ผักแปลงที่นำมาฝากไม่ได้ใช้ยา

             ผู้เขียนไปซื้อเมล็ดผักร้านเจ้าประจำในตลาด คนขายเล่าให้ฟังว่ามีลูกค้าคนหนึ่งมาซื้อเมล็ดผักไปปลูก พร้อมกับซื้อยาฆ่าแมลงไปด้วย เวลาแวะมาที่ร้าน จะนำผักที่ปลูกไว้มาฝากเสมอๆ บอกว่าแปลงที่เก็บมาฝากไม่ได้ใช้ยาฆ่าแมลง  เพราะกินเองด้วย  ...แล้วแปลงที่เก็บไปขาย ใช้ยาหรือไม่  นึกถึงผู้ซื้อ ผู้บริโภค กันบ้างหรือเปล่า  นึกถึงตัวเราว่าให้ปลอดภัย ก็ควรจะนึกถึงผู้อื่นด้วย  จึงจะได้ชื่อว่าไม่ทำบาป  ไม่ผิดศีล

                                                                                                                                  ศุกร์ที่ ๙ สิงหาคม ๒๕๕๖

ชีวิตนี้น้อยนัก  ชีวิตแสนสั้น

         ตะวันลาลับ กลับเข้าบ้าน

         จันทรา ขึ้นส่องแสงแทนยามค่ำคืน 

          ดวงดาวระยิบ ระยับ หลายดวง ...ทุกสรรพสิ่งต่างทำหน้าที่

          ทบทวนชีวิต ในวันนี้ ทำหน้าที่  ทำความดีอะไรบ้าง

                                                                                                      ศุกร์ ๙ สิงหาคม ๒๕๕๖

ผักในตลาด กับผักในสวนของแม่

         ฉันเคยไปซื้อผักกาดในตลาด ๒ กำ กลับมาบ้านยังไม่ได้นำมาทำกับข้าว จึงเก็บใส่ตู้เย็นไว้ก่อน

          วันรุ่งขึ้นนำออกมาเพื่อมาทำกับข้าว ปรากฏว่าผักเละ กินไม่ได้ต้องทิ้ง ไม่รู้ว่าคนปลูกใช้ปุ๋ยหรือยาอะไร ผักจึงเละเช่นนี้   จึงคิดว่าวันไหนถ้ามีเวลาลงมือปลูกผักกินเองจะดีกว่า รู้ที่มา ที่ไป ชีวีปลอดภัย ...เก็บผักในสวนของแม่  รู้คุณค่าแผ่นดิน ด้วยการทำเกษตรอินทรีย์

                                                                                                                              ศุกร์ ๙ สิงหาคม  ๒๕๕๖

ไม่ไปตามน้ำ

         เมื่อรู้ตัวว่าว่ายน้ำไม่เป็น ก็ไม่ควรลงไปเล่นน้ำ โดยเฉพาะน้ำลึกๆ หรือน้ำเชี่ยว

         เมื่อรู้ตัวว่าจน หรือมีน้อย ก็ใช้แบบพอเพียง ขยันให้มากๆ  ไม่ใช้ฟุ่มเฟือย  ออมไว้บ้าง

         ใช้ทรัพยากรที่มีอยู่อย่างคุ้มค่า   รู้เท่าทัน  แบ่งปัน ช่วยเหลือ เกื้อกูลกัน 

         กินอาหารครั้งละคำ  ก้าวทีละก้าว  ดำเนินชีวิตทีละวัน 

         ...ลดๆๆ   ความโลภ  ความโกรธ  ความหลง  เพียงเท่านี้ก็จะนอนหลับอย่างเป็นสุข

                                                                                                             อาทิตย์ ๔ สิงหาคม ๒๕๕๖

วันแม่  (ให้ความสำคัญกับแม่ทุกๆวัน)

        ดูแล เอาใจใส่  จัดอาหาร  ซักเสื้อผ้าให้  พยายามดูแลแม่ให้ดีที่สุด  เท่าที่จะทำได้

        แม่ผู้ให้กายสังขาร  และอบรมเลี้ยงดูเรามา

                                                                                                                อาทิตย์ ๔ สิงหาคม ๒๕๕๖

                ตาบอด- ตาดี

หมู่นกจ้อง  มองเท่าไร  ไม่เห็นฟ้า

ถึงฝูงปลา  ก็ไม่เห็น  น้ำเย็นใส

ไส้เดือนมอง  ไม่เห็นดิน  ที่กินไป

หนอนก็ไม่  มองเห็นคูถ  ที่ดูดกิน

คนทั่วไป  ก็ไม่  มองเห็นโลก

ต้องทุกข์โศก  หงุดหงิด  อยู่นิจสิน

ส่วนชาวพุุทธ  ประยุกต์ธรรม  ตามระบิล

เห็นหมดสิ้น  ทุกสิ่ง  ตามจริงเอย ฯ

                                      พุทธทาสภิกขุ

                                                                     อาทิตย์ ๔ สิงหาคม  ๒๕๕๖

สุข ณ ขณะจิต 

๑ นาทีที่ผ่านมา เป็นอดีต ไม่สามารถย้อนกลับไปแก้ไขสิ่งที่ผ่านมาได้

๑ นาทีข้างหน้านั้นยังมาไม่ถึง ไม่สามารถรู้ได้ว่าจะมีเหตุการณ์ อะไรเกิดขึ้น

ณ เวลานี้ อยู่ ณ ขณะจิต  จิต ๑ ใจเดียว ทำ ณ ขณะจิตให้ดีที่สุด ...ทำชีวิตให้มีความสุข สนุกกับชีวิต ไม่ทำชีวิตให้เศร้า ให้ทุกข์  ....งานบางอย่างทำไม่ไหว ก็ต้องปล่อยวางมันเสียบ้าง แต่ไม่ปล่อยปละละเลย

                                                                                                                             พุธ ๓๑ กรกฏาคม ๒๕๕๖

ปีนี้น้ำมาก น้ำหลาก

         น้ำในสระน้ำหน้าบ้านสวน น้ำปริ่มๆขอบสระแล้ว เนื่องด้วยปีนี้ฝนชุก ฝนตกหนักติดๆกัน น้ำเต็มสระเร็วกว่าปี ๒๕๕๔ (ซึ่งน้ำมากช่วงปลายเดือนสิงหาคม) ได้ยินข่าวหลายจังหวัดน้ำท่วมแล้ว  เตรียมใจ  เตรียมรับมือกับน้ำท่วม 

                                                                                                                                พุธ ๓๑ กรกฏาคม ๒๕๕๖

อยู่กับตัวเอง...ในความเงียบสงัด 

         สวดมนต์พร้อมอ่านคำแปลที่มีความหมาย

         เพื่อต่อเติมพลังใจ พลังชีวิต

         เพื่อภารกิจ ของงานที่มุ่งมั่นดำเนิน

         เพื่อฝึกจิตใจ ให้เข้มแข็ง ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคใดๆ

         ฝึกจิตในการเป็นผู้ให้  ฝึกจิตพุทธะ

         ย้ำเตือนจิต อันสงบ ก่อนนอน

                                                                               ศุกร์ ๒๔ พฤษภาคม ๒๕๕๖                      

   ฝึกๆ เขียนบทกลอน ตอนนอนดึก

             นั่งนึกๆ ขีด เขียนไป ยามฝึกฝนจิต

              เงียบสงัด สงบ  มีแต่เสียงหรีด หริ่ง เร ไร

              ค่ำคืนที่ไม่มีแสงดาว  แสงเดือนมัวๆ

               มองเห็นเมฆยังลอยวนอยู่บ้าง  สายลมพัดอ่อนๆ

               ท่ามกลางอากาศ ที่อบอุ่น

               ...รอคอยพรุ่งนี้ที่จะมาเยือน  เพื่อพบกัลยาณมิตร และมิตรภาพที่แสนอบอุ่น

                                                                                                                ศุกร์ ๒๔ พฤษภาคม ๒๕๕๖

เตรียมวางแผนเขียนบันทึก  "เหตุผลที่ชื่นชอบชุมชน Gotoknow "

      ได้เข้าไปอ่านที่บันทึกของอาจารย์ จันทวรรณ ในหัวข้อ  "เหตุผลที่ชื่นชอบชุมชน Gotoknow " พื้นที่แห่งความรู้และความสุข ทำให้เกิดอยากลองขีด ๆ เขียน ๆ ขึ้นมา  แรกเริ่มเดิมทีนั้นพลัดหลงเข้ามา โดยที่ครั้งแรกไปค้นข้อมูลเรื่องต้นไม้  ค้นไปค้นมา เลยมาพบพื้นที่แห่งนี้  ยอมรับนะคะ ว่าแรกเริ่มเลยไม่มีวัตถุดิบจะเขียน  เนื่องจากไม่ค่อยมีเวลา  เขียนไม่เก่ง  แต่เมื่ออ่าน ๆไป  ทำให้อยากที่จะแบ่งปันเรื่องราวต่างๆ  ด้วยเจตนาที่เป็นผู้ให้  บางครั้งได้นำงานในพื้นที่ไปใช้สอนเด็ก  งานหลายๆงานของผู้เขียน ได้ถูกนำไปเผยแพร่ต่อ เพราะครั้งหนึ่ง ประสบเหตุการณ์ กับตัวเอง  เมื่อครั้งเดินทางไปอบรม ที่มหาวิทยาลัยภาคตะวันออก ในจังหวัดหนึ่ง  อาจารย์ ท่านได้ดึงภาพ งาน ที่ผู้เขียนบันทึกไว้มาใช้ในการอบรม  จำนวนหลายภาพ  สิ่งเหล่านี้ จึงทำให้อยากที่จะเขียนเรื่องราวดี ๆ เพื่อเป็นการแบ่งปันกันค่ะ

       เขียนไว้อย่างย่อก่อนค่ะ  จะกลับมาเติมเต็มในบันทึกอีกครั้ง

                                                                                                                        จันทร์ ๒๐ พฤษภาคม ๒๕๕๖

สามเหลี่ยมเบอร์มิวด้า  ดินแดนอาถรรพ์

                หนังสือ ที่มีความหนา ๑๕๐๐ กว่าหน้า  อ่านจบในเวลาไม่นาน สมัยช่วงเรียนมัธยมต้น อ่านวันละนิด วันละหน่อยหลังเสร็จสิ้นภารกิจงาน และการบ้าน  เป็นเรื่องลี้ลับ ในดินแดนอาถรรพ์ ที่ชวนติดตาม  อ่านสนุก หนังสือหนามาก ๆ ไม่เชื่อว่าตัวเองจะอ่านจนจบเล่มได้ อ่านแล้วส่งต่อให้เพื่อน  ...แล้วหนังสือเล่มนี้ก็ไม่ได้เดินทางกลับมาหาเจ้าของอีกเลย

                                                                                                                          อาทิตย์ ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๖          

ส่งบทความในวันสุดท้าย

         หลายครั้งเมื่อมีหัวข้อการเขียนบทความเข้ามา  ซึ่งเป็นหัวข้อที่น่าสนใจ  ถ้าได้เข้ารอบ งานชิ้นนั้นจะได้รับการเผยแพร่ เพื่อเป็นวิทยาทานต่อไป  พอจะเริ่มลงมือเขียน เป็นไข้หวัดใหญ่ทุกที ติดจากคนอื่นบ้าง  มาจากทางอากาศบ้าง  ถ้าร่างกายไม่แข็งแรง นอนซมเพราะพิษไข้ทุกที  มาเขียนเสร็จในวันสุดท้าย  วันที่จะต้องส่ง (ส่งด่วน EMS) งานชิ้นแรกได้รับรางวัลชมเชย  ชิ้นที่ ๒ ได้รับใบประกาศนียบัตร ...เป็นความสุขเล็ก ๆ ของวันสุดท้าย

                                                                                                                       อาทิตย์ ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๖

ให้กำลังใจกัลยาณมิตร

             บางครั้งเพื่อน ๆโทรศัพท์มาหา บ่นว่าเริ่มท้อ  คุยและให้คำแนะนำ หนุนเสริม เพื่อให้มีกำลังใจทำสิ่งดี ๆเพื่อสังคม  น้องผู้เป็นกัลยาณมิตร  ได้เล่าประสบการณ์ให้ฟัง และให้กำลังใจ ในการทำหน้าที่ให้ดีที่สุด ...เพื่อรังสรรค์สังคม

                                                                                                                         อาทิตย์ ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๖

กลับคืนสู่ผืนแผ่นดิน

            ตอนเย็น พอมีเวลาว่างอยู่บ้าง ตัดกล้วยให้พี่สาวไป กรุงเทพฯ และตัดปลี-กล้วย ส่วนใหญ่เป็นปลีกล้วยไข่ นำมาหั่น  เอาไปหมักกับกากน้ำตาล  เพื่อทำน้ำหมักชีวภาพ  ปลี-กล้วยมีฮอร์โมนพืชมาก  เมื่อใช้ได้จึงนำไปรดต้นไม้ ต้นไม้จะเจริญงอกงามดี  เป็นการใช้ธรรมชาติ กลับคืนสู่ธรรมชาติ

                                                                                                                         อาทิตย์ ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๖

เฝ้าดูการเจริญเติบโตของต้นพืช

              ช่วงนี้หยอดเมล็ดถั่วฝักยาวไว้หลายหลุม  ปลูกผักไว้กินเอง เหลือก็แบ่งปัน 

              ๓ วันแล้วกับการรอคอย  ตอนนี้ต้นกล้ากำลังงอกเงย   รับน้ำค้าง  น้ำฝน และแสงตะวัน

              ความสุขเล็ก ๆของวัน กับธรรมชาติรอบตัว

                                                                                                                           ศุกร์ ๑๗ พฤษภาคม ๒๕๕๖

สีขาวพราวแต้มฟ้า 

         หลังฝนซาเม็ดลง

         ดอกแก้วขาวพราวเต็มต้น

         หอมกรุ่นกลิ่น ชื่นใจ

         ดอกบุหงานั่นไง  ชูช่อขาวหน้าบ้าน

         พากันเบ่งบาน  รับหยาดน้ำฝน

         ลีลาวดี น่ายล ขาวชูช่อระฟ้า

         ดอกหญ้า ละเลียดผืนดิน ช่วยแต้มสีสันของวัน 

         หมู่ภมร ชวนกัน บินโฉบมาดูดน้ำหวาน

         ...เพียงได้ดูดอกไม้  ดอกหญ้า  พาชื่นใจ

                                                                              ศุกร์  ๑๗  พฤษภาคม  ๒๕๕๖ 

งานปล่อยหนังสือเก่า

               ที่มาของโครงการ  " หนังสือเก่าของท่าน คือหนังสือใหม่ของเรา"

                ตอนเช้านั่งดูรายการทีวี ช่อง ไทยพีบีเอส  

                เป็นการจัดงาน ที่นำหนังสือที่ไม่ได้อ่านแล้วทั้งของคนจัดงานและของคนที่มาบริจาค  เป็นหนังสือที่แจกฟรี ให้กับคนที่มาในงาน  ใครชอบเล่มไหน ให้เลือกหยิบไปได้ตามชอบใจ

                เป็นโครงการที่ดี ส่งเสริมให้คนรักการอ่านมากขึ้น  ใ้ห้และแบ่งปัน แบบไม่รู้จบ

                อ่านรายละเอียดที่บันทึก : งานปล่อยหนังสือเก่า การให้แบบไม่รู้จบ ต่อสังคมไทย

                                                                                                                      ศุกร์ ๑๗ พฤษภาคม ๒๕๕๖

ได้รับอิทธิพลของพายุ มหาเซน

            ที่บ้านฝนตก ๒ รอบ ไม่หนักมาก ช่วงบ่าย กับ เย็น ฟ้าโครมคราม พอสมควร (ภาวะโลกร้อน)  ได้กลิ่นไอดิน ต้นหญ้า ต้นไม้สดชื่นขึ้น  อากาศคลายความร้อนระอุลง  ทุกคนสดชื่น

                                                                                                            พฤหัสบดีที่ ๑๖  พฤษภาคม ๒๕๕๖

มอบสื่งดีๆ ให้กายสังขาร และจิตวิญญาณ

       จิตตั้งอยู่ได้ ในกายสังขารที่ดี  ในแต่ละวันก็ควรมอบสิ่งที่ดีๆ ให้กับกายสังขาร เพื่อไม่ให้เค้าเจ็บไข้ ได้ป่วย  และหมั่นดูแลเอาใจใส่จิตใจ  ให้เบิกบาน ไม่อารมณ์บูด เดี๋ยวกายป่วย  ไม่ให้อารมณ์เสีย เดี๋ยว กายแย่  ไม่โกรธ เก็บไว้ทำไม  ไม่โลภ  โลภไปทำไม  ขจัดความหลง เพื่อไม่ให้ตกตะกอนในจิต และในกายสังขารนี้

        ดูแลให้ดี ทั้งกายและจิต 

                                                                                                              พฤหัสบดีที่ ๑๖ พฤษภาคม ๒๕๕๖

ต้นไม้เวียนหัว

         อากาศระยะหลังๆนี้แปรปรวน  ร้อนมากๆ  ต้นไม้เลยเกิดอาการเวียนหัว  ต้นจำปูน จากที่ไม่เคยผลัดใบหมดทั้งต้น ก็ผลัดใบ  ต้นอะโวคาโด  จากที่ไม่เคยผลัดใบ ก็ผลัดใบหมดทั้งต้น 

                                            ใบต้นจำปูน                                                                                         

                                                                                                                     พุธ  ๑๕  พฤษภาคม ๒๕๕๖

ไม่กล้าพูด

           ลูกศิษย์ คนหนึ่งเดินทางมาจากจังหวัดน่าน เป็นเด็กชาวเขา  ตอนแรกผู้เขียนไม่ทราบ  จนเพื่อนของเธอพามาพบที่ห้องทำงาน และได้คุยกัน เพื่อนบอกว่าเขาไม่กล้าพูด เขาอายเพราะพูดไม่ค่อยชัด  ผู้เขียนคุยกับเขา บอกว่าคุยกันได้นะ มีอะไรจะเล่าขอให้เปิดใจ  เขาจึงเริ่มเล่าให้ฟังว่าตามพี่ชายมา พี่ชายมาบวชเรียนอยู่ที่วัดหลวง  บ้านผมอยู่บนดอยที่จังหวัดน่าน  ใช้เวลาเดินทางลงจากดอยเป็นเวลานาน  ผู้เขียนถามว่ามาไกล ๆอย่างนี้ คงคิดถึงบ้านแย่เลย ทำไมหนูไม่ไปเรียนใกล้ ๆบ้าน ในจังหวัดของตัวเอง  จะได้ดูแลพ่อ แม่ด้วย  เขานิ่งฟัง ...หลังจากนั้นเมื่อเปิดเทอมใหม่มา  ผู้เขียนก็ไม่ได้พบหน้าเด็กคนนี้อีกเลย ...แสดงว่าคงย้ายกลับไปอยู่บ้านเดิมแล้ว...ภาษาไม่ได้เป็นอุปสรรคในการสื่อสาร ถ้าเราพร้อมจะเปิดใจรับฟัง

                                                                                                                        อังคาร ๑๔ พฤษภาคม ๒๕๕๖

บวบงู

         รูปร่างคล้ายงู ถ้าเป็นพันธุ์ที่มาจากเมืองจีน เรียก "ฉางชุน"  เรียกตามชื่อเมือง  พันธุ์นี้มาจากทางเชียงใหม่  ไม่แน่ใจว่าเป็นพันธุ์เดียวกันหรือไม่  กินสด ๆได้ หวาน กรอบ ...ภาพถ่ายจากเพื่อนบ้าน

                                                                                                                    อังคาร ๑๔ พฤษภาคม ๒๕๕๖

การล้างผักให้สะอาด

           ผักที่ขาย ๆ ตามท้องตลาด มาจากหลายแหล่งที่มา ทราบมาว่าเกษตรกรใช้สารเคมีกันเยอะ  ถ้าเป็นผักที่ซื้อมา ให้นำถ่านหุงข้าว เป็นท่อนๆ กับน้ำหมักEM (น้ำหมักชีวภาพ) ใส่ในน้ำแรก แช่ผักไว้ประมาณ ๒๐ นาที ถ่านและน้ำหมักจะช่วยดูดสารพิษจากผัก   จึงนำผักขึ้นแล้วล้างน้ำสะอาดอีกสัก ๒- ๓ น้ำ  

           ขอให้มีสุขภาพที่ดี กันทุกท่านนะคะ

                                                                                                                    อังคาร  ๑๔  พฤษภาคม  ๒๕๕๖