เมื่อคืนวันจันทร์ที่31/04/50ผมได้ดูรายการทีวีช่อง 9 จึงได้รู้จักกับ มูลนิธิสุธาสินี น้อยอินทร์ เพื่อเด็กและเยาวชน มุลนิธิดังกล่าวได้รับเด็กและเยาวชนที่ติดเชื้อHIVจากมารดา มาเลี้ยงดูไว้ที่มูลนิธิจำนวน106คน ซึ่งเป็นเด็กจำนวนมาก จึงมีค่าใช้จ่ายภายในมูลนิธิต่อเดือนแป็นเงินจำนวนหลายแสนบาท เงินจำนวนหลายแสนที่ว่านี้ใช้จ่ายทั้งค่าอาหาร ค่ายา ค่าเสื้อผ้า ค่าไปโรงเรียนของเด็ก เลยมีเหตุผลที่ว่าต้องการเงินมาใช้จ่ายภายในมูลเป็นจำนวนมาก ซึ่งปัจจุบันทางมูลนิธิไม่มีเงินที่จะมาใช้จ่ายเพื่อช่วยเหลือเด็กที่ติดเชื้อ HIV ขนาดวันที่มาอัดรายการ แม่ติ๋ว(คือผู้ก่อตั้งมูลนิธิดังกล่าว)ต้องขายสร้อยคอของตัวเองเพื่อใช้เป็นค่าเดินทางของเด็กๆมายังห้องอัดรายการ ผมได้ฟังเรื่องราวของแม่ติ๋วแล้วรู้สึกเห็นใจเป็นอย่างมาก ไม่เคยคิดเลยว่าจะมีผู้หญิงคนหนึ่งที่ชื่อแม่ติ๋วได้ทุ่มเทชีวิตทั้งชีวิตเพื่อดูแลเด็กๆที่ป่วย ทั้งๆที่ตัวเองก็ป่วยแล้วก็ป่วยหนักกว่าเด็กๆหลายเท่า ตัวแม่ติ๋วป่วยเป็นมะเร็งลำใส้ใหญ่ ซึ่งวันที่ผมได้ดูรายการผมเองยังรู้สึกได้เลยว่าแม่ติ๋วป่วยหนักมาก ผมในฐานะผู้ชมรายการผมได้เห็นความเพียรพยาม เห็นการต่อสู้เพื่อเอาชนะโรคร้าย แต่ที่ยิ่งใหญ่และกินใจผมมากๆเลยก็คือแม่ติ๋วได้ต่อสู้เพื่อเด็กและเยาวชนที่ติดเชื้อHIVทั้งชีวิตและจิตรใจของแม่ติ๋ว โดยไม่คิดหวังอะไรตอบแทนเลย จากเรื่องราวดังที่กล่าวมาทั้งหมดผมได้รู้ถึงหน้าที่ของการเป็นมนุษย์ของแม่ติ๋วที่เสียสละและทุ้มเททั้งชีวิตเพื่อเด็กและเยาวชนที่ติดเชื้อHIVจากมารดา ผมจึงได้ร่วมช่วยเหลือเด็กและเยาวชนผ่านทางเลขที่บัญชี 561-2-21187-7 ธนาคารไทยพาณิตย์ จำกัดมหาชน สาขา ยโสธร ผมอยากเห็นการช่วยเหลือซึ่งกันของคนไทยอย่างแม่ติ๋วมีเกิดขึ้นตลอดไป
ไม่มีความเห็น