ไม่กล้าพูด
ลูกศิษย์ คนหนึ่งเดินทางมาจากจังหวัดน่าน เป็นเด็กชาวเขา ตอนแรกผู้เขียนไม่ทราบ จนเพื่อนของเธอพามาพบที่ห้องทำงาน และได้คุยกัน เพื่อนบอกว่าเขาไม่กล้าพูด เขาอายเพราะพูดไม่ค่อยชัด ผู้เขียนคุยกับเขา บอกว่าคุยกันได้นะ มีอะไรจะเล่าขอให้เปิดใจ เขาจึงเริ่มเล่าให้ฟังว่าตามพี่ชายมา พี่ชายมาบวชเรียนอยู่ที่วัดหลวง บ้านผมอยู่บนดอยที่จังหวัดน่าน ใช้เวลาเดินทางลงจากดอยเป็นเวลานาน ผู้เขียนถามว่ามาไกล ๆอย่างนี้ คงคิดถึงบ้านแย่เลย ทำไมหนูไม่ไปเรียนใกล้ ๆบ้าน ในจังหวัดของตัวเอง จะได้ดูแลพ่อ แม่ด้วย เขานิ่งฟัง ...หลังจากนั้นเมื่อเปิดเทอมใหม่มา ผู้เขียนก็ไม่ได้พบหน้าเด็กคนนี้อีกเลย ...แสดงว่าคงย้ายกลับไปอยู่บ้านเดิมแล้ว...ภาษาไม่ได้เป็นอุปสรรคในการสื่อสาร ถ้าเราพร้อมจะเปิดใจรับฟัง
อังคาร ๑๔ พฤษภาคม ๒๕๕๖
ขอบคุณทุกๆกำลังใจค่ะ