จากบันทึกที่แล้ว จะว่าไปก็อุ่นใจดีเหมือนกัน ที่พวกเรา "คนเค็ม" เริ่มต้นด้วยการเลือกเที่ยววัดเป็นลำดับแรก เพราะการเดินทางราบเรียบและราบรื่นไปตลอดทาง หรือนี่จะเป็นเพราะเริ่มต้นด้วยดีก็มีชัยไปกว่าครึ่ง (ฝนไม่ตก อากาศเป็นใจ กำลังดีนั่นแหละ)
หลังจากแวะ "วัดพะโคะ" เราก็มาต่อกันที่ "วัดพระมหาธาตุ วรมหาวิหาร" ในตัวเมืองนครศรีธรรมราช กันต่อ
วัดพะโคะ
แต่เข้าตัวเมืองนครศรีธรรมราช รถติดมาก กว่าจะหลุดไปถึงวัดมหาธาตุได้ เล่นเอาหมดแรง เอ๊ะ ! ลืมตัวไปว่าไม่ใช่คนขับ แค่เป็นคนนั่งก็ยังอดลุ้นให้ถึงวัดเร็ว ๆ ก็จะได้เข้าห้องน้ำไง
วัดพระธาตุ
หลังจากเดินชื่นชมตัววัด เดินผ่านที่เขาขายล็อตเตอรี่ ว่าจะไม่ซื้อแล้วเชียวก็อดซื้อไม่ได้อีกแล้ว
เราไปกันแบบสบาย ๆ ไม่รีบร้อนค่ะ หลังจากออกจาก "วัดพระธาตุ" ก็มุ่งหน้าไปกรุงชิงกันเลย พวกเราจองห้องพักเอาไว้เรียบร้อยพร้อมแพ็กเก็ตทัวร์ของหนำnidnoi เอ๊ย ! หนำไพรวัลย์ ทริปนี้ผู้เขียนคิดถึงคุณ nidnoi อย่างแรง
แต่ด้วยความที่เราไม่เร่งรีบนี่แหละ ก็ถึงสถานที่พักล่าช้าไปบ่ายโมงแน่ะ จนเขาโทรตามให้เร่งรีบ และเร่งรับประทานอาหาร เพราะมีสมาชิกรอพวกเราอยู่
หนำไพรวัลย์
หลังจากเก็บของ ทานข้าวเสร็จทัวร์ก็จัดแจงพาพวกเราไปผจญภัยกัน ทั้งเหนื่อย ทั้งสนุก ทั้งเมื่อยเข็ด (ขยาด) อย่างไร ไม่อยากบอก แต่จะบอก....ต่อไป
ขอบคุณพี่จิ๊บครับ จะถามว่า "ขนำ" คืออะไรอีก คงได้ค้อน วงใหญ่ๆ
คุณเอก & พี่จิ๊บค๊ะ เผอิญอยู่เวรเที่ยงค่ะ ทานข้าวเสร็จแล้ว มาเพิ่มเติมค่ะ
หนำของคนใต้ก็คล้าย ๆกับเพิง หรือกระท่อมมั๊ย เจ้าของบอกว่าถ้าตั้งชื่อเป็นรีสอร์ต ก็ดูจะโอ่โถงไป ต้องมีเครื่องใช้ทีวี เครื่องทำน้ำอุ่น เป็นต้น
หนำไพรวัลย์ มาจาก คุณไกรวัลย์ + คุณอำไพ
เริ่มจากเป็นที่พักผ่อนส่วนตัว เพื่อนฝูงใครมาก็มาพักได้ ก็มีคนเสนอให้ทำเป็นที่พักเนื่องจากสภาพแวดล้อมธรรมชาติ อากาศดีมาก ๆ กรุงชิงเคยเป็นพื้นที่สีแดงมาก่อนค่ะ พี่เขารับรองว่าที่นี่น๊ะ แม้คุณจะจอดรถทิ้งไว้ เสียบกุญแจก็ไม่หายพี่เขารับรอง ก็อย่างที่บอกว่าคนที่นี่เป็นคอม ฯ มาก่อน กฏระเบียบเขารุนแรงมาก เขาไม่ตัดไม้ทำลายป่าเลย บ้านคนที่นี่แทบจะไม่มีบ้านไม้เลย ขอยืนยันนอนยันได้ ที่นี่ธรรมชาติมาก ๆ สิ่งที่พิสูจน์ได้ก็คือ ทาก(ดูดเลือด)เยอะ มีต้นเฟิร์นมหัศดำ (พิมพ์ถูกมั๊ย ไม่แน่ใจเหมือนเรื่อง จูลาสสิคพาร์ค)ที่สูงมากที่สุด มีต้นหลุมพอยักษ์ที่ 10 กว่าคนโอบแน่ะ
ป่าสวยงามและธรรมชาติมาก ๆ อยากให้ใคร ๆมาเที่ยวจัง น้ำตกกรุงชิงสวยงามมาก ๆ (หลังธนบัตรรุ่นเก่า) แต่ทางไปก็อาจทำให้เป็นน้ำตกกูเอือน + น้ำตกกูหลาบได้อีกทั้งทากดูดเลือดก็มี เป็นสิ่งที่ยากจะหลีกเลี่ยง
ผมรู้จักคนหนึ่งที่กรุงชิงครับ ชื่อ คุณเชาวลิต เป็นผู้ประสานงานของ สกว.ด้วยครับ กำลังคิดว่าหากมีโอกาสจไปเยี่ยมที่กรุงชิง
ขอบคุณข้อมูลเพิ่มเติมจาก คุณศิริ ครับ
ต้นเฟิร์นยักษ์ชื่อ มหาสดำค่ะ คุณศิริ แปลกดี
ขอบอกคุณเอกว่า ต้องไปเยี่ยมกรุงชิงและ Must see ทั้งหลายคือ ถ้ำหงส์ ทะเลหมอก (แม้ว่าคงจะสู้ที่ปายไม่ได้) ล่องแกง และ น้ำตกกรุงชิงค่ะ ให้ได้นะคะ
อ้อ....หนำไพรวัลย์ มาจาก คุณไกรวัลย์ + คุณอำไพ
นึกว่า "หนำ" ของ ไพวรรณ์ ซะอีก
นึกในใจว่า ใครนะมาสร้างหนำ ไว้ให้เรา ^---^
หนำเเปลว่าที่พักอาศัยชั่วคราวเป็นภาษาใต้ค่า