(เกือบ)ยกห้องไปกรุงชิง (2) : เริ่มต้นด้วยดีมีชัยไปกว่าครึ่ง


จากบันทึกที่แล้ว จะว่าไปก็อุ่นใจดีเหมือนกัน ที่พวกเรา "คนเค็ม" เริ่มต้นด้วยการเลือกเที่ยววัดเป็นลำดับแรก เพราะการเดินทางราบเรียบและราบรื่นไปตลอดทาง หรือนี่จะเป็นเพราะเริ่มต้นด้วยดีก็มีชัยไปกว่าครึ่ง (ฝนไม่ตก อากาศเป็นใจ กำลังดีนั่นแหละ)

หลังจากแวะ "วัดพะโคะ" เราก็มาต่อกันที่ "วัดพระมหาธาตุ วรมหาวิหาร" ในตัวเมืองนครศรีธรรมราช กันต่อ


            วัดพะโคะ

แต่เข้าตัวเมืองนครศรีธรรมราช รถติดมาก กว่าจะหลุดไปถึงวัดมหาธาตุได้ เล่นเอาหมดแรง เอ๊ะ ! ลืมตัวไปว่าไม่ใช่คนขับ แค่เป็นคนนั่งก็ยังอดลุ้นให้ถึงวัดเร็ว ๆ ก็จะได้เข้าห้องน้ำไง


                        วัดพระธาตุ

หลังจากเดินชื่นชมตัววัด เดินผ่านที่เขาขายล็อตเตอรี่ ว่าจะไม่ซื้อแล้วเชียวก็อดซื้อไม่ได้อีกแล้ว

เราไปกันแบบสบาย ๆ ไม่รีบร้อนค่ะ หลังจากออกจาก "วัดพระธาตุ" ก็มุ่งหน้าไปกรุงชิงกันเลย พวกเราจองห้องพักเอาไว้เรียบร้อยพร้อมแพ็กเก็ตทัวร์ของหนำnidnoi เอ๊ย ! หนำไพรวัลย์ ทริปนี้ผู้เขียนคิดถึงคุณ nidnoi อย่างแรง

แต่ด้วยความที่เราไม่เร่งรีบนี่แหละ ก็ถึงสถานที่พักล่าช้าไปบ่ายโมงแน่ะ จนเขาโทรตามให้เร่งรีบ และเร่งรับประทานอาหาร เพราะมีสมาชิกรอพวกเราอยู่


                 หนำไพรวัลย์

หลังจากเก็บของ ทานข้าวเสร็จทัวร์ก็จัดแจงพาพวกเราไปผจญภัยกัน ทั้งเหนื่อย ทั้งสนุก ทั้งเมื่อยเข็ด (ขยาด) อย่างไร ไม่อยากบอก แต่จะบอก....ต่อไป

หมายเลขบันทึก: 69426เขียนเมื่อ 26 ธันวาคม 2006 10:22 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:42 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (11)
มาตอบค่ะ..คุณศิริ ทำ Lab อยู่  "หนำ=ขนำ" 

ขอบคุณพี่จิ๊บครับ จะถามว่า "ขนำ" คืออะไรอีก คงได้ค้อน วงใหญ่ๆ

แต่ว่า "หนำใจ"  มิได้แปลว่า "ขนำใจ" นะคะ

คุณเอก & พี่จิ๊บค๊ะ เผอิญอยู่เวรเที่ยงค่ะ ทานข้าวเสร็จแล้ว มาเพิ่มเติมค่ะ

หนำของคนใต้ก็คล้าย ๆกับเพิง หรือกระท่อมมั๊ย เจ้าของบอกว่าถ้าตั้งชื่อเป็นรีสอร์ต ก็ดูจะโอ่โถงไป ต้องมีเครื่องใช้ทีวี เครื่องทำน้ำอุ่น เป็นต้น

หนำไพรวัลย์ มาจาก คุณไกรวัลย์ + คุณอำไพ

เริ่มจากเป็นที่พักผ่อนส่วนตัว เพื่อนฝูงใครมาก็มาพักได้ ก็มีคนเสนอให้ทำเป็นที่พักเนื่องจากสภาพแวดล้อมธรรมชาติ อากาศดีมาก ๆ กรุงชิงเคยเป็นพื้นที่สีแดงมาก่อนค่ะ พี่เขารับรองว่าที่นี่น๊ะ แม้คุณจะจอดรถทิ้งไว้ เสียบกุญแจก็ไม่หายพี่เขารับรอง ก็อย่างที่บอกว่าคนที่นี่เป็นคอม ฯ มาก่อน กฏระเบียบเขารุนแรงมาก เขาไม่ตัดไม้ทำลายป่าเลย บ้านคนที่นี่แทบจะไม่มีบ้านไม้เลย ขอยืนยันนอนยันได้ ที่นี่ธรรมชาติมาก  ๆ สิ่งที่พิสูจน์ได้ก็คือ ทาก(ดูดเลือด)เยอะ มีต้นเฟิร์นมหัศดำ (พิมพ์ถูกมั๊ย ไม่แน่ใจเหมือนเรื่อง จูลาสสิคพาร์ค)ที่สูงมากที่สุด มีต้นหลุมพอยักษ์ที่ 10 กว่าคนโอบแน่ะ

ป่าสวยงามและธรรมชาติมาก ๆ อยากให้ใคร ๆมาเที่ยวจัง น้ำตกกรุงชิงสวยงามมาก ๆ (หลังธนบัตรรุ่นเก่า) แต่ทางไปก็อาจทำให้เป็นน้ำตกกูเอือน + น้ำตกกูหลาบได้อีกทั้งทากดูดเลือดก็มี เป็นสิ่งที่ยากจะหลีกเลี่ยง

ผมรู้จักคนหนึ่งที่กรุงชิงครับ ชื่อ คุณเชาวลิต เป็นผู้ประสานงานของ สกว.ด้วยครับ  กำลังคิดว่าหากมีโอกาสจไปเยี่ยมที่กรุงชิง

ขอบคุณข้อมูลเพิ่มเติมจาก คุณศิริ ครับ

ต้นเฟิร์นยักษ์ชื่อ มหาสดำค่ะ คุณศิริ แปลกดี

ขอบอกคุณเอกว่า ต้องไปเยี่ยมกรุงชิงและ Must see ทั้งหลายคือ ถ้ำหงส์ ทะเลหมอก (แม้ว่าคงจะสู้ที่ปายไม่ได้) ล่องแกง และ น้ำตกกรุงชิงค่ะ ให้ได้นะคะ

อ้อ....หนำไพรวัลย์ มาจาก คุณไกรวัลย์ + คุณอำไพ

นึกว่า "หนำ" ของ  ไพวรรณ์   ซะอีก
นึกในใจว่า   ใครนะมาสร้างหนำ  ไว้ให้เรา  ^---^

  • คุณเอกค๊ะ น่าไปมากเลยค่ะ  ถ้ามาเมื่อไรก็อย่าลืมแวะมาเที่ยวหาดใหญ่ด้วยน๊ะค๊ะ 
  • ขอบคุณพี่โอ๋ค่ะ ว่าแต่ไม่เปลี่ยนชื่อน้ำตกกรุงชิงเหรอค๊ะ พี่โอ๋
  • พี่ nidnoi รู้มั๊ยว่า ถ้าเป็น "หนำไพรวรรณ์" น่ะ พวกเราหักคอ ไม่จ่ายค่าที่พักไปแล้ว--อิ อิ

 

หนำเเปลว่าที่พักอาศัยชั่วคราวเป็นภาษาใต้ค่า

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท