ปริศนาคำทาย ที่พ่อใช้สอนวิถีชีวิตชุมชน


ปริศนาคำทายนั้นยังมีอยู่...หากแต่ว่าเด็กสมัยนี้รู้เฉลยแล้วจะเห็นของจริง...หรือรู้จักสิ่งต่าง ๆในปริศนาคำทายนั้นหรือเปล่าก็ไม่รู้...

ไอ้ไหรเอย "นอนคว่ำเห็นลาย  นอนหงายเห็นตับ  เหยียบลูกดังกรับ  ข่มคอน้ำไหล"

              คำถามนี้ยังฝังอยู่ในสมองของผมมาตั้งแต่ผมจำความได้ ก่อนนอน พ่อจะเล่นปริศนาคำทายกับลูกๆ ทุกคืน... เหมือนกับต้องการทดสอบเชาว์ปัญญา ไหวพริบ ปฏิภาน ของลูกๆ  ซึ่งพวกเราจะได้สนุกสนานกันก่อนนอนเกือบทุกคืน

              จากปริศนาคำทายด้านบน ครั้งแรกที่ได้ยินคำถามนี้พวกเราจินตนาการคำตอบเสียไกลเชียวครับ เป็นสัตว์บ้างอะไรบ้าง... ซึ่งพ่อบอกว่าไม่ถูกเลย... และบอกใบ้ว่าเป็นของที่อยู่ที่บ้านทั้งหมดเลย... พวกเราก็บังตอบกันไม่ถูก... พ่อบอกว่าหากอยากรู้เฉลยพรุ่งนี้ต้องช่วยกันถากหญ้ารอบบริเวณบ้านและช่วยกันกวาดขยะบริเวณไต้ถุนให้หมด หลังจากพวกเรายอมตกลงแล้วพ่อก็เฉลยปริศนาคำทายของพ่อว่า

  • นอนคว่ำเห็นลาย  คือ  เห็นลายสาด  (เสื่อ) ที่ใช้ปูนอน
  • นอนหงายเห็นตับ  คือ  เห็นตับเหรง  (ที่ใช้มุงหลังคา) เหรง เป็นพืชชนิดหนึ่ง ใบคล้ายกับใบลาน ชาวบ้านจะนำใบมาคีบเป็นตับเพื่อนำไปมุงหลังคาหรือกั้นเป็นฝาบ้าน เหมือน จาก
  • เหยียบลูกดังกรับ  คือ  เหยียบลูกได  (บันไดบ้าน)
  • ข่มคอน้ำใหล  คือ  ออมใส่น้ำ  ลักษณะ คล้ายหม้อดินแต่ตรงส่วนปากและคอเล็กมาก ใช้ภาชนะลงตักไม่ได้ต้องใช้วิธีการตะแคงแล้วนำขันไปรองรับอีกทีหนึ่ง

             ตอนเช้าวันรุ่งขึ้น.... พ่อและพวกผมก็ได้ถากหญ้ารอบบ้านและกวาดไต้ถุนบ้านสมใจพ่อครับ...

             ทุกวันนี้ ปริศนาคำทายนี้ยังมีอยู่... หากแต่ว่าเด็กสมัยนี้รู้คำเฉลยแล้วจะเห็นของจริง...หรือรู้จักสิ่งต่าง ๆ ในปริศนาคำทายนั้นหรือเปล่าก็ไม่รู้....

คำสำคัญ (Tags): #พ่อของแผ่นดิน
หมายเลขบันทึก: 99807เขียนเมื่อ 31 พฤษภาคม 2007 10:31 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 มิถุนายน 2012 15:11 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)

อ่านแล้วคิดถึงพ่อครับ แล้วก็อยากเล่นทายปริศนากับลูกทุกคืน ยิ่งพอมาอยู่ กรุงเทพฯ ยิ่งคิดถึงลูกมากด้วย

สำคัญสุดคือ รักพ่อครับ

ขอบคุณครับ

 

P ครูนายหนัง....

คำทายต้องไปตามยุคสมัย...

คอมพิวเตอร์ เป็นลูกของใคร ?

 พ่อ คือ พิมพ์ดีด

 แม่ คือ โทรทํศน์

ดังนั้น คอมพิวเตอร์จึงเป็นลูกครึ่ง

เจริญพร  

เรียน...คุณโชคธำรงค์

  • ผมก็อยู่ห่างพ่อครับ...คิดถึงเหมือนกัน...
  • ตอนนี้มาอบรมก็คิดถึงลูก...
  • อบรมเสร็จคิดว่าจะเลยไปเยี่ยมพ่อ...นอนคุยกับท่านสักคืน...แล้วค่อยกลับไปหาลูก
  • อย่างไร...ก็ลองเล่นทางโทรศัพท์เลยครับ...แล้วค่อยกลับไปฟังคำตอบ...
  • ขอบพระคุณครับ...ที่เข้ามาเยี่ยม  ลปรร. โอกาสหน้าเชิญอีกนะครับ

                     ครูราญเมืองคอน คนนอกระบบ

นมัสการครับ...หลวงพี่ชัยวุธ

  • กราบขอบพระเดชพระคุณที่ชี้ทางสว่าง
  • มันต้องไปตามยุคสมัยจริงๆ ครับ... แต่ผมกังวลว่าของเก่ามันจะสูญหายไปหมดซีครับ...
  • ที่สำคัญคือ...ภูมิปัญญาชาวบ้าน...สิ่งที่น่าจะคงยังไว้ให้ลูกหลานได้ศึกษาครับ...

                นมัสการมาด้วยความเคารพ

                         ครูราญเมืองคอน คนนอกระบบ

สวัสดีคะ ครูราญเมืองคอน

  •      ไม่ทราบว่ายังจำกันได้หรือป่าว เมื่อครั้งที่เราเคยเจอกันที่กทม. และต่อไปที่สถาบันสิริธรฯ  (ติ๊ก ต๊อก ๆๆๆๆๆ)
  •      แวะเข้ามาอ่าน ได้บรรยากาศที่อบอุ่น  จากพ่อ...สู่....ลูก (อาจเรียกว่าเป็นลีลาการเรียนรู้อีกแบบหนึ่ง)  
  •   สภาพที่พ่อครูราญสร้างให้ ช่างเอื้อต่อการอบรมสั่งสอนลูก ครูราญจึงซึมซับสิ่งเหล่านี้มาอย่างไม่ต้องสงสัย
  • พี่เองกลับไม่เคยมีบรรยากาศเช่นว่านี้ เพราะพ่อจากไปตั้งแต่พี่ยังเล็ก ๆ เพียง 3ขวบ

สวัสดีครับ...พี่วิมลพรรณ

  • จำได้ครับ...แม่นๆ เลยด้วย...
  • ดีใจมากครับที่...พี่เข้ามาเยี่ยมเป็นกำลังใจ และร่วม  ลปรร...
  • สภาพสังคมในชนบท...วิถีชุมชน...มีอะไรดีๆ เยอะครับ  ผมอาจโชคดีที่ได้เกิดเป็นลูก ของพ่อครับ...
  • อย่าน้อยใจนะครับ... แล้วผมจะเขียนมาเล่าอีก เป็นการแบ่งปันความสุขกันครับ...
  • ขอบพระคุณมากครับ....โอกาสหน้าเชิญใหม่ครับ...
                      ครูราญเมืองคอน คนนอกระบบ

ขอบคุณที่นำสิ่งดีๆมาให้อ่านค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท