นะคุณบอน แล้วมาเริ่มต้นใหม่ ตามที่ใจปรารถนา
7. สิ่งที่คุณบอนได้ทำ..ที่ออกมาจากใจ..ที่พาดพิง..หรืออะไรก็ตามมาถึงครูอ้อย..ขอให้ความดีความงามความสุข....จงกลับไปหา ไปพบ ไปประสบ แก่ตัวแก่ใจ ของคุณบอนตลอดไป....
ครูอ้อยกับช้างไชโย...รักคุณบอน..เย้!
เดี๋ยวจะแซว..คนที่มาหาครูอ้อยนะ เอามาขึ้นเขียง...สับ..สับ..สับ จับโยนใส่ โมลิเน้กซ์เลย..
สวัสดีคะคุณจ๊อด
ขอบคุณอีกครั้ง ในความรู้สึกทีดีดีที่นำมาฝากครูอ้อยด้วยความรัก ความปรารถนาดี
สวัสดีค่ะคุณรัตติยา
ขอบคุณนะคะที่มีความเป็นมิตรมาฝากครูอ้อย ยินดีกับครูอ้อย และรักครูอ้อยเปรียบเสมือนคนในบ้านเดียวกัน
มีความสุขมั่ก ๆ (เกินคำบรรยาย) เน๊าะครูอ้อย คุณจ๊อด และน้องกะมอม
แต่จะให้เต็มจริง ๆ หนูว่าขาดน้องกะปุ๋มอ่ะ
ฝากบอกน้องด้วยนะคะครูอ้อยว่า คิดถึง ๆ ๆ ๆ ๆ
ถึงน้องอ๊อบ
สวัสดีจ้า...แทบวิ่งถลามาเลย...ด้วยความคิดถึง...
อยากรู้จังเล๊ย...ว่า...น้องชาย Jod...ได้กอดครูอ้อยบ้างหรือเปล่าคะ...ว่าแต่ว่า...น้อง Jod และน้องกะมอม..มีอะไรหลายอย่างให้พี่กะปุ๋มประทับใจไม่แพ้ครูอ้อย...นะคะ...มิตร..มักเจอในสถานการณ์ที่ไม่ปกติ...
...
พี่อึ่งอ๊อบ...คือ พี่สาวที่แสนดีที่สัมผัสได้แห่งมิตร-ไมตรี.....ดีใจมากๆ ที่ทั้งสามท่าน...ได้มาเจอกัน...อย่างผู้เฝ้าดูก็ให้รู้สึกยินดียิ่งคะ...
...
พี่อึ่งอ๊อบคะ...เดือนหน้า...เราไปล้มทับคุณเอกกันนะคะ...อิอิ
(^__________^)
กะปุ๋ม
น้องกะปุ๋มคะ