เดี่ยวละไม ไปเที่ยว “แม่สอด”


เที่ยว...เพื่อพักผ่อน ให้รางวัลกับตัวเองในวันปิดต้นฉบับหนังสือ

 หลังจากปิดต้นฉบับหนังสือของผม สดๆร้อนๆ ...ผมเก็บเสื้อผ้าใส่เป้เตรียมไว้ตั้งแต่เมื่อวาน เพื่อจะไปเที่ยวที่ไหนสักแห่ง ตามอำเภอใจ แต่ก็ยังไม่คิดเลยว่าจะไปที่ไหน (แปลกใจตัวเองเหมือนกัน ที่คิดจะไป แต่ไม่รู้ที่ไป) 

แวบ...หนึ่ง คิดถึง แม่สอด เมืองเล็กๆ ของจังหวัดตาก ผมคิดเอาเองว่า แม่สอด ลึกลับนักในความคิดของผม น่าค้นหา... 

แม่สอดคงเหมือนเมืองปาย...ที่เป็นเมืองท่องเที่ยว แต่ผมก็ไม่ได้ยินชื่อของแม่สอดมากนัก อาจเป็นเพราะมัวแต่อยู่ที่เมืองปาย  

ตัดสินใจเพียงชั่วอึดใจเดียว ...เก็บเสื้อผ้าตัวเก่งไม่กี่ชุด พร้อมกล้องถ่ายรูปตัวเดิม แค่นี่ก็เป็นการเตรียมพร้อมสำหรับการเดินทางที่ตามใจตนเอง กะว่าไปสัก ๒ วัน ไปเดินเตร่แถวริมเมย หรือ แม่น้ำ ตองยิ่น (ภาษาพม่า) 

ผมออกเดินทางโดยรถตู้รับจ้างไม่ประจำทาง จากปายไม่กี่ชั่วโมงก็ถึงเชียงใหม่ เดินไปสอบถามรายละเอียดจากสาวน้อยเสียงใส ในตู้ขายตั๋ว กะจะถามเรื่องการเดินทาง เธอก็ไวเท่าความคิดผม เธอฉีกตั๋วให้ผมทันทีพร้อมบอกเวลารถออก (ผมอ้า..ปากค้าง เพราะยังไม่ทันถามข้อมูล)  เป็นอันว่าผมได้เดินทางไปกับรถเมล์เขียว ป.๑ ที่แสนสะดวกสบาย(หรู...จริงๆ) ประทับใจกับการบริการและเสียงเพลงเบาๆที่กล่อมผมตลอดทาง ผมออกเดินทางจากเชียงใหม่ประมาณ ๑๒.๓๐ น. ถามบัสโฮสเตส ว่าจะถึงเมื่อไหร่ เธอบอกว่า ราวๆ ๑ ทุ่ม...เอาละวา  ถึงค่ำมืด สำหรับคนแปลกหน้าเช่นเรา เอายังไงก็เอากัน ....ลุย 

๑๘ นาฬิกาเศษๆ ถึงแม่สอดเร็วกว่าที่คาดไว้ แฮะ!!!  ยังไม่ทันมืดเลย ได้มีโอกาสทักทายกับเมืองแม่สอดตอนพลบค่ำ ...บรรยากาศคึกคักจัง

แม่สอดกลางคืน

สิ่งแรกที่เห็นและแปลกกว่าที่อื่นๆก็คือ จักรยาน ครับ เพราะที่นี่มีจักรยานเยอะจัง ทุกคนปั่นจักรยานกันอย่างสนุกสนาน ส่วนใหญ่สาวๆนุ่งผ้าซิ่น ดูทุกลักทุเลชอบกล แต่ก็ดูเหมือนที่เวียดนาม หรือเซี่ยงไฮ้...แต่สาวน้อยที่นี่ปะแป้งด้วย ทานาคา ปั่นจักรยาน .... 

ผมได้พักที่โรงแรมเล็กๆ สะอาด(มาก) ที่กลางเมืองแม่สอด แสนสะดวกสบายกับทีวีกว่า ๑๐๐ ช่อง ดูได้รู้เรื่อง ไม่ถึง ๑๐ ช่อง (555) ออกมาเดินเตร่ถือกล้อง มาดนักท่องเที่ยวเต็มที่ โซ้ยผัดไทยซะเกลี้ยงจาน ...พอแล้วสำหรับมื้อค่ำที่วิเศษในต่างถิ่น เดินเที่ยวดูบรรยากาศของแม่สอด...พอให้ย่อยอาหาร

แม่สอดกลางวัน 

แม่สอดเป็นเมืองชายแดนที่ใหญ่(ในความคิดผม) ถือว่าเจริญมาก หากดูอาคารบ้านเรือนที่นี่ที่ว่าเจริญส่วนหนึ่งก็น่าจะมาจาก เป็นชายแดนที่ติดต่อค้าขายได้โดยตรงกับพม่าที่ฝั่งน้ำ ต่องยิ่น มีสะพานแข็งแรงข้ามไปหากันได้สะดวก แม่สอดน่าสนใจไม่น้อยที่ผมมีโอกาสเห็นบ้านเก่าๆ ที่นี่(กลางเมือง) นั่นแสดงถึง ความเก่าแก่ของเมืองนี้ 

แม่สอดอยู่ห่างจาก อ.เมืองตาก ประมาณ ๘๖ กม. ได้รับการแต่งตั้งเป็นอำเภอตั้งแต่ พ.ศ. ๒๔๔๑ เดิมชื่อ พระหน่อเก ตัวอำเภอตั้งอยู่ในที่ราบระหว่างหุบเขา (เหมือนเมืองปายบ้านผม) ด้วยความที่เป็นชายแดน ชาวพม่าและกระเหรี่ยงที่เป็นแรงงานจึงเต็มไปหมด ว่ากันว่า หากไม่มีกลุ่มนี้แม่สอดน่าจะเงียบ (คนพื้นที่บอกผม)  

ประวัติความเป็นมาของแม่สอดไม่ปรากฏแน่ชัด จะเป็นเมือง ฉอด ของขุนสามชน ที่เคยยกทัพไปตีสุโขทัย หรือไม่ ไม่มีผู้ใดพิสูจน์  แต่ก็ได้มีนักโบราณคดี ค้นพบซากเมืองโบราณอยู่ในป่าทึบท้องที่ อ.แม่ระมาด อาจเป็นเมืองฉอดตามศิลาจารึกกรุงสุโขทัยก็ได้

 

ศาลเจ้า จีนที่แม่สอด...ผมชอบครับ สวยอลังการมาก 

ผมมองว่า แม่สอด ยังคงมีอะไรให้ค้นหามากมายแน่นอน ...ด้วยความเพลียจากการเดินทาง ผมขอกลับไปพักผ่อนที่โรงแรม ดูทีวีช่องพม่าให้สมกับบรรยากาศดีกว่า 

แล้วผมจะมาเล่าเรื่องเมืองแม่สอดต่อ... นะครับ

หมายเลขบันทึก: 59691เขียนเมื่อ 14 พฤศจิกายน 2006 18:20 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:37 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (15)

ไปเที่ยวคนเดียว....ได้ยังไงเนี่ย

แม่สอดเป็นเมืองที่ไม่ค่อยได้นึกถึงเท่าไหร่    ด้วยว่าเป็นเมืองชายแดน    (สงสัยว่าจะมีอะไรน่าค้นหานะ)

ฟังจากที่เล่ามา   พี่เพิ่งนึกได้ว่า   ที่ไปเที่ยวปายเมื่อเดือนที่แล้ว   ลืมอะไรไปบางอย่าง    ลืมดูวิถีชีวิตจริงๆ  ของคนเมืองปาย  ไม่มีแม้แต่รูปของสภาพบ้านเมืองตอนกลางวัน  ด้วยว่ามัวแต่สนใจกับสถานที่ท่องเที่ยวแบบนักท่องเที่ยวทั่วไป  (เอาไว้คราวหน้าเนาะ)

ตกลงว่าผัดไทยอร่อยมากใช่มั๊ย.....เกลี้ยงจานเลย   แล้วไม่มีรูปมาเป็นหลักฐานเหรอ ...

สวัสดีครับ สาวหาดใหญ่ พี่  nidnoi

ไปเที่ยวคนเดียวสะดวกดีครับ ลองดูมั้ง ผมเคยเห็นฝรั่งที่ต่างบ้านต่างเมืองแบกเป้มาเที่ยวตนเดียวมากมาย น่าท้าทายดีครับ

แม่สอด ก็เป็นอำเภอขนาดใหญ่เลยทีเดียวครับ มีหลากหลายให้ค้นหา ผมไปแค่ ๒ วันเองครับ คิดว่ามีเวลาคงต้องไปอีกครั้งเป็นแน่

มาแอ่วเมืองปายคราหน้า มาแบบ Deep in ได้ครับ

ผัดไทยอร่อยมาก(มั๊ก) เกลี้ยงจานในพริบตา ทำให้ผมลืมถ่ายรูปมาโชว์เลย

สวัสดีค่ะคุณเอก

  • ความจริงคุณเอกมีอะไรคล้ายครูอ้อยหลายอย่าง  แต่อย่างหนึ่งที่ชัดเจนที่สุดในตอนนี้คือ...รักอิสระ
  • น่าเที่ยวนะคะ..เมื่อไรหนอ..ครูอ้อยจะมีโอกาสเที่ยวแบบนี้บ้างนะ
  • เมืองฉอดสะอาดนะคะ  ครูอ้อยเคยไปแค่เชียงใหม่เท่านั้นค่ะ

ขอบคุณค่ะ  ที่แนะนำเรื่องให้คอเดียวกันมาอ่าน

ครูอ้อยครับ

ความเป็นอิสระ  เป็นสิ่งหนึ่งที่ทุกคน อยากไขว่คว้ามาครอบครองมากที่สุด

อิสระจากสิ่งต่างๆ อิสระจากความคิด(ที่เกิดจากตนเองสร้างกรอบ)

มีความสุขมากครับ โลกนี้ยิ่งใหญ่ มีอะไรมากมายให้เราค้นหา..เฉกเช่นเดียวกับโลกใน gotoknow ครับ

ขอบคุณครูอ้อยครับผม

สวัสดีคุณเอก ชอบจัง...มีไปเที่ยวคนเดียวด้วย เอาไว้จะลองท่องเที่ยวคนเดียวบ้าง ปกติจะติดคน ชอบเฮฮา ชอบไปกะเพื่อนรู้ใจ เอาไว้จะลองทำอะไรที่ไม่เคยทำดูบ้าง เปลี่ยนบรรยากาศ ฮิฮิ

ว่าแล้ว พรุ่งนี้ก็ไปเที่ยวพัทยากะเพื่อนเก่าเพื่อนแก่ก่อนล่ะกัน จะไปดูซิว่าพัทยา เปลี่ยนแปลงไปถึงไหนแล้ว

^____^

คุณแนนIS

ใช่แล้วครับ!!! บางทีการลองทำอะไรที่ต่างไปจากความเคยชิน ก็เป็นเรื่องน่าท้าทาย ลองดูครับ สนุกกว่าที่คิดไว้

ชีวิตมีสีสรรมากกว่าเดิม

อ้าว....ตกลงยังไม่กลับออสซี่อีกเหรอครับ???

....  คิดถึงจัง คิดถึงแม่สอด  .....  2 ปีกระโน้น ไปทำงาน ....

เวลาเดินทางกลับบ้านได้ลุ้น 1,684 โค้ง

ได้สัมผัส หมอกหยอกเอินขุนเขายามเช้า

รีสอร์ทเล็กๆ น่ารักหลายที่ค่ะ ห้องน้ำโล่งแจ้ง

ค่ำคืนยินเสียงน้ำไหล หอมกลิ่นดอกไม้ป่า หน้าวสันต์

อาหารก็แสนอร่อย บรรยากาศดีที่ ข้าวเม่า ข้าวฟ่าง

(ข่าวล่าสุด มาเปิดสาขาที่เชียงใหม่ด้วยล่ะคะ) แต่ไม่แน่ใจว่าจะจำลองสถานที่ได้ใกล้เคียงรึเปล่า

คุณ Poo

ดีใจครับ ที่พบว่าบันทึกของผมหลายๆบันทึก ทำให้คุณคิดถึงบรรยากาศเก่าๆ

คุณโรแมนติคมากนะครับ ผมว่าการที่เราได้ซึมซับบรรยากาศและภาพเหล่านั้น แล้วเสพเป็นสุนทรียะทางอารมณ์ เป็นเรื่องที่ดี

และวันนี้ง่ายที่สุดเชิญมาเสพผ่านบันทึกผมครับ

ขอบคุณครับ :)

แม่สอด เป็น อำเภอที่น่าอยู่มากค่ะ

หนู เคยไป 1ครั้งละ

ไปอยู่ ประมาน 1เดือน ตลาด ของแม่สอด สนุกมาก มีคนใจดีเยอะแยะ

เรื่องเล่าจากแม่สอด เมื่อเร็วนี้....

ได้กลับบ้านแม่สอดมาเมื่อเร็วๆ นี้เอง สงกรานต์ ปี 2553 (วันปี๋ใหม่เหนือ) สนุกมากเลยค่ะ

วันที่ 13 มีการแห่ขบวนแต่ละหมู่บ้าน มีการฟ้องรำของแต่ละขบวน ตอนเย็นมีการชกมวยคาดเชือก ไทย-พม่า สนุกมากๆค่ะ

วันที่ 14 ทำบุญที่วัด

วันที่ 15 ตักทรายเข้าวัด เป็นขนบธรรมเนียมสืบทอดมานาน

วันที่ 16 วันขึ้นวัด ตอนเช้าก็จะทำบุญ รดน้ำดำหัวผู้ใหญ่ จะไม่เหมือนของภาคกลางนะค่ะ เพราะจะให้ศีลให้พรยาวมากเลยค่ะ(เป็นภาษาเหนือ) ว่าจะอัดวีดีโอมาให้ดู แต่ไม่ทันมัวแต่นั่งรับศีลรับพร ตอนบ่ายๆก็เข้าวัด สรงน้ำพระ สนุกมากๆเลยค่ะ

วันที่ 17 กลับกทม.(เป็นคนแม่สอดนะค่ะแต่มาอยู่ กรุงเทพ) นานหลายปีแล้วไม่ได้กลับ

คนแม่สอดใจดีทุกคนเลยค่ะ โดยเฉพาะชาวตลาดริมเมย ยินดีต้อนรับค่ะ

ปีหน้าถ้ามีโอกาสขอเป็นไกด์ พาไปเที่ยวแม่สอดนะค่ะ

คิดถึงแม่สอดจังจากมาตั้ง4ปีแล้วแม่สอดน่าอยู่มากคิดถึงเพื่อนๆ ขวัญ ดวงสม

ผมอยู่ชัยนาทมีแฟนอยู่แม่สอดบรรยากาศดีมากผู้คนก็นิสัยดีครับ

 

เคยไปแม่สอดนานมาก สัก 10 ปีได้มั้ง  เดี่ยวนี้คงเปลี่ยนไปมาก บรรยากาศจะแบบเมืองมั้ยนะ

ขอบคุณที่ถ่ายรูปมาให้ดูเห็นรูปแล้วรู้เลยว่าอยู่ส่วนไหนของแม่สอด ดีใจที่ได้เกิดที่แม่สอดรู้สึกผูกพันกับตลาดมากเพราะแต่ก่อนแม่ผมขายปลาในตลาดสด พอเรียนจบก้อเลยมารับราชการที่กรุงเทพนานๆจะได้กลับซักทีคิดถึงเพื่อนที่แม่สอด ยิ่งสมัยเด็กๆจะขับรถจักรยานผ่านซอยตรงข้ามสน.แม่สอดทุกวันเพราะจะผ่านสาวที่ชื่อน้ำ มีความสุขจริงๆ ในวัยเด็ก

เฮากะคนแม่สอดเน้อแต๋ๆแล้วแม่สอดเป็นอำเภอตี้เงียบสงบเหมาะกับคนที่บ่ชอบความเหวือหวาเต้าไดเพราะเฮากะเป็นคนชอบความสงบเรียบง่าย

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท