ชอบวลีนี้นะ   ของคุณ  ดังตฤณ<p></p><p>ยามมีสุข ยามมีแรง .. ไม่สั่งสมบุญกุศล  มาตะเกียกตะกายทำบุญ ขอพรพระ ยามมีเคราะห์ก็เหมือนคนหัดว่ายน้ำตอนเรือล่ม .. มันจะไม่ทันการณ์ </p>

จะเอาอกเอาใจใครๆก็ตามใจแต่ต้องอย่าลืมห่วงใยตัวเอง เกิดมาชีพหนึ่งอายุคงไม่ยาวนานเป็นล้านปี<p></p><p>เตือนตัวเองหน่อยนะ “รักตัวเองให้มากๆ” แล้วเราจะมีค่าต่อตนเอง และผู้อื่นมากขึ้นเช่นกัน</p>

ลูกสาวสอบเข้าเรียนต่อโรงเรียนจุฬาภรณ์ฯนครศรีธรรมาราชได้ ชั้น ม.4 กำลังลังเลการยืนยันสิทธฺิ์ อยากขอความคิดเห็นหน่อยค่ะ

ข้าพเจ้านางมนตรี รัตนมณี รองผู้อำนวยการศูนย์การศึกษาพิเศษเขตการศึกษา4จังหวัดตรัง พร้อมด้วยคณะครู บุคลากร นักเรียน และผู้ปกครองต่างสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณที่พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ทรงพระราชทานต่อพสกนิกรชาวไทยมายาวนานนับเนื่องแต่เสด็จฯเถลิงถวัลยราชสมบัติ ด้วยสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณอย่างหาที่เปรียบมิได้ จึงขออัญเชิญพระราชดำรัสในพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช พระราชทานแก่คณะกรรมการมูลนิธิอนุเคราะห์คนพิการในพระราชูปถัมภ์ของสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี ณ พระตำหนักจิตรดารโหฐาน เมื่อวันที่ 22 มีนาคม 2517 ความตอนหนึ่งว่า "..งานช่วยเหลือคนพิการนี้ ก็มีความสำคัญอย่างยิ่ง เพราะว่าผู้พิการไม่อยากจะเป็นผู้พิการ และอยากช่วยเหลือตนเอง ถ้าเราไม่ช่วยเขาให้สามารถที่ปฏิบัติงานอะไร เพื่อชีวิตและเศรษฐกิจของครอบครัว จะทำให้เกิดสิ่งที่หนักในครอบครัว หนักแก่ส่วนรวม ฉะนั้น นโยบายที่จะทำก็คือช่วยเขาให้ช่วยเหลือตนเองได้ เพื่อจะทำให้เขาสามารถเป็นประโยชน์ต่อสังคม..." เพื่อพัฒนาศักยภาพคนพิการให้มีความเติมเต็มในศักยภาพของความเป็นมนุษย์อย่างสมบูรณ์ ตลอดจนปฏิบัติตามพระบรมราโชวาท พระราชดำรัสที่พระองค์พระราชทานไว้ตลอดไป..

ปวงข้าพระพุทธเจ้าขอน้อมเกล้าน้อมกระหม่อมรำลึกในพระมหากรุณาธิคุณหาที่สุดมิได้ ข้าพระพุทธเจ้าผู้บริหาร ครู บุคลากร นักเรียน และผู้ปกครอง ศูนย์การศึกษาพิเศษเขตการศึกษา4 จังหวัดตรังศูนย์ฯ4ตรัง.mp4

นั่งคิดทบทวนในหลายเรื่อง
พบว่า ทุกคนเกิดมาเป็นมนุษย์เหมือนกันแต่ความเป็นปัจเจกบุคคลแตกต่างกันโดยสิ้นเชิงจริงๆ

ถ่ายภาพนี้เมื่อวันที่ 2 พฤศจิกายน 2559

ณ ริมทุ่งนา ต. นาโยงใต้ อ เมือง. จ ตรัง

เวลา18:00 โดยประมาณ

"ขับรถไป _กลับ บ้านในเส้นทางนี้ทุกวันเพราะชอบบรรยากาศของถนนสายนี้ไม่ว่าจะยามเช้าหรือยามเย็นจะสวยงามเสมอวันนี้กลับบ้านผ่านมาทุ่งนานี้ยามเย็นกลับมองเห็นท้องฟ้าหม่นหมอง ยามมองไปไกลจึงต้องจอดรถแวะถ่ายภาพยามเย็นวันนี้ไว้เพื่อย้ำใจว่ายามเย็นเป็นยามที่เรามีความหวังหวังว่าจะมีวันพรุ่งนี้ อยู่ร่ำไปและเป็นวันที่เราจดจำไปจนชีวิตเราจะหาไม่"

ถ่ายภาพนี้เมื่อวันที่13ตุลาคม2559
ณ ริมทุ่งนา ต. นาโยงใต้ อ เมือง. จ ตรัง
เวลา18:00 โดยประมาณ

การสอนนักเรียนให้ห้องเรียนวอลดอร์ฟ และฤดูกาลนี้ที่ขาดไม่ได้คือฤดูกาลทำนา เพื่อฝึกนักเรียนให้มีความสดุลในการดำเนินชีวิตจึงพานักเรียนร่วมดำนากับชาวบ้านที่นาพละ ณ บ้านอดีตกำนันเชือน สงชู เป็นกิจกรรมข้าวคืนถิ่นลุ่มน้ำนางน้อยครั้งที่2

การนวดกับการฟื้นฟู.

คำสอนของพ่อแม่มีคุณค่ายิ่งเสมอแม้จะไม่เสนาะโสตบ้างก็ตามเพราะเป็นคำสอนที่กลั่นออกมาจากใจที่ประเสริฐบริสุทธิ์ กลั่นมาจากความรักความปราถนาดีและกลั่นมายากความห่วงใยในสายเลือดคือ ลูก

มึคำถามที่เจอบ่อยมากคือ

"เรียนร่วม"กับ "เรียนรวม"เหมือนกันหรือไม่

เพื่อกันความผิดพลาดในการตอบคำถามจึงได้ศึกษาความหมายของ2คำนี้จากนักการศึกษาและจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับการจัดการศึกษาเรียนร่วมและเรียนรวม สรุปได้ว่า
เรียนร่วม เป็นรุูปแบบการจัดการศึกษาเพื่อเปิดโอกาสให้กับนักเรียนที่มีความต้องการพิเศษหรือเด็กพิการมีโอกาสเข้าเรียนร่วมกับนักเรียนทั่วไปในหลักสูตรปกติโดยสามารถจัดการเรียนการสอนได้หลายรูปแบบแตกต่างกันออกไปและสามารถ รองรับการเรียนการสอนสำหรับนักเรียนทุกกลุ่มเป้าหมาย รวมทั้งนักเรียนที่มีความต้องการพิเศษหรือเด็กพิการเรียนร่วมให้สามาถดำรงชีวิตในสังคมได้อย่างเป็นสุขและเป็นที่ยอมรับของสังคมปกติ

เรียนรวม เป็นการเปิดโอกาสการปฎิบัติอย่างเท่าเทียมกันในการจัดการศึกษาและความหลากหลายการให้การศึกษาจนบรรลุตามศักยภาพของแต่ละคนบนความเชื่อที่ว่าอยู่รวมกันได้แม้จะมีความแตกต่าง เรียนรู้ด้วยกันในโรงเรียน เรียนรู้ในการใช้ชีวิตร่วมกัน ร่วมมือกันทำงาน มีความรับผิดชอบและอยู่ร่วมกันได้ในการดำเนินชีวิตปกติแม้จะมีความแตกต่าง

การตัดสินใจกระทำบางสิ่งบางอย่าง หรือสิ่งใดๆ ก็ตาม...ต้องคำนึงถึง.. .คือ... ความจริง. (คือความแน่นอน) และความถูกต้อง...(คือความดีงาม) ที่อยู่บนพื้นฐานของจิตใจทีี่มองเห็นธรรม ..มากกว่า..ความถูกต้องที่ตนเองได้ตัดสินใจเพราะคิดว่ามวลประสบการณ์ที่ตนเองเจอกับบางคนแล้วพบว่าเขาทำไม่ถูกต้อง...และไม่เป็นไปตามเป็นจริง....แล้วคุณได้ชี้แนะความจริงให้เขาทำให้ถูกต้องไหม?..แต่กลับไปบิดเบือนความจริงเพื่อให้ทุกคนได้ทำให้ถูกต้องตามความเชื่อในความคิดของตนเอง.....ทั้งๆที่การกระทำนั้น..เป็นการลิดรอนความจริงบนความถูกต้อง...ตามสิทธิที่พึงได้รับของคนทุกคนบนพื้นฐานของความจริงและความถูกต้อง

มีโอกาสไปศึกษาดูงาน ณ ศูนย์การเรียนรู้เด็กพิการด้อยโอกาสจังหวัดแม่ฮ่องสอน (ศูนย์สาขาอำเภอแม่สะเรียง)

ขอชื่นชมผู้บริหาร(นายเอนก ไชยวงค์ ผอ. ศูนย์การศึกษาพิเศษประจำจังหวัดแม่ฮ่องสอน)มีการบริหารจัดการแบบเชิงรุกโดยความร่วมมือของทุกภาคส่วนทำให้เด็กพิการด้อยโอกาสได้เข้าถึงโอกาสในการได้รับการฟื้นฟูความพิการแบบบูรณาการจากบุคลากรทั้งคุณหมอ คุณครู นักกายภาพ/นักกิจกรรมบำบัด มองเห็นรอยยิ้มของเด็ก รอยยิ้มของครู การพูดคุยของเด็กพิการที่ไม่ตื่นกลัวของคนแปลกหน้า สัมผัสได้ว่าพวกเขาได้รับความอบอุ่นทั้งกายและใจ ขอขอบคุณโอกาสที่ได้มาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ทำให้สำนึกได้ว่าเรายังต้องทำงานให้มากกว่านี้อีกหลายเท่านัก

อาทิตย์คล้อยต่ำลงเป็นลำดับ จนลับขอบฟ้า เหลือแต่ความมืดมิด ลองจินตนาการน้อมภาพเหล่านี้เข้ามาใส่ตัวเรา ว่าชีวิตของเราก็เหมือนกับดอกไม้ที่สักวันหนึ่งก็ต้องร่วงโรยเหี่ยวเฉา เช่นเดียวกับอาทิตย์ที่ลับขอบฟ้า ไม่นานเราก็ต้องลาจากโลกนี้ไปสักวันหนึ่งเราต้องจากโลกนี้ไป ไม่มีใครรู้ว่าวันนั้นจะมาถึงเมื่อไหร่ อาจจะเป็นปีหน้า เดือนหน้า หรือพรุ่งนี้ก็ได้

เบาเบา

อะไรที่มัน "เยอะไป" ก็เบาๆ ..!!อะไรที่มัน "ว่างเปล่า" ก็เติมเต็ม ..!!อะไรที่มัน "บดบัง" จงเพ่งเล็งให้เห็น ..!!อะไรที่มัน "ไม่จำเป็น" ก็ เว้น วาง ..!!** หยุดคิด..หยุดดูบ้าง บางอย่างจะได้ "พอดี"