เรื่องเล่าของหนุ่มอเมริกันเกาหลี

ความหมาย เมื่อเราตระหนักถึงความป่วยไข้ในตัวผู้คน ความอ่อนแอรันทด และเบี่ยงเบนทางสังคม ที่เราแต่ละดำรงอยู่

เรื่องเล่าของหนุ่มอเมริกันเกาหลี 

เมื่อความแปลกแยกของตัวตน

ไม่ได้ทำร้ายเฉพาะตนเอง

แต่เป็นผู้คนซึ่งอยู่รอบข้าง 

ในสัปดาห์ของความเจ็บปวด ท่ามกลางโศกนาฏกรรมในมหาวิทยาลัยเวอร์จิเนียเทค  

ภาพของชายหนุ่มเกาหลีใต้ ซึ่งแทบจะไม่มีใครรู้จักในเมือง กลายเป็นคนดังข้ามโลกเพียงข้ามคืน เขาเป็นพลเมืองอเมริกันเชื้อชาติเกาหลี ที่กระทำความรุนแรงต่อผู้อื่นในห้องเรียน  

ชีวิตของเขาได้รับการอธิบายอย่างต่อเนื่องจากเนื้อข่าว ว่าความผิดปกติในชีวิตเริ่มต้นจาก อาการหลบหนี ไม่ยุ่งเกี่ยว ไม่สังคม หมกมุ่นในความรุนแรง โดยเฉพาะที่สะท้อนจากข้อเขียนบทละครในชั้นเรียน และมีเค้าลางว่าอาจก่อความรุนแรงต่อผู้อื่น  

ความแปลกแยกและเบี่ยงเบนจากสังคม แทบจะไม่ได้รับการสนับสนุนเป็นเหตุผลหลัก เท่ากับการที่เขาใช้ความรุนแรงเหล่านั้นกับผู้คน ไม่มีการอธิบายถึงสิ่งที่เขากระทำในท่ามกลางความป่วยไข้ จนนำไปสู่การทำร้ายผู้อื่น มีหลายคำถามเกิดขึ้น ในคำอธิบายเพื่อระบุว่า เขามีพฤติกรรมโน้มเอียงในการใช้ความรุนแรง จนข้อสรุปไปเพิ่มเติมที่ประเด็นของอาวุธปืน และนโยบายสาธารณะเรื่องอาวุธปืนในสังคมอเมริกัน 

มีเรื่องเล่าหนึ่งโดยส่วนตัว เมื่อครั้งหนึ่งได้แลกเปลี่ยนเรื่องราว ในเส้นทางชีวิตวัยรุ่นกับคนอื่น เกิดขึ้นในขณะที่พูดคุยเล่นกับเพื่อน หลังจากเขาเคยไปใช้ชีวิต ค้นหาตัวตน และค้นพบความเป็นวัยรุ่นที่นิวยอร์ก เราพูดคุยและบอกกล่าวกันหลายเรื่อง นับจากเรื่องเพื่อน การเรียน การคบผู้หญิง การทดลองยา จนกระทั่งเขาเล่าถึงเพื่อนคนหนึ่ง ที่เป็นเด็กอเมริกันเกาหลีซึ่งชอบฆ่าตัวตาย 

เขาเล่าถึงเพื่อนคนหนึ่ง เป็นเด็กกำพร้าเกาหลี ที่มาเติบโตและใช้ชีวิตในนิวยอร์ก เพราะมีครอบครัวอเมริกันรับเลี้ยง ช่วงชีวิตวัยรุ่นที่เขาสร้างความตลกขบขันให้กับเพื่อน คือความพยายามที่จะฆ่าตัวตาย เขาพยายามตายบ่อยมาก หลายวิธี และหลายครั้ง

ทั้งกินยา เสพยา และกรีดข้อมือ แต่ทุกครั้งเขารอด เพราะมีคนอยู่รอบข้างพาส่งโรงพยาบาลได้ทัน จนมีเรื่องราวของความน่าเบื่อในกลุ่มเพื่อน ที่ต้องพาเขาไปหาหมอเพื่อยื้อชีวิต แกล้งพูดถึงหนทางอันหลุดพ้นที่เหมือนประชดว่า 

ถ้าอยากตายนะ วันหลังไม่ต้องกรีดแขน กรีดข้อมือทางขวาง หมอเย็บต่อเส้นเลือดได้ง่าย ถ้าอยากตายจริงๆ กรีดข้อมือทางยาวเลย ตายแน่นอน เพราะมันเย็บลำบาก 

หลังจากนั้นไม่พ้นสัปดาห์ ความฝันของหนุ่มอเมริกันเกาหลีก็บรรลุ เมื่อเพื่อนกลับมาห้องแล้วพบว่า เขานอนจมในอ่างน้ำ แม้จะส่งโรงพยาบาลก็ไม่สามารถยื้อชีวิตไว้ได้ 

ในคำตอบที่ยังคงวนเวียนอยู่เช่นเดิม ท่ามกลางความอ่อนแอเจ็บปวด และป่วยไข้ของผู้คน การค้นหาตัวตน ไม่ใช่แค่เรื่องสนุกที่พร้อมจะพูดเอามัน หรือเป็นเพียงคำสวยงามเวลาจะก้าวผ่านวัยรุ่น แต่คือความจริงของชีวิต ในยามที่เราจะได้มีโอกาสแลเห็นว่า เรายืนอยู่บนโลกนี้เพื่ออะไร 

สื่อมวลชนอเมริกัน ยังไม่สามารถค้นหาความแปลกแยกในตัวตน ซึ่งเป็นตัวการสำคัญ ที่ทำให้ชายหนุ่มที่ก่อความรุนแรงต่อผู้อื่นเชื่อมั่น แม้ในบทบันทึกจะยืนยัน ว่าเขาเชื่อมั่นในสิ่งที่ตนเองกำลังกระทำ ว่าเป็นความถูกต้อง 

ไม่แปลกหากจะมีใครสักคน โพล่งประโยคเสียดแทงใจว่า เราทุกคนต่างสร้างความรุนแรงนี้ขึ้นมา เพราะเราไม่ทันได้สังเกตว่าคนอ่อนแอนั้น เป็นใครหรืออยู่ที่ใด เพราะเราเชื่อว่า เขาจะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เรา และเราไม่รับรู้ 

ไม่แปลกที่เราจะค้นพบกับความผิดพลาดว่า เราเองก็เป็นส่วนหนึ่ง ที่ปล่อยให้ผู้อ่อนแอป่วยไข้เหล่านี้เชื่อมั่น ว่าการใช้ความรุนแรงต่อผู้อื่นคือคำตอบในการแก้ปัญหาของชีวิตเขา แม้จะเป็นเพียงการแก้ปัญหาของเขาเองก็ตาม ไม่นับกับจุดอ่อนของสังคมมนุษย์ ที่บ่อยครั้งเรามักปล่อยให้คนป่วยไข้ ได้ปกครองผู้คน ในท่ามกลางสังคมมนุษย์ที่เรามั่นใจว่าเป็นทางสู่อนาคต เพียงเพราะเราเชื่อว่าเขาเป็นคนปกติ และเป็นคนที่ดีกว่า พิเศษกว่าคนอื่นในสังคม 

หากนับความอ่อนแอเจ็บปวดในตัวตน ว่าเป็นความป่วยไข้ในใจประการหนึ่ง ข้อกล่าวอ้างของหนุ่มเกาหลีใต้ ที่ประกาศว่าพวกคุณบังคับให้ผมต้องกระทำนั้น คล้ายคำพูดของหนุ่มนิวยอร์ก เชื้อชาติเกาหลีที่กรีดแขนตัวเองจนตาย เพียงแต่คนสองคน เลือกหนทางที่แตกต่างกัน คนหนึ่งเลือกปฏิบัติต่อผู้อื่น อีกคนเลือกปฏิบัติต่อตนเอง 

ไม่แน่ใจหากเราจะพบว่า การตรวจสอบ เหลียวมอง ฟอกย้อมจิตใจ และบำบัดอารมณ์ คือหนึ่งในขั้นตอนของสังคม ที่สามารถเหนี่ยวนำเขาเหล่านั้น ให้กลับคืนมาจากความเบี่ยงเบน จะน่าสนใจมากว่า ถ้าเรานำเขาเหล่านั้นกลับคืนมา แทนที่เขาเหล่านั้นจะเป็นคนนอกของสังคมต่อไป 

สิ่งที่เราสามารถเชื่อมั่นได้ในวันนี้ คือ เราสามารถเริ่มต้นเรียนรู้ ตระหนักรู้ และลำดับความเข้าใจทั้งตนเอง และผู้คนรอบข้าง ว่าเราเริ่มอาการตัวตนที่สูญหาย แล้วหรือยัง