@4747 cream tea วันนั้น

@5223 เค้าว่าต้องรออาทิตย์นึงถึงจะซ่อมได้ อืมมม ช่วงนี้อากาศประมาณ 15 องศากลางวัน 10 องศากลางคืน จะรอดไปได้กี่วัน แถมวันนี้ปวดหัวและจามตั้งแต่เช้า

ยังไม่เที่ยงแต่กลับบ้านแล้วเพราะจะกลับมานอน วันนี้เบลอ ๆ สมองไม่สั่งงาน อย่างนี้ต้องนอน บ่าย ๆ ค่อยออกไปแล็บต่อ

เครื่องทำน้ำอุ่นของ shower เสียมาตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้ว (แต่น้ำจาก tap ปกติดี) แจ้งคอลเลจไปแล้วแต่ยังไม่มาซ่อม อยู่เมืองไทยไม่เคยอาบน้ำอุ่นและที่บ้านก็ไม่มี แต่ที่นี่อากาศหนาวจึงต้องมีไว้ทุกบ้านและต้องอาบน้ำอุ่นทุกครั้ง

เคยอาบน้ำเย็นครั้งนึง (แถมสระผมซะด้วย) ตอนนั้นกำลังเข้าหน้าหนาว ทำเอาเป็นหวัดหนักเป็นอาทิตย์เลย (รู้สึกจะหนักสุดในรอบหลายปี) ช่วงนี้ต้องอาบน้ำเย็นอีกแล้ว แต่เพราะกำลังเข้าหน้าร้อนจึงพอทนได้ แต่กลัว ๆ อยู่เหมือนกัน รีบมาซ่อมหน่อยเถอะค่ะ ก่อนที่เราจะไม่สบายเอาซะก่อน

@4852 คุณศศินันท์ต้องเป็นคนโรแมนติคแน่ ๆ เลยนะคะเนี่ย ... แอบแซวเล็กน้อย ^__^

@4842  อืมม ไม่ค่อยถนัดหนังหรือละครรัก ๆ สักเท่าไหร่ แต่ถูกใจประโยคที่ว่า

รักโรแมนติคที่ไปดูละครมา  คืออุดมคติและคุณค่าเชิงปรัชญา

การที่คนดูหนังหรือละครแนวนี้ มันคือการชดเชยในสิ่งที่ขาดหายไปในชีวิตจริงรึเปล่าค่ะ เช่น ตามทฤษฎีแล้ว รักคือการให้ Phantom ให้คนรักสองคนนั้นได้อยู่ด้วยกัน ถึงเค้าจะเจ็บ นั่นคือในละคร แต่ในชีวิตจริง คงหาได้ยากมากที่จะมีใครยอมเสียสละได้ .... ไม่ฟันธงว่าไม่มีคนทำได้แบบนี้ เพียงแต่ยังไม่เคยเห็นจากชีวิตจริง

สวรรค์เบี่ยง อาจจะโรแมนติคสำหรับคนไทยหลาย ๆ คนนะคะ ที่แน่ ๆ สวรรค์เบี่ยงดังข้ามทวีปเลยค่ะ เท่าที่รู้มา นักเรียนไทยที่เมืองนี้กว่า 90% ติดสวรรค์เบี่ยงกันหนึบ .. รวมทั้งเราด้วย อิอิ  8-)

เพิ่งกลับมาจากร้านจีน (ไปครั้งล่าสุดสักเดือนที่แล้ว) รู้สึกได้เลยว่าของแพงขึ้นมาก วันนี้หมดได้ 70 ปอนด์ ซื้อพวกซอส ซีิอิ๊ว น้ำกะทิกระป๋อง เครื่องแกง และอะไรต่ออะไรมาเก็บไว้ อยู่ได้อีกสักพัก

แต่ที่อึ้งมากที่สุดคือ ข้าวหอมมะลิไทย ราคาแพงจนตกใจ ข้าวสารกระสอบ 10 กิโลกรัม เคยซื้อในราคา 9 ปอนด์กว่า ๆ วันนี้ราคาขึ้นมาที่ 15 ปอนด์ เดินออกจากร้านแบบอึ้ง ๆ พูดไม่ออก ไม่รู้ตอนนี้ที่เมืองไทยขายกันกิโลเท่าไหร่แล้ว

(แต่อ่านเจอข่าวในมติชนแว๊บ ๆ ว่าราคาข้าวกำลังลง - ถ้ารัฐบาลจัดการเรื่องข้าวให้ดี ๆ ไม่เอาไปยุ่งกับการเมืองซะมาก คงจะดีกว่านี้)

@4756 แสดงว่าชอบมากเลยนะคะเนี่ย ส่วนตัวเราไม่ค่อยรู้จักเกี่ยวกับเพลงสักเท่าไหร่ เดี๋ยวต้องไปเปิด Programme ที่ซื้อมาหน้างาน ว่าช่วงไหนที่เค้าร้องเพลง All I ask of you จะได้พอนึกออก แต่ตอนออกจากโรงละคร เรากับเพื่อนเดินฮัมเพลงกันเป็นระยะ ๆ ... ยังติดใจ อิอิ

@4752 หวานจนตอบต่อไม่ถูกเลยค่ะ :-D

ปกติไม่ค่อยได้ดูหนังแนวรัก ๆ สักเท่าไหร่ เรื่องแนวนี้ล่าสุดที่ดูคือ Music and Lyrics (2007) สนุกดีค่ะ เพลงเพราะดีด้วย (มีคนเขียนบล็อกเกี่ยวกับหนังเรื่องนี้ใน G2K ด้วย)

คุยเล่น ๆ ต่อคุ่ะ เคยแต่ปลอบใจเพื่อนที่อกหักว่า ได้แต่ตัวไม่ได้หัวใจก็ป่วยการ ให้เค้าไปอยู่กับคนที่เค้ารักดีกว่า แต่ลองคิดดูสำหรับตัวเองว่า ถ้าเจอกับตัวเอง แบบต้องเสียสละคนที่เรารักให้กับคนอื่น โดยเฉพาะให้ไปต่อหน้าต่อตาแบบ Phantom นี่ ไม่รู้ว่าตัวเองจะทำได้รึเปล่านะคะ ... คิดว่าน้อยคนนักจะทำได้แบบ Phantom ไม่อย่างนั้น คงไม่มีคดีฆาตรกรรมเพราะความหึงหวงให้เห็นกันรายวัน ... โอ๊ะ โอ๋ เริ่มนอกเรื่องค่ะ ^__^

@4749 เศร้าค่ะ สงสาร Phantom มาก แต่เรื่องของหัวใจบังคับกันไม่ได้ ... ถ้าตัวเองเจอแบบ Phantom คงเศร้าไปนาน -> โชคดี ไม่เจอแบบ Phantom อิอิ 

ยุ่ง ๆ เที่ยว ๆ มาหลายวัน พรุ่งนี้เพื่อนกลับ เราก็เริ่มทำงานต่อ ... เตรียมตัวเข้าสู่โหมดปกติของชีวิต

วันนี้จะพาเพื่อนไปกิน Sunday roast ที่คอลเลจเป็นมื้อเที่ยง แล้วขับรถไปนั่งเล่นที่ Orchard เป็นร้านที่มี English tea + scone ที่อร่อยและดังมาก กิน scone กับ clotted cream และ jam วันนี้แดดออก เหมาะกับการไปนั่งที่ Orchard ที่สุด แต่คนคงเยอะสุด ๆ เหมือนกัน (หายากร้านน้ำชาในอังกฤษแบบ Orchard ร้านอยู่ในสวนใหญ่ ๆ ที่นั่งคล้าย ๆ นั่งแถวชายทะเลบ้านเรา)

ดื่มชาเสร็จจะไปร้านจีน ซื้อของมาตุนไว้ซะให้เต็มที่ ขี้เกียจไปบ่อย ๆ เพราะไกลจากบ้านมาก

@4477 ไปดูมาแล้วสนุกดี Phantom of the Opera ฉากแสงสีเสียง เสื้อผ้าและ effect อลังการงานสร้างมาก ส่วนนักแสดง บทบาทและ เพลงประกอบ ดีในระดับหนึ่ง ประทับใจ effect มากที่สุด สุดยอดจริง ๆ

ถ้าเทียบกับ Mama Mia -> Mama Mia เนื้อเรื่องสนุกกว่าและเพลงเพราะเหมาะกับไปดูสนุก ๆ ไม่เศร้าเท่า Phantom แต่ฉากแสงสีเสียงและอื่น ๆ ของ Mama Mia ยังห่างชั้นจาก Phantom เยอะ

จริง ๆ แล้วสองเรื่องนี้ไม่ควรเปรียบเทียบกัน เพราะคนละแนวคนละสไตล์ แตกต่างกันเลย แต่เพราะเราชอบทั้งสองเรื่องเลยคิดเปรียบเทียบดูเล่น ๆ สรุปว่าประทับใจทั้งสองเรื่องอยู่ดี

@3332 กลับมาแล้วตั้งแต่เมื่อวาน แต่ยุ่งโน่นยุ่งนี่ พรุ่งนี้จะเข้าลอนดอนไปดู The Phantom of the Opera จองตั๋วไว้ตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้ว เพื่อนอยากขึ้น London Eye ชมเมืองลอนดอนจากมุมสูง - อ่ะ เที่ยวซะให้พอ ถึงเวลาทำงานจะได้ไม่บ่น 8-)

(แต่วันมะรืนตั้งใจจะอยู่บ้าน รู้สึกตะลอนเที่ยวจนเหนื่อย)

ได้เวลาออกไปเริงร่า เปิดหูเปิดตารับลมสปริงที่ Lake District สัก 4-5 วัน กลับมาแล้วเจอกันใหม่ :-D

มีเพื่อนของเพื่อน (คนเอเชียแต่ไม่ใช่คนไทย) เพิ่งแต่งงานได้ไม่นาน และเมื่อต้นปี โดนสามีทำร้ายร่างกายจนหลังหัก - ท้องได้เดือนกว่า ๆ หมอต้องให้เอาเด็กออก เพราะหลังหักรับน้ำหนักครรภ์ได้ไหว และแน่นอน โดนเจ้านายบังคับให้ออกจากงานเพราะเดินไม่สะดวก ตอนนี้ต้องทำกายภาพบำบัด แล้วเมื่อวานผู้หญิงคนนี้โดนสามีทำร้ายอีกครั้ง จนต้องหนีออกจากบ้านไปอยู่โรงแรม

ไม่รู้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นตามมาอีก เพราะเรื่องคงไม่จบง่าย ๆ ที่สำคัญผู้หญิงคนนี้เริ่มคิดที่จะ commit suicide ... เครียดแทน

เมื่อวานมีนักเรียนย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านเพิ่มอีกคนนึง เป็นคนเมกันคนนี้เรียน PhD เกี่ยวกับดนตรีในประวัติศาสตร์หรืออะไรสักอย่างทำนองนี้ อืม ไม่ค่อยเห็นเด็ก PhD ด้านนี้สักเท่าไหร่ (หรือเพราะเราไม่ค่อยได้เจอ) แต่ก็ยังดี เพราะบ้านนี้อยู่กันสี่คน เป็น PhD in Science ไปซะสาม มีดนตรีเข้ามาเพิ่มจะได้คุยเรื่องอื่นกันบ้าง

ขอต่อเรื่องของกินอีกนิด เรื่องถนัดสุด :-D อาทิตย์หน้ามีเพื่อนมา บอกเพื่อนไปว่าอยากกินอาหารไทยเมนูไหน สั่งมาโลด ครั้งที่แล้วเพื่อนคนนี้เลือก ยำวุ้นเส้นและต้มข่าไก่ และพิเศษขอโจ๊กหมูเป็นอาหารเช้า เราจัดให้ตามสั่ง

ครั้งนี้แว่ว ๆ มาว่าอยากได้เกี๋ยวน้ำกับผัดซีอิ๋ว เดี๋ยวเราจะขอต่อรอง เป็นบะหมี่เกี๋ยวน้ำ อีกมื้อก็เป็นราดหน้า (อันนี้เราอยากกินมากกว่าผัดซีอิ๊ว) แถมขนมจีบให้ด้วยเพราะหมักหมูกับกุ้งทั้งทีเอาให้ได้ทั้งเกี๋ยวทั้งขนมจีบ ส่วนโจ๊กหมูสับสำหรับตอนเช้า ขอมาเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน อ่ะ เดี๋ยวจัดให้โลด

เมื่อวานชวนเพื่อนสนิทมากินแกงกะหรี่ญี่ปุ่น @2446 (ชวนไว้นานแล้วแต่ไม่ว่างกันซักที) แถมไข่เจียวให้อีกจาน เพื่อนชอบมาก เราเลยใส่กล่องให้เค้าเอากลับบ้านไปหมดหม้อ เพราะเพื่อนคนนี้ไม่ทำกับข้าวและทำไม่ค่อยเป็น ส่วนเราเก็บกวาดอะไรในตู้เย็นกินไปได้เรื่อย ๆ

บอกเพื่อนไว้ว่า เดี๋ยววันหลังจะทำแกงกะหรี่ไทยให้กิน เอาแกงมัสมั่นเนื้อล่ะกัน เพราะเคยทำแกงเขียวหวานให้แล้ว แต่เค้าไม่ชอบกินเผ็ด

ชวนเพื่อนดูหนัง มีหนังฝรั่งให้เลือกหลายเรื่อง แต่เพื่อนบอกว่าได้ยินชื่อหนังไทยมาเรื่องนึง The Shutter อยากดูมาก เราเลยต้องใช้บริการ Youtube ดู Shutter กันจนจบ น่ากลัวจริง ๆ

เมื่อเช้า ใจไม่นิ่ง ใจไม่นิ่ง ใจไม่นิ่ง ทำแล็บไม่ได้ เพราะไม่มีสมาธิ ทำไปนิดนึงก็หยุดเพราะผลเสียไม่เท่าที่จะได้ ถอดถุงมือ ถอด lab coat แล้วเดินออกจากแล็บไปนั่งใน office นั่งหายใจยาว ๆ อยู่สักพัก เดินกลับมาทำแล็บต่อ ใจนิ่งบ้างไม่นิ่งบ้าง แต่ก็ดีขึ้น ทำแล็บต้องใช้สมาธิสูง ถ้าทำมั่ว ๆ หลง ๆ เสียเวลา เสียงาน เสียของ แล้วต้องมานั่งเซ็ง ...

ใจไม่นิ่งเพราะมีบางอย่างกวนใจ เมื่อคืนมีคนโทรมาคุยปรึกษาปัญหาชีวิต หลายอย่างยังวิ่งไปวิ่งมาในใจ เช้า เที่ยง เย็น .. เรื่องเพื่อนจบไปแล้ว แต่เรากำลังคุยเรื่องบางเรื่องกับตัวเอง ... ยังไม่จบ

@2597 หมันแล้วซ่งคล้า รู้จักแต่แกงพุงปลากับแกงส้มปลาบอก

แต่เต้าซี่นี่ไม่รู้จักจริง ๆ หน้าตาผัดเต้าซี่เป็นยังไง ตอนอยู่เมืองไทยยังไม่เคยเห็นเลยค่ะ แต่เคยได้ยินชื่อนี้แน่ ๆ หรือว่าเคยเห็นเคยกิน แต่เรียกกันคนล่ะชื่อ อันนี้ไม่รู้แล้ว ต้องถามแม่ --"

ตอนยืนรอรถเมลล์จะกลับบ้าน เพิ่งรู้ว่ามีเงินไม่พอจ่ายค่ารถ ค่ารถ = 50 penny (p) แต่หาในกระเป๋า ในเป้ ทุกซอกทุกมุมแล้ว มีเงินแค่ 48p กับเงินไทยอีกร้อยกว่าบาท ขาดไป 2p ทำไงดีล่ะเนี่ย ถ้าเดินไปกดเงินแล้วเดินกลับมารอรถก็ไม่ต่ำกว่าครึ่งชั่วโมง (เดินกลับบ้านเลยคงดีกว่า) มองไปเห็นคน 4 คนกะลังเดินข้ามถนนมาฝั่งเรา เลยคิดว่า เอาว่ะ เดินเข้าไปยิ้ม ๆ แบมือโชว์เหรียญให้ดู แล้วบอกไปว่าเงินไม่พอขึ้นรถ พอจะมีให้สัก 2p มั้ย (โห เขิ๊นเขิน อ๊ายอาย แต่เอาน่า คติว่า ด้านได้ อายอด) เค้าก็หัวเราะกันแล้วพูดประมาณว่า แค่ 2p เนี่ยนะ น่าสงสารจริง ๆ แต่เราก็ได้มา 2p เราขอบคุณใหญ่เลย แต่เค้าก็เป็นห่วง ถามว่า 2p พอแน่เหรอ เอาอีกมั้ย ปอนด์สองปอนด์มั้ยเผื่อจำเป็น เราเลยต้องบอกว่าไม่เป็นไรจริง ๆ ป้ายรถเมลล์อยู่หน้าบ้านเลย และมีเงินเก็บไว้ที่บ้าน เพียงแต่ตอนนี้มีไม่พอจ่ายค่ารถ โถ ๆ น่าสงสารตัวเองจริง ๆ วันหลังอย่าปล่อยให้เงินขาดกระเป๋าแบบนี้ (ปกติจะมีเงินซุกไว้ตามซอกของกระเป๋าและเป้ เผื่อฉุกเฉิน แต่ช่วงนี้ไม่ได้ไปกดเงิน เลยเอาเงินที่ซุก ๆ ไว้มาใช้หมด จนลืมเช็คว่าเงินหมดเกลี้ยง)

ยังไงก็ขอบคุณมากสำหรับ 2p ที่ให้มาจ่ายค่ารถ ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ :-D

พี่มัท @2469 เพิ่งทราบว่า black bean sauce = เต้าซี่ ชื่อนี้คุ้น ๆ แต่เหมือนไม่เคยได้กินที่เมืองไทยเลยค่ะ แหะ ๆ เราไปอยู่ส่วนไหนของเมืองไทยเนี่ย 

เสร็จเรียบร้อย แกงกะหรี่ญี่ปุ่น หัดทำครั้งแรก แต่หน้าตาและรสชาดดูดีถึงดีมาก ทำเอง ชมเอง :-D ดูดีกว่าแพนงลูกชิ้นปลา @1782 เยอะเลย --"

วิธีทำก็ง่ายแสนง่าย ต้มน่องและสะโพกไก่จนสุก (ชอบไก่เปื่อย ๆ จะได้แทะกระดูกง่าย ๆ) ระหว่างนั้นก็ปอกเปลือกและหั่น sweet potato ไปด้วย (ที่ทำเมนูนี้เพราะอยากกิน sweet potato -> เอาไปทำอย่างอื่นไม่อร่อยเท่ากับแกงกะหรี่หรือมัสมั่น) พอไก่เปื่อยได้ที่ ใส่มันฝรั่งลงไป ต้มต่อจนมันฝรั่งนิ่ม แล้วใส่ curry cube ตามลงไป 4 ก้อน (ซื้อได้ที่ร้านจีน แต่อันนี้เพื่อนให้มาลองหัดทำดู หั่นเป็นแผ่นบาง ๆ ก่อนใส่ จะได้ละลายง่ายขึ้น) คนสักพักจนเข้ากันดี แต่อย่าให้มันฝรั่งเละ ก็เป็นอันเสร็จเรียบร้อย กินได้อีกหลายมื้อ

กินแกงกะหรี่นี้กับข้าวญี่ปุ่นจะอร่อยมาก แต่เหลือข้าวญี่ปุ่นแค่กิโลเดียว กะจะเก็บไว้ทำซูชิ (ขี้เกียจปั่นไปร้านจีน -> ไกลมาก) เอาข้าวหอมมะลิไทยไปก่อนล่ะกันนะ อร่อยเหมือนกัน ^__^

เย็น ๆ ไปนั่งร้านกาแฟกับเพื่อนสนิท นั่งริมหน้าต่างคุยสนทนาปัญหาโลก และก็นั่งดูชาวบ้านในร้านกาแฟ และคนที่เดินผ่านไปผ่านมานอกร้าน (นิสัยชอบนั่งดูชาวบ้าน) ดูไปก็นั่งวิเคราะห์วิจารณ์กับเพื่อนไป (หรือที่เรียกว่านินทา) สังเกตว่าเค้าทำอะไร ดูสีหน้าแววตา การจัดวางมือ ท่าทาง จะเห็นอะไรบางอย่าง แล้วคุยกับเพื่อนว่าเราคิดยังไง เพื่อนคิดยังไง คิดตรงกันหรือต่างกันเพราะอะไร พบว่าวิธีนี้คลายเครียดได้ดี (เพราะไม่ต้องคิดเรื่องงานเลย) แต่มีข้อแม้ว่า ต้องเป็นเพื่อนสนิทประเภทคุยกันรู้เรื่อง ไม่งั้นจะเครียดกว่าเดิม