อนุทินล่าสุด


ดอกหญ้าน้ำ
เขียนเมื่อ

(53) ป่านฉะนี้แล้วยังนั่งทำงานอยู่ที่ห้องเรียนอยู่เลย ยามจะมาไล่แล้วค่ะ ฮือ ๆ ๆ งานยังไม่เสร็จเลย  หิว ๆ ๆ 



ความเห็น (2)

ครูฝาก รปภ. ไปไล่ด้วยคน

ไปทานข้าวได้แล้ว ;)...

ขอบคุณค่ะอาจารย์ กลับถึงที่พักสี่ทุ่มกว่าค่ะ นอนอีกทีตีหนึ่ง ตื่นตีห้า ลูกกะตาโตกว่าตานกฮูกอีกค่ะ ดำ ด๊ำ ดำ ด้วยค่ะ

ดอกหญ้าน้ำ
เขียนเมื่อ

(52) KM วันนี้ที่บริษัทเครือเจริญโภคภัณฑ์ สนุกสนาน ชัดเจน กับทีม KM ที่มากด้วยความสามารถในการทำ KM ชองบรืษัทกว่า 40 ธุรกิจ ในเครือ CPF ขอบคุณค่ะกับความรู้ที่ได้แบ่งปันให้พวกเรา เริ่มจะเข้าใจคำว่า "หลงรัก KM" ของคุณพี่อ้อย จากโรงพยาบาลศิิราชมากขึ้นค่ะ

ขอบคุณผู้รู้ ผู้แบ่งปันทุกท่านค่ะ



ความเห็น (1)

นักศึกษาปริญญาโทตัวจริง ;)...

ดอกหญ้าน้ำ
เขียนเมื่อ

(51) วันนี้แม้จะเหนื่อยกับการเดินทาง เจอกับขบวนรถติด เม็ดฝนกระหน่ำลงมามากมาย แต่ก็มีความสุขที่ได้รับความรู้จากพี่ ๆ ทีมงานการจัดการความรู้ของโรงพยาบาลศิริรราช ชอบคุณพี่อ้อย สมใจ เนียมหอม คุณพี่พยาบาลนิตยา อังพานิชเจริญ และคุณพี่สุรีย์วรรณ วงศ์เลิศ ขอบคุณทุกท่านที่ถ่ายทอดกระบวนการ KM การจัดการคน และการใช้เครื่องมือต่าง ๆ แต่ยังรู้สึกเสียดาย ที่มีเวลาน้อยค่ะ...ขอบคุณคำของคูรพี่อ้อยที่กล่าวว่า "หลงรัก KM"



ความเห็น (6)

น่าประทับใจมากคะ คุณดอกหญ้าน้ำเป็นคนใฝ่รู้และจิตใจมุ่งมั่น อยากชวนมา KM กับกลุ่ม "กิ๊บก๊าบ" ของเราสักครั้งนะคะ

ขอบคุณค่ะคุณหมอ ป. ยังไงหนูก็ยังเป็นน้อง ๆ ของชาว G2K ทุกท่านค่ะ มาขอเรียนรู้ด้วยค่ะ

สำหรับกลุ่ม KM "กิ๊บก๊าบ" คือกลุ่มไหนค่ะ แล้วมีกิจกรรมอะไรบ้างค่ะ อยากร่วมเรียนรู้ด้วยจังค่ะ

v_V อ่ะ ... ขโมยลูกศิษย์ผม 555

ตอนไปเจอ พี่ศิลา ที่กรุงเทพ พูดถึงโครงการของคุณดอกหญ้าน้ำคะ คิดว่าเป็นการดีหากได้รู้จักและอาจได้ทำงานร่วมกันคะ :).
"กิ๊บก๊าบ" เป็นชื่อเรียกของุ "GFGAP" หรือชุมชนนักปฎิบัติเกษตรปลอดสารพิษ เพื่ออาหารสุขภาพ  ที่มีแกนนำ ได้แก่ คุณอักขณิช พี่กานดา ครูตูม และตัวเองคะ
.

ขออนุญาต อาจารย์ was นะคะ คนมีความสามารถอย่างคุณดอกหญ้านำ  ใครๆ ก็อยากชวนไปร่วมกิจกรรมด้วย :)

ขอบคุณค่ะคุณหมอ ป. หนูไม่มีความสามารถอะไรหรอกค่ะ เพียงแต่บอกเล่าวิถีชีวิตของตนเองให้คนอื่นรู้บ้างแค่นั้นเองค่ะ

ยินดีขนาดจ้า คุณหมอบางเวลา Blank ป. ;)...

คุณหมอคงเป็นพี่สาวของ Blank ดอกหญ้าน้ำ ได้ครับ

ดอกหญ้าน้ำ
เขียนเมื่อ

เมื่อต้องเร่งทำงานให้เสร็จ แต่เมื่อคืนไฟดับนานไป โชคดีที่แบตเตอรี่โน้ตบุ๊คยังมีพอสามารถทำงานได้ 3-4 ชั่วโมง เลยต้องทำงานกลางแสงเทียนแบบนี้



ความเห็น (2)

สวัสดีครับ คุณดอกหญ้าน้ำ

 

วันอาทิตย์ที่ 16 ก.ย.55 นี้ ผมอยากเชิญคุณดอกหญ้าน้ำมาแอ่วที่บ้านของผมที่บ้านแม่ตาด ต.ห้วยทราย อ.สันกำแพง พร้อมกับเพื่อนๆ ชาวโกทูโนอีกหลายท่านนะครับ

กำหนดการช่วงเช้าของวันนั้น ก็จะเป็นการพูดคุยแลกเปลี่ยนกัน แอ่วชมสิ่งที่น่าสนใจในหมู่บ้าน และทานข้าวเที่ยงร่วมกัน ช่วงบ่ายก็แอ่วชมสวนพริก-นาข้าวของบ้านแม่ตาด แล้วก็ไปแอ่วห้วยฮ่องไคร้และน้ำพุร้อนสันกำแพง

คาดว่าคงจะมากันประมาณ 10-12 คนนะครับ เป็นการนัดพบปะพูดคุยกันอย่างเป็นทางการครั้งแรกของพี่น้องชาวกูทูโน เชียงใหม่

ที่จะมาแน่นอน ก็คือ คุณหมอ ป. พี่กานดา ครูตูม และคุณแหม่ม เชียงดาว นะครับ

อยากเจอตัวจริงของคุณดอกหญ้าน้ำครับ เลยอยากเชิญมาแอ่วที่บ้านด้วย 555

ขอโทษจริง ๆ ค่ะ วันที่ 15-18 ก.ย. ไปศึกษาดูงานที่ กทม. เรื่องการจัดการความรู้ขององค์กร ในหลาย ๆ ที่ ยังไม่สะดวกไปค่ะ ขอบคุณมาก ๆ ค่ะที่แจ้งข่าวให้ทราบ เอาไว้โอกาสหน้านะค่ะ...แต่ว่าถึงไม่ไก้ไปดูงานก็ยังไปไม่ได้อยู่ดีค่ะ ติดเรียนหนังสือด้วยค่ะ

ดอกหญ้าน้ำ
เขียนเมื่อ

(49) โจทย์ใหม่ : วิเคราะห์ tacit knowledge และ explicit knowledge ในองค์กรของตนเอง...เมื่อมานั่งคิดดูดี ๆ จัดหมวดหมู่... เอ๊ะ...องค์กรเรามีความรู้เยอะเหมือนกันแฮะ...



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ดอกหญ้าน้ำ
เขียนเมื่อ

(48) ขอแลกเปลี่ยนความรู้ : การทำ CoP เป็นกิจกรรมที่สามารถแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นในองค์กร และสามารถบรรลุเป้าหมายขององค์กรจริงหรือ?



ความเห็น (2)
  • พี่ตอบจากประสบการณ์ตัวเองนะคะ COP เป็นเครื่องมือหนึ่งที่นำคนที่มีประเด็นร่วมกัน มีความสนใจใกล้เคียงกันมาอยู่รวมกันและแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน ส่วนการแก้ไขปัญหาหรือจะนำไปสู่การบรรลุวัตถุประสงค์ขององค์กรหรือไม่ อยู่ที่คนที่มาอยู่รวมกันมีใจให้มากน้อยเพียงไร
  • ปัจจัยมนุษย์สำคัญที่สุด หากในกลุ่ม COP มีความร่วมมือร่วมใจกัน เครื่องมือใด ๆ ก็นำมาใช้ได้หมดค่ะ คนที่ทำหน้าที่ประสานกลุ่มหรือเชื่อมทุกคนเข้าหากัน คนที่พร้อมจะแบ่งปันความรู้ คนที่มีใจรักการให้ คนที่มีใจน้อมการรับ ...ผู้คนเหล่านี้ หากเราโชคดีได้พบประสบเจอเมื่อไหร่ COP หรือทีมงานก็จะเข้มแข็งยั่งยืนค่ะ

ขอบคุณค่ะอาจารย์Sila Phu-Chaya ทุกคนต้องเปิดใจ ไว้ใจกัน และร่วมแลกเปลี่ยนความรู้ การแก้ปัญหา การทำงานร่วมกัน..ใช่ไหมค่ะ CoP จึงจะประสบความสำเร็จ

ดอกหญ้าน้ำ
เขียนเมื่อ

(47) รายงานประจำวัน ประจำเดือน ประจำไตรมาส ตอนนี้ก็ได้เวลารายงานประจำปีแล้ว...จะเริ่มต้นยังไงดีน่ะ  เยอะแยะจัง



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ดอกหญ้าน้ำ
เขียนเมื่อ

(46) บางทีการเอาคำแนะนำของคนอื่นมาวิเคราะห์ และนำไปใช้บ้างก็ดีนะ

เหตุเกิดเมื่อต้นเดือน มีทีมออฟโรดจะขึ้นไปอมก๋อย แต่ทีมงานแนะนำไปแล้วว่า อย่าไปเลย ฝนตกหนัก ถนนลื่น ดินที่เจอน้ำฝนมานานจะแฉะ เละมาก ๆ แต่ทีมออฟโรดก็ยืนยันว่าจะไป ด้วยความมั่นใจที่เป็นทีมออฟโรด และไม่เคยคุ้นชินกับพื้นที่อมก๋อย โดยเฉพาะหน้าฝนที่ฝนตกเรื้อรังแบบนี้

วันที่ 17-19 สิงหาคม 2555 คือกำหนดการเข้าพื้นที่ของทีมออฟโรด โดยมีกำหนดการคร่าว ๆ คือ

วันที่ 17 ส.ค. เดินทางไปอมก๋อย แวะพักในอำเภออมก๋อย
วันที่ 18 ส.ค. เดินเข้าพื้นที่บ้านยองแหละ ซึ่งอยู่ห่างจากอำเภออมก๋อย 35 กิโลเมตร
วันที่ 19 ส.ค. เดินทางกลับเชียงใหม่

วันนี้เพื่อนร่วมงานคนหนึ่งที่รออยู่ในพื้นที่ เดินหาสัญญาณโทรศัพท์ โทรมาบอกว่า ตอนนี้ทีมออฟโรดเดินทางถึงพื้นที่ได้ 3 คันแล้ว เหลืออีก 5 คันไม่กล้าเดินทางต่อแล้ว เหตุเพราะเมื่อวาน(18 ส.ค.) เกิดอุบัติเหตุ รถพลิกคว่ำกลางป่าเลย ณ เวลานี้ยังซ่อมรถไม่เสร็จเลย 

โชคดีที่ไม่มีใครเป็นอะไรมากค่ะ



ความเห็น (2)

นั่นไง ;)...

การลงพื้นที่ ต้องเชื่อมั่นในคนพื้นที่

ไม่เชื่อมั่นก็ กรรมใครกรรมมันล่ะที่นี้ ;)...

อาจารย์ Wasawat Deemarn ค่ะ โชคดีค่ะที่ไม่มีใครเป็นอะไรมาก

ดอกหญ้าน้ำ
เขียนเมื่อ

(45) วันนี้ไปร่วมกันสร้างฝายกับคณะที่มหาวิทยาลัยมา เหนื่อยมาก แต่มีความสุข สนุกสนาน ฝายที่ทำกับชาวบ้าน กับทำกับหน่วยงานของรัฐและเพื่อน ๆ มันต่างกันนะ

    ทำฝายกับชาวบ้าน เขาไม่มีหลักการมาก ทำตามประสบการณ์ที่เคยทำมาโดยการรับช่วงต่อจากบรรพบุรุษ  แต่ทำฝายกับหน่วยงานของรัฐและเพื่อน ๆ จะต้องอาศัยหลักการทางวิชาการเยอะ ฝายต้องลึกเท่านี้ เท่านั้น สูงเท่านี้เท่านั้น เยอะแยะมากมาย

   ไม่ว่าจะฝายชาวบ้านหรือฝายของนักวิชาการต่างก็มีวัตถุประสงค์เดียวกันค่ะ



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ดอกหญ้าน้ำ
เขียนเมื่อ

(44) ผลงานการถ่ายภาพของน้อง ๆ จากกิจกรรมเรียนรู้นอกห้องเรียน 

ถูกแอบถ่าย แต่ก็ชอบค่ะ เพราะเป็นฝีมือของน้อง ๆ

 



ความเห็น (6)

ควรนำภาพนี้เป็น "รูปประจำตัว" ครับ

;)...

เห็นด้วยกับอ.Blank นะคะ ดูคลาสสิกมาก เข้าชมรมกับอาจารย์Blankตรงเป็นผู้ไม่ประสงค์จะออกหน้าด้วยค่ะ ^___^

ขอบคุณค่ะคุณโอ๋-อโณ ลูกศิษย์ก้นกุฏิอาจารย์Wasawat Deemarn นี่ค่ะ

อ่ะ คุณโอ๋ มาฮาเลยอ่ะ 555

ดอกหญ้าน้ำ
เขียนเมื่อ

(43) วันนี้เอารถจักรยานยนต์พาหนะคู่ใจไปหาหมอ..เพราะได้เวลาตรวจสุขภาพแล้ว แต่ต้องรอนานเลยเพราะคิวยาวมาก เลยตัดสินใจเข้าสำนักงานก่อน ค่อยกลับออกมารับตอนเย็น ๆ (อู่อยู่ตรงข้ามสารพัดช่าง..คนเชียงใหม่น่าจะรู้จักค่ะ)

...ตั้งใจโบกรถแดง แต่วันนี้เป็นวันอะไรก็ไม่รู้ รอรถแดงสักคันก็ไม่มี ที่มีอยู่ก็มีผู้โดยสารอยู่แล้ว เลยตัดสินใจเดิน ๆ ๆ ๆ จนถึงสำนักงาน (เทคโนตีนดอย...ตรงข้าม มช.) เหนื่อย ร้อน แต่ถ้าไม่คิดอะไรมาก เดินอยู่ข้างถนนที่ได้ยินแต่เสียงรถวิ่งสวนกันไปมา ก็ดูวุ่น ๆ ดีค่ะ 

...เดินทางถึงสี่แยกภูคำ ตำรวจจราจรเป่านกหวีด เตือนว่าหยุดเดินได้แล้ว เพราะจะมีขบวนเสด็จ...ยืนรอสักพักใหญ่ ใจหนึ่งก็ตื้นตันใจนะค่ะ ที่ได้มีโอกาสได้ยืนรับเสด็จข้างทางแบบนี้..

วันนี้กว่าจะถึงสำนักงานก็ใช้เวาพอสมควร ไม่คุ้นชินกับการเดินในเมือง ปกติเดินในป่าในดอยมากกว่า



ความเห็น (2)
ดอกหญ้าน้ำ
เขียนเมื่อ

(42) ความคืบหน้าของแม่ลูกอ่อนที่คลอดลูกแต่ไม่คลอดรก ตอนนี้ปลอดภัยดีแล้วนะค่ะ...เมื่อวานมีชาวบ้านสองสามคนพากันอุ้มเด็กทารกและแบกคุณแม่เดินไปส่งโรงพยาบาล ทั้งฝ่าฝน สภาพทางชัน ถนนลื่นจากฝนตกยาวนานมาหลายเดือนแล้ว เดินทางมาได้ประมาณ 7 กิโลเมตร จะเจอกับถนนที่รถสามารถเข้าถึง มีรถโรงพยาบาลอมก๋อยมาเทียบท่ารออยู่ก่อนแล้ว ซึ่งได้รับการประสานงานจากครูในพื้นที่ รถต้องรีบพาคนไข้ไปที่โรงพยาบาลทันที ระยะทางอีกประมาณ 15 กิโลเมตร

ขณะนี้ทุกคนปลอดภัยดีแล้วค่ะ ขอบคุณทุก ๆ ความช่วยเหลือจริง ๆ นะค่ะ  



ความเห็น (6)

โล่งใจไปนะครับ

การประสานงานอันรวดเร็ว มีผลต่อชีวิตคนจริง ๆ เนาะ ;)...

อาจารย์ค่ะ ลองคิดดูนะค่ะถ้าชุมชนที่ขาดการติดต่อจากโลกภายนอก ไม่สามารถติดต่อสื่อสารกับคนข้างนอกได้ หรือไม่มีข้อมูลว่าจะติดต่อใครหรือหน่วยงานใด ชาวบ้านคงต้องหาทางเอาตัวรอดเอง อาจจะพากันแบกลงมาให้ถึงโรงพยาบาล แม้จะไกลแค่ไหน หรืออาจจะหาิวิธีการเอารกออกเอง ไม่รู้จะปลอดภัยมากน้อยแค่ไหน ความเสี่ยงมีเยอะแยะมากมาย ผลอาจจะรอดหรือไม่รอดเท่า ๆ กันเลยค่ะ ต้องวัดดวงเอาสุด ๆ

ขอบคุณค่ะอาจารย์

  • ดีใจที่แม่ลูกปลอดภัย
  • รอดูข่าวครับ

ขอบคุณค่ะอาจารย์ขจิต ตอนนี้หนูตามข่าวอยู่เช่นกันค่ะ

ดอกหญ้าน้ำ
เขียนเมื่อ

(41) วันนี้เพื่อนร่วมงานที่เข้าพื้นที่ทำงานที่ ศูนย์การเรียนชุมชนชาวไทยภูเขา "แม่ฟ้าหลวง" บ้านรังบี้ อ.อมก๋อย ติดต่อมาหาบอกว่า มีชาวบ้านคลอดลูกตอนนี้เด็กปลอดภัน แต่รกไม่ยอมคลอดออกมาด้วย ยังติดอยู่ในท้องแม่ : ครูและชาวบ้าน ไม่รู้จะทำอย่างไรดี เพราะต่างก็ไม่เคยเจอสถานการณ์แบบนี้ เรียกให้รถไปรับส่งโรงพยาบาลก็ไปไม่ได้เพราะรถติดหล่ม ฝนตกหนัก...จะทำอย่างไรดี



ความเห็น (10)
  • โทรศัพท์ไปประสานที่โรงพยาบาลสอบถามว่ามี ฮ. มารับได้ไหม ลองดูนะคะ กรณีฉุกเฉิน ต้องมีบริการแบบนี้ด้วยนะคะ พี่เชื่อว่ามีค่ะ

ตอนนี้ชาวบ้านช่วยกันแบกคุณแม่กับคุณลูกลงไปหาหมอค่ะ แต่คงใช้เวลาหลายชั่วโมงกว่าจะถึงค่ะ ฝนก็ตก ห่วงเด็กจะเป็นไข้ด้วยหรือเปล่าไม่รู้ค่ะ ขอบคุณค่ะอาจารย์Sila Phu-Chaya

มีทหาร ตำรวจ อยู่แถวนั้นไหมนะครับ ;)...

ขอให้เขา ว. ได้ไหมเอ่ย

ตอนนี้ประสานไปที่โรงพยาบาลแล้วค่ะ ไม่มีเฮลิคอปเตอร์ แต่ว่าทางโรงพยาบาลจะส่งเจ้าหน้าที่มารับครึ่งทาง(เท่าที่รถไปถึง) ให้ชาวบ้านลงไปสมทบค่ะอาจารย์

  • เอาใจช่วยนะคะ ส่งข่าวคราวให้ทราบด้วยนะคะ

ได้เลยค่ะอาจารย์ ตอนนี้ก็ลุ้นอยู่เหมือนกันค่ะ อุปสรรคแยะเหลือเกิน ภาวนาให้ผ่านไปด้วยดีค่ะ

นี่คือ "อมก๋อย" จริง ๆ นะครับ

สู้ สู้ นะ

ขอบคุณค่ะอาจารย์ ตอนนี้คุณครูและทีมงานที่อยู่ในพื้นที่ ต่างก็ช่วยกันค่ะ ช่วยชาวบ้าน ช่วยประสานงานกับโรงพยาบาลให้ด้วยค่ะ ถ้าเพียงแต่ชาวบ้าน ไม่รู้พวกเขาจะแก้ปัญหากันอย่างไรเหมือนกันค่ะ เพราะว่าถามทุกคนแล้วว่าเคยเห็นกรณีนี้ไหม ชาวบ้านตอบเหมือนกันหมดเลยว่า ไม่เคยพบเจอเลยค่ะ

เคสนี้ ... ต้องจดบันทึกนะครับ

สำคัญมาก ๆ

ขอให้ทุกคนปลอดภัยนะครับ

ได้เลยค่ะอาจารย์ แล้วจะอัพเดทข้อมูลนะค่ะ ขอบคุณค่ะ

ดอกหญ้าน้ำ
เขียนเมื่อ

(40) เมื่อวานได้มีโอกาสจ้างเหมารถของลุงคนหนึ่งไปส่งที่อมก๋อย พวกเราคุยกันหลายเรื่อง ลุงคนขับรถก็เล่าเรื่องลูกของตนเอง มีประโยคเด็ดประโยคหนึ่งลุงบอกว่า "ลุงนะไม่มีสมบัติอะไรไว้ให้ลูกเลย นอกจากการส่งเสริมให้ลูกไขว่คว้าหาความรู้ให้มากที่สุด ลุงกับป้ามีหน้าที่เพียงแค่ทำงานหาเงินไปซื้อความรู้ให้ลูกได้ศึกษาค้นคว้า ให้คำแนะนำในการใช้ชีวิต นี่แหละคือสมบัติที่มีค่าที่สุดแล้วที่ลุงกับป้ามีให้กับลูก"

อืม...จริงอยู่คนเราขอแค่มีความรู้ความสามารถ มีพฤติกรรมดีก็อยู่ในสังคมและเอาตัวรอดได้...เท่าที่ฟังลุงเล่า ลูกทั้งสองคนตั้งใจเรียนทีเดียวค่ะ ลุงเก่งจริงนะค่ะ... 



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ดอกหญ้าน้ำ
เขียนเมื่อ

(39) KM today : Research, Innovation and Knowledge Management: the ICT Factor  เบลอ ๆ ครั้งแรกที่อ่านภาษาอังกฤษติดต่อกันยาวนาน และสรุปผลได้  ภูมิใจสุด ๆ



ความเห็น (4)

ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน

จริงที่สุดค่ะคุณหมอทพญ.ธิรัมภา

ดอกหญ้าน้ำ
เขียนเมื่อ

(37) ขอบคุณคุณกิ๊กจากกรุงเทพฯ ค่ะ ที่ส่งหนังสือมือสองมาให้น้อง ๆ อมก๋อย หนังสือน่าอ่านทั้งนั้นเลยค่ะ หนังสือที่ไม่มีประโยชน์แล้วสำหรับคุณ มีค่ามากมายสำหรับน้อง ๆ บนดอยค่ะ พวกเราจะนำหนังสือขึ้นไปให้น้อง ๆ และจะทำกิจกรรมรักการอ่านร่วมกับเด็กและเยาวชนในพื้นที่ด้วยค่ะ

 



ความเห็น (2)

มีหนังสือ ช้า ๆ หน่อย ด้วย ว้าว ;)...

ดอกหญ้าน้ำ
เขียนเมื่อ

(37) เหตุเกิดขึ้นที่ทำงาน ปกติจะมีครูฝรั่งมาสอนภาษาอังกฤษให้ทุก ๆ ต้นเดือน (ข้าพเจ้าขึ้นดอยตลอด เหมือนตั้งใจ) วันที่ 3-4 กรกฏาคม นี้ครูก็มาสอนตามปกติ แต่เพื่อนร่วมงานหายไปไหนหมดเนี่ย ทิ้งฉันไว้คนเดียว ฮือ ๆ ๆ จะไหวไหมเนี่ย คิดในใจว่าโชคร้ายจัง จะรู้เรื่องไหมเนี่ย แต่ต้องขอบคุณคุณครูคนสวยที่ตั้งใจสอนฉันอย่างใจเย็น ฉันเริ่มรู้สึกโชคดีขึ้นมาทันที โชคดีที่ได้มีโอกาสเรียนกับเจ้าของภาษาตัวต่อตัวโดยไม่ต้องเสียเงินด้วย ฉันดีใจมากมาย ตอนนี้เริ่มเขียน Problem Statement งานของตนเองได้แล้ว เมื่อครูชมว่า Good แค่นั้นแหละ ฉันยิ้มแก้มปริเลย

   ถ้าเราทำอะไรด้วยความมุ่งมั่นตั้งใจ และต้องใช้สติอย่างใจเย็น เราจะรู้สึกภาคภูมิใจที่สุด...ขอบคุณค่ะคุณครู ขอบคุณตัวเองด้วยนะ...   


ความเห็น (2)

เยี่ยมไปเลยครับ

ดีใจด้วยน้า ;)...

ขอบคุณค่ะอาจารย์ คงต้องฝึกเรื่อย ๆ ค่ะ ไม่งั้นคืนครูหมดแน่เลยค่ะ

ดอกหญ้าน้ำ
เขียนเมื่อ

(36) วันนี้ได้ดูรายการ 'รวมใจไทยเป็นหนึ่ง' ทางช่อง 5 เวลา 22.40 น. รักพ่อหลวงที่สุดในโลก  ขอบคุณน้อง ๆ ที่สร้างผลลานดี ๆ เพื่อถ่ายทอดให้กับเยาวชนในยุคนี้ ฝากกัลยาณมิตรทุกท่านเข้าไปชื่นชมและร่วมกันโหวตในเว็บไซต์ รวมใจไทยเป็นหนึ่งนะค่ะ



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ดอกหญ้าน้ำ
เขียนเมื่อ

(35) เรียน KM นำเสนองานเสร็จแล้ว ตอนนี้นั่งฟังเพื่อน ๆ นำเสนองานและแลกเปลี่ยนกัน...แต่..แอบมาอ่าน KM ของสมาชิกใน G2K แก้อาการง่วงนอนจริง ๆ วันนี



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ดอกหญ้าน้ำ
เขียนเมื่อ

(34) เข้า class วันแรก เพิ่งรู้และเข้าใจว่า KM เป็นศาสตร์ที่น่าสนใจกว่าที่เคยคิดไว้เสียอีก เรียนทั้งวันนึกว่าจะง่วง เตรียมเครื่องบันทึกเสียงไปด้วย แต่ไม่ได้ใช้แฮะ เพราะอาจารย์สอนสนุกมากค่ะ แถมการบ้านให้อีกตั้งสองประเด็น...



ความเห็น (2)

อาจารย์ดี มีชัยไปกว่าครึ่ง ;)...

นักเรียนดี ครูดี.....ดีใจด้วยนะคะ

ดอกหญ้าน้ำ
เขียนเมื่อ

(33)หลายวันแล้วตื่นเช้ามาเพราะเสียงนกบริเวณบ้านร้องเจี๊ยวจ๊าว ปลุกให้ตื่นเหมือนมันจะมาบอกว่ารีบตื่นมาสูดอากาศดี ๆ สิ ถ้าตื่นก่อนมันช่างได้เปรียบกว่าคนตื่นสายนัก...และมันก็จริง เพราะอากาศยามเช้าช่างดีจริง ๆ ที่สำคัญมีเวลาได้มีเวลาทำอะไร ๆ ได้มากขึ้นด้วย



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ดอกหญ้าน้ำ
เขียนเมื่อ

(32) ทริปนี้ พวกเราเหนื่อย เพราะอากาศร้อนมาก ๆ ไม่รู้กี่องศา แต่สูงมากจริง ๆ แต่ละจังหวัดบรรยากาศของอากาศร้อนไม่เหมือนกันนะ แถวภาคกลางรู้สึกจะร้อนเหนอะหนะมากมาย มาทางเหนือร้อนแบบแสบผิวหนังหมดเลย
พวกเราเพลีย เพราะพากันหลงทางตั้งแต่ไปฉะเชิงเทรา และหลงใน กทม. หลงทางครั้งนี้ทำให้พวกเราเพลีก็จริง แต่พวกเรากลับสุขใจมากกว่าเพราะได้เปิดหูเปิดตากับสิ่งที่เกิดขึ้นข้างทาง ไม่รู้สึกหงุดหงิดหรือเบื่อหน่ายกับรถติดมากในกทม.   และพวกเราฮา คือ คณะเดินทางทุกท่านไม่ได้กดดันกันเลย กลับชวนกันคุยแลหามุกตลก ๆ จึงทำให้สถานการณ์ไม่ตึงเครียดค่ะ ขอบคุณจริง ๆ ขอบคุณทริปนี้ ขอบคุณคะณะเดินทางทุกท่าน และขอบคุณผู้ร่วมทางที่เกี่ยวข้องระหว่างหลงทาง และเดินทางกลับถึงบ้านอย่างปลอดภัยค่ะ



ความเห็น (2)

เ้ดินทางถึงเชียงใหม่หรือยังครับ ;)...

ดอกหญ้าน้ำ
เขียนเมื่อ

(31) ฉะเชิงเทราจ๋า ทำไมร้อนจังค่ะ ฝนตกดีมั้ย



ความเห็น (3)
ดอกหญ้าน้ำ
เขียนเมื่อ

(30) ชีพจรลงเท้า อมก๋อย-เชียงใหม่-กทม.-ฉะเชิงเทรา-กทม.-เชียงใหม่-อมก๋อย (24-29 เมษายน) อากาศก็ร้อนจัดเหลือเกิน ฝนไม่ตกสักกะที ชาวบ้านเดือดร้อน เป็นห่วงข้าวไร่ที่ปลูกเมื่อต้นเดือน ยังไม่ได้กินน้ำเลย ถึงตอนนี้ข้าวยังไม่งอกสักต้น...ถ้าฝนยังไม่ตกอีก..ข้าวไร่จะเป็นอย่างไรต่อไปล่ะ ชีวิตของชาวบ้านอีกจะเป็นเช่นไร

....บ่น ๆ ๆ ๆ เยอะจัง คนละเรื่องเดียวกันอีก.....



ความเห็น (4)

ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะคุณน้อง ที่สอบเข้าเรียนต่อได้

น่าภาคภูมิใจของพ่อแม่ อาจารย์ และคนทั้งชุมชน หมู่บ้านเลยเจ้า :)

ขอบคุณค่ะคุณพี่ Poo จะไม่ถามค่ะว่าใครให้ข้อมูล พอจะรู้ละค่ะ แต่ว่าความภาคภูมิใจนี่ทำไมดูเยอะแยะมากมายใหญ่โตจังค่ะ เอาทั้งชุมชนทั้งหมู่บ้านเลยเหรอค่ะ.... ถือว่าเป็นความโชคดี ของหนูมากกว่าค่ะ ที่มีโอกาสได้เรียนกับคนอื่นเขาบ้างค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะค่ะ

ดอกหญ้าน้ำ
เขียนเมื่อ

(29) ยิ้มรับกับทุกเรื่อง ถึงจะยากก็ต้องผ่านไปให้ได้ เมื่อผ่านได้มันจะเป็นเรื่องเล็​กๆ ^^



ความเห็น (2)

ชีวิตยังมีอีกหลายเรื่อง (ที่จะต้องผ่าน) ครับ ;)...

ใช่ค่ะอาจารย์ แต่ช่วงนี้มีแต่เรื่องวุ่น ๆ ค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท