ด้วยความที่ไม่ค่อยได้ใช้คอมพิวเตอร์ที่บ้านต่อระบบ internet เมื่อวานนึกอยากอ่านและเขียนบันทึก ทำอย่างไรก็ต่อ internet ไม่ได้สักกะที ลอง set อะไรใหม่ก็แล้ว สุดท้ายเริ่มเกิดอาการเซ็ง ท้อ แล้วก็ถอย...

สักพักหนึ่งสงสัยจะเป็นโรคติดบล็อกอย่างว่า เลยลองยกหูโทรศัพท์มาหมุน  ๆ ดู ปรากฏว่า มีเสียงบอกว่า "หมายเลขของท่านค้างชำระ จึงถูกระงับชั่วคราว" ...

อ้าว !! เป็นซะอย่างงั้น ไอ้เราก็รอ ร้อ รอ นั่งร้องเพลงรอมาหลายวันว่าเมื่อไร ? บิลค่าโทรศัพท์จะมาสักที มีแต่บิลค่าไฟ

นึก  ๆ คิด ๆ อยู่เหมือนกันกับนายดำ เพราะเราต่อโทรศัพท์บ้านสำหรับใช้ net เท่านั้น เพราะมีมือถือกันคนละเครื่อง นายดำบอกว่าวันก่อนปู่ของเด็ก  ๆ โทรมาทุกที สายไม่ว่างสักที เราก็ไม่ได้ตรวจสอบกันนิ...

เอาไงล่ะทีนี้ ...

วันนี้ผู้เขียนเลยตัดสินใจโทรไปคุยกับสำนักงาน และบอกถึงสาเหตุ ?? จะให้เราทำอย่างไร ??

เขาก็ตอบมาดี๊ ดีค่ะ มีเพียงทางเดียวเขาบอกว่าให้เราไปติดต่อสำนักงานเท่านั้น จ่ายค่าค้างชำระ  (เฮ้อ ! ก็พอทน) แต่...ต้องจ่ายค่าบริการเปิดสายใหม่อีกครั้ง 107 บาท (อันนี้ไม่ไหว..แฮะ)

นอกจากต้องลำบากลำบนออกไปข้างนอกแล้ว ทั้ง  ๆ ที่ไม่ใช่ความผิดเรา แล้วจดหมายเราไปอยู่ไหน??? อันนี้เขาบอกเราต้องไปสอบถามไปรษณีย์เอาเอง ว่าไปส่งจดหมายเราไว้ที่ใด ??? เฮ้อ !! ยุ่งเข้าไปอีก จะว่าไปก่อนหน้านี้สอง - สามเดือนก็มีจดหมายส่งถูกต้องนี่นา

เฮ้อ !! (อีกแล้ว) สรุปว่าต้องไปสำนักงานข้างนอก แล้วยังต้องจ่ายค่าบริการใหม่อีกครั้ง  ซึ่งผู้เขียนก็คงจำใจต้องยอม ย้อม ยอม แต่ขอบอกน้องที่รับโทรศัพท์ไว้แล้วว่า ไหน  ๆ ก็ไหน พี่ขอร้องเรียนเรื่องเอาไว้เป็นที่ระลึกก็แล้วกันน๊ะ..  และคงจะมีกรณีศึกษาอย่างเราบ้าง แต่ได้แนะนำบอกเขาว่าน่าจะมีการโทรมาคุยกันก่อนคงจะดี เพราะเราไม่คิดจะชักดาบใส่ใคร

จำได้ว่าก่อนหน้านี้ เราก็สงสัยเหมือนกันทำไม๊ ทำไม บิลค่าโทรศัพท์ถึงไม่มา คิดไปไกลขนาดว่า หรือจะเป็นน้ำท่วมใหญ่ทางภาคอื่น ๆเขาเลยไม่คิดค่าโทรศัพท์  ส่วนนายดำก็คิดไปว่าสงสัยขึ้นปีงบประมาณใหม่ ไปซะนั่น

งานนี้ก็ไม่รู้จะโทษใครดี โทษไปรษณีย์  โทษสำนักงาน หรือจะโทษตัวเอง สรุปว่าไม่โทษใครดีกว่า!!!