ในหลวงของเราทรงแบดบินตันได้ดีทีเดียว โดยเฉพาะลูกโด่งสี่สิบห้าองศา ลูกตบของท่านดีมาก รุนแรง ระหว่างที่ไปถวายทรงแบดบิดวันแรกๆ พระองค์ท่านจะทรงซักถามรายละเอียดอยางมากเช่น ทำไมลูกแบคแฮนด์ถึงตีไม่แรงเท่าลูกโฟร์แฮน
        พอแข่งเสร็จ ท่านก็พระราชทานเลี้ยงก๋วยเตี๋ยวหาบที่สั่งมจากถนนหลานหลวง ท่านก็เสวยก๋วยเตี๋ยวหาบแบบสามัญชนธรรมดาด้วย ไม่ถือพระองค์เลย
        คู่แข่งคนสำคัญของผู้เขียนในยุคบุกเบิกเข้าสู่ระดับโลก ได้แก่นักแบดบันตันจากเดนมาร์กและอินโดนีเซีย พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงรู้จักนักแบดบินตันเหล่านีดีทุกคน
        ครั้งหนึ่งท่านรับสั่งว่า หนักใจไหมที่เล่นกับ เออร์แลนด์ คอปส์ และที่หนักใจนั้น หนักใจในการเล่นแบบไหนของคอปส์
        จำได้ว่ากราบบังคมทูลพระองค์ท่านว่า เออร์แลนด์ คอปส์ มีลูกตบที่รุนแรง ที่เสียแต้มให้คอปส์ ส่วนมากเป็นเพราะรับลูกตบที่หนักหน่วงไม่ได้ และคอปส์ยังมีพละกำลังมาก อึดและอดทน ยิ่งเล่นยิ่งมีกำลังมาก
        ยังจดจำใส่เกล้าใส่กระหม่อมตราบเท่าทุกนันนี้ พระองค์ท่านรับสั่งว่า
        "เมื่อคอปส์มีลูกตบที่หนักและรุนแรง สิ่งที่ควรจะทำคือ หลีกเลี่ยงอย่าเล่นให้คอปส์ตีลูกได้บ่อย หรือใช้ลูกตบได้ถนัดควรดึงคอปส์มาเล่นลูกหน้าไม้ให้มาก เมื่อเขาพะวงบริเวณหน้าตาข่าย จะทำให้เค้าถ่อยตบลูกไม่ถนัด"
        และนั้นคือกลุยุทธ์ที่ผู้เขียนใช้ปราบมือแชมเปี้ยนโลกชาวเดนมาร์กผู้นี้ ในการป้องกันตำแหน่งแชมเปี้ยนชายเดี่ยวออลมาลายัน ที่เกาะสิงคโปร์เมื่อ พ.ศ. ๒๕๐๒

ที่มา : ที่สุดของหัวใจ
สำนักพิมพ์ : กันตนา