(78) ได้รับข่าวร้ายตั้งแต่เช้า แม่โทรมาบอกว่า ไก่ที่เลี้ยงไว้ ถูกสุนัขกัดตายไปเกือบ 20 ตัว

(77) ไม่จำเป็นว่าต้องทำงานตามสาขาที่เรียนจบ ถนัด และหรือให้รายได้สูง...แต่เราสามารถทำงานอะไรก็ได้..แค่...เปิดใจที่เรียนรู้
(กับโครงการสร้างความสามารถชาวบ้านให้วางแผนการผลิตผักจำหน่ายได้ตรงตามความต้องการของโรงเรียน)
...มีเรื่องให้เรียนรู้ตลอดเวลาจริง ๆ ..ออกจากงานนี้ไม่อดตายละ ฮ่าาา

(76) นำข้าวมาตากแดดเพื่อง่ายต่อการตำด้วยครกกระเดื่อง เพื่อไม่ให้เสียเวลาขณะนั่งเฝ้าไม่ให้ไก่มาจิกกินข้าว ก็นำด้ายมาม้วนก่อนนำไปทอผ้าสวมใส่ (จริง ๆ แล้ว ป้าบอกหนาว มานั่งตากแดด ฮ่าาาา)

(75) "เข้าหน้าหนาวทีไร มักจะเห็นบรรยากาศแบบนี้ บรรยากาศที่คนจากในเมืองมาปันน้ำใจให้กับพวกผมบนดอย พวกผมสุขใจที่ได้สิ่งของไว้บรรเทาความหนาวเหน็บ ส่วนผู้ใจบุญจากในเมืองก็สุขใจที่ได้ให้และมาสัมผัสกับอากาศดี ๆ ที่บ้านของผม"

ณ บ้านเลอะกรา อมก๋อย

ภาพ : พี่นัท

(74) "เพราะเกิดบนดอย พ่อแม่มีรายได้น้อย ฉันจึงต้องกินพืชผักที่พ่อแม่ปลูกไว้ในสวน พืชผักที่เด็ก ๆ รุ่นเดียวกันกับฉันหลายคนไม่ชอบกิน"

(73) ไม่มีของเล่นมากมายและทันสมัย แค่เท่าที่มีก็สนุกแล้ว

(72) "ค่ำคืนเหน็บหนาว แสงดาวทอประกาย"

ชวนน้อง ๆ นศ.พยาบาลนอนดูดาวตก นับดาวตกได้ 4-5 สิบดวง เราต่างก็ตื่นเต้น เก็บภาพแห่งความทรงจำไว้ก่อนเข้านอน
น่าเสียดายที่ต้องกลับลงมาในเมืองวันที่ 14 ธันวาคม 58 ไม่งั้นนอนดูฝนดาวตกให้จุใจไปเลย

ภาพ : คืนวันที่ 13 ธันวาคม 58 ก่อนฝนดาวตกหนึ่งคืน By พี่นัท

(71) เมื่อนั่งทำงานอยู่เฉย ๆ จู่ ๆ ก็ปวดหลังขึ้นมา แปล๊บ ๆ และปวดมากขึ้น ไม่หายสักที

เพื่อนร่วมงานบอกเป็น Offce Syndrome แน่เลย

ชื่อโรคเท่ห์มากเลย แต่คงต้องพึ่งยาแก้ปวดอีกแล้ว

(70) "คนอยู่คู่กับความเชื่อเสมอ อยู่ที่ว่าแต่ละคน/กลุ่มชนมีความเชื่อเช่นไร"

ครั้งหนึ่งเมื่อน้องนศ.พยาบาลไปฝึกงานในพื้นที่อมก๋อย พยายามเข้าไปหาชาวบ้านทุกครัวเรือน เพื่อเก็บข้อมูลและให้คำแนะนำในการดูแลตนเองเบื้องต้นสำหรับผู้ป่วย

ณ บ้านหลังหนึ่ง ลูกสาววัย 8 ขวบมีไข้สูง 39 องศา น้องนศ.จึงจับมาอาบน้ำเย็นเพื่อลดไข้ ตอนนั้นอุณหภูมิ 12 องศา แม่ที่ยืนดูอยู่ก็บ่นอุบอิบ จับประเด็นได้ว่า "หนาวขนาดนี้จับลูกฉันอาบน้ำเย็น คอยดูนะถ้าอาการหนักขึ้น น่าดู"

รุ่งเช้า..เห็นน้องที่ถูกจับอาบน้ำเมื่อวาน เดินมาเล่นในโรงเรียนก็โล่งใจ...

ปล.แม่เด็กเชื่อว่า ถ้าเด็กป่วยห้ามอาบน้ำ เพราะจะทำให้อาการหนักขึ้น พวกเราเลยต้องอธิบายให้แม่เข้าใจเสียใหม่ เฮ้อออออ โล่งอกเสียที ที่เข้าใจ

(69) เพราะบางครั้งคนใกล้ชิด ก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ข้าง ๆ กันทุกวัน แค่เข้าใจ คิดถึง คุยกันทุกวันก็พอ และลูกสบายดีก็พอ (พ่อและแม่กล่าวไว้)

ภาพ : ณ เลอะกรา อมก๋อย By พี่นัท

(68)<หนาวก็ผิงไฟสิค่ะ> เวลานี้ที่ไหน ๆ ก็เย็น และเย็นมาก ๆ มากกว่าทุกปีที่ผ่านมา และที่น่าประหลาดใจที่สุดคือ เชียงใหม่หนาวเท่ากับหน้าหนาวที่อมก๋อยในทุก ๆ ปีที่ผ่านมา...

...รักษาสุขภาพนะค่ะ...

(67) บทสนทนาของน้องนศ.พยาบาลกับชาวบ้าน ณ หมู่บ้านหนึ่งในอ.อมก๋อย (แปลเป็นไทยกลางแล้ว)

น้องนศ. : ป้าคะ ป้าป่วยด้วยอาการหลายโรคแบบนี้ทำไมไม่ไปหาหมอละคะ

ป้า : ป้าไม่มีเงิน ป้าไปหาหมอไม่ได้หรอก ป้าทนเจ็บได้

น้องนศ. : ทำไมต้องทนคะ ไปนะไปหาหมอเถอะ หนูแค่แนะนำการปฏิบัติตัวที่ถูกต้องให้เท่านั้นนะ

ป้า : ป้าไม่มีเงินจริง ๆ ถ้าป้าจะต้องไปหาหมอ ป้าต้องมีเงินเยอะมาก แค่ค่าเดินทาง ก็ 3,000 บาทแล้ว ไหนจะค่าหมออีกละ

น้องนศ. : ไม่ต้องจ่ายค่าหมอค่ะ ป้าไปหาหมอเลยนะ เดี๋ยวหนูจะหาค่ารถให้ค่ะ

ป้า : ป้าเคยไปหาหมอแล้ว หมอบอกว่าป้าไม่มีบัตรประชาชน ป้าต้องจ่ายเงินเยอะมาก

แล้วการสนทนาก็จบลงด้วยความเงียบ...(มันน่าสลดนะ คนไทยด้วยกัน แต่ขาดสิทธิในการรักษา เพราะบัตรประชาชนใบเดียว)

หมายเหตุ : ป้าเป็นโรคปอด นิ่ว ตับ และความดันสูง

(66) ว่าด้วยเรื่องสุขภาพ ทำไมน๊าาาา? คนส่วนใหญ่รู้ว่าต้องดูแลสุขภาพอย่างไร จึงจะไร้โรคภัย แต่พฤติกรรมที่คนส่วนใหญ่แสดงออกมักตรงกันข้ามเสมอ

(65) เวลาออกพื้นที่ไปเจอเด็ก เยาวชนและชาวบ้าน มักจะเจอกับรอยยิ้มที่สดใส ร้อยยิ้มที่จริงใจเปิดเผย นอกจากนั้นเมื่อถึงมื้ออาหารมื้อไหนก็ตามถ้าไม่ถูกชวนให้ไปกินข้าวที่บ้านพวกเขา ก็จะมีผักต่าง ๆ นานาตามฤดูกาลมาให้เสมอ โดยเฉพาะในฤดูฝนนี้ มีทั้งผักกาด ผักคะน้า ถั่วฝักยาว ผักอีหลึน ผักเผ็ด และลูกมะก่อ ทุกคนช่วยกันผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันทำอาหาร จนรู้สึกเหมือนคนทำงานกับชาวบ้านเป็นครอบครัวเดียวกันไปแล้วจริง ๆ

(64) "ครอบครัว คือ ความสุขที่ไม่ต้องใช้เงินซื้อ คือความสุขที่บริสุทธิ์ที่สุด" 

ภาพหลานชายยืนอยู่บนคันนา

ทุกวันเสาร์และอาทิตย์จะติดตามตายายไปสวน ไปทุ่งนาเสมอ

ไม่ได้ไปทำงานหรอกค่ะ ไปก่อกวนตามประสาเด็ก

(63) เมื่อรู้สึกอยากหางานเสริมเพื่อเพิ่มรายได้ ลองทำมาหลายอย่างละ แต่จบด้วยทำข้าวเหนียวหมูปิ้งขาย ทำให้ต้องตื่นเช้ากว่าที่เคยตื่น ได้มาทำงานเช้ากว่าที่เคยทำปกติ (ปกติกว่าจะตื่นได้บิดขี้เกียจอยู่นั่นแหละ กว่าจะลุกจากที่นอนได้" เพิ่งได้มาสัมผัสกับตัวเองว่าการตื่นเช้า เรามักจะมีเวลาเหลือเฟือสำหรับทำอย่างอื่นอีกมากมาย เช่น กินข้าวเช้า ให้อาหารไก่ รดน้ำผัก ขับรถออกไปทำงานแบบสบาย ๆ ฯลฯ ทุกกิจกรรมทำอย่างไม่รีบเร่ง ทำให้การดำเนินชีวิตลดความประมาทลงค่อนข้างมาก ....ผลลัพธ์ คือ อารมณ์ดีทั้งวัน....

(62) ในวันที่ฟ้าสวยสดใส ได้มีโอกาสไปเยือนอำเภอเวียงแหง จังหวัดเชียงใหม่เป็นครั้งที่สองนับตั้งแต่เกิด  วันนี้อากาศดีมาก แต่ลืมนำกล้องตัวโปรดไปด้วย จึงใช้ Nokia lumia 625 ภาพออกมาอย่างที่เห็นค่ะ... อาจจะไม่สวย แต่โดยส่วนตัวชอบภาพนี้มากค่ะ

(61) พ่อแม่คือคนที่เข้าใจและรู้ใจเราเสมอ ไม่ว่าเราจะอายุมากขึ้นเท่าไหร่ก็ตาม... ทุกๆครั้งที่กลับบ้าน จะมีเมนูโปรดเสมอที่พ่อแม่ทำให้กิน ขอบคุณความรักที่สวยงามและอบอุ่นของพ่อแม่ค่ะ

(60)งานรับราชการ เป็นอาชีพใฝ่ฝันของทุกคน เพราะเหตุผลมากมาย ที่สำคัญคือสวัสดิการที่ครอบคลุมถึงพ่อแม่ด้วย....

หลายคนตั้งใจอ่านหนังสือวันแล้ววันเล่าเพื่อให้ตัวเองสอบบรรจุได้ อ่านอย่างตั้งใจ อ่านอย่างมีความหวัง  แต่แล้ว ถ้ามีใครคนหนึ่งมาพูดกับคุณขณะที่คุณกำลังกรอกใบสมัครสอบว่า "น้อง ๆ จะสอบเข้าที่นี่เหรอ อยากเข้ามากมั้ย จ่ายมาสองแสนสิ จะสอบได้หรือไม่ได้ รับรองมีชื่อติด และได้บรรจุเป็นข้าราชการที่นี่แน่นอน..." พร้อมทั้งบอกรายละเอียดการจ่ายตังค์โดยละเอียด 

ความรู้สึกสำหรับคนที่อ่านหนังสือมาตลอดจะรู้สึกอย่างไร เมื่อรู้ว่ามีกระบวนการแบบอยู่ทั่วไป แล้วเราจะสู้อ่านหนังสือไปทำไม

ปล. ยังเชื่อว่าหลายคนใช้ความสามารถสอบเข้าเป็นข้าราชการ แต่คงมีอีกหลายคนที่ซื้อตำแหน่งเข้าไป แล้วคนขยัน คนดีจะเกิดอาการท้อใจไหมเนี่ย (เท่าที่เห็นมาคนขยัน มักจะไม่มีตังค์ซื้อตำแหน่งด้วยสิ หุหุ)

......

ไม่ใช่ประสบการณ์ตรงของตนเองนะค่ะ ฟังน้อง ๆ เล่าให้อีกที

(59) เมื่อต้องเป็นวิทยากรจำเป็นแทนอาจารย์ บรรยายเรื่องการถอดบทเรียนโดยใช้เครื่องมือแผนที่ความรู้ หรือ k-map ซึ่งอาจารย์บอกล่วงหน้า17 ชั่วโมง (16.00 น. - 9.00 น. ของอีกวัน) ปกติจะเป็นเพียงแค่ผู้ช่วยอาจารย์เท่านั้น เมื่อต้องเป็นวิทยากรบรรยายให้คนฟังมากกว่า 40 คน มันรู้สึกตื่นเต้น ตื้นเต้น และตื่นเต้น ทำอะไรแทบไม่ถูก ด้วยความกลัวในเรื่องจะพูดผิดๆถูกๆ บวกกับกลัวเสื่อมเสียชื่อสถาบัน ฮือๆๆ แต่อาจารย์ให้กำลังใจดีมากเลย "ถ้าไม่ทำวันนี้ แล้วเมื่อไหร่จะทำเป็น อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด มันคือบทเรียนให้ปรับปรุงตนเอง ไม่มีใครทำได้ดีในครั้งแรก แม้แต่คนที่เก่งอยู่แล้ว ยังเกิดเหตุผิดพลาดได้เลย" วันนั้นฉันจึงตั้งใจถ่ายทอดความรู้อย่างตั้งใจและประหม่าน้อยที่สุด และฉันก็ได้บทเรียนจริงๆในการปรับปรุงเพื่อไปใช้ในครั้งต่อไป หากยังมีโอกาสอีก ....ขอบคุณอาจารย์ ขอบคุณผู้เข้าร่วมถอดบทเรียนทุกท่าน ขอบคุณโอกาส และขอบคุณตนเองที่ไม่ปิดกั้นโอกาสของตนเองค่ะ<-_~>

(58) มาประชุมที่อุทยานแห่งชาติดอยอิทยนนท์ วันที่ 2 อากาศยังหนาวมาก เวลานี้ 11.14 น. อุณหภูมิยังิยู่ที่ 10 องศาค่ะ หนาวมาก  นั่งประชุมกันใต้ผ้าห่มกันเลยทีเดียว

(57) ฝนตกในหน้าร้อน

เวลานี้คนส่วนใหญ่แม้แต่ผู้เขียนบันทึกเองจะมีความสุขกับสายฝนที่ทำให้อากาศในหน้าร้อนเย็นลงทันตาเห็น...เพราะสายฝนมาช่วยดับร้อนทั้งภายนอกและภายใน  เพราะสายฝนทำให้หมอกควันจางลงไป  เพราะสายฝนทำให้ผิวพรรณไม่ต้องถูกบำรุงมากกว่าปกติ   เพราะสายฝนทำให้ไม่ต้องเสียค่าไฟเยอะขึ้น (จากการเปิดแอร์)   เพราะสายฝนทำให้สิ่งรอบ ๆ ตัวดูสวยงาม (จริงหรือเปล่านะ) 

ในทางตรงกันข้าม..ชีวิตของชาวบ้านบนดอยสูง  สายฝนในหน้าร้อนคือความกังวลมากมายที่สุด เพราะมันเป็นเรื่องของปากท้อง  ฝนตกแบบนี้พวกเขาจะทำอย่างไรกับไร่ดี...ถ้าเผาไร่ไม่ได้ นั่นก็หมายความว่าปีนี้ไม่มีข้าวกิน  จะปลูกข้าวที่ไหน จะทำอะไรดี... หาของป่ามากินหรือขายจะพอประทังชีวิตใน 1 ปีหรือไม่?  จะลงมารับจ้างในเมือง จะทำอะไรดีละ?  ลงมาในเมืองแล้วจะใช้ชีวิตอยู่อย่างไร?  ความปลอดภัยในชีวิตมีมากน้อยแค่ไหน? ค่าแรงที่ได้จะพอส่งกลับบ้านไหม? จะเป็นปัญหาของสังคมโดยรวมหรือไม่อย่างไร? ..... คงมีคำถามเกิดขึ้นมากมาย..แต่ก็เพื่อความอยู่รอดของพวกเขา : ใครกันละจะตอบคำถามเหล่านี้ได้

(56) สอบหัวข้อ proposal ผ่านไปด้วยดี ก่อนสอบมีอาการเครียด กังวลเป็นที่สุด มึน ๆ ศีรษะนิด ๆ ขอบคุณอาจารย์ยุวนุชมากมายค่ะที่สอนและแบ่งปันความรู้มากมาย มีค่าเหลือเกินค่ะ

(55) ขอบคุณคุณครูทุกท่านที่สั่งสอน อบรมบ่มนิสัย ศิษย์ได้ก้าวมาอยู่ในสังคมที่มีความแตกต่างมากมาย แต่เพราะมีเกราะป้องกัน (คำสอน คำตักเตือน) จากคุณครูที่หยิบยื่นให้เสมอมา  ศิษย์จึงใช้ชีวิตได้บนพื้นฐานของความดี ไม่ทำให้ตัวเองและคนอื่นเดือดร้อน  ศิษย์ขอเพียงแค่ครูที่รักและเคารพมีเวลาได้พักผ่อนบ้าง  มีความสุขทั้งทางกายและใจ...ระลึกถึงคุณครูเสมอค่ะ... 

(54)ได้เวลากลับมาติดตามเรื่องราวของกัลยาณมิตรโกทูโนแล้ว หลังจากหายไปนาน กลับมาพร้อมกับหน้าตาที่แปลกใหม่ของโกทูโน แต่ชอบมากค่ะ ใช้งานง่ายดี