คุณแม่ขอร้อง!!!!


การที่แม่บอกผมเตือนผมในเรื่องความปลอดภัยในพื้นที่ แสดงว่าความห่วงใยและ ความกังวลภายในใจของแม่มันเอ่อล้นจนพรั่งพรูออกมาเป็นคำพูด...

 

ผมเป็นคนที่ชีพจรลงเท้าอยู่พอประมาณ  จะให้อยู่ที่ไหนนาน ๆ อย่างเป็นเรื่องเป็นราวนี้คงจะเป็นทุกข์ไม่น้อย   ดังนั้นชีวิตที่ผ่านมาคนที่สนิทชิดเชื้อก็จะเห็นผมไปนั่นมานี่อยู่เสมอ ๆ ใกล้ไกลไม่ว่าขอให้ได้ไป

การไปนั่นมานี่ของผม ทำให้ผมได้เห็นในสิ่งที่ไม่เคยเห็น  ได้พบสิ่งใหม่ ๆ และก็ได้มิตรภาพใหม่ ๆ ตามมาด้วย 

ผมอยู่บ้าน (ที่บุรีรัมย์)  ก็เหมือนไม่อยู่บ้าน  ที่กินข้าวเย็นไม่ค่อยจะซ้ำสถานที่  เดี๋ยวไปบ้านลูกศิษย์  เดี๋ยวไปบ้านญาติมิตร  เดี๋ยวก็ไปในที่ที่หัวใจมันเรียกร้อง  จนกับข้าวมื้อเย็นที่แม่เตรียมไว้ในตู้กับข้าวเป็นหมันอยู่บ่อยครั้ง  (แม่น้อยใจเหมือนกันนะ)

ก่อนที่จะมาปัตตานี  แม่บอกผมว่า  "ที่ไหนไม่ควรไปก็อย่าไป"   ซึ่งบ่อยครั้งแม่ได้โทรมาเช็คว่าอยู่ไหน  กินข้าวที่ไหน  ซึ่งเพื่อความสบายใจของแม่ผมก็ตอบแบบส่งเดชไปว่า  กินในมหาวิทยาลัย (ลานอิฐ) นี่แหละ  ทั้งที่ความจริงผมอยู่ที่  "ตลาดโต้รุ่ง"

หลังจากมาอยู่ปัตตานีได้หลายเดือน  ผมก็ได้ไปในหลาย ๆ ที่  ด้วยการอนุเคราะห์ของเพื่อนอาจารย์และลูกศิษย์ ทำให้ได้เห็นในสิ่งที่ไม่เคยเห็น  และได้รู้ในสิ่งที่ไม่ได้รู้ จนรู้สึกว่าในสถานการณ์เช่นนี้คงน่าจะพอได้แล้ว  อยู่กับที่บ้างก็ดี  อย่างน้อยก็จะได้ไม่ต้องโกหกแม่อีก

ดังนั้นระยะหลัง  ใครมาชวนไปไหนก็มักจะไม่ค่อยไป (บางครั้งดูหยิ่ง ๆ)  ถ้างานนั้นไม่สำคัญและจำเป็นจริง ๆ  

วัฒนธรรมของคนบ้านผมไม่ค่อยคุยกันมากนัก  ถ้าไม่เต็มที่แล้วก็จะไม่บอกกัน  เพราะแม่ผมให้สิทธิในการตัดสินใจแก่ลูก ๆ อย่างเต็มที่มาโดยตลอด   การที่แม่บอกผมเตือนผมในเรื่องความปลอดภัยในพื้นที่  แสดงว่าความห่วงใยและ  ความกังวลภายในใจของแม่มันเอ่อล้นจนพรั่งพรูออกมาเป็นคำพูด...

วันนี้แม้จะฝืนความอยากรู้อยากเห็นอยู่บ้างผมขอฟังความแม่  ครับ...

คำสำคัญ (Tags): #แม่
หมายเลขบันทึก: 94808เขียนเมื่อ 7 พฤษภาคม 2007 12:24 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 18:30 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (42)

สวัสดีครับน้องย่ามแดง

          แม่ทุกคน ย่อมห่วงใยลูกเสมอ  ถึงแม้แม่จะรู้ว่า สิ่งที่ลูกคิด สิ่งที่ลูกทำ นั่นย่อมถูกต้องเสมอ เพราะแม่ให้โอกาส และเคารพในการตัดสินใจของลูก 

ถือว่าน้องโชคดีมากครับที่มีคุณแม่ที่เข้าใจ

        แต่การที่เรามาอยู่ในพื้นที่ที่มีความเสี่ยง  แม่ย่อมห่วงเรามากกว่าธรรมดา

        ถึงแม้น้องจะไม่แสดงออกด้วยการกระทำ  แต่เพียงใจเราห่วงใยความรู้สึก ของคนที่ห่วงใยเรา  ถ้าคุณแม่ทราบ คุณแม่คงดีใจนะครับ

สวัสดีค่ะ

แม่ห่วงลูกเสมอ อย่ารำคาญ และเมื่อไรที่เรามีทุกข์ คนแรกที่เราอยากไปหาคือแม่เรา เพราะรู้ว่า แม่เป็นคนที่รักเราที่สุดในโลกค่ะ

P
ความห่วงใยของแม่ยิ่งใหญ่มากครับ...ผมสัมผัสได้ครับ
P
และผมก็รักแม่ที่สุดในโลกเช่นเดียวกันครับ
  • แม่ทุกๆๆคนเป็นห่วงลูกเสมอๆ
  • ดีใจที่ทำตามคำแม่
  • ผมไม่อยากไปงานที่ไม่ดีก่อนไปต่างประเทศ
  • ล้อเล่นนะ
  • ขอให้มีความสุขกับการทำงานครับผม
  • ใช่ค่ะน้องชาย  ขนาดพี่หนิงโตขนาดนี้แล้ว  คุณแม่ก็ยังห่วงอยู่เสมอๆ 
  • ขนาดเรื่องอาหารการกิน  เมื่อไหร่ที่ทำของโปรดของพี่  ก็จะโทรมาตามให้เข้าไปกินอ่ะค่ะ  ทั้งๆที่ในมอ  มีของกินมากมายแต่คุณแม่ก็ยังห่วงกลัวพี่ไม่ได้กินของอร่อยๆ
P
แม๋....ผมก็ว่าจะลองเป็นพ่อดูเหมือนกันเผื่อว่าจะได้สัมผัสความรู้สึกรักลูกของพ่อแม่บ้าง  อิอิ...
P
แต่ยังหาเจ้าสาวไม่ได้...เอื้อยซอยหาหน่อยดิ 

คุณแม่ยังดูสาวอยู่เลยนะค่ะ ...

ลูกไม่ว่าจะโตแค่ไหน แม่ก็รักและเป็นห่วงเสมอค่ะ ... รีบๆ มีลูกซิ อ.ขุน ย่ามแดง จะได้รู้ว่ารักลูกมากแค่ไหน....ยิ้ม ยิ้ม

  • สวัสดีครับ  มิ่งมิตรผู้สัญจรไกลต่างถิ่น
  • ในสายตาของแม่ ..เราโตแค่ไหนก็เป็นเด็กที่ท่านต้องดูแลอย่างไม่รู้จบ...
  • .....
  • ....
  • ขอบคุณบันทึกอันงดงาม  ที่สะท้อนและยืนยันความยิ่งใหญ่ของคำว่า "แม่" ...
  • ขอบคุณครับ
  • สวัสดีค่ะอาจารย์ย่ามแดง
  • ปิ๊กยังเคยได้บอกว่า ชื่นชม ที่คุณแม่ของอาจารย์ยินยอมจะให้อาจารย์มาอยู่ในพื้นที่ ที่เสี่ยงอันตรายถึงชีวิตแบบนี้  นับว่านับถือในน้ำใจ เพราะแม่ย่อมห่วงลูกแน่นอน
  • แต่วันนี้  การที่คุณแม่ออกปากแสดงความห่วงใยออกมานั้น ก็คงเป็นที่สุดแล้ว  อาจารย์ทำเพื่อท่านเถอะค่ะ ท่านจะได้สบายใจ  และเพื่อตัวอาจารย์เองจะได้ปลอดภัยด้วย
  • พระคุ้มครองค่ะอาจารย์ย่ามแดง

ความรักของแม่ยิ่งใหญ่ครับ

แต่มิตรภาพใน G2K ก็ยิ่งใหญ่เหมือนกันนะคะ

ดังนั้น อยากจะบอกว่า "เป็นห่วง" นะครับ

  • น้องย่ามแดงครับ
  • อ่านไม่ออก
  • ลองส่งมาที่ [email protected] ได้ไหมครับ
  • ขอบคุณมากครับ
  • ความรักความห่วงใยของแม่ยิ่งใหญ่ค่ะ
  • เวลาอยู่บ้านทีไร ขนาดโตๆกันแล้วแม่มักจะทำอะไรๆให้เหมือนเดิม ...เหมือนเรายังเล็กๆค่ะ
  • เมื่อก่อนก็จะคอยห้ามท่านไม่ให้ทำเพราะท่านมายุมากขึ้น เราก็โตแล้ว
  • แต่ตอนนี้ถ้าไม่หนักเกินไปสำหรับกำลังท่านก็ให้ท่านทำค่ะ เพราะสังเกตว่าท่านทำแล้วมีความสุข
P
กำลังหาเจ้าสาวอยู่ครับ  อาจารย์
P

ขอยืนยันตามความเห็นของอ้ายแผ่นดิน

"ในสายตาของแม่ ..เราโตแค่ไหนก็เป็นเด็กที่ท่านต้องดูแลอย่างไม่รู้จบ..."

 

P
ถึงวันนี้นอกจากดูแลตัวเองแล้ว   ก็มีแต่ขอให้พระคุ้มครองนั่นแหละครับ
P
ชีวิตบั้นปลาย  สิ่งที่จะทำให้ญาติผู้ใหญ่ทุกคนได้คือสร้างความสุขให้ท่านครับ....

สวัสดีค่ะคุณย่ามแดง

ความรักของแม่ยิ่งใหญ่ที่สุ้ด....

ขอบคุณค่ะ 

สวัสดีค่ะคุณน้องย่ามแดง

..........................................

แม่สละสวย สละสาว คราวอุ้มท้อง
แม่ไม่ร้อง แม่ไม่บ่น แม่ทนได้
แม่เฝ้าถนอม จนครรภ์แก่ แม่เต็มใจ
จะหาใคร เหมือนแม่ แพ้ทุกคน
ครบเก้าเดือน เคลื่อนคลอด รอดชีวิต
แม่ใกล้ชิด ลูกน้อย คอยฝึกฝน
แม่ลำบาก อย่างไร ใจแม่ทน
สายเลือดข้น เต้าแม่กลั่น ปันลูกกิน
แม่ป้องริ้น ป้องไร มิให้ผ่าน
แม่สงสาร ห่วงลูกยา กว่าทรัพย์สิน
แม่เห่กล่อม ยามนิทรา เป็นอาจิณ
แม่ไม่ผิน แม่ไม่ผัน ทุกวันมา
ยามลูกสุข แม่สุขสม อารมณ์ชื่น
ยามลูกขื่น แม่ขม ระทมกว่า
ยามลูกไข้ แม่อดนอน ร้อนอุรา
ยามลูกยา อับโชค แม่โศกใจ
คราลูกหิว แม่หิวกว่า น้ำตาร่วง
แม่เป็นห่วง ดิ้นรนหา เอามาให้
แม้แม่อด หมดข้าวปลาไม่ว่าไร
แม่สละได้ ลูกอิ่มแปร้ แม่ทนเอา
ใครไหนเล่า เฝ้าอบรม บ่มนิสัย
แม้เติบใหญ่ ไม่ท้อถอย คอยนั่งเฝ้า
พระคุณเลิศ ลูกโศก ช่วยบรรเทา
ใครไหนเล่า รักมั่นแท้ แม่ฉันเอง...................................................

เห็นว่าเป็นบทกลอนสอนใจได้ดีก็เลย  นำมาแบ่งปันกันค่ะ

ขอบคุณค่ะ

 

P

โอ้โห้!!  มาเป็นกวีศรีปราชญ์เลยนะครับ

ขอบคุณครับ

  • ลานอิฐ...อืม ผมชอบกินข้าวแกงร้านนครฯ (อยู่ประมาณห้องกลางๆ)
  • แต่ร้านแรก(ที่อยู่ใกล้หอหญิง) นี่อาถรรพ์นะครับ  จะเป็นร้านที่ไม่ค่อยอร่อย  และเปลี่ยนมือบ่อย ตอนนี้ไม่รู้เป็นไงบ้าง
  • อูย  คนพูดถึงอดีตนี่เขาเรียกคนแก่เปล่าเนี่ย
  • แต่ถึงอย่างไรเชื่อแม่ก็ดีนะครับ
ขอให้อยู่ดีมีสุข ทุกเรื่องครับ
P
จะตามไปดูร้านข้าวแกงที่ว่าครับ
P
ขอให้อยู่ดีมีสุขเช่นเดียวกันครับ

รูปกับคุณแม่ น่ารักมากคะ...

..อ่านบันทึก...แล้ว หม่นๆคะ....

  เป็นกำลังใจ อยู่ที่สุรินทร์คะ น้องย่ามแดง
 

P
ขอบคุณครับกำลังใจใหญ่เท่าช้าง  จากเมืองสุรินทร์

ผมประทับใจในความรักของ อ.ย่ามแดง ที่มีต่อแม่ และแม่มีต่ออาจารย์ครับ

ทำงานในพื้นที่ใครๆก็เป็นห่วง โดยเฉพาะคนที่รักเราก็คงคิดมาก ทำให้ท่านสบายใจนั้นดีที่สุดครับ

ผมขอฝากกำลังใจไปให้หอบใหญ่ๆครับ

P
นี่ก็ได้กำลังใจอีกเป็นหอบ...ขอบคุณครับ

แม่เป็นห่วง ชาว Go to know ก็คงเป็นห่วงไม่แพ้กันนะคะ พระคุ้มครองนะคะ อยู่ในมหาวิทยาลัยคุยกับชาวบล็อก คงจะปลอดภัยกว่ามังคะ

P
ขอบคุณครับ  แรงใจล้นหลามเลยทีเดียว
ยังไม่นอนอีกหรอค่ะ ... ยิ้ม ยิ้ม...สบายดีนะค่ะ
  • สวัสดีครับ อ.ย่ามแดง
  • แม้ผมจะมาสาย แต่ก็ทำตามที่ท่านบอกไว้ก็ไม่มีปัญหาครับ
  • ความปลอดภัยเกิดได้ทุกๆที่แม้ในสงครามก็ตาม ขอให้มีสตินะครับ เดินอย่างมีสติ
  • ทุกอย่างจะปลอดภัยครับ ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ

ถึงน้อง อ.ขุน

          ช่วยดูแลตัวเองและห้ามประมาทเป็นอันขาดทั้งชีวิต  &  จิตใจ    ลูกช้ำจิตแม่ช้ำมากกว่า    บาดแผลนะยังพอทายาให้ได้   แต่บาแผลในใจไม่รู้จะทายาอะไร    

         รักแม่อย่ารีบรักเมีย

P
แต่แม่ไล่ให้หาเมียแล้วทำไงดีครับ
P
กว่าจะได้ตอบกระทู้ อ.แป๋ว  ก็วันใหม่แล้ว  อิอิ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท