คำตอบอยู่ที่นั่น
นั่งทำงานอยู่ที่รัฐแมรีแลนด์มาได้ แปดวันแล้ว นั่งอยู่ในบ้านหน้าจอคมอพิวเตอร์ พร้อมนึกถึงเพื่อนพ้องน้องพี่ (ฟังเหมือนนักการเมืองมากไปหน่อย) ในโครงการการจัดการความรู้ จำได้ว่าอีกไม่กี่วันคณะของเราก็จะจัดอบรมให้กับสพฐ. ได้แต่ขอสมาลาโทษท่านผู้ใหญ่สองท่านของโครงการ คือ ดร.สุวัฒน์และ ดร.เลขา ที่ไม่ได้อยู่ช่วย
แต่ก็จำเป็นค่ะ สองประการคือ ประการแรกมีเค้าโครงหนังสือเล่มหนึ่งที่คิดไว้หลายปีแล้วไม่ได้เริ่มเขียนสักที มีแนวโน้มว่าถ้าไม่ทำอะไรอาจจะตายไปก่อนได้เขียน เจ้าของบ้านนี้เขาให้สัญญาว่าจะให้คอมพิวเตอร์พร้อมอินเตอรเน็ตยี่สิบสี่ชั่วโมง และสวนดอกไม้ที่มีวัชพืชให้ขุดเล่น ก็เลยตัดสินใจ
ประการที่สองก็คือ รู้สึกเหมือนแบตตารี่ในตัวหมด ต้องการชาร์จหน่อย เพราะฉะนั้นหลังจากสองอาทิตย์ก็จะตะลุยเที่ยวอย่างเดียว
ค่อยๆทะยอยลงบทความไว้ใน www.onec.go.th ดูที่มุมขวาล่างจะเห็น edkm วันนี้จะพยายามทำให้เสร็จเรื่องเครื่องมือการจัดการความรู้ เพราะหลายโรงเรียนถามว่า เล่าเรื่องกันหลายรอบจนไม่มีอะไรจะเล่าแล้ว การจัดการความรู้มีแค่นี้หรือ
คำตอบอยู่ที่นั่นค่ะ
ความเห็น (2)
- ตามไปอ่านแล้วค่ะ...
- 24-26 ที่ผ่านมา ได้มีโอกาสเข้าไปช่วย ดร.เลขา กับ ดร.สุวัฒน์ ทำงานให้ สพฐ.ค่ะ (เพราะวันที่ 22-23 ติดประชุมที่เขตฯ ยังเข้าไปไม่ได้ค่ะ)
- งานนี้ (22-23) ศน.ถูกตีลูดอวดแขกอีกแล้วค่ะ
- เคืองจัง ที่ทำอะไรไม่ได้ นอกจากก้มหน้าทำงานกันต่อไปค่ะ
- คิดถึงอาจารย์มาก ๆ ๆ ค่ะ
- ลืมบอกอาจารย์ไปค่ะ ว่า ผอ.ฉลวย-ร.ร.วัดท่าไชย เข้าไปร่วมในเวทีอภิปรายด้วย สมาชิกชื่นชอบกันใหญ่เลยค่ะ
- ได้พบอ.โอมด้วยค่ะ ผอมเพรียวหุ่นดีกว่าที่เคยเห็นบอกว่าที่เป็นอย่างนี้ ต้องลดอาหารจำพวกแป้ง แล้วบอกว่าประมาณเดือนหน้าจะลาบวชค่ะ
- อบอุ่นพบทั้งอ.สุกัญญา อ.กุญชรี พี่อุษา และน้องณัฐจรีย์ เสียดายไม่มีอาจารย์ค่ะ
ดีใจมากที่เห็นข้อความนี้ค่ะ เพราะว่านั่งอยู่คนเดียวในบ้านอยู่ชายป่า มีเสียงนก และใบไม้ไหวเวลาลมพัด นั่งเขียนหนังสือ ได้ถึง หกสิบหน้าแล้วค่ะ
คืนนี้ เจ้าภาพจะพาไปดูดนตรีวง Philadelphia Symphonic Orchestra
สงสัยว่าเรื่องตึลูกอวดแขกนี่คงต้องทำใจละค่ะ เลิกฟังส่วนที่ไม่สบอารมณ์เราก็แล้วกันนะคะ
ส่วนที่จะลงเรื่องเครื่องมือการจัดการคุณภาพยังสรุปไม่เสร็จค่ะเพราะมัวไปเที่ยวก่อนเสร็จ