(อนุทินที่ 76)… แม้สุดลูกหูลูกตา ยังน่าทึ่ง สักวันหนึ่งศรัทธาคงมาถึง ฉันคงไม่ทดท้อพ้อรำพึง คิดคำนึงมิวางวายใจจ่อมจม…
(อนุทินที่ 76)… แม้สุดลูกหูลูกตา ยังน่าทึ่ง สักวันหนึ่งศรัทธาคงมาถึง ฉันคงไม่ทดท้อพ้อรำพึง คิดคำนึงมิวางวายใจจ่อมจม…
เป็นบทกวีกันทีเดียว ;)…
เปิดดูภาพเก่าๆที่ถ่ายไว้เลยปิ๊งแว้บเขียนนิดนึง 55 สงสัยซึมซับแถวๆนี้^^
555 ออสโมซิสกันเห็น ๆ นะครับเนี่ย ;)…
กลอนพาไป…(ทำงานดีกว่า)^^“