ชมรมผู้สูงอายุบ้านสันมะกอก มีกิจกรรมที่ สว. ทำกันเป็นประจำ ก็คือ เล่านิทานให้เด็กฟัง วันนี้ ผอ.สุธา ก็มาเล่านิทานเหมือนกัน แต่มาเล่าให้ผู้สูงอายุฟังค่ะ
ผอ. บอกไว้ว่า วันนี้ได้มาเรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่าง ได้พบปะคนเก่งๆ ที่นี่ สังคมไทยมีหลายสิ่งหลายอย่างดีดีเยอะ
ท่านก็เลยเล่านิทาน เรื่อง นก ปู ปลา ซะเลย ความว่า ... โดยปกติธรรมชาติของนก จะบินขึ้นฟ้า ปู จะขึ้นจากน้ำ และปลา จะอยู่ในน้ำ นิทานเรื่องนี้ ว่าไว้ว่า
นก – ปู – ปลา เป็นเพื่อนรักกัน อยู่กันมาอย่างมีความสุข
อยู่มาวันหนึ่ง มีเรือมาล่ม จมอยู่ที่ชายหาด จึงกลายเป็นสิ่งที่สกปรก เกะกะสำหรับ นก ปู ปลา
เหมือนมีเศษไม้มาเกะกะ ทำให้เขาทำอะไรกันไม่สะดวก เขาก็เลยบอกว่า งั้นเรามาสามัคคีร่วมใจกัน ยกเศษเรือพวกนี้ออกไปซะ
... ทุกคนก็ออกแรงเต็มที่ นกก็จับไม้แล้วบินขึ้นฟ้า ปูก็จับไม้ก็พาขึ้นไปบนดิน ปลาก็จับไม้และว่ายลงไปในน้ำ
... เพราะฉะนั้น ไม้ก็ไม่ไปไหน เพราะว่า ดึงกันไปดึงกันมา คนหนึ่งดึงขึ้นฟ้า คนหนึ่งดึงไปบนดิน และอีกคนหนึ่งดึงลงน้ำ
ปรากฎว่า มันไม่ไปไหน งานก็ไม่สำเร็จ ตกลงจะยกเศษไม้ ออกไปก็ไม่สำเร็จ เพราะว่าหวังดีทุกคน แต่หวังดีตามนิสัยของตัวเอง อยากจะเอาออกไปคนละทาง คือ บนฟ้า บนบก และในน้ำ
สุดท้าย นก - ปู - ปลา ก็ต้องมาตกลงกัน ว่า เอาอย่างนี้นะ นก เอาอย่างนี้นะ ปู เอาอย่างนี้นะ ปลา เราจะไปทางไหนก็ไปกันทางเดียว ยกก็ยกไปทางเดียวกัน อย่ายกไปสามทาง
นิทานเรื่องนี้ สอนให้รู้ว่า ต้องมีการมาประชุม ตกลง เพื่อที่จะไปในทิศทางเดียวกัน งานจะได้สำเร็จ คนก็ออกแรงน้อย และงานก็สำเร็จ ตามวัตถุประสงค์
จบค่ะ
ขอนำไปเล่าต่อครับคุณหมอ