วันนี้เข้านอนแบบหวั่น ๆ เพราะมีข่าวว่าจะมีพายุขึ้นฝั่งในหลายจังหวัดทางภาคใต้ รวม จ.ชุมพร ที่แม่มดอยู่ด้วย หลายกระแสเหลือเกิน

หมาตัวนี้ แก่แล้ว และตาบอดด้วยไปไหนมาไหนก็ไม่สะดวก แต่ยังมีคนใจดีคอยให้อาหาร เพราะอาศัยอยู่ในมหาวิทยาลัย มีคนเคยบอกว่า ..อย่าจน จนแล้วจะเหมือนหมาแก่…ไปไหนก็ไม่มีใครสนใจ และรังเกียจ…ไม่อยากเหมือนหมาแก่ อย่ายากจน…ไม่อยากยากจน งดเป็นหนี้…คำสอนนี้ ยังใช้ได้ทุกยุคทุกสมัย…

ไม่น่าเชื่อว่าชีวิตเราดำเนินมาถึงวันนี้…..เราเลือกเกิดไม่ได้ …… แต่การได้มาเป็นคน ที่ใคร ๆ บอกว่าฉลาดกว่าสิ่งมีชีวิตอื่น…..เราต้องเลือกใช้ชีวิตได้ แต่เราฉลาดพอที่จะการเลือกใช้ชีวิตหรือไม่….หลายครั้งชีวิตก็วุ่นวาย และอยู่กับความสับสน กับสิ่งที่ได้เลือกไปแบบ..ได้เลือกแล้วและต้องทนทุกข์กับความสับสนของตนที่ได้เลือกแบบ…ได้เลือกแล้วเพราะเมื่อเวลาผ่านไป ความฉลาดในวันนั้น อาจเป็นคนโง่ในวันนี้ แต่ทุกคนย่อมมีเหตุผลของตัวเองเสมอ กับสิ่งที่…ได้เลือกแล้วขอเพียงแค่ยอมรับกับสิ่งที่…ได้เลือก และอยู่กับมันให้ได้ แม้จะอยู่แค่เพียงจุดคุ้มทุนของชีวิต
แต่ก็ยังพอมีความหวังว่า สักวันจะมีกำไรชีวิตบ้างเล็ก ๆ

วันนี้วันหยุด มีนัดกับหมอฟันถอนฟันคุด หมอนัด เที่ยงไปรอ 11.30 น. ได้ตรวจตอน 13.00 น.และบอกว่าคิวที่นัดไว้อาจเคลื่อนได้เพราะคนไข้เยอะ ถ้ารอก็รอ ถ้าไม่รอก็ให้มาใหม่ตอน 16.00 น. เลือกกลับบ้านก่อนแล้วไปอีกทีตอน 16.00 น. ได้ตรวจตอน 17.00 น. หมอฉียาชาให้แล้วให้นั่งรอประมาณ 30 นาที เข้าห้องตรวจ ในขณะถอนฟัน รู้สึกเจ็บ ต้องฉีดยาชาอีก 1 เข็มสรุปถอนฟันคุดไป 1 ซี่ และฟันดีที่เสียแล้วเพราะฟันคุดทำให้ผุอีก 1 ซี่ เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าอย่าเก็บฟันคุดไว้ดูเล่น

เป็นผื่นคันเพราะลงไปสัมผัสกับน้ำท่วมและโดนยุงกัดเยอะเลย ถือโอกาสตอนช่วงน้ำเยอะได้กำจัดผักตบชะวาและจอกแหนในคลองหลังบ้านสวน แต่ต้องแลกกับการไปสัมผัสน้ำ น้ำท่วมสมัยนี้มากับสิ่งสกปรก สิ่งปนเปื้อนที่มากับน้ำมากกว่าในสมัยโบราณ จำได้ว่าตอนเด็ก ๆ น้ำท่วมจะชอบมาก ได้วิ่งเล่นไล่จับปลาตัวเล็กตัวน้อย แต่ไม่เคยจับได้สักกะตัว ในวันนั้นน้ำใสกว่าวันนี้มากมายนัก

เด็กกับหมาน้อย ไม่ว่าเชื้อชาติไหนก็น่ารักเสมอ จำได้ว่าตอนเด็ก ๆ มีหมาน้อยประจำตัว 3 ตัว ที่เลี้ยงเอง และที่บ้านเคยเลี้ยงน้องหมามาแล้วรวม 24 ตัว แบบว่าพ่อกับแม่เป็นคนเลี้ยงเท่าที่จำได้

ความรักคืออะไร?
ห้ามตอบว่า “ความรัก คือ การให้ การปรารถนาดี การเสียสละ การทำให้คนที่เรารักมีความสุข” เพราะนั่นรู้หมดแล้ว….

พรุ่งนี้แล้วหนา เป็นวันครบรอบ 2 ปี นับตั้งแต่วันที่ 13 ตุลาคม 2559 ที่พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช บรมนาถบพิตร พ่อของแผ่นดินได้จากเราไป เราจะต้องดำรงชีวิตอยู่ต่อไปได้อย่างสง่างาม เพราะพ่อได้สร้างทุกสิ่งไว้ให้คนไทยทั้งชาติ เพื่อใช้เป็นแนวทางในการดำรงชีวิตผ่านหลักการเศรษฐกิจพอเพียง ศาสตร์พระราชา ที่คนไทยทุกคนรู้จักกันเป็นอย่างดี ไว้แล้ว เราคนไทยทั้งชาติจะก้าวต่อไปให้ได้ แม้จะไม่มีพ่อแล้ว ช่วยกันสืบสาน และต่อยอดภารกิจ เพื่อพัฒนาชาติไทยสืบต่อไป พ่อคงมองเราอยู่บนฟ้า

คนที่เรารัก แต่ไม่รู้เขารักเราหรือเปล่า

คนที่เรารัก แต่ไม่รู้เขารักเราหรือเปล่า

​คนเราเกิดมาบนพื้นฐานชีวิตที่ต่างกัน

ทุกคนสามารถเลือกหนทางชีวิตที่ดีได้

ฟ้าสูง แผ่นดินต่ำ ใคร ๆ ก็รู้กันดี

แต่บางครั้งความสูงความต่ำ

มันก็ใช้เครื่องวัดที่มีมาตรฐานไม่เท่ากัน

อยู่อย่างไรให้สุข

อยู่เป็น อยู่นิ่ง อยู่นาน

หรือคิดอะไรอยู่….

มังคุด……ไปแล้วทิ้งไข้หวัดไว้ให้คนข้างหลัง….แม่มดเป็นหวัดมา 1 สัปดาห์ แล้ว รอบนี้มีไอเยอะ น้ำมูกเยอะ ให้เวลาเธออีก 3 วัน ต้องหายเป็นปกติ โอมเพี้ยง!!

เชื่อหรือไม่ ? คนไทยอ้วนเป็นอันดับ 2 ของเอเชีย รองจากประเทศมาเลเชีย.
คนไทยสมัยนี้ติดนิสัยกินง่าย ง่ายหมายถึงอยากกินอะไรก็กิน กินไม่เลือก กินไม่เป็นเวลา กินอาหารจานด่วน รวมทั้งฟาสด์ฟูด แบรนด์เนมทั้งหลาย ที่สำคัญยังมีนิสัย”นอนนิ่งนาน” และไม่ออกกำลังกาย. ทำให้คนไทยตัวอ้วนกลมอย่างที่เห็นทุกวันนี้ ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ ถ้าไม่อยากเป็นที่ 1ด้านความอ้วน แทนมาเลเชีย เรามาออกกำลังกายกันเถอะค่ะ เริ่มจากขยับแข้งขยับขากัน สักวันละ 30-45 นาที สู้ๆ ความอ้วนไปด้วยกันค่ะ

เราทำงานเพื่ออะไรเป็นคำถามที่ไง่สิ้นดีทำงานเพิ่อแลกเงินมาใช้จ่ายเพื่อปรนเปรอความสุขของตนเองเพิ่อความอยู่รอดในโลกใบนี้ใครที่บอกว่าทำงานเพราะใจรักมีอุดมการณ์ อยากให้สังคมอยู่ดี มีสุขจริงเหรอ………เห็นว่ามนุษย์มีความเห๋นแก่ตัวทุกคนทำประโยชน์เพื่อส่วนตน ทั้งนั้น ให้ตายสิ!!.. บางครั้งก็คิดบวกไม่ไหว

บ่อยครั้งที่ฉันหาโทรศัพท์ไม่เจอแล้วมันแอบอยู่ในกระเป๋า กระเป๋าก็ใบนิดเดียวทำไมหาไม่เจอไปได้ ตาฉันคงป่วยสินะ หรือว่าเริ่มมีอาการหลงลืม. แย่แล้วเรา…

วันแม่ผ่านไป 2 วัน
มองย้อนกลับไป เรารักแม่กันเพียงวันเดียวเองเหรอ….
ทุกวันไม่รู้สึกรักแม่กันเลยหรือไร….เพราะผู้หญิงคนหนึ่ง รักเราทุกวัน….หรือไม่จริง….รักของแม่ไม่มีอ่อนกำลังไปตามวัยที่อ่อนล้า..อย่ารักแม่เพียงวันแม่ตามกระแสสังคมเพียงวันเดียว.. แล้วลืม………….รัก

แม่ป่วย ฉันก็เหมือนเป็นคนป่วย เพราะต้องดูแลคนป่วย หากยังมองความเจ็บป่วยเป็นเรื่องปกติแสดงว่าเรายังไม่ป่วย แต่ตอนนี้รู้สึกปวดหัวสงสัยจะเริ่มป่วย

ตอนนี้มีกัลยาณมิตรเพิ่มขึ้นมากมายทีเดียว จากการเป็นสมาชิก G2Kได้ไม่นาน ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยรู้จักกันเป็นการส่วนตัวมาก่อน แต่รู้สึกได้ถึงความเป็นครอบครัวเดียวกัน….ครอบครัว G2K…

บางครั้งการเฉยก็เป็นสิ่งที่ดี
หรือว่าไม่ดีนะ

ฉันชอบนั่งทำงานเงียบ ๆ ไม่ชอบความวุ่นวาย ไม่ชอบคนนินทา ไม่ชอบคนพูดมาก แต่ทุกสิ่งที่กล่าวมา ต้องเจอทุกวัน

บางครั้งใจที่อ่อนล้าก็ต้องการแสงสว่างนำทาง.แต่จงคิดสักนิดว่า แสงสว่างที่มีคนหยิบยื่นให้เรานั้น เป็นทางออกที่ใช่ สำหรับเราหรือไม่ ขอให้คิดและไตร่ตรองอย่างมีสติ บนฐานเหตุและผล

อ่านสมุดบันทึกเล่มเก่า เป็นลายมือเขียนของฉันเมื่อประมาณ 30 ปี ที่แล้ว เหมือนเพิ่งผ่านไปไม่นานนี่เอง พบตัวหนังสือเล็ก ๆ เขียนเป็นมาณนวกฉันท์ ๘ ซึ่งเป็นบทประพันธ์ประเภทฉันท์ เหมือนเขียนไว้ยังไม่เสร็จ เพราะเขียนไว้ได้ ๒ บาท ตอนนั้นคงเขียนไว้เพียงให้รู้จักคำครุ ลหุ ปกติแล้ว มาณนวกฉันท์ ๘ ใน ๑ วรรค จะมี ๔ พยางค์ ๒ วรรค รวมเป็น ๑ บาท (๘ พยางค์) ๔ บาท รวมเป็น ๑ บท (๓๒ พยางค์)
ลองมาดูกันคะ

      "ดูปฏิภาณ   ญาณจิตเรา      ความสุขเอา  เขลารึมิมี"

ปั่นจักรยานวันละครึ่งชั่วโมง มีความหวังนิดๆ ว่าจะลดน้ำหนักให้ได้สัก 5 ก.ก. แต่เจ้าจักรยานปั่นอยู่กับที่นี่ช่างไม่เป็นใจ เสียจริง ๆมีเสียงดังขณะปั่นน่ารำคาญ

"คนข้างหน้า มองจากคนข้างหลัง

ทำให้เห็นอะไรหลายอย่าง"

วันนี้ มีโอกาสขับรถตามผู้ชายคนหนึ่งซึ่งขี่มอเตอร์ไซด์

ตอนแรกก็ไม่ได้สังเกตอะไรเป็นพิเศษ

แต่เอ๊ะ ผู้ชายคนนี้สูบบุหรี่ ไปด้วยขี่รถมอเตอร์ไซด์ไปด้วย

คนที่อยู่ด้านหลังก็เซ็งนะสิ  เค้าดีดก้นบุหรี่หน้าตาเฉย  

ปล่อยให้ลอยไปตามลม ไม่สนใจว่าไปโดนใคร

เมื่อถึงสี่แยกไฟแดง รอสัญญาณไฟ  คุณพี่ท่านก็แซงรถคันอื่นเพื่อไปจอดด้านหน้าสุด

ก่อนออกรถไปเมื่อเป็นเปลี่ยนสัญญาณเป็นไฟเขียว  

สังเกตอีกครั้ง  คุณพี่ท่านนี้ ไม่สวมหมวกกันน๊อค แถมยังเลี้ยวไม่เปิดสัญญาณไฟเลี้ยวอีกต่างหาก

สังเกตต่อไปอีกนิด ท่านสวมชุด รปภ.  คงเพิ่งเลิกงานเป็นแน่แท้  คงยังงง งง กับชีวิต กระมัง

ถึงได้กระทำตามที่เล่ามา....  

วัน เวลา เดินกันรวดเร็วเหลือเกิน  

วันนี้บรรจบครบรอบวันเกิด

อีกหนึ่งปี...

ชีวิตยังคงดำเนินต่อไป

ไม่ได้รู้สึกว่าเป็นวันพิเศษกว่าวันอื่นๆ

เพราะทุกวันย่อมมีความพิเศษในตัวของมันเอง