********
อ่านบันทึก เขียนบันทึก แล้วส่งต่อ
ความรู้ก่อ ประสบการณ์ ร่วมสร้างสรรค์
ถึงตัวไกล ไม่ได้ร่วม ขบวนกัน
อ่านทุกวัน เหมือนได้ชิด ติดขบวน
ขอบคุณมากครับ
สวัสดีค่ะคุณหมอ..พึ่ง
ด้วยมีรัก ไม่จืดจาง ห่างไปไหน
น้อมคำรัก สลักจิต ติดหทัย
ส่งเสริมไว้ ค่านิยม สมความดี
เต็ม ครับเต็ม เต็มแล้ว แต่ชอบเติม
ความรู้เสริม มิตรภาพ สมานฉันท์
พึ่ง ต้องพืึ่ง พิงผู้อื่น ไม่เท่าทัน
อันนามนั้น มิใช่นาม ของ..หมอเต็ม
งั้นขอเปลี่ยน เป็นหมอเต็ม เต็มมิตรภาพ
ต้องขอกราบ ประทานโทษ มิโจษขาน
ข้าฯน้อยนี้ น้อมรับคำ ตามตำนาน
เรียกเล่าขาน นามสกุล เท่าทุนเอย
ค่ะ..คุณหมอเต็ม..ครูอ้อยบันทึกไว้แล้วค่ะ...คุณหมอเต็ม
ขอบพระคุณคุณครูอ้อยครับ
ซึ้งครับ...
ภาพชีวิตและบรรยากาศที่เกิดขึ้น ณ บ้านพ่อครูบา ยังคงแจ่มชัดอยู่ในห้วงนึกของผม...
ได้เจ็ดอย่างพร้อมกลอนเพราะ ๆ ดีจังครับ...
ขอบคุณครับ...
สวัสดีค่ะคุณหมอเต็ม นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี
ขอบคุณค่ะที่ติดตาม
สวัสดีค่ะ คุณ แผ่นดิน
คิดถึง ห่วงหา และอยู่ในความทรงจำค่ะ
สวัสดีค่ะน้อง ย่ามแดง
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะน้อง Mr.Direct
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ ครูอ้อย
เป็นการบ้านข้อแรก ที่มีคำตอบที่วิเศษสุดเลยค่ะ สัมผัสได้ทุกบทกลอนที่ครูอ้อยเขียน
ไว้จะตามส่งการบ้านเหมือนครูอ้อยนะคะ
สวัสดีค่ะน้องแป๊ดผู้น่ารัก คุณ รัตติยา เขียวแป้น
มีต่อกัน บันทึกใหม่ ฉบับหน้า
เพราะผู้อ่าน เปิดนาน ตรมอุรา
โหลดมันช้า เพราะว่ามี รูปเยอะจริง
*****
รออ่านฉบับหน้านะคะ.....ส่งการบ้านอาจารย์ก่อนค่ะ
คิดถึงจัง
สวัสดีค่ะคุณขจิต...นาย ขจิต ฝอยทอง
ถามว่า..ได้อะไรจากสวนป่าครูบาสุทธินันท์
ได้ความรัก ความอาทร ได้มิตรภาพ และความคิดถึงค่ะ