เฝ้ารอ 

      เด็กๆโรงเรียนเล็ก เฝ้ารอการไปอบรมเรื่องการจัดห้องสมุดให้  ไปมาแล้ว ๒ ครั้งก็ยังไม่เป็นรูปเป็นร่าง เด็กประมาณ ๒๐๐ คน พรุ่งนี้จึงมีภาระกิจตามที่ได้นัดหมายไว้ ...เป็นการเฝ้ารออย่างใจจดใจจ่อ  เด็กเล็กๆ ก็น่ารักดี ซนตามประสา แต่ที่เห็นได้ชัดเจนคือความมีน้ำใจ   

     จะนำภาพมาฝากนะคะ    ...หลับอย่างมีความสุข ราตรีสวัสดิ์ ค่ะ

                                                                       อังคาร ๒๗ สิงหาคม ๒๕๕๖

ลูกไม้ใต้ต้น ...ต้นอากาเว่

       ช่วงนี้ฝนตกถี่แทบทุกวัน จึงไม่ได้เดินไปดูต้นอากาเว่ที่ปลูกไว้หน้าบ้านสวน  วันนี้อากาศปลอดโปร่ง  จึงได้เดินไปดู พบว่ามีลูกๆ หล่นลงมาเกลื่อนเต็มโคนต้น ลูกขึ้นตามข้อกลางลำต้น มีเป็นร้อยๆต้น มีลักษณะเหมือนกับต้นแม่ (ไม่ใช่เป็นลูกๆเหมือนต้นไม้ชนิดอื่น) มีเวลาจะเก็บนำไปเพาะ และแจกกัลยาณมิตรต่างๆ ใส่ถุงไว้แล้ว ๙ ต้น พรุ่งนี้จะนำไปให้โรงเรียนเล็กใกล้บ้าน  ได้ปลูก   ส่วนของใบนำมาทำเยื่อกระดาษได้  ต้นแม่ดั้งเดิมได้มาจากพี่ที่กรุงเทพฯ ...ถ่ายภาพไว้แล้วแต่ยังไม่ได้นำมาลง

                                                                            จันทร์ ๒๖ สิงหาคม ๒๕๕๖

การอพยพ

       มดพากันอพยพเข้ามาใต้ถุนบ้านอย่างโกลาหล ตั้งแต่เช้ามืด ไม่เคยเห็นมานานแล้ว  ดูอาการแล้วฝนคงจะตกใหญ่ เตรียมรับมือ ถ้าตกไม่หยุด น้ำจะท่วมบ้านไหมนี่

      ปรากฏว่าสายๆ จนถึงตอนเย็น ตกมาอย่างหนัก ...มดรู้ล่วงหน้า โดยธรรมชาติ

                                                                         อาทิตย์ ๒๕ สิงหาคม ๒๕๕๖

เพลงใครหนอ

          ฟังเพลงในเดือนพิเศษ ราศรีสิงห์ 

          ขอขอบคุณข้อมูลเพลง : http://www.youtube.com/watch?v=0rWokLiT5G0

                                                                          อาทิตย์ ๒๕ สิงหาคม ๒๕๕๖

การตัดสินใจ

กำหนดการเดิมต้องเดินทางไปประชุม ที่จังหวัดชลบุรี แต่ต้องเปลี่ยนแผนกระทันหัน เมื่อไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อนแม่ เพราะทุกคนติดประชุม ติดต้องเดินทางไปพบแพทย์ จึงตัดสินใจที่จะอยู่ดูแลแม่ ฝากเพื่อนและพี่ๆ ให้ส่งข่าวเมื่อกลับมา

เลือกไปประชุมสัปดาห์หน้าแทน งานบ่มเพาะบุคคลากร เพื่อเตรียมจัดชั้นอบรมเยาวชน

                                                                                     อาทิตย์ ๒๕ สิงหาคม ๒๕๕๖

ความเงียบ

เมื่อความเงียบโรยตัวเข้ามาปกคลุม
เราเปิดรับความเงียบให้มาอยู่เป็นเพื่อน
นิ่ง พินิจ พิจารณาใคร่ครวญ
ความอึกทึกครึกโครม ก็เดินจากไป

วันที่ซักผ้า เก็บกวาด ทำความสะอาดบ้าน
                       เสาร์ ๒๔ สิงหาคม ๒๕๕๖

ธรรมชาติ

          เหนือฟ้า      ยังมีฟ้า

          เหนือพสุธา   ยังมีดวงตะวัน

          มีเธอ          และมีฉัน

          มีสุริยัน        และจันทรา

          ขอขอบคุณข้อมูล : http://www.youtube.com/watch?v=PEiFVU3_ess

                                                                 เสาร์ ๒๔ สิงหาคม  ๒๕๕๖

ฤดูกาล

  ฤดูร้อนผันผ่าน

  ฤดูฝนมาเยี่ยมเยือน

  ฤดูฝนคล้อยเคลื่อน

  ฤดูหนาวมาทักทาย

  ปีนี้ปลูกต้นกล้วย  ต้นไม้หลายต้น เพื่อให้อากาศสดใส

  ก่อนจะเริ่มฤดูกาลใหม่

                                                 เพลงฤดูที่แตกต่าง                 

                ขอขอบคุณข้อมูล : http://www.youtube.com/watch?v=dvnXAmuGoX4

                                                                                     ศุกร์  ๒๓  สิงหาคม  ๒๕๕๖                                        

บันทึกแห่งความทรงจำ

            ครั้งหนึ่งผู้เขียนขึ้นรถเมล์สาย ๒๖ เป็นรถธรรมดา ใช้พัดลม เมื่อขึ้นไป ได้พบกับท่านอาจารย์เนาวรัตน์  พงษ์ไพบูลย์ (กวีซีไรต์) ท่านแต่งตัว ในแบบฉบับของท่าน คือเรียบง่าย ใช้ผ้าไทย สะพายย่ามที่เป็นผ้าไทย  เคยอ่านประวัติของท่าน บ้านท่านอยู่คันนายาว (กม.๘) ผู้เขียน สมัยนั้นพักอยู่ จรเข้บัว (กม.๗) ขึ้นรถเมล์สายนี้จึงมีโอกาสพบท่าน  ชื่นชอบในบทกวีที่ท่านเขียน  พบหนังสือที่ท่านเขียน มักจะเปิดอ่านเสมอ ไม่ว่าจะเป็นหนังสือ หนังสือพิมพ์ หรือในโทรทัศน์  

           เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ : ชีวิต ความคิด และบทกวี : ทรูปลูกปัญญาดอทคอม

           ขอบคุณมือทุกมือที่ถือหนังสืออ่าน ตาทุกคู่ที่เคลื่อนผ่านอ่านหนังสือ
                    มือของเรากำลังสัมผัสมือ ใจของเราคือสื่อสัมผัสใจ
                       -เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ศิลปินแห่งชาติสาขาวรรณกรรม-

              ที่มา http://www.trueplookpanya.com/new/cms_detail/guidance/14311

                                                                                        พฤหัสบดี ๒๒ สิงหาคม  ๒๕๕๖

ฝนตกกระหน่ำภาคตะวันออก

             ตะวันสาย  บ่ายคล้อย  ฝนภาคตะวันออกพากันฮาเฮ เทลงมา เทลงมา 

           ฟังข่าวว่าภาคตะวันออกฝนทิ้งช่วง  แต่ทำไมพากันฮาเฮ ลงมาแทบทั้งวัน ขณะนี้ยังไม่หยุดเม็ดฝน

เลย  สงสัยจะกลัวต้นไม้เหี่ยวเฉา  จึงจัดหนัก จัดเต็มมาให้

                                                                   พฤหัสบดี ๒๒ สิงหาคม   ๒๕๕๖

สติ กับ ความ โกรธ

สติ กับ ความ โกรธ : วิธีระงับความโกรธแบบง่ายๆ : จะพลิกความโกรธให้เป็นเมตตาได้อย่างไร โดย ท่าน ว.วชิรเมธี

 ขอขอบคุณข้อมูล : http://www.oknation.net/blog/print.php?id=525561

                                                                              พุธ ๒๑ สิงหาคม  ๒๕๕๖

การระงับความโกรธ

         ก้อนหินตามลำธาร น้ำตก เดิมทีก็มีเหลี่ยมคมมากมาย เมื่อถูกน้ำกัดเซาะ นานวันเข้าๆ ก้อนหินเหล่านั้น กลายเป็นก้อนหินที่กลมเกลี้ยง...  ความโกรธอยู่กับเราไม่นาน ถ้าเกิดขึ้นในใจ ให้ดับเสียตรงนั้น อย่าให้ระเบิดออกมา ค่อยๆขัดเกลาไปวันละเล็ก วันละน้อย เหลี่ยมคมจากความโกรธ  มันจะค่อยๆจางหายไปในที่สุด จนไม่สามารถที่จะทำร้ายตัวเรา และทำร้ายผู้อื่นได้

        ขจัดเหลี่ยมคมของความโกรธอย่างมีสติ (ฝึกเตือนตัวผู้เขียนเอง)

                                                                                  พุธ  ๒๑  สิงหาคม  ๒๕๕๖ 

ไปศึกษาดูงานที่เชียงใหม่

          สมัยเรียนปี ๒ มีการรับนักศึกษาเข้าทำงาน เพื่อเป็นการหารายได้พิเศษ ระยะเวลา ๑๐ วัน รับจำนวนจำกัด  ผู้เขียนไปสมัครเข้าทำงานกับเพื่อนๆ ที่สำนักทดสอบและประเมินผล ในสมัยนั้น บัตรนักศึกษาใช้แรงงานจากนักศึกษาช่วยเรียง เรียงตามพยัญชนะ และสระ จาก ก.ไก่ ถึง ฮ.นกฮูก  นั่งเรียงกันทั้งวันจนตาลาย แต่สิ่งที่ได้คือความแม่นยำในเรื่องของตัวอักษรภาษาไทย กับสระ ตัวไหนมาก่อน หลัง  พอออกมาทำงานจริงๆ การสะกดตัวอักษร จะไม่ค่อยผิดพลาด 

         เงินที่ได้มาแบ่งเป็น ๒ ส่วน ส่วนหนึ่งไว้เป็นค่าอาหาร ส่วนหนึ่ง เป็นค่ารถเดินทางไปศึกษาดูงานที่จังหวัดเชียงใหม่ , มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ สิ่งที่ขาดไม่ได้ของทริปนี้ คือดูงานห้องสมุดของมหาวิทยาลัย 

         งานนี้ต้องขอบคุณมหาวิทยาลัยที่ผู้เขียนเรียน และเพื่อนๆที่ฝึกงานด้วยกัน น่ารักและมีน้ำใจกันทุกคน ทำงานจนสนิทสนมกัน ไปทานข้าวเป็นกลุ่ม    

                                                                                            พุธ ๒๑  สิงหาคม  ๒๕๕๖                               

         เพียร

ครั้งแรกของการสอบภาษาอังกฤษ ชั้นประถม ๕ คะแนนเต็ม ๑๐ ผลสอบออกมาได้ ๑ คะแนน                                                     หรือคุณครู ลืมเติม เลข ๐ ข้างหลังให้นะ      ไม่ได้รู้สึกเสียใจแต่อย่างใด กลับมาบ้าน หลังทำกิจกรรมต่างๆเสร็จสิ้น หยิบหนังสือภาษาอังกฤษมาอ่านทบทวน  คำใดไม่เข้าใจ  แปลศัพท์ไม่ได้ ก็เปิดพจนานุกรมภาษาอังกฤษ( Dictionary ) ถามแม่บ้าง (แม่รู้เป็นบางคำ) หมั่นเพียรพยายาม อยู่อย่างนั้น จนสอบครั้งที่ ๒ คะแนนเกินครึ่ง  เรียนมัธยมปลาย คะแนนเต็ม ๑๐ ใครสอบได้ ๗ คะแนนขึ้นไป จะได้สมุดโน๊ตเป็นรางวัล จากคุณครู  ผู้เขียนจะมีชื่อ ติดอยู่ในกลุ่มแทบทุกครั้ง  เรียนมหาวิทยาลัย ภาษาอังกฤษ เล่มที่ ๔ ผู้เขียนสอบผ่าน เพื่อนคนนึงสอบไม่ผ่าน เพื่อนมาขอให้ช่วยติวให้  เราเข้าไปติวกันในห้องสมุด มุมที่ไม่ค่อยมีคน (เป็นมุมพิเศษของพวกเรา) ติวให้ทั้งเล่ม  พอเพื่อนสอบครั้งที่ ๒ เพื่อนสอบผ่าน  ...ต้องบอกตัวเองว่าทำได้เพราะความเพียรพยายาม

     ผู้เขียนมักจะยกกรณีนี้ มาเล่าให้เด็กๆฟังเสมอ ในเรื่องการเรียนภาษาอังกฤษ   เล่าให้ฟังอย่างไม่อาย (ที่สอบครั้งแรกได้ ๑ คะแนน)

      สอบผ่านเพราะความเพียร

                                                                                                             พุธ ๒๑ สิงหาคม ๒๕๕๖

แวะไปที่ร้านหนังสือ

            ช่วงนี้ไม่ค่อยได้แวะไปที่ร้านหนังสือ  วันนี้แวะไปทำธุระ เห็นหนังสือ เล่มใหม่ ของ ท่านอาจารย์ ว.วชิรเมธี

            หยิบขึ้นมาดู และอ่านที่ปกด้านหลัง  อ่านเพียงแค่นี้ ต้องวางกลับไว้ที่เดิม เพราะมีภาระกิจที่ต้องรีบไปทำต่อ

            ...ถ้ามีเวลาจะกลับมาที่ร้านหนังสือแห่งนี้อีก-รอบ เลือกดูเล่มอื่นๆอีก

              รายละเอียดหนังสือ     

              ยามใดที่ชีวิตพบกับความทุกข์ หากไม่มัวเเต่เป็นทุกข์ ทว่า...เรียนรู้ที่จะมองดูความทุกข์อย่างมีสติ อย่างเเยบคาย อย่างเป็นผู้ดู ไม่ได้เป็นผู้นำ ความทุกข์จะทอประกายเเห่งความสุขออกมาให้เห็น สำหรับคนที่เห็นความสุขได้เเม้ตกอยู่ท่ามกลางความทุกข์ คนเช่นนี้ไม่มีอะไรให้ต้องกลัว เมื่อไม่กลัวความทุกข์การใช้ชีวิตก็เป็นเรื่อง่าย การหาความสุขท่ามกลางความทุกข์ก็เป็นเรื่องน่ารื่นรมย์ ถ้าทุกข์มาเดี๋ยวสุขก็จะมา เพราะสุขก็อยู่ในทุกข์ ทุกข์ก็อยู่ในสุข ให้เราอดทนเเละรอบคอบ สิ่งใดเกิดขึ้นมาเเล้วเดี๋ยวสิ่งนั้นก็จะดับไป คิดพิจารณาอย่างนี้ไปเรื่อยๆ ในที่สุดเราก็จะสามารถเปลี่ยนทุกข์ให้เป็นสุขได้ ขอเพียงให้เรามีสติ เรียนรู้จากความทุกข์เเล้วจะได้ความสุขเป็นกำไรชีวิต!

               ชื่อผู้แต่ง : ว.วชิรเมธี
               สำนักพิมพ์ : สำนักพิมพ์ปราณ
               ราคาปก: 129.00 บาท    ราคาขาย : 123.00 บาท

               ขอบคุณข้อมูล : http://www.matichonbook.com/index.php/newbooks/-1578.html

                                                          อังคาร ๒๐  สิงหาคม ๒๕๕๖                      

ฝนเลยมาตกภาคตะวันออก...แบบแถมๆ 

          ฟังข่าวเมื่อวันเสาร์ วันอาทิตย์  ว่าฝนจะตกหนักทางภาคเหนือ กับภาคตะวันออกเฉียงเหนือ  ส่วนภาคกลาง และภาคตะวันออกฝนทิ้งช่วง  ในช่วงเย็นเห็นท้องฟ้าคลึ้มๆทางบ้าน นึกขึ้นได้ถึงเรื่องฝน จึงรีบบึ่งรถกลับบ้าน คาดการว่าคงจะทัน ช่วงใกล้ถึงบ้าน ไม่กี่ร้อยเมตร ฝนเท-กระหน่ำลงมา เอาละไหนๆ ก็จะถึงบ้านแล้ว เปียกเป็นเปียก ไม่หยุดรถใส่เสื้อกันฝน ตกแบบไม่มีฟ้าคะนอง ...เย็นชุ่มฉ่ำดีในวันนี้ 

                                                                          อังคาร ๒๐ สิงหาคม  ๒๕๕๖

นวดเท้าให้แม่

         วันนี้กลับมาบ้านในตอนเย็น หลังจากที่แม่อาบน้ำ และกินข้าวแล้ว (แม่จะอาบน้ำในตอนเย็นก่อนกินข้าวเสมอ) ได้ลงมือนวดเท้า (นวดเพื่อสุขภาพ) ให้แม่  แม่ก็นั่งบ่นโน่น บ่นนี่ไปหลายเรื่องราว ตามประสาคนสูงวัยที่ห่วงลูกหลาน ตอนแรกจะไม่ยอมให้นวด  ผู้เขียนบอกว่านวดแล้วสุขภาพจะดี เลือดลมไหลเวียนดี  ปลายเท้าเป็นศูนย์รวมของเส้นเลือดทั้งหลาย  (เราใช้เท้าเดิน ไปทำงาน ต่างๆ ใช้เท้าเกือบทั้งวัน เราควรดูแลเอาใจใส่ให้มากเป็นพิเศษ โดยเฉพาะแม่ผู้มีพระคุณ) นวดไปได้สักพัก ก็นิ่งๆ ยอมให้นวดแต่โดยดี...ถ้ามีเวลา จะนวดให้ได้บ่อยครั้ง  

                                                                                        อังคาร ๒๐ สิงหาคม  ๒๕๕๖            

อารมณ์ ทิ้งๆขว้างๆ 

          ขยำขยำ แล้วเหวี่ยงไปข้างทาง

         ดูดดูดน้ำจนหมดถุง แล้วเหวี่ยงลงข้างทาง

         หันซ้าย ไม่หันขวา แล้วปาลงข้างทาง

         เปิดหน้าต่าง  แล้วปาลงข้างทาง

         จอดรถ  แล้วนำมาเททิ้งข้างทาง ...บางครั้งรถเคลื่อนออกไป เป็นรูปตัวรถเลย 

         เธอทิ้ง  เธอขว้าง  ฉันก็ส่งกลิ่นเหม็น

           เขียวเขียว แดงแดง  ดำดำ เกลื่อนไปทั่วเมือง

         ถ้าฉันพูดได้ ฉันจะบอกให้ช่วยเก็บฉันไปที  

         ให้ไปอยู่เป็นที่ ที่ฉันควรจะอยู่ ...สงสารโลกกลมกลมใบนี้จัง

         ...สภาพเหล่านี้เห็นตั้งแต่เล็ก  จนโต ถ้าไม่ช่วยกัน ...ระวังนะจ๊ะจะหายใจไม่ออก

                                                                       อังคาร ๒๐ สิงหาคม ๒๕๕๖

รถเก็บขยะ  ในประเทศนิวซีแลนด์...ชอบจัง

   ขอขอบคุณข้อมูล : http://www.youtube.com/watch?v=kId735NeK50

                                                                 อังคาร ๒๐  สิงหาคม  ๒๕๕๖

โลกภายนอก  โลกภายใน     

                 โลกภายนอก  สับสน      หมุนวนไป
              โลกภายใน    ค่าล้ำ        หมั่นศึกษา  
              โลกภายนอก เปลี่ยนผัน   เป็นธรรมดา                                                                                          โลกภายใน    ล้ำค่า         เจริญธรรม

                   โลกภายใน          สงบนิ่ง      จะพบสุข
                ปลดเปลื้องทุกข์   ทำได้        ไม่หมองเศร้า
                ที่เคยโลภ          โกรธหลง     ค่อยบรรเทา
                ที่เคยเหงา          เศร้าหมอง   ค่อยปล่อยวาง

                 โลกกว้างใหญ่      เกินกว่า       จะรู้หมด
                 รู้กำหนด             บางสิ่ง        ไม่สับสน
                 รู้สิ่งใด                ให้รู้จริง       ไม่วกวน
                 ไม่สับสน             ลดตัวตน     ลดอัตตา

                      ชนะใด              ชนะได้        ในหลายสิ่ง                                                                                    ชนะใจ              นั้นยากยิ่ง     เพียรฝึกฝน                                                                                    ทำความดี          ละความชั่ว   ที่เวียนวน                                                                                      ไม่อายคน          สติมา          ปัญญามี

                      บทกลอนวกๆวนๆ ยามค่ำคืน พระจันทร์ทรงกลด

                                         จันทร์ ๑๙  สิงหาคม  ๒๕๕๖

ความลับ

         รู้เวลาเกิด ไม่รู้เวลาดับ

         พร้อมสดับทำดีไม่รู้สิ้น

         ทำการใดทำไปวายชีวิน

         กายไม่สิ้นทำดีธรรมคุ้มครอง

            เมตตาธรรมค้ำจุนโลกา

                                             อาทิตย์ ๑๘ สิงหาคม ๒๕๕๖

ความคิด

         ความคิดดีมีชัยไปกว่าครึ่ง

        ยังตราตรึงประทับในดวงจิต

        ทำการใดคิดดีอยู่เป็นนิจ

        ไม่ทำผิดถูกต้องครรลองธรรม

                                            อาทิตย์ ๑๘ สิงหาคม ๒๕๕๖

เงียบ

         ยามค่ำคืน ความมืดโรยตัวเข้าปกคลุม

        สรรพสิ่ง  สรรพชีวิตด้านนอก เป็นเพียงเงาตะคุ่ม

        ฉันให้เวลาอยู่กับตัวเอง อยู่กับความเงียบ

        มีความเงียบเป็นเพื่อน ที่ดีที่สุด

        ความทุกข์ใดๆ ไม่สามารถจะแง้มประตูเข้ามาได้ 

                                            อาทิตย์ ๑๘ สิงหาคม ๒๕๕๖

ฝัน

        ดึกดื่น  ค่ำคืนแล้ว  นอนหลับเสีย (บอกกับตัวเอง)

       ก่อนนอน สวดมนต์ แผ่ส่วนบุญให้กับสรรพชีวิต สรรพสัตว์ทั่วสากลโลก

       ทำบ่อยๆ  แล้วเราจะรู้ว่า  ไม่ฝันอีกเลย (จิตไม่ไปท่องเที่ยว)

       เพราะก่อนหลับ จิตนิ่ง ไม่ห่วง ไม่กังวล ไม่ห่วงโน่น  นี่  นั่น 

       ฝึกตาย ก่อนตาย ซ้อมๆไว้ เผื่อพรุ่งนี้ไม่มีลมหายใจ

                                                                       เสาร์ ๑๗ สิงหาคม ๒๕๕๖

ห่างไกล

           ฟากฝั่งทะเลข้างหน้า ยามตะวันลับขอบฟ้า ยังคงสวยงามเสมอ ไม่ว่ากาลเวลาจะผันผ่านจากวัน เป็นเดือน เป็นปี และหลายๆปี  ความงามฟากฝั่งทะเลสุดสายตา ยังคงความงามมิเสื่อมคลาย  

          ยามที่ได้แต่เฝ้ามอง แม้ไม่ได้ไปเห็น ใช้จินตนาการประกอบ เพราะว่ายน้ำไม่แข็งแรง 

          บางครั้ง เราเดินทางท่องเที่ยวแบบใช้จินตนาการก็ได้เนาะ  ลองดูสิคะ สนุกดีออก  และถ้าวาดรูปโดยใช้จินตนาการ ภาพที่ออกมาคงจะสวยงามตามธรรมชาติของเรา ...ซ้อมๆ เผื่อจะเขียนหนังสือน่ะค่ะ

                                                                            เสาร์ ๑๗ สิงหาคม ๒๕๕๖