หลักการผันอักษรในตารางการผัน (๑)

โดย...อรุณรัชช์  แสงพงษ์

โรงเรียนฤทธิยะวรรณาลัย  ๒

ขั้นที่  ๑  พิจารณาว่าเป็นอักษรหมู่ใด

๑.   ดูพยัญชนะต้น  ( อักษรตัวแรก )  ว่าเป็นอักษรหมู่ใด

วิธีคิด

                                ๑.๑   พิจารณาว่าอักษรตัวนั้นเป็น  ไก่    จิก    เฎ็ก    ฏาย    เด็ก    ตาย    บน    ปาก    โอ่ง  หรือไม่  ถ้าใช่แสดงว่า  อักษรตัวนั้นเป็นอักษรกลาง  ถ้าไม่ใช่ให้นำอักษรมาไล่เสียง

วิธีสังเกต

                                -   ถ้าไล่เสียงอักษรตัวนั้นแล้วเสียงลงที่นิ้วก้อย  แสดงว่าอักษรนั้นเป็นอักษรสูง

                                -  ถ้าไล่เสียงอักษรตัวนั้นแล้วเสียงลงที่นิ้วโป้ง  แสดงว่าอักษรนั้นเป็นอักษรต่ำแน่นอน  ส่วนจะแยกเป็นอักษรต่ำเดี่ยวหรือต่ำคู่นั้น  ให้ไล่เสียงไปจนครบและสังเกตที่เสียงที่ลงนิ้วก้อย  ถ้าเสียงนั้นมีรูปอักษรใช้ในภาษาไทย  แสดงว่าอักษรตัวนั้นเป็นอักษรต่ำคู่  แต่ถ้าเสียงที่ลงนิ้วก้อยนั้นไม่มีรูปอักษรใช้ในภาษาไทยแสดงว่าอักษรตัวนั้นเป็นอักษรต่ำเดี่ยว

*  ก้อย                     สูง           /                 โป้ง                        ต่ำเดี่ยว        /             โป้ง + ก้อย                           ต่ำคู่

*  ระวังห้ามนำอักษรกลางมาไล่เสียงเด็ดขาด  ต้องแยกก่อนเสมอ

ขั้นที่  ๒    พิจารณาว่าคำนั้นมีลักษณะเป็นคำเป็น / คำตาย

                วิธีพิจารณา

                                ๒.๑   ดูว่าคำนั้นมีตัวสะกดหรือไม่  ถ้ามีให้ขีดเส้นใต้ตัวสะกด

                                ๒.๒  ดูว่าตัวสะกดนั้นเป็น  กบด  หรือไม่  ( แม่  กก  กบ  กด )  ถ้าใช่  คำนั้นจะเป็นคำตาย  ถ้าไม่ใช่  กบด คำนั้นจะเป็นคำเป็น

                                ๒.๓  ในกรณีที่คำที่จะผันไม่มีตัวสะกด  ให้ดูว่าคำนั้นประสมด้วยสระเสียงสั้น  หรือเสียงยาว  ถ้าอายุสั้น

( เสียงสั้น )  ต้องตาย  ถ้าอายุยาว  ( เสียงยาว )  จึงเป็น

ขั้นที่  ๓  เริ่มผันอักษรตามสูตรต่อไปนี้ 

อ่านต่อใน  หลักการผันอักษรในตารางการผัน(๒)

เลือกอ่านหน้า หน้า๑ หน้า๒  หน้า๓  หน้า๔  หน้า๕ หน้า๖  หน้า๗ 

หน้า๘  หน้า๙