Conductor

ยังมองไม่เห็นบางอย่าง....

เจริญพร

พระอาจารย์มาเร็วอีกแล้วครับ

ที่จริงผมไม่ได้ชี้ประเด็นอะไรเลย นอกจากประเด็นที่ว่าองค์กรต้องการความแตกต่าง และในเวลาที่เราได้ความแตกต่างมา ไม่ว่าจะได้มาอย่างไรก็ตาม เราพร้อมจะรับมันหรือไม่

ยกเรื่องสมองสองซีกมาก็ไม่ค่อยเกี่ยวเท่าไหร่ เพียงแต่จำได้ว่ามีเพื่อนบางคนเคยบอกว่าชอบทะเลาะกับตัวเอง ก็เลยนึกถึงกรณีสมองสองซีกคิดกันคนละอย่าง ก็เป็นคล้ายๆ กับองค์กรที่อาจจะมีฐานของความคิดหลากหลาย

Can we tell a difference between a mad man and a genius? 

Van Gogh was both - a genius first before he became truly mad and cut his ear out.

Do we need conforrmity or diversification?  In US workplace, it's by law not to discriminate by age, race, and gender. 

Two things (at least) that a company can do/be:

• Be different
• Be flexible 

ถ้า genius แปลว่าผู้มีความฉลาดอย่างลึกล้ำแบบที่ wikipedia ให้ความหมายไว้ เราคงจะบอกได้ไม่ยากจากการพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นด้วย

แต่ผมไม่ชอบความหมายนั้นครับ อยากเรียก genius ว่าผู้มีอัจฉริยภาพมากกว่า ซึ่งจะได้ความหมายที่กว้างกว่าเรื่องสติปัญญาอย่างเดียว

อัจฉริยภาพเป็นสิ่งที่ต้องช่วยกันสอดส่องค้นหา ส่งเสริมให้พัฒนาได้ดีขึ้น และช่วยสร้างโอกาสให้สามารถเปล่งประกายได้

ในความหมายที่ว่าเป็นความสามารถพิเศษเหนือกว่าคนปกตินี้ เชื่อว่าทุกคนคงมีดีกันอยู่บ้างอย่างสองอย่าง จะเป็นเรื่องน่าเสียดายหากค้นไม่พบ -- ในบริบทของคนเป็นนายนั้น ควรจะอ่านลูกน้องออก ควรจะเห็นว่าเขาทำอะไรได้ดี หรือดีเป็นพิเศษ แล้วส่งเสริมลูกน้องแต่ละคนตามลักษณะพิเศษนั้น

การเป็นอัจฉริยะกับการเป็นคนบ้า แม้อาจอยู่ไม่ห่างกันนัก ทั้งสองอย่างแตกต่างกับคนทั่วไปจนน่าจะสังเกตได้ง่าย และคงไม่ต้องเป็นอัจฉริยะเสียก่อนจึงจะแยกแยะได้หรอกครับ

เรื่องกฏหมาย EEO นั้น ผมคิดว่าสังคมอเมริกันรู้ตัวว่ามีปัญหาเรื่องนี้มาก (เป็นเช่นนี้ตลอดมาตั้งแต่ก่อตั้งประเทศจนถึงทศวรรษที่ 70) แล้วประชาชนก็ยึดถือกฏหมายเป็นกติกาสังคม การจำกัดเสรีภาพของประชาชน (ที่จะเลือก) จะต้องออกเป็นกฏหมาย ประกอบกับการรักษากฏหมายมีความเด็ดขาด

ช่างต่างกับประเทศสาระขันอันเป็นที่รักเหลือเกิน ทั้งไม่รู้ตัว ไม่ยึดถือกติกาสังคม แล้วยังลูบหน้าปะจมูกกับการรักษากฏหมายเสียอีก

ผมมีความรู้สึกแย้งๆ กันในเรื่องนี้ครับ

ในแง่มุมหนึ่งเป็นความรู้สึกของผมตั้งแต่สมัยวัยรุ่นว่าไม่ชอบอะไรที่เหมือนคนอื่น (อาจเป็นเพราะช่วงนั้นบ้า Albert Camus . The Strangerมาก) แต่ครั้นจะต่างจากคนอื่นมากไปก็อึดอัด ก็จะพยายามสอดใส่ความแตกต่างเล็กๆ น้อยๆ ภายใต้ความคล้ายคลึงภายนอก และจะดีใจถ้ามีคนสังเกตเห็น ผมรู้สึกว่าความแตกต่างเป็นอิสระภาพอย่างหนึ่ง เป็นวิญญาณกบฏที่เราอยากมีจากพลังผลักดันภายในของเรา (ทุกคน?) ผม appreciate สิ่งนี้มองว่ามันคือสิ่งที่สร้างสรรค์ ทำให้โลกนี้ไม่แห้งจนน่าเบื่อ

 ในอีกแง่มุมหนึ่งผมรูุ้้สึกว่ากระแสนิยมของการต้องการแตกต่างในช่วงทศวรรษหลังนี่รุนแรงมาก วงการธุรกิจ บันเทิง จะไม่พุ่งถ้าคุณไม่สามารถหาและสร้างความแตกต่างจากคนอื่นได้  (นึกถึงโฆษณาของหมู่บ้านหรือคอนโดหนึ่งที่เป็นคนที่บูชาเอลวิส ทำอะไรก็เอลวิสไปหมด แ้ล้วก็จบท้ายด้วยการบอกว่าอะไรทำนองคุณต้องการความแตกต่าง ทีแรกผมยังเข้าใจผิดเลยนะ เพราะนึกชื่นชมคนที่ทำแบบเอลวิสว่าเขาไม่แคร์ที่เขาจะแตกต่างจากคนอื่นที่อะไรๆ ก็เอลวิส แต่กลายเป็นว่าเข้าใจผิดนายคนนั้นกับแย่เพราะไม่ยอมทำตัวต่างจากเอลวิส?)

ตอนนี้ความแตกต่างกลับกลายเป็นกระแสหลัก เป็นจุดขาย เป็นอะไรที่่หมายถึงพลัง แล้วนี่ผมจะต้องทำตัวให้ไม่แตกต่างจากคนอื่น เพื่อที่จะได้แตกต่างไปจากกระแสหลักหรือเปล่าเนี่ย !!!

อาจารย์ครับ

ผมคิดว่าสังคมมีความสามารถในการจัดการตัวเองได้ถ้าหากเราเชื่อในสติปัญญาของหมู่คนครับ

ถ้าเราไม่เชื่อ ก็จะมีลักษณะ Father knows best มีคนที่นึกว่าตัวรู้ดีกว่ามาอาสาจัดการให้ ไม่ว่าเราจะชอบหรือไม่

ผมมีความเห็นว่าจะแตกต่างหรือไม่แตกต่าง กลับไม่สำคัญเท่ากับเป็นตัวเองหรือว่าฝืนทำครับ; ถ้าฝืนทำ ไม่ว่าจะเข้ากับกระแสหลักหรือว่าแตกต่าง ก็จะไม่มีความสุขทั้งนั้นครับ

Time magazine's Jan 2007's "The New Map of the Brain" issue: 

"Trying to map the brain has always been cartography for fools. Most of the other parts of the body reveal their workings with little more than a glance. The heart is self-evidently a pump; the lungs are clearly bellows. But the brain, which does more than any organ, reveals least of all. The 3-lb. lump of wrinkled tissue--with no moving parts, no joints or valves--not only serves as the motherboard for all the body's other systems but also is the seat of your mind, your thoughts, your sense that you exist at all. You have a liver; you have your limbs. You are your brain...."

I still think brain is still a big black box - yes, we try to understand how it works, but .. but ... there are so many buts ....and I'm just brained out.

Back to "Think Different" Apple ad campaign which perhaps made more splash than Apple products at that time....  "Years after Apple launched its advertising campaign admonishing customers to "Think Different," CEO Steve Jobs appears to be taking his own advice. ... "

At that time .. even now in the eye of the majority PC users.. to buy an Apple box was to be a subject of being rediculed i.e. are you crazy? it's such an expensive box, not a whole lot of software run on Apple.. etc.. etc .. etc

But now things are different? Apple became mainstream and relevant .. (I would think) .. measured by the spawning of copycats from iPod .. to iPhone..

I don't think as a consumer/a company you can follow the "mainstream" and don't question where it's leading you to .. and that's where you can "Think Different" & *smiley* too.

Apple ก็เปลี่ยนไปครับ

• เปลี่ยน PPC เป็น Intel บน OSX
  
• เปลี่ยนชื่อบริษัทจาก Apple Computer เป็น Apple เฉยๆ
• หายจาก "Not invented here" syndrome โดยการผลิตสินค้าทั้งหมด ใช้วิธี outsource เพื่อลดต้นทุน ตลอดจนขยายกำลังการผลิตได้อย่างรวดเร็วโดยไม่ต้องรับความเสี่ยงจากการลงทุนในเรื่องกระบวนการผลิตและสินค้าคงคลัง
• สิ่งที่ยังไม่เปลี่ยนคือ Apple ยังเป็นบริษัทที่ (1) เชื่อเรื่องความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ (2) ยังเป็นบริษัทที่มีความลับมาก (3) กระจายข่าวผ่านข่าวลือ เพื่อสร้างความตื่นเต้น และ (4) เป็นเจ้าลัทธิ