สวัสดีครับ  ครูวุฒิ

• ขอขอบคุณ ที่คุณครูกรุณานำสภาพความเป็นจริงออกมานำเสนอ อ่านแล้วเห็นภาพ เห็นความเป็นจริง ความเป็นไป และเห็นใจมากเลยครับ"เล่นเป็นหมู ดูเป็นเซียน" ขออนุญาตเสนอความคิดเห็นเพื่อให้เกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ที่อาจจะมีประโยชน์ต่อการแก้ปัญหานี้บ้างไม่มากก็น้อย อย่างตรง ๆนะครับ 
• ในประเด็นที่ว่า การกีฬาคุ้มค่าหรือไม่? ถ้าเรามองที่ ผลลัพท์ (output) เราอาจจะเห็นว่า กิจกรรมกีฬา เป็นการ "ขี่ช้างจับตั๊กแตน"  ยิ่งไปเจอกับผู้บริหารที่ไม่พอเพียง ยิ่งไปกันใหญ่
• แต่ถ้ามองที่กระบวนการ (Process) แล้วผมว่า ถ้าคุณครูมองที่ผู้เรียนเป็นตัวตั้ง นั่นหมายความว่า ออกแบบกิจกรรมต่างที่ให้ผู้เรียนได้เรียนรู้ตามความชอบและตามศักยภาพ เช่น ใครอยากเป็นนักกีฬาก็เป็น ใครอยากเป็นสื่อมวลชนก็เป็น นักเรียนคนไหนอยากฝึกกิจกรรมนักจัดการแข่งขันก็สมัครมา เป็นต้นครับ มันจะคล้าย ๆ กับแนวคิดของเยอรมัน และอีกหลายประเทศที่ให้เรียนวิชาการแค่ครึ่งวัน  แต่ให้ทำกิจกรรมตามความถนัดและสนใจของผู้เรียน นั่นเพื่อจะได้พัฒนาทั้งสติปัญญา อารมณ์ และสังคม ครูอาจจะเหนื่อยมากขึ้น แต่ผู้เรียนได้เต็ม ๆ เลยครับ
• ตอนผมไปทำ eLearning ที่เยอรมัน ในโรงยิมนาซิอูม มีนักเรียนกลุ่มหนึ่งเข้ามาคลุกคลีประจำ เขาบอกว่าเขาเป็นคณะทำงานทำวารสารของโรงเรียน ผมงง! อ้าวทำไมให้เด็กทำ ครูไม่มาดูแลไม่มาทำจะมีคุณภาพเหรอ มันเป็นหน้าตาของโรงเรียนนะครับวารสารนี้ มาเข้าใจในวิธีคิดก็ ตอนไปงานเลี่ยงส่งรุ่นพี่ของโรงเรียนเขา ถึงเข้าใจว่า การจัดงานและดำเนินงานทั้งหมด คณะกรรมการทั้งหมดเป็นนักเรียน ส่วนครู คือ แขกผู้มีเกียรติ ครับ ในการจัดการแสดงบางส่วน เขาเชิญ คุณครูขึ่นไปร่วมเป็นหางเครื่องกันแบบสด ๆ เลยครับ
• วิธีคิด อยู่ว่า การเรียนกับชีวิต ไม่ได้แยกจากกันครับ เอากิจกรรมทุกอย่างมาเป็นการเรียนรู้ของเด็กครับ อ้อ! รู้แล้วว่าทำไมถึงเรียนแค่ครึ่งวัน
• เจ้าลูกชายผมอยู่ ป.2 ตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมา เขาฮัมเพลงตลอดเมื่อมีอารมณ์ดี เช่น ตอนนั้งรถไปโรงเรียน ฟังไปฟังมาถึงรู้ว่า เขา อยู่ระหว่างเข้ากิจกรรมเชียร์ ผมมองว่าเขามีพัฒนาการทางสังคม ร่างกาย จิตใจ มากขึ้นเป็นพิเศษ ตอนเย็นกลับจากโรงเรียนก็ชวนเราออกไปซ้อมวิ่ง ถึงทราบว่า เขาจะคัดตัวเป็นนักวิ่งกีฬาสี นั่นเอง ตรงนี้เราก็ได้มีโอกาสสอน ในสิ่งที่พี่ศศินันท์กล่าวไว้ใน เกิดอะไรขึ้นกับกีฬา มนต์เสน่ห์ของชีวิตลูกผู้ชาย 
• ขออนุญาต ลปรร แค่นี้ก่อนนะครับ

• เอ่อ ครูวุฒิขา
• หาโจทย์ อีกแล้ว อิอิ
• เปิดประเด็นแบบนี้ เดี๋ยวจะตกเป็นจำเลยที่ 1 นะคะ
• งั้นหนูตามมาเป็นจำเลยที่ 2 ..ฮ่าๆ
• ครูขาตามสถิติของหนู....ครูลองนับไปเถอะคะ หลังงานเทศกาลที่โรงเรียนจัด ไม่ว่า แข่งกีฬา และออกค่าย อื่นๆ...จะมีเด็กเกิดมาแบบไม่ตั้งตัว  จากงานเหล่านี้...เสมอๆ
• แต่หากโรงเรียนไหน ครูกวดขัน พ่อแม่ดูแล ก็จะรอดตัวไปอีกปี...แหะๆ
• เพราะฉะนั้นเวลามีงานสำคัญๆ หรือเทศกาล
• ให้สถานีอนามัยตั้งโต๊ะแจกถุง พร้อมข้าวกล่องไปเลย ค่ะ
• ถุงอะไรคงไม่ต้องบอกนะคะ
• โถครูขา สมัยนี่ ป.4 ก็มีแฟนแล้ว และจะเป็นแฟนกันเฉยๆ เหมือนรุ่น ปู่ย่า หรือ...
• ไม่ต้องอาย เด็กค่ะ เด็กสมัยนี้รู้มากกว่าที่เราคิด
• ในเมื่อห้ามไม่ได้ต้องป้องกันค่ะ แล้วการแจกเครื่องมือ ไม่ได้เราชี้โพรงให้กระรอกหรอกค่ะเพราะกระรอกนะรู้ดีกว่าเราอีก..
• --------------
• ปัญหาเด็กท้องหลังงานโรงเรียน น่าห่วงกว่าเด็กผู้ชาย ไปกินเหล้าต่อ ขับรถซึ่ง ชกต่อยกัน หรือลงไปนับดาวบนพื้นถนนซะอีก
• ---------
• ปัญหาตำน้ำพริก ละลายแม่น้ำแก้ยากค่ะ
• เพราะเจ้านายอยากเห็นพิธีกรรม สุดอลังการ
• อืมแล้วเจ้าเชียร์ลีดเดอร์ที่มาเต้น แย้วๆนะลงทุนกันเท่าไหร่ ทั้งเสื้อผ้าหน้าผม แถมลูกเขาตีลังกาพลาด คอหักไป รับผิดชอบไหวหรือคะ
• วัฒนธรรมเอาอย่าง ผิดๆ นี่เลิกเสียทีดีไหม
• กีฬา ก็เล่นกีฬาพื้นบ้านดีไหม
• แล้วกิจกรรมที่ทำเทอม 2 หน้าจะเป็นลงแขกเกี่ยวข้าว เชิญเจ้านายลงไปเกี่ยวเลย
• โรงเรียนไม่มีนา ก็เอานาใกล้โรงเรียนเป็นแปลงสาธิตก็ได้
• หรือปลูกผัก ถึงช่วงเก็บเกี่ยว ก็จัดงานตลาดนัดผักสด ให้ลูกค้าตัดกันจากแปลงผัก
• มันตลกคะครู แต่ละท้องถิ่นควรจัดงาน ให้เข้ากับสภาพแวดล้อมของตัวเอง ไม่ใช่ไปลงทุนตามแห่แบบนั้น
• เหนื่อย สนุก ไม่มีประโยชน์ เอแต่บางคนได้คะ ได้หน้าบานเท่ากระด้ง  อิอิ

• สวัสดีครับคุณครูวุฒิ
• ถึงฤดูกาลมาอีกแล้ว
• เห็นภาพแล้ว ยังไม่ถึงงานก็เหนื่อยไว้ก่อนแล้วครับ
• ตัวผมเองรับผิดชอบขบวนพาเหรดและการแสดงพิธีเปิดครับ
• แต่ก็ยังอีกนานครับ จัดต้นเดือนมกราคมครับ
• เห็นภาพนี้แล้ว หวาดเสียวแทนครับ
• 
• แต่ภาพนี้ไม่น่าชมเลยครับ
• 
• ขอบคุณครูวุฒิครับ

สวัสดีค่ะคุณครูวุฒิ

• ครูขา........หายไปนาน กลับมา ก็แฉ..ทันทีนะค่ะ
• ยกให้หัวหน้า ปอ.1  เป็นจำเลยที่ 2 นะค่ะ  รองหัวหน้า ขอชมไปพลางๆก่อน........(อิอิ...นิสัยไงเนี่ย...เอาตัวรอดอยู่คนเดียว )
• แล้วหนูจะมาใหม่ค่ะ   คุยกับหน้าห้องไปก่อนนะค่ะคุณครู  

• สวัสดีค่ะครูวุฒิ
• กีฬา กีฬา เป็นยาวิเศษ
• ส่งเสริมกีฬาเป็นเรื่องดี
• ผิดตรงที่รูปแบบที่มักจะเป็นการตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ
• ฟังแล้วรู้สึกเศร้าใจกับเยาวชนไทย
• แต่ก็คือเรื่องจริงที่ไม่อาจปฏิเสธได้
• อนาคตจะเป็นอย่างไรถ้าทุกคนยังนึกถึงแต่ตัวเอง....
• ขอบคุณครูวุฒิมากค่ะ
• ดูแลสุขภาพนะคะ

สวัสดีครับคุณนิโรธ (คนข้างบ้าน)
เมื่อ ส. 01 ธ.ค. 2550 @ 12:34

.....จะคล้าย ๆ กับแนวคิดของเยอรมัน และอีกหลายประเทศที่ให้เรียนวิชาการแค่ครึ่งวัน  แต่ให้ทำกิจกรรมตามความถนัดและสนใจของผู้เรียน นั่นเพื่อจะได้พัฒนาทั้งสติปัญญา อารมณ์ และสังคม ครูอาจจะเหนื่อยมากขึ้น แต่ผู้เรียนได้เต็ม ๆ เลยครับ

• ขอบคุณครับที่กรุณาแวะมาร่วม ลปรร
• ความคิดเห็นของคุณมีประโยชน์มากครับ  โดยเฉพาะตรงส่วนที่ผมยกมาข้างบน  เป็นการเปรียบเทียบและยืนยันว่า "การศึกษาบ้านเรายังล้าหลังมากๆ" เพราะแม้ว่าโลกาจะภิวัฒน์ไปถึงไหนแล้ว  การศึกษาไทยในปัจจุบันก็ยังไม่ต่างอะไรไปจากเมื่อสัก 20-30 ปีให้หลัง กิจกรรมใดเคยจัดยังไง  ก็ยังเป็นแบบนั้น  ครูเคยเอาความเป็นครูบังคับเด็กยังไง  ปัจจุบันก็ยังเป็นยังงั้น  ในกระบวนการห้ามเด็กคิดเกินครูล่ะไม่มีใครเกินครูไทย  ฯลฯ คุณว่าไหมครับ?
• ข้อด้อยที่สำคัญของการศึกษาไทย ก็คือ  การที่ครูและโรงเรียนมักจะไม่เปิดโอกาสให้นักเรียนได้มีโอกาสเลือกกิจกรรมตามความถนัดและสนใจของตนเอง  และมักจะเหมาเอาว่า "เด็กทุกคนจะชอบเล่นกีฬา"  จึงให้ความสำคัญกับการกีฬาค่อนข้างมาก แต่ก็จะเป็นเฉพาะช่วงที่จะมีการแข่งขันเท่านั้น  ไม่เป็นลักษณะของการส่งเสริมให้เด็กเล่นกีฬาเพื่อสุขภาพในชีวิตประจำวันปกติ  หรือการเล่นกีฬาอย่างมุ่งมั่นที่ใช้เป็นเครื่องมือในการพัฒนาคุณภาพชีวิตของตนเองแต่อย่างใด
• "กีฬา" เป็นอีกกิจกรรมหนึ่งที่เด็กส่วนใหญ่ถูกบังคับให้ทำ  โอเคในส่วนที่เขาชอบเขาถนัดเราก็ควรให้โอกาสเขา  และควรมีการจัดกิจกรรมแต่พอเหมาะพอควร  ซึ่งหมายถึงว่าควรต้องให้ความสำคัญกับกิจกรรมสร้างสรรค์อื่นๆด้วยเช่นกัน  ไม่ใช่ให้ความสำคัญกับกีฬาอย่างเอาเป็นเอาตาย  แต่กิจกรรมอื่นๆแทบไม่มีเลยอย่างในปัจจุบัน
• เรื่องกีฬาในส่วนที่ผมนำมาเขียน  เป็นมุมมองที่ผมเก็บเอาผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นในทุกมิติมาหลอมรวมแล้วชั่งน้ำหนักเปรียบเทียบระหว่างส่วนที่เป็นบวกและลบ โดยเก็บมาตลอดตั้งแต่เริ่มมีส่วนร่วมสมัยเด็กเป็นต้นมา  ซึ่งก็พอสรุปได้ว่ามีผลเสียมากกว่าผลดี  โดยเฉพาะในปัจจุบัน  มีแนวโน้มว่าจะเสียมากขึ้นอย่างที่ผมถ่ายภาพมาให้ดูนั่นแหละครับ
• ตลอดมาตั้งแต่เป็นนักเรียน  จวบจนได้มาเป็นครู  ผมเห็นเด็กเสียคน-เสียอนาคตเพราะกีฬามาเยอะ  ยิ่งนักกีฬาชายที่หน้าตาดีด้วยแล้ว ยิ่งมีโอกาสมาก  มักจะเสียคนทั้งตัวเองและฝ่ายหญิง(หลายคน)ที่เข้ามาติดพันด้วย  (คลิปวีดีโอนักเรียนหญิงรุมทำร้ายกันที่เผยแพร่ทางสื่อมวลชน ส่วนใหญ่มีต้นเหตุมาจาก"ความเก่งและหล่อ"ของนักกีฬาครับ)
• ที่จริงผมเองชอบเล่นและบริหารจัดการการแข่งขันกีฬา(ตะกร้อ)มาตั้งแต่เข้าสู่วัยรุ่น จะเล่นเกือบทุกเย็น บริหารจัดการลงขันกันกับเพื่อนๆซื้อวัสดุอุปกรณ์มาเล่นกันเอง  ปีหนึ่งๆก็จะจัดการแข่งขันประลองฝีมือในวงกว้างสักครั้งสองครั้ง(ส่วนใหญ่จะจัดในช่วงงานประจำปีของวัด) และไปร่วมแจมในส่วนที่เพื่อนพ้องต่างหมู่บ้านจัดแข่งบ้าง  ตามแต่โอกาสจะอำนวย  แต่ไม่เคยคิดว่าจะต้องเอาเป็นเอาตายกับเรื่องแพ้ชนะ อย่างที่เห็นในบรรยากาศการแข่งขันระหว่างสถาบันการศึกษา (โดยเฉพาะในปัจจุบัน)
• สิ่งที่น่าวิตกที่สุดในปัจจุบันก็คือ  การแข่งขันกีฬาในระดับต่างๆ กลับกลายเป็นกิจกรรมที่บ่มเพาะนิสัยคดโกงให้แก่เด็กโดยตรง ซึ่งมีต้นเหตุมาจากตัวครูเป็นสำคัญ มีให้เห็นทุกปีก็คือ"การโกงอายุ"
• อีกอย่างก็คือ  ไม่ว่าจะเป็นหน่วยงานไหน ระดับใด จะแก้ปัญหาเรื่องใด (แม้แต่ปัญหาที่กลัวว่าจะใช้เงินงบประมาณไม่หมด) ก็มักจะลงที่เรื่องกีฬา  กีฬาจึงกลายเป็นเครื่องมือผลาญเงินไปโดยปริยาย
• ยกตัวอย่างเช่น "กีฬาต้านยาเสพติด" ของบางหน่วยงานที่มีชาวบ้านเป็นกลุ่มเป้าหมาย  มีให้ทั้งเงินบำรุงทีม(เล่นเป็นไม่เป็นขอแค่ส่งทีมเข้าร่วม ได้ทั้งนั้น)  เงินรางวัลการชนะหรือแพ้มีให้ตามลำดับ  พอเสร็จกีฬาปุ๊บ  ขอโทษครับคุณนิโรธ  พวกฉลองถ้วยฉลองรางวัลกันอย่างเมามัน  ล้มหมู ล้มวัว  เหล้ายาปลาปิ้งขนกันมาเป็นชุดๆ  ดื่มกินกันอย่างเอิกเกริก ลูกเล็กเด็กแดงมีส่วนร่วมเต็มที่  เมามายกันชนิดลืมคืนลืมวันกันไปเลย  บ้างก็ติดลมออกไปต่อข้างนอก  ผิดลูกผิดผัวผิดเมียกันจนเป็นเรื่องเป็นความมากมาย แล้วอย่างนี้ละหรือ "กีฬาต้านยาเสพติด" (กีฬาที่ว่านี้ ดูเหมือนจะเป็นนโยบายจากหน่วยเหนือ  และมีการดำเนินการกันทุกตำบลทุกปี  ใช้เงินตำบลละกว่า 100,000 บาทต่อครั้ง  ผมว่าน่าเสียดายนะครับ  ถ้าจะเอาไปกระตุ้นให้ประชาชนขยันทำมาหากินเพื่อความพอเพียง แทนการทำในสิ่งที่ตรงกันข้ามแบบนี้ น่าจะได้ประโยชน์มากกว่านะครับ)
• ฯลฯ
• ขอบคุณเป็นพิเศษอีกครั้งสำหรับคุณนิโรธ(คนข้างบ้าน) หวังว่าโอกาสหน้าจะได้ ลปรร กันอีกนะครับ
• สวัสดีครับ

• ขอบคุณที่แวะมาร่วมเป็นจำเลย
• ดูๆไป สงสัยครูวุฒิจะเปลี่ยนชื่อบล๊อกเป็น "คิดขวางโลก" ซะให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย  น้องอ๊อดว่าไม๊? อิอิ...
• เรื่องที่ว่านี้  ในฐานะที่น้องอ๊อดเคยลิ้มรสความเป็นครูบ้านนอก  คงเข้าใจดีว่า "เป็นต้นเหตุหนึ่งในหลายๆอย่างที่มีลักษณะคล้ายคลึงกัน (ถูกมัดมือชก) ของภาระหนี้สินของครู"  ที่หนักหน่วงและเขม็งเกลียวแน่นขึ้นๆทุกวัน
• เที่ยวบินหน้า  จะพาไปเที่ยวไหนหนอ? รอขึ้นเครื่องไปด้วยอยู่นะ
• อย่าลืมเรียกด้วยล่ะ
• สวัสดีครับ

สวัสดีครับคุณบัวชูฝัก

• ขอบคุณพันธมิตรใหม่ที่ให้เกียรติแวะมาเยี่ยมนะครับ
• ผมเองได้ยินพี่น้องครูเราพูดเสมอๆว่า ถ้าเหนื่อยในเรื่องที่เป็นประโยชน์แท้  แค่ไหนก็ไม่กลัว  แต่ถ้าเป็นเรื่องไร้สาระ เหนื่อยนิดเดียวก็เสียดายแรง  คุณเห็นด้วยไหมครับ?
• รูปที่คุณครูยกตัวอย่างมา  ผมเองก็หวาดเสียวและระทดท้อ  สำหรับรูปภาพที่อธิบายเรื่องราวเกี่ยวกับผลและความเป็นไปเป็นมาของการจัดการศึกษา  ผมพอจะมีเก็บไว้ค่อนข้างเยอะ ซึ่งจะค่อยๆทะยอยนำออกมาประกอบเรื่องไปเรื่อยๆ  ถ้าคุณครูสนใจก็คอยติดตามนะครับ
• ขอบคุณอีกครั้งครับ
• สวัสดีครับ

สวัสดีครับคุณครูหญ้าบัว

• ขอบคุณที่แวะมาร่วมเป็นจำเลย..เอ๊ย!..มาเยี่ยม
• หลงแอบดีใจ นึกว่าจะได้เฉลี่ยๆกันไปคนละกระทงสองกระทง อิอิ...
• ผมก็แอบๆตามไปดูคุณป้าเลี้ยงหลานอยู่หลายครั้งนะ
• เมื่อวันก่อนเห็นแปลงร่างเป็นสาวน้อยจ้ำม่ำ  ไฉนวันนี้กลายเป็นครูหญ้าบัวคนเดิมไปได้
• แล้วอย่าลืมแวะมาอีกนะครับ
• สวัสดีครับ

สวัสดีครับคุณครูรักษ์

• หนุ่มน้อยน่ารักๆสวมหมวกสีชมพูเนี่ย  เป็นรางวัลที่ได้จากงานลอยกระทงหรือเปล่าน้อ... น่าตีก้นจัง  ลูกใครกันเนี่ย...
• ครับ  การส่งเสริมกีฬาเป็นเรื่องดี  และจะดีมากถ้าทำแต่พอเหมาะพอควร  และเป็นการกีฬาเพื่อสุขภาพหรือพัฒนาคุณภาพชีวิต  โดยที่ไม่ลืมใส่ใจในกิจกรรมสร้างสรรค์อื่นๆด้วย 
• ในส่วนที่จะพัฒนาสู่นักกีฬาอาชีพก็ค่อยว่ากันในอีกลักษณะหนึ่ง  ไม่ใช่ถึงฤดูกาลทีก็ซ้อมกันที จัดแข่งก็จัดเอาเป็นเอาตาย  เสร็จแล้วก็แล้วกันไป  ไปหน้าเบียดเบียนกันใหม่อีกรอบ  อย่างที่เห็นและเป็นอยู่
• คุณครูรักษ์เห็นด้วยไหมครับ
•  อย่าลืมแวะมาอย่างน้อยสัปดาห์ละครั้งนะ (ก็ครูวุฒิคิดไว้ว่าจะเขียนบล๊อกสัปดาห์ละเรื่องน่ะดี๊....อิอิ...)
• สวัสดีครับ

ครูวุฒิคะ เข้าใจที่พูดทุกอย่าง อย่าเครียดค่ะๆ

กีฬามีข้อดีมากๆ แต่เราเอาเรื่องอบายมุขเข้าไปใส่ มันก็เป็นอย่างนี้ละค่ะ

น่าจะนำปัญหานี้เข้าที่ประชุมนะคะ

สวัสดีครับน้องอ๊อด

• ขอบคุณที่แวะมาชวนไปเยี่ยมครูกั๊ด  ที่จริงไป 2 ครั้งแล้วล่ะ  แต่ไม่ได้ฝากร่องรอยไว้  รวมทั้งบล้อกท่านอื่นๆด้วย  เป็นเพราะม่เวลาให้กับหน้าจอน้อยไปหน่อย  บันทึกล่าสุดของครูกั๊ด  ครูวุฒิคงต้องคอมเมนต์เป็นพิเศษหน่อย  เพราะมีประสบการณ์คล้ายคลึงกันมาแล้ว
• ฝากบอกครูกั๊ดด้วย  ว่าครูวุฒิแอบให้กำลังใจอยู่เดี๋ยวจะแว้บไปอีกรอบวันนี้แหละ
• สวัสดีครับ

สวัสดีครับคุณพี่ศศินันท์

• ขอบคุณคุณพี่เป็นอย่างสูงครับที่แวะมาครับ
• ที่เขียนไป จริงๆแล้วผมเองก็ไม่ได้เครียด  เพียงแต่อาจจะเขียนค่อนข้างเน้นที่ตัวประเด็นปัญหาแบบตรงๆไปหน่อย  ก็เลยดูคล้ายๆจะเครียด
• ทุกประเด็นปัญหา  ได้มาจากการพูดคุยเชิงปรารภระหว่างเพื่อนครู  สังคมชุมชนรอบข้าง รวมทั้งผู้ปกครองนักเรียนผู้ได้รับผลกระทบโดยตรงครับ  ไม่ได้คิดเอาเองทั้งหมด 
• ในส่วนของครูที่โรงเรียนโคกเพชร  โดยเฉพาะครูสุภาพสตรีทั้ง 3 คน  จะต้องคอยทำหน้าที่เป็นศิราณีให้กับผู้ปกครองของเด็กแบบเคล้าน้ำตา (โดยเฉพาะเด็กผู้หญิง) ซึ่งบ่อยครั้งมักจะเกิดต่อเนื่องจากการแข่งขันกีฬา  หรือเด็กจะฉวยจังหวะช่วงที่มีการแข่งขันกีฬา ไปทำในสิ่งที่เราๆท่านๆทุกฝ่ายวิตกกันอยู่  ซึ่งปัญหาต่อเนื่องที่ตามมา  มันส่งผลต่ออนาคตของเด็กตลอดชีวิต 
• สุดท้ายครูก็ต้องคอยรับ"เด็กครึ่งคน" ที่เป็นผลผลิตจากความไม่ได้ตั้งใจของเด็กเหล่านี้ล่ะครับมาสอน ซึ่งจะแตกต่างจากเด็กที่มาจากครอบครัวอบอุ่นอย่างคนละฟากฟ้าครับ
• ครับ  ในเนื้อแท้ของกีฬา เป็นเรื่องดีครับ  แต่เราเอามาใช้ไปในทางตรงข้าม  ซึ่งก็คล้ายๆกับ"พระพุทธศาสนา"  ที่แก่นแท้เป็นของล้ำค่า  แต่ชาวพาราบ้านเราส่วนใหญ่ใช้ไปในทางตรงกันข้ามซะมากกว่า
• ประเด็นสำคัญที่กระผมอยากเน้น  ก็คือ  "การจัดแข่งขันกีฬา" ในรูปแบบที่เห็นและเป็นมาในวงการศึกษา เป็นสาเหตุสำคัญส่วนหนึ่งของ"ปัญหาหนี้สินครู"อย่างที่ทราบๆกันอยู่  ซึ่งส่งผลเสียหายต่อคุณภาพการศึกษาโดยรวมเป็นอย่างมากครับ
• พูดไปก็เหมือนเครียดนะครับ  แต่ไม่มีอะไร  เพียงแต่นำ ลปรร แบบจริงจังไปหน่อย  คุณพี่ไม่ต้องห่วงนะครับ  ผมมีภาพดอกไม้สวยๆเอาไว้ดูแก้เครียดอยู่ครับ  เครียดมากๆก็เดินดูต้นไม้ใบหญ้าไปนิดๆหน่อย  ก็หายแล้วล่ะครับ (มียาดีขนานนี้อยู่รอบตัวค่อนข้างเยอะอ่ะครับ)
• ขอบคุณครับ
• สวัสดีครับ

ชาวอุตรดิตถ์แวะมาเยี่ยมชาวโคกเพชรครับ

ปัญหานี้เป็นปัญหาโลกแตกครับ ลงทุนสูงจริงๆทั้งด้านงบประมาณ บุคคล เวลา และปัญหาที่ตามมาเหมือนอัฟเตอร์ช็อก

ที่โรงเรียนจัดงบให้ 120000 บาท จัด 2 วัน ส่วนใหญ่นักเรียนม.6 แต่ละปีจะเป็นผู้ดำเนินการเกือบทั้งหมด นักเรียนหายไปเป็นอาทิตย์เลยครับ

มันเป็นประเพณีของนักเรียนไปแล้วว่าการจัดกีฬาต้องยิ่งใหญ่

ไม่จัดได้ไหม ห้ามยากครับ แต่ต้องตีกรอบให้ทุกๆเรื่อง

• ขอบใจสำหรับน้ำใจของชาวอุตรดิตถ์ ที่แวะมา
• แท้ๆแล้ว  ครูวุฒิมิได้ต่อต้านการจัดกิจกรรมการแข่งขันกีฬานักเรียนนะครับ
• ยิ่งในรูปแบบที่น้องโตบอกว่า  รร.ให้งบ 120,000 บาท  โดยมี ม.6 ของทุกปีเป็นผู้ดำเนินการจัดการ  ยิ่งถือว่าน่าสนับสนุนที่สุด  เพราะนั่นคือการสร้างประสบการณ์การบริหารงานและภาวะผู้นำให้กับเด็กในวัยที่เหมาะสมอย่างยิ่ง เพราะเด็กมัธยมปลายเป็นวัยที่กำลังมีพลังสร้างสรรค์เข้มข้นที่สุด  ครูวุฒิเองได้ประสบการณ์ในลักษณะนี้มาพอสมควร  อย่างน้อยก็ช่วยให้เรามีความมั่นใจในตัวเองมากขึ้นครับ
• แต่ที่ครูวุฒิเขียน  เป็นการประมวลภาพรวมของกีฬาในส่วนที่สังคมปัจจุบันใช้ประโยชน์จากการกีฬาอย่างไม่ใคร่จะถูกทาง  โดยมักจะเอากีฬาบังหน้า แต่เบื้องหลังมีแต่เรื่องของการเบียดเบียน บีบบังคับ(ทั้งโดยตรงและโดยอ้อม) เรื่องของการเสพการกินการดื่ม  เรื่องของการทิ้งเด็กส่วนใหญ่ให้เคว้งคว้าง  เรื่องของการปลูกฝังกิจนิสัยอันไม่เหมาะสม เช่น โกงอายุ , ใช้แทคติกน่าเกลียด , ยั่วยุให้เกิดอารมณ์โกรธ , ไม่มีน้ำใจนักกีฬา , เย่อหยิ่งจองหอง , หลงลำพองในตัวเอง , ความลุ่มหลงละเมอเพ้อพก , หรือแม้แต่ความขี้เกียจ, ชอบความสะดวกสบาย ฯลฯ  เป็นต้น 
• โดยเฉพาะการใช้กีฬาเป็นเครื่องมือในการคอรัปชั่น , การกินตามน้ำ , การหาเสียง , การสร้างบุญคุณ และอำนาจบารมี รวมทั้งการผลาญเงินงบประมาณฯลฯ  ของนักการเมือง
• ก็ไม่ต้องเลิกหรอกครับ  กิจกรรมกีฬาน่ะ  ปกติแล้ว เป็นกิจกรรมที่ดี(มากๆด้วย)  แต่ควรจัดแต่พอเหมาะ  และเน้นการกีฬาเพื่อสร้างสรรค์ร่างกาย  แทนการกีฬาเพื่อผลแพ้-ชนะอย่างเอาเป็นเอาตายอย่างที่เห็นและเป็นอยู่
• แลกเปลี่ยนกันได้อีกนะครับ
• สวัสดีครับ

• สวัสดีค่ะครูวุฒิ
• วันก่อนแค่ฝากข้อความให้ช่วยกันแวะให้กำลังใจที่บันทึกครูกั๊ต
• แต่ไม่กล้าบอกว่าเรื่องอะไร เพราะเกรงใจชาว G2K หลายท่านที่อาจไม่รู้จัก และยังไม่ได้ขออนุญาต พี่กั๊ต
• แต่วันนี้หลายคนได้ทราบข่าว และได้แสดงความเสียใจผ่านบันทึก และโทรศัพท์ พูดคุยให้กำลังใจ ซึ่งกันและกัน พี่กั๊ตฝากขอบคุณ มา ณ ที่นี้ด้วย ค่ะ
• พยายามฝากข่าว ตามบล็อกที่แวะพูดคุยกับพี่กั๊ตที่บันทึก และตามไปบอกใครต่อใครหลายคนที่พี่กั๊ตพูดคุยด้วยเสมอ
• เสียดายค่ะที่ไม่ได้อยู่ใกล้ และวันอาทิตย์นี้จะเดินทางขึ้นภูเรือ พร้อมคณะกว่า 80 คน ไปหลายวันค่ะจึงไม่ได้ไปช่วยงาน ด้วยตนเอง
• ขออนุญาตครูวุฒิฝากข่าวถึง ชาว G2K ที่อยู่ จ.สุรินทร์ และใกล้เคียง จะมีการฌาปนกิจศพคุณพ่อพี่กั๊ต ในวัน ที่ 12 ธันวานี้ ค่ะ
•  และอยากเชิญชวนชาว G2K ทุกคนไปให้กำลังใจพี่กั๊ตGutjang ที่ต้องสูญเสียคุณพ่อไปเมื่อคืนวันที่ 4 ธันวาคมที่ผ่านมา   ที่บันทึกนี้นะคะ แลกเปลี่ยนเรียนรู้
• ช่วยกันไปเป็นกำลังใจให้พี่กั๊ตผ่านพ้นห่วงเวลาแห่งความทุกข์ ความโศกเศร้า และสูญเสียนี้ไปให้ได้ และกลับมาเข้มแข็งและมีพลังแรงใจมาขับเคลื่อนเกษตรอินทรีย์ในโรงเรียนบ้านจันรม ที่สุรินทร์ ต่อไปนะคะ

• ตามมาขอบคุณ
• ตอนนนี้อยากบอกว่า
• ผักชีกำลังขึ้นเต็มข้างทางงานซีเกมส์ที่โคราชครับ
• เสียดายงบประมาณเหมือนกันครับ