อย่างนี้ ... ติดหรือยัง ?


ประสาคน รักชอบ ช่วยตอบที อาการนี้ วานช่วยคิด ... ติดหรือยัง?

     จะมีสักกี่คนหนอที่ใช้บริการ gotoknow เพื่อนำเสนอบันทึกเรื่องราวอย่างต่อเนื่อง  และร่วมอ่าน ร่วมแสดงความเห็นแลกเปลี่ยนกันในหมู่ Blogger ประเภท "คอเดียวกัน" แล้วไม่มีอาการแบบที่ผมเป็น  อยากเรียกว่าอาการ " ติด Blog " แต่แค่ไหนล่ะถึงเรียกว่า ติด  อย่างนี้ใช่มั้ย ?

    ทั้งที่งาน  แสนยุ่ง  รุงรังเหลือ
เวลาเผื่อ  ให้ใคร  ยากได้เห็น
โน่นนี่นั่น  หลายเรื่องราว  เช้าจดเย็น
แล้วก็เป็น  เหมือนมัวเมา  เราเริ่มงง

    หนอยแอบตื่น  ขึ้นมา  ครายามดึก
ไม่ได้คึก  แต่หัวใจ  คล้ายไหลหลง
คิดถึงใคร  ต่อใคร  ลืมไม่ลง
เขาก็คง  มีบ้าง  เหมือนอย่างเรา

    ตื่นมาแล้ว  หน้าจอแก้ว  คือที่หมาย
อยากเยี่ยมเยือน  ทักทาย  เพื่อคลายเหงา
แวะตามดู  ผลงาน  ผอง-เพื่อนเรา
ทั้งรับเอา  ข้อวิจารณ์  งานที่มี

    เวลาผ่าน  นานเท่าไร  ไม่มีง่วง
มันคอยหน่วง  เหนี่ยวใจ  ไม่หน่ายหนี
ประสาคน  รักชอบ  ช่วยตอบที
อาการนี้  วานช่วยคิด .... ติดหรือยัง?

 

หมายเลขบันทึก: 26113เขียนเมื่อ 30 เมษายน 2006 09:14 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 14:49 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)
     (ยิ้ม...ที่สุด) ติดเชื่อว่าติดนานแล้วด้วย และเป็นเช่นเดียวกันครับ...ได้เพื่อนอีกคนนึงแล้วล๊ะครับ
อ่านแล้วชอบ  ตอบว่าใช่ ไม่ต้องหลง
นี่ท่านคง  ติดมานาน  เกินการ(แก้)ไข
เล่นแอบตื่น  กลางดึก  ฝึกได้ไง?(เนี่ย!)
ทุ่มเวลา  ส่วนใหญ๋  มาใส่จอ....
ช่วยยืนยัน ไม่ใช่ท่าน  คนเดียวแน่
มีอาการ  ติดบล็อกแท้   แน่เชียวหนอ..
ไม่เป็นไร(ค่ะ)  มีคนลุ้น  ที่คุ้นคอ
ยังคอยรอ  อ่านบันทึก  ระทึกใจ!

   ขอบคุณครับ น้องชายขอบ เพื่อนรัก และ พี่เม่ย ลูกพระยาพิชัย เพิ่งออกมาจากการอ่านบันทึกหนักๆ ของคุณชายขอบเรื่อง
ต้องทั้ง process และ output oriented กลับเข้ามาตรงนี้ ยิ้มได้ และผ่อนคลายมากๆ แม้จะไม่ยิ้ม..ที่สุด

  • ได้น้องเป็นเพื่อน
  • ได้อ่านกลอนแซวกลับที่มีลูกหยอด น่ารักๆ (ในวงเล็บ)

อยากแต่งกลอน ตอบบ้าง ยังไม่คล่อง
แต่จะลอง สักนิด คิดสับสน
โรค"ติดบล็อก" ล้อคเวลา มาเวียนวน
เป็นอีกคน คงจะ"ฮิต" ติดเหมือนกัน

เฮ้อ...นึกว่าจะไม่รอดเสียแล้วค่ะ คุณ Handy มาปลุกวิญญาณกวี (ที่มีอยู่น้อยนิดค่ะ) สงสัยต้องฝึกฝนบ่อยๆเสียแล้ว ช่วยชี้แนะและทบทวนแผนผังกลอนสุภาพทางบล็อกก็ดีนะคะ จะได้ส่งเสริมคนรุ่นใหม่ ให้อยากแต่งบ้าง รู้สึกหนุ่มน้อยที่บ้านก็จะมีแววค่ะ แต่ยังไม่มีใครส่งเสริม

เหมือนเอาหนุ่มน้อยที่บ้านมาอ้างให้คุณ Handy เกิดไฟ"ฉับพลัน"นะคะ แต่ว่าตัวเองเห็นว่าเขามีแววจริงๆ รอจังหวะส่งเสริมอยู่

     ก็ลื่นไหลดีนี่นา คุณโอ๋ .. ผมเองก็ใช่ว่ามืออาชีพเพียงแค่ชอบเขียน  เพราะบทกวีนี่ใช้คำไม่กี่คำสามารถสื่ออะไรๆออกไปได้มากและบางทีก็มีพลัง ขึ้นอยู่กับอารมณ์และทักษะของคนเขียน  ผมว่าทั้งของ พี่เม่ย และคุณโอ๋ มีสัมผัสนอกสัมผัสในครบถ้วน  ที่สำคัญ เนื้อหาคืบหน้าทุกวรรค  ไม่วนเวียนหรือเดินหน้า-ถอยหลังอยู่กับที่แบบที่บางคนเขียน ... คงเคยอ่านมาบ้างนะครับ แบบที่เรียกว่ากลอนพาไป  ขึ้นแล้วหาที่ลงไม่ได้อะไรเทือกนั้น

ตย.
             ฉันเฝ้าคิดถึงเธอเสมอจิต
        ใจเฝ้าคิดถึงเธอเฝ้าเหม่อหา
        คิดถึงเพียงแต่เธอทุกเวลา
        โปรดรู้ว่าฉันคิดถึงเพียงแต่เธอ.

 ( อันนี้แกล้งแต่งสดๆ ให้หนุ่มน้อยช่วยวิจารณ์ครับ )

 

  • พี่พินิจ ว่างไหมครับ อาทิตย์หน้า
  • จะพาไปวัดถ้ำกระบอก
  • ผมจะพาไปเลิก blog
  • ขอบพระคุณมากครับที่ช่วยประชาสัมพันธ์ web เพื่อเรียนภาษาอังกฤษ

อิจฉาจังเลย สำหรับคนติดบล็อก ที่ยังมีทางออก คือติดบล็อกแล้วยังได้เขียนบล็อก สำหรับผมติดบล็อกแล้วไม่ได้เขียนบล็อก ยิ่งตอนนี้มาดูงานที่เชียงใหม่ด้วยจะมาใช้อินเตอร์เน็ตของเขานานๆ ก็ดูกระไรอยู่ เพราะปกติที่นี่เขาก็มีการจราจรทางไซเบอร์ติดกันอยู่แล้ว กลับที่พักก็ตื่นขึ้นมาตอนดึกเหมือนกัน แต่ก็ไม่มีอะไรทำต่อ ได้แต่นอนคิดว่ากลับไปมีเรื่องให้เขียนซะมากมาย คิดถึงบ้านที่หาดใหญ่จัง อยากกลับแล้ว แต่ก็ยังกลับไม่ได้ เฮ้อ! เบื่อจังเลย

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท