วันนี้มีน้องๆ สนใจเรื่องการเขียนงานเชี่ยวชาญ 9 ยินดีมาก เพราะสิ่งที่จะได้รับคือ การสร้างงานที่ส่งผลต่อการดูแลผู้ป่วยดีขึ้นมากและยกระดับศักยภาพของวิชาชีพวิสัญญีพยาบาล

ยังคงคิดถึง GotoKnow เสมอ แม้ใกล้เกษียณ

ไม่ได้เข้ามา GotoKnow นานมาก... เข้ามาพบบ้านใหม่ ยังไม่ชิน กว่าจะหาทางเข้าได้

เป็นเพราะ GotoKnow โตไว... แต่คอม และเรา โตตามไม่ทัน

ตั้งใจจะเขียนบันทึก คงจะพับ เพราะกว่าจะวอร์มเครื่่องเขียนได้ หมดเวลาซะแล้ว...

โทษใครก็ไม่ได้หรอกนะ กฤษณา

นี่แหละ ผลพวงของการ ห่างเหิน... อิอิ

วันนี้มีประชุมกลุ่มงาน... น้องยังไม่วายนำขนมมาฝาก เข้าใจว่าน่าจะยังประทับใจเรื่องเมื่อวานไม่หายน่ะ เราเลยได้อร่อย... อิอิ

วันนี้ ตอนเย็นหลังเลิกงาน น้องเข้ามาขอบคุณ น้องกอด แล้วน้ำตาน้องก็ร่วง...

...แถมชมในไลน์อีกด้วย... ^_^

เพิ่งสังเกตว่า เป็นเวลานานถึง 3 ปีที่ร้างลาอนุทิน...

หากปล่อยเช่นนี้ไปเรื่อยๆ คงไม่เหลือร่องลอยอะไรทิ้งไว้อีกเลย

... ว่าแล้ว ก็ให้คิดถึงเพื่อนนะ...

วันนี้วันดี...ได้ปล่อยนกเขาที่ป๊าเธอเก็บมาปฐมพยาบาลร่วมเดือนจนมันแข็งแรง...

ตอนนำมาวันแรกๆ...ดูก็รู้ว่ามันไม่สบาย..ขนร่วง บินไม่ขึ้น ป๊ากลัวแมวข้างบ้านจับมันไปกินเลยนำมันมาขังกรง ให้พยาบาลที่้บ้านดูแลแบบหมอชาวบ้าน

2 อาทิตย์ก่อนปล่อยไปครั้งหนึ่ง มันบินไม่ไหว..ป๊าได้เดินตามไปเก็บกลับมาดูแลต่อ

...ครบเดือนพอดี วันนี้ดูเหมาะ ประเมินแล้วเขาแข็งแรง เลยปล่อยให้มันเป็นอิสรภาพ

..เห็นบินออกจากกรงได้สง่าผ่าเผยเลยทีเดียว ^_^

ไม่น่าเชื่อว่าจากการเขียนอนุทินครั้งล่าสุด... 16 สิงหาคม 2554 มาถึงวันนี้ 17กุมภาพันธ์ 2555 ผ่านมา 6 เดือน ความก้าวหน้าในงานเขียนหยุดนิ่งอยู่ เท่าเดิม...เผลอๆอาจติดลบ เพราะเครื่องเย็น

นี่ดีนะที่เพื่อนรักหมูอ้วนมาให้ดอกไม้เป็นกำลังใจไว้ เลยได้หันมาเห็นตนเองว่า... นั่งแช่วับอีกแล้วกับงานตัวเอง

ช่วงนี้ลาพักร้อน 5 วันเพื่อเขียนคู่มือ...

เขียนยากมาเลย...คิดมากไปหรือเปล่าเราเนี่ย

วันที่ 12สค.นี้ น้องปอย พญ.อำไพขนิษฐ์ ปานพลอย (นามสกุลเดิม)พาลูกสาวมาสอบ ที่ มข.

ไม่พบหมอปอยนานมากแล้ว ตั้งแต่เธอจบ นศพ.ปี5...นี่ปาเข้าไป  24 ปีได้แล้วมั้งที่ไม่ได้พบกัน ดีใจที่หมอปอยยังคิดถึงอยู่...

น้องหมอปอยยังคงความน่ารักเหมือนเดิม ไม่ถือตัว ไม่เย่อหยิ่ง...

ดีใจค่ะที่ได้รู้จักหมอปอย

กำลังเขียนบันทึกถึง “น้องหนาน”… ด้วยความคิดถึง

4 วันแล้วจากการทราบข่าวว่าพวกเราสูญเสียน้องหนานเกียรติ... แต่พี่ก็ยังวนเวียนมาอ่านเรื่องราวต่างๆของน้องจากผู้คนที่มีความรักและผูกพันต่อน้องอย่างต่อเนื่อง...

คิดถึงน้องนะ

ใครพบปัญหาการเข้าบันทึกหรือโหลดไฟล์ในG2K บ้างคะ

ไม่ได้เข้ามานาน... มีอะไรเปลี่ยนแปลงที่เราไม่รู้บ้างมั้ยคะ

คนแสดงความจำนงเรียนระบาดวิทยาเยอะ เขารับได้ไม่หมด เราเลยแสดงความจำนงถอนตัว... แล้วร่วมประชุมเชิงปฏิบัติการเรื่อง "การวิจัยเชิงคุณภาพ"แทน

 ซึ่งจัด 3 ระยะ

ระยะที่ 1 ในระหว่างวันที่ 24-26 พฤษภาคม 2554 ณ ห้องประชุม 5 ชั้น 18 อาคาร สว.1 คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น 

อยากบอกว่า ไม่ผิดหวังเลยยยย... อบรมแล้ว... สนุกมาก ไม่คิดว่างานวิจัยจะหาความสนุกได้... คิดถูกแล้วจริงๆ แต่ทำได้มั้ยอีกเรื่องนะ..อิอิ พรุ่งนี้ไปอีกวัน

จากนั้นระยะที่ 2 ในวันที่ 29-30 มิถุนายน 2554 และระยะที่ 3 วันที่ 27-28 กรกฎาคม 2554

อาจารย์บอกว่า งานนี้คณะฯทุ่มทุนสร้าง...เราเองก้อยากจะบอกกับคณะว่า เราทุ่มเทพละกำลังเต็มที่กับการเรียนนี้จริงๆ

...บอกกับตนเองว่า จะตั้งใจที่สุด... และชื่นชอบคณาจารย์ผู้สอนและเพื่อนๆมากก....

อาทิตย์ที่แล้วพาคุณยายไปดูกล้วยไม้ เราเองก็ได้มาต้นนึง...ป๊าเค้าชอบห้ามไม่ให้ซื้อเพราะเราชอบซื้อแต่ไม่ชอบดูแล ก็ป๊าเขาทำยังไงไม่รู้ มันก็ออกดอกให้เราดูสวยดีนี่นา เราก็ชอบนิซะ...อิอิ

แล้วป๊าเอาปลอกมาใส่น้ำปลูกบัวเพิ่ม คงเห็นเราชอบ... ก็มันสวยดี แต่เราดูแลไม่เป็นเหมือนกล้วยไม้น่ะแหละ ป๊าก็ดูแลให้หน่อยละกันนิ...อิอิ

วันศุกร์ที่13

• ช่วงเช้ารับน้องกีตาร์กลับจากปฏิบัติธรรม

วันเสาร์ที่ 14

• รวบรวมความรู้และข้อมูลบทบาท APN Anesth. มีคนเขียนน้อยมาก
• พี่การ์ตูนไม่มีเรียน กลับมาบ้าน 2 วัน ดีจริง

วันนี้อาทิตย์ที่ 15

• ว่าจะเขียนคู่มือ...แต่อดทำบันทึกประชาสัมพันธ์ให้ชมรมวิสัญญีพยาบาลไม่ได้
• พี่ตาตั้มว่าจะกลับบ้านวันนี้

วันนี้ลูกสาวคนเล็กเข้าวัดปฏิบัติธรรมกับเพื่อนๆ... โรงเรียนจัดให้เด็กๆได้ฝึกฝน ดูตน รู้ตน

วันพฤหัสทางโรงเรียนให้ผู้ปกครองไปร่วมกิจกรรม...

คงได้เห็นน้ำตาเด็กๆไหลกันท่วมวัดอีกตามเคย

นก เลิฟเบิร์ดที่เพาะได้เองตายยย... น่าจ๋งจ๋าน..แต่ก็อยู่มานานหลายปี

พ่อแม่มันยังอยู่เลย ทำไมตายน้อ...

มีน้องบอกว่า...พี่ติ๋วใจร้อน...คงจะจริง...

เพราะคอยการโหลดข้อมูลบันทึกใน G2K แค่ไม่กี่วินาทีก็อกจะแตก.. ดูว่ามันอืดกว่าเดิมมากจริง ไม่รูดปรื๊ดๆเหมือนเก่า คงแก่ตามเรานิ... อิอิ

สองวันมานี้พักร้อน..อยากพักผ่อนอยู่กับบ้านเพราะไปทำงานก็ทำไปเรื่อยเปื่อย ไม่ได้สะสางขยะในตนเองสักที ไม่ว่าจะเป็นวิจัยเก่า คู่มือ/ตำราเก่า โครงการเก่า

กะว่าจะเก็บขยะที่บ้านทิ้ง เคลียร์งานค้าง...เตรียมไปเรียนระบาดวิทยา แต่ดูท่าว่าไม่ทันตามเคยเพราะชอบแวบทำงานอื่นตามรายทางบ่อยๆ...ก็นิสัย ชอบแทะ อิอิ