หนังสือ พระผู้จุดประทีปในดวงใจ เป็นหนังสือที่จัดทำขึ้นเนื่องในงานพระราชทานเพลิงศพหลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ ในปี ๒๕๓๔ ผมขอนำบางช่วงบางตอนของคำสอนที่มีคุณค่าสำหรับผม ที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาตนเองมาแลกเปลี่ยนครับ เพราะผมเห็นว่าทรัพยากรมนุษย์เป็นสิ่งที่สำคัญมากในทุกๆองค์การ แต่หลายองค์การก็ยังมองข้าม หรือให้ความสำคัญกับการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในองค์การน้อยเกินไป
มีลูกศิษย์ท่านหนึ่งได้สนทนาธรรมในประเด็นที่ว่า.....คนที่อยู่ทางโลก ยังต้องเกี่ยวข้องสัมผัสสัมพันธ์กับทางโลกอยู่ การปฏิบัติตัวของเรามีทั้งสิ่งที่เป็นบุญ และสิ่งที่เป็นบาป ช่วงใดที่เราปฏิบัติตัวเองในทางธรรมดี เมื่อมีการหลงกระทำผิดแล้วทำให้เกิดบาป สิ่งนี้จะมาคอยตัดกำลังใจของเราอยู่บ่อยๆ
เขาจึงเรียนถามหลวงปู่ว่า ...เรามีวิธีการปรับปรุงตัวเองอย่างไร ?
หลวงปู่ท่านได้เมตตาตอบว่า...ในวันหนึ่งๆ นั้น การทำดี-ทำไม่ดี ของเรามีอะไรบ้าง ตั้งแต่เช้าจรดเย็น แล้วนำมาเปรียบเทียบกัน หมั่นทำตัวให้ดีขึ้น
หลวงปู่กล่าวเสริมอีกว่า "ข้าทำของข้าอย่างนี้ล่ะ หายอยากแล้ว"
ผมมาเยี่ยมและอ่านบันทึกดีๆครับ
***************************************************
การพัฒนาตนเอง กระผมก็หมั่น voice dialogue กับตัวเองเสมอๆครับ
พี่ก็มักจะสำรวจตัวเองอยู่เรื่อยๆ เหมือนกันค่ะ บางทีจะแว็บเข้ามาเห็นภาพตัวเองเมื่อตอนก่อนหน้า เห็นพฤติกรรมของตัวเอง อันนี้ช่วยในการปรับปรุงตัวเองได้มากจริงๆ ค่ะ
สวัสดีครับคุณข้ามสีทันดร
พึ่งเข้าโกทูโนวได้ ไม่รู้เนตผมเป็นไร แต่คิดถึงเพื่อน ๆ ที่นี่มาก ๆ ขอบคุณที่เข้าไปเยี่ยมเยียนถามข่าวคราวกันนะครับ
คิดถึงและขอบคุณครับ
สวัสดีครับ
สวัสดีค่ะ พี่ข้ามสีทันดร.........มาอ่านเรื่องดีๆ...หลังจากห่างหายไปนาน......พี่สบายดีไหมค่ะ.....เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ----------> น้องจิ ^_^
พี่ ลอง voice dialogue และถามตัวเองดู
"อยู่คนเดียวก็ไม่เหงา" จริงหรือไม่??
แล้วมาแลกเปลี่ยนกันครับ
สวัสดีครับ มาฟังธรรมครับ
ธรรมะสวัสดีครับ
สวัสดีค่ะ
วันหนึ่งๆ พี่ทำทั้งดี ไม่ดีค่ะ ส่วนใหญ่ว่าคิดดีมากกว่า ไม่ดีค่ะ
พยายามอย่างยิ่ง ที่จะปรับปรุงตัวเองมานาน
อาศัยเข้าวัดมานานแล้วค่ะ เลยพอขัดเกลาได้บ้าง แต่ยังไม่หมดหรอก ขัดไปจนกว่าจะตายนั่นแหละ
คนเราไม่ง่าย นิสัยมันติด ข้ามภพ ข้ามชาติค่ะ หวังผลเร็วๆไม่ได้
แต่ก็บอกกับตัวเองว่า เออ เธอดีกว่าแต่ก่อนแยะนะ
แต่ก่อน จะใจร้อน ใจเร็ว ขี้หงุดหงิด ใครทำอะไรให้ ก็ไม่ค่อยถูกใจ เจ้าระเบียบ ตอนนี้ ใจเย็นค่ะ ทำใจได้แล้ว ตั้งแต่ปฏิบัติธรรมมา
แต่บางทีก็หลุดค่ะ ต้องถอยไปตั้งหลักอีกแล้ว เฮ้อ มันยากจริงๆ เรื่องการประคองใจให้ใสๆ อยู่ตลอดนี่
ประเด็นว่า เหงาไหม
ตอบตามตรงค่ะ เป็นคนไม่ค่อยรู้จักว่า คำว่าเหงา เป็นอย่างไร ชอบอยู่คนเดียวมาก ชอบสงบ ใครให้เฝ้าบ้านดีใจ อยากอยู่คนเดียว อ่านหนังสือ นั่งธรรมะ เดินเล่น ออกกำลังไป ฟังเทปธรรมะหลวงพ่อไป สุดแสนมีความสุข อยากเขียนบันทึกเกี่ยวกับธรรมะตั้งนาน ไม่กล้าเขียน มีความรู้สึก เป็นเรื่องเฉพาะตัว อย่างไรไม่ทราบ บางอย่าง บอกคนอื่น ยากมาก บอกได้แต่อาจารย์
เพราะที่ทำอยู่เป็นสายปฏิบัติ คุณสีทันดร มีความเห็นว่าอย่างไรคะ
ลอง voice dialogue และถามตัวเองดู "อยู่คนเดียวก็ไม่เหงา" จริงหรือไม่?? แล้วมาแลกเปลี่ยนกันครับ
โอ้ย...เจอถามกลับ ฮ่าๆๆ
สวัสดีค่ะคุณข้ามสีทันดร
ตามเข้ามาเยี่ยมเยียนค่ะ
สวัสดีค่ะคุณข้ามสีทันดร
คิดถึงเลยตามมาทักทายครับ...
เป็นวิธีการปรับปรุงตัวที่ง่ายและน่าจะใช้ได้ผล เดี๋ยวจะลองเอาไปปฏิบัติครับ...
ขอบคุณครับ...
ครับ...การปฎิบัติจริงๆ...เป็นเรื่องค่อนข้างเฉพาะตัวจริงๆ
สวัสดีครับอาจารย์ราณี อาจารย์สบายดีนะครับ ได้ไปร่วมงาน KM ที่เชียงใหม่หรือเปล่าครับ...ขอบพระคุณมกาครับที่อาจารย์กรุณาแวะมาเยี่ยม
ได้อ่านความเห็นของคุณดิเรกตอนที่อยู่อินโดฯแล้วครับ แต่ช่วงนั้นโปรแกรมเร่งรีบมากครับเลยไม่ได้ทักทายกัน
วิธีการพัฒนาตนเองแบบเรียบง่ายนี้ รับรองใช้ได้ผลครับถ้าทุกคนตั้งใจจริง...ได้ผลยังไง เล่าให้ฟังบ้างนะครับ