อนุทินที่๘๙) รับงานบริหารโดยพฤตินัยครั้งแรก แม้คำสั่งแต่งตั้งยังไม่แล้วเสร็จ ประชุมผู้บริหารฯ นัดแรกวันนี้ แต่ก็มาทำงานคลินิกแต่เช้ากว่าปกติ สัปดาห์ต่อไปขอปรึกษาพี่ๆเพื่อปรับเวลาประชุมไม่ให้กระทบคลินิก อาจารย์หมอเห็นด้วย พี่ๆเข้าใจ คลายกังวลไปได้ส่วนหนึ่ง แต่ยังต้องปรับตัวอีกเยอะเหมือนกัน เพราะตั้งรับยังไม่ทัน…เคลียร์งานเดิมก่อนอันดับแรก ….

อนุทินที่๘๘) มีดวงได้ทำบุญจริงๆค่ะช่วงนี้ มีน้องชวนทำบุญหลายทางแค่นึกอยากทำบุญกฐินเดินผ่านพี่อาวุโสก็มาชวนไปทำบุญที่อำเภอหนองเรือ อยากถวายหมวกกันหนาวแก่พระสงฆ์ น้องที่รู้จักก็จู่ๆก็จะส่งหมวกที่ถักไว้มาให้ฟรี พร้อมหมวกไหมพรมให้ผู้ป่วยมะเร็ง เราเลยช่วยค่าส่ง ค่าไหมพรมน้องตามความเหมาะสม อยากทำบุญกับโรงเรียนห่างไกลมีเพื่อนมาชวนในไลน์จะไปบริจาคของบนดอยให้เด็กๆ ในเร็ววัน ..แต่ดวงโชคลาภไม่มีเลยค่ะเพราะไม่ซื้อ ^^

(อนุทินที่๘๗)

(อนุทินที่ ๘๖)คลินิกวันนี้ไม่เร่งรีบมาก ๑๑ ราย แต่คุณภาพมาก ทำงานจนถึง ๑๓.๐๐น.เงยหน้าขึ้นมายิ้มกับคุณหมอว่าวันนี้ เราทำงานคุ้มมาก คือใส่ฝีมือเต็มที่ ได้คุย ได้บำบัดคนไข้เต็มที่ ดูแลได้ครอบคลุม ไม่เร่งรีบเหมือนทุกวันที่ผู้ป่วยเยอะ ๆ แล้วที่มีปัญหาซับซ้อนเราอาจดูแลไม่ได้ครอบคลุมดีนัก ทานข้าว ๒๐ นาทีแล้วไปประชุมต่อกับโปรเจคคณะฯ เลิกงานมาอ่าน paper เตรียมไปดูงานระบบการดูแลผู้ป่วยระยะท้ายที่ประเทศสิงคโปร์ จน ๑๗.๔๕ น. รีบไปออกกำลังกายต่อ วันนี้ใช้เวลาคุ้มเหลือเกินค่ะ ราตรียังยาวไกล ยังเหลือ paper อีกหลายอันที่ยังไม่อ่าน ยังมีงานอีกหลายอย่างที่ต้องทำ…

(อนุทินที่ ๘๖)

งานเลี้ยงส่งพี่แก้วเมื่อคืนสนุกดีค่ะ น้องๆมาเยอะเลย :)

(อนุทินที่ ๘๕)

มองตน ให้เห็นตน

มองเงา ให้เข้าใจสัจธรรม…

อนุทินที่ 84, ไปร่วมงานสวดอภิธรรมพ่อของเพื่อน คิดว่าน่าจะหาทางไปได้ด้วย พี่GooMap แต่ปล่าวเลยเพราะวัดที่ไปเป็นวัดป่า หลงค่ะ โทรหาเพื่อนไม่รับโกรธเพื่อน ขับวนสามรอบโผล่ที่เดิมโกรธพี่Goo โกรธเพื่อนที่พูดอธิบายห้วนๆ เออ เอาเข้าไป จนจะกลับบ้าน จนเพื่อนได้โทรมาบอกทางใหม่ เกือบไปไม่ทัน ที่จริงลงรถถามชาวบ้านจบ!! สรุป “โกรธคือโง่ โมโหคือบ้า”คือ ดิฉันเอง แถมดื้ออีกต่างหาก เปลืองพลังงาน เปลืองน้ำมันมาก :(??

อนุทิน 83,

อนุทินที่82,

อนุทินที่ 81,ได้ power bank มาโดยไม่ตั้งใจนัก แต่ก็ดีค่ะ สีถูกใจ ของแท้ด้วย ไม่แพง ขึ้นเครื่องได้ น้ำหนักเบา :)

อนุทินที่ 80,

อาหารเช้า ที่ง่ายที่สุด เมื่อนึกอะไรไม่ออกค่ะ :)

อนุทินที่ 80)

หมอกจางๆ และควัน..?

อนุทินที่ 79, ขอบคุณ การเรียนรู้ที่ไม่มีที่สิ้นสุด ณ ที่แห่งนี้ การสอน การแลกเปลี่ยนเรียนรู้โดยตรง โดยอ้อม มีประโยชน์ทั้งสิ้น ขอแค่เปิดใจ :)

(อนุทินที่78)ตระเตรียมงานเพื่อแสดงกตัญญุตากตเวทิตาแด่พี่ผู้จะเกษียณอายุราชการ เพราะงานแบบนี้ไม่ได้มีบ่อย เตรียมงานคลินิก เตรียมกระบวนถอดบทเรียนให้แผนกผู้ป่วยนอก สรุปบทเรียน เขียน EC และเก็บข้อมูลวิจัยตามเวลาที่พอจะจัดสรรได้ ….

(อนุทินที่77).
ปีที่แล้วนี่เองที่ได้ไปสัมผัสบรรยากาศทุ่งนาแบบใกล้ชิด. ทุ่งนาบ้านเพื่อนที่บ้านฝาง ไม่ใกล้ ไม่ไกล จากขอนแก่น ปีนี้ต้องหาโอกาสออกไปบ้างแล้ว เดี๋ยวไม่มีภาพมาอวด ^__^

(อนุทินที่ 76)…แม้สุดลูกหูลูกตา ยังน่าทึ่ง สักวันหนึ่งศรัทธาคงมาถึง ฉันคงไม่ทดท้อพ้อรำพึง คิดคำนึงมิวางวายใจจ่อมจม…

(อนุทินที่75)….เพราะเป็นตัวเอง จึงรักตัวเองเป็น อยู่ที่ยอมรับ อยู่ที่เรียนรู้ ? ลูบหัวเบาๆ ^^ Self reflection ?#mydog #gogo

Sky walk…

(อนุทินที่ 72)วิ่งไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก สายตาไปเจอะกับดอกไม้น่ารัก ๆ เข้า ไม่รู้ชื่อ ไม่เป็นไร ทักทายๆ ดอกเก๋ดีนะ ในโลกยังมีอะไรที่เรายังไม่รู้อีกเยอะเลย…. :)

(อนุทินที่ 71)……เราไม่ยึดอะไรเราก็ไม่ทุกข์…

จำต้องปฏิเสธงานผู้ทรงคุณวุฒิตรวจสอบงานวิจัยไป 1 ชิ้นค่ะ ให้เหตุผลด้วยงานล้นมือ นัยยะยากจะเอ่ย …ปฏิเสธงานวิจัยร่วมกับทีมญี่ปุ่นเพราะไม่มีเวลา เพราะละเอียดละออเหลือเกิน แถมใช้ภาษาอังกฤษทั้งDatabase แต่ก็ถูกเกลี้ยกล่อมอีกรอบค่ะ ..สรุปจำต้องใจอ่อน..อ่อนใจ…ตอบรับ(ทำอย่างไรจะมีทักษะการปฏิเสธที่สตรอง!)..จัดกระบวนการถอดบทเรียน ให้อีก2-3 หน่วย เดือนนี้ชนเดือนหน้า ก็ต้องฟิตร่างกายอย่างเดียวค่ะนอนดึกแน่เชียว….

ตอนเป็นนักศึกษาชอบขับมอเตอร์ไซค์เข้าเมืองหาหนังสืออ่านประจำ โดยเฉพาะร้านนี้ ตอนนี้ร้านหนังสือลดน้อยลงไปมาก ร้านที่ยืนหยัดอยู่ได้ก็ค่อย ๆ ปิดตัวลงตามกระแสสังคมที่เปลี่ยนแปรไป ทุกอย่างมีเริ่มต้น ดำเนินไป และสิ้นสุด…เป็นสัจธรรม

มัลเบอร์รี อร่อยดีค่ะ เผลอๆทาปากได้ด้วย เป็นลิปสติกที่มาจากธรรมชาติ แอบทำมาแล้ว ๕๕๕

วันนี้ภาพความทรงจำในเฟชบุ๊คเด้งขึ้นมา เตือนความทรงจำ 2 ปีก่อน เคยทำงานเป็นทีมวิชาการกลาง สสส.สำนักหนึ่ง (จริง ๆทำอยู่ 3 ปี ในฐานะนักเรียน)ซึ่งได้เรียนรู้อะไรมากมายจริง ๆ ได้เรียนรู้หลักคิด ได้ทำงานเวทีสำคัญ ๆ หลายเวที บางเวทีทำงานจนป่วย บางเวทีกลับมาน๊อคไป3-4 วันกว่าจะคืนสภาพ แต่เราแกร่งขึ้นทุกวัน และจวบจนวันนี้ ….

ความเครียดมาเยี่ยมเยือน เลยออกจากจอ14 ‘’ที่เฝ้ามาทั้งวัน เพื่อมาหาเจ้าหน้าจอประหลาด กระนั้นยังฟุ้งซ่าน 15 นาทีแรก คิดเรื่องโน้น เรื่องนี้ เรื่องงานที่ค้างคา เลยกำหนดspeed ที่พอดีกับแรงกาย สายตากำกับที่ปลายเท้า ภาวนาพุทโธ จิตตั้งมั่นที่ปลายเท้าซ้ายขวาเท่านั้น หูปิดเสียงทุกสรรพสิ่งด้วยเสียงดนตรี แต่จิตจดจ่อที่ภาวนา และการจังหวะก้าว วิ่งไปเรื่อย ๆ ไม่เหนื่อยสักเท่าไหร่ น่าประหลาดใจ ..วิ่งเสร็จ เบาตัว & สบายใจค่ะ…