เพียร
ครั้งแรกของการสอบภาษาอังกฤษ ชั้นประถม ๕ คะแนนเต็ม ๑๐ ผลสอบออกมาได้ ๑ คะแนน หรือคุณครู ลืมเติม เลข ๐ ข้างหลังให้นะ ไม่ได้รู้สึกเสียใจแต่อย่างใด กลับมาบ้าน หลังทำกิจกรรมต่างๆเสร็จสิ้น หยิบหนังสือภาษาอังกฤษมาอ่านทบทวน คำใดไม่เข้าใจ แปลศัพท์ไม่ได้ ก็เปิดพจนานุกรมภาษาอังกฤษ( Dictionary ) ถามแม่บ้าง (แม่รู้เป็นบางคำ) หมั่นเพียรพยายาม อยู่อย่างนั้น จนสอบครั้งที่ ๒ คะแนนเกินครึ่ง เรียนมัธยมปลาย คะแนนเต็ม ๑๐ ใครสอบได้ ๗ คะแนนขึ้นไป จะได้สมุดโน๊ตเป็นรางวัล จากคุณครู ผู้เขียนจะมีชื่อ ติดอยู่ในกลุ่มแทบทุกครั้ง เรียนมหาวิทยาลัย ภาษาอังกฤษ เล่มที่ ๔ ผู้เขียนสอบผ่าน เพื่อนคนนึงสอบไม่ผ่าน เพื่อนมาขอให้ช่วยติวให้ เราเข้าไปติวกันในห้องสมุด มุมที่ไม่ค่อยมีคน (เป็นมุมพิเศษของพวกเรา) ติวให้ทั้งเล่ม พอเพื่อนสอบครั้งที่ ๒ เพื่อนสอบผ่าน ...ต้องบอกตัวเองว่าทำได้เพราะความเพียรพยายาม
ผู้เขียนมักจะยกกรณีนี้ มาเล่าให้เด็กๆฟังเสมอ ในเรื่องการเรียนภาษาอังกฤษ เล่าให้ฟังอย่างไม่อาย (ที่สอบครั้งแรกได้ ๑ คะแนน)
สอบผ่านเพราะความเพียร
พุธ ๒๑ สิงหาคม ๒๕๕๖
ไม่มีความเห็น