เพื่อไม่ให้เกิดผลเชิงลบต่อองค์กร  ขออนุญาตใช้นามสมมติแทนทั้งคนและสถานที่ครับ  ตัวละครประกอบด้วย อาจารย์ A จากสถาบัน B ต้องสอนวิชา เทคโนโลยีสารสนเทศสำหรับครู 2 ครั้ง คือเสาร์ที่ 5 และ 12 พค. 50 โดยไปสอนที่สถาบัน C ซึ่งทำหน้าที่เป็นหุ้นส่วน ให้สถาบัน B ใช้ทรัพยากรเพื่องาน ศูนย์การศึกษา หรือเป็น Campus ย่อยให้กับสถาบัน B ดังกล่าว
    วิชาดังกล่าวต้องใช้คอมพิวเตอร์ และระบบอินเตอร์เน็ตอย่างต่อเนื่องในการจัดกิจกรรมการเรียนรู้  ปรากฏว่าเขาก็จัดให้มีห้องคอมพิวเตอร์ที่มีจำนวนเครื่องพอต่อการใช้งาน  เครื่องฉาย Data Projector สภาพดีก็มีให้เบิกใช้ได้สะดวก  แม้ในห้องไม่มีจอ  ต้องฉายขึ้น White Board ก็ตาม  แล้วอะไรคือปัญหาที่ชวนให้คิดต่อล่ะ
    เรื่องมีอยู่ว่า บ่ายวันที่ 12 พค. 50 ระบบอินเตอร์เน็ตล่มใช้ไม่ได้ .. ผู้สอนแก้ปัญหาโดยใช้ระบบ GPRS ต่อมือถือ เข้า Notebook แก้ขัดไปได้  สั่งให้ผู้เรียนจัดทำงานกลุ่ม พิมพ์ในเครื่องแล้ว Save ออกมา Upload ผ่านเครื่องของผู้สอน จะให้ได้เห็นผ่านจอใหญ่กันด้วย  แต่พอพิมพ์กันเสร็จ ไม่สามารถนำข้อมูลออกได้ครับ  Drive A สำหรับใส่แผ่น Diskette ไม่ได้มีติดตั้งไว้แม้แต่เครื่องเดียว .. ไม่เป็นไร เอา Thumb Drive ของผู้สอนไปต่อช่อง USB Port ดึงข้อมูลออกมาก็ได้ .. แต่แล้วก็ไม่ได้ครับ  เครื่องที่นศ.ใช้นั้นลง Windows 98 ไว้ทั้งนั้น ต่อเข้าไปเขาก็ไม่รู้จัก อ่านไม่เจอ  สรุปคือ ง่อยรับประทานครับ มีเครื่อง เข้าสืบค้นดูโน่นนี่จากอินเตอร์เน็ตได้  แต่จะเอาอะไรออกมาไม่ได้ แล้วจะได้ประโยชน์อะไรกัน โชคยังดีว่าตอนท้ายระบบอินเตอร์เน็ตกลับมาใช้ได้อีกช่วงหนึ่ง จึงมีการทำงานได้บ้าง  แม้ไม่เป็นไปตามความคาดหมายก็ตาม
    ข้อคิดก็คือ เมื่อมีการเปิดสอนรายวิชาต่างๆในภาคเรียนใดๆ ควรต้องมีการพูดคุย ทำ BAR กันอย่างจริงจังกระมังว่า เพื่อให้การเรียนการสอนสัมฤทธิ์ผล ควรจัดเตรียมทรัพยากรอะไร แบบไหนให้พร้อมและเหมาะแก่การใช้งาน  ไม่ใช่มองแค่ว่า ได้แล้ว  นั่นไง คอมพิวเตอร์ 1 ห้อง  รายละเอียดปลีกย่อยก็สำคัญมากครับ  หากไม่สนใจจริงจังก็อย่าหวังเลยกับสิ่งที่เรียกว่า คุณภาพ

       ถ้าแค่เพ้อๆ ฝันๆล่ะก็ไม่เป็นไรครับ ไม่ต้องลงทุนอะไรเลยก็ได้