เฮ้อ! กว่าจะเข้ามาเขียนบันทึกได้มันช่างยากเย็นอะไรจะเช่นนี้ หลังจากห่างหายจากการเขียนบันทึกไปหลายเดือน พอจะกลับมาเขียนก็พบอุปสรรคที่สำคัญ คือ ไม่รู้ว่าจะเข้ามาเขียนได้อย่างไร ความจริงเคยเข้ามาหลายครั้งแล้ว แต่ไม่สำเร็จเสียที เพิ่งวันนี้แหละค่ะที่ประสบความสำเร็จ (สงสัยสวรรค์ลงโทษที่ไม่ได้เข้ามาเขียนนาน)
ช่วงเวลาที่หายไปนั้นความจริงทำงาน (หนัก) อยู่ทุกวัน ก็เลยไม่มีเวลาและโอกาสเข้ามาเขียน เมื่อวานนี้ได้มีโอกาสคุยกับแกนนำบ้านสามขา คือ จ่าชัย และหนานชาญ เกี่ยวกับเรื่ององค์กรการเงินชุมชนและสวัสดิการชุมชนของบ้านสามขา
ผู้วิจัยรู้สึกเป็นเกียรติและดีใจมากที่แกนนำทั้ง 2 ท่านให้โอกาสผู้วิจัยกับอาจารย์พิมพ์ในการเข้ามาร่วมเป็นทีมวิจัยบ้านสามขา สิ่งที่แกนนำทั้ง 2 ท่านฝากฝังผู้วิจัยกับอาจารย์พิมพ์นั้นมีมากมาย แต่สิ่งหนึ่งที่ดูเหมือนว่าจะเป็นหัวใจสำคัญที่แกนนำทั้ง 2 ท่านได้เน้นยำ คือ ต้องการให้ภาควิชาการเข้ามาช่วยสังเคราะห์องค์ความรู้ต่างๆให้กับบ้านสามขา เนื่องจากที่ผ่านมาแม้ว่าบ้านสามขาจะได้ทำงานวิจัยท้องถิ่นอย่างต่อเนื่อง แต่สิ่งหนึ่งที่แกนนำทั้ง 2 สะท้อนออกมา คือ การที่บ้านสามขายังไม่สามารถที่จะวิเคราะห์ สังเคราะห์องค์ความรู้ของตนเองออกมาได้ ส่งผลให้เมื่อเวลาคนมาดูงาน บ้านสามขายังคงนำเสนอความรู้เดิมๆ ทั้งๆที่บ้านสามขาได้มีการพัฒนาในเรื่องต่างๆไปมาก แต่ก็ไม่ได้นำมาเสนอ