คำศัพท์ใหม่ของลูก

เมื่อวานซืน พาลูกไปซื้อขนมในตลาดยะลา ถึงที่หมายก็จอดรถแล้วก็ลงไปซื้อขนมที่ตั้งใจไว้ ปรากฏว่า เมื่อจะขึ้นรถกลับ คุณลูกไม่ยอมขึ้นครับ ตะโกนออกมาว่า "อาบี (พ่อ) จะกินใส้กรอก" ผมยิ้มอย่างไม่เชื่อว่า ลูกจะรู้จักใส้กรอก เพราะตลอดที่แก่เริ่มพูดนี้ จำได้ว่า เป็นเวลาเกือบๆ สี่เดือนแล้วที่ผมไม่ได้ศัพท์คำนี้กับลูกเลย ผมเลยต้องทดสอบก่อนว่าลูกรู้จักใส้กรอกจริงหรือเปล่า หรือว่าแค่ได้ยินมาแล้วพูดไป ผมเลยถามว่า ใส้กรอกอยู่ที่ไหน ปรากฏว่า แก่ลากไปถูกที่ครับ พร้อมกับชี้ไปยังใส้กรอกที่ต้องการได้อย่างถูกต้อง ผมต้องหันไปถามภรรยา ซึ่งอยู่กับลูกตลอดเวลาว่า ลูกจำได้งัยว่าแบบนี้คือใส้กรอก ภรรยาผมก็ทำหน้างงเหมือนกัน เนื่องจากนานเกือบสี่เดือนแล้วครับ ที่บ้านของผมไม่พูดถึงใส่กรอกเลย

เป็นอันว่าผมต้องซื้อใส้กรอกให้ลูกครับ ซื้อห้าชิ้น ปรากฏหมดทั้งห้าชิ้นครับ แสดงว่าคุณลูกชอบจริงๆ

มีคำศัพท์อีกคำหนึ่ง ซึ่งอันนี้คิดว่าได้จากการที่ลูกของผมไปเล่นกับพี่ๆ แล้วเวลาแก่ว่างๆ แก่ก็จะเรียกชื่อผมแล้วตามด้วยคำศัพท์นี้ (คำมีเสียงแปลกๆ ครับ ไม่รู้ใช่ความหมายที่เราเข้าใจหรือเปล่า คือเป็นคำที่ไม่มีความหมายก็อาจเป็นไปได้ ส่วนคำที่ผมคิดว่าลูกกำลังพูดนั้น คิดว่าเป็นคำศัพท์ที่ไม่สุภาพเท่าไรครับ) บางทีเรียกจนผมรำคาญ เป็นอย่างนี้มาสามวันแล้วครับ เมื่อวานผมเลยลองดูบ้าง เวลาแก่เรียกชื่อผมกับคำศัพท์ดังกล่าว ผมก็จะเรียกชื่อแก่กลับไปพร้อมคำศัพท์นั้นด้วย ปรากฏว่าแก่ยิ้มๆ แล้วบางที่ทำหน้างอนกลับ

คำศัพท์ที่เด็กเล็กๆ เรียนรู้มาจากสิ่งแวดล้อมที่แก่สัมผัสครับ ดังนั้นสิ่งที่พ่อแม่ไม่ควรละเลยคือการกระตุ้นให้ลูกๆ ได้เรียนรู้จากสิ่งแวดล้อมครับ ปัจจุบันลูกของผมมีคำศัพท์เพิ่มขึ้นมาก ทั้งจากสิ่งแวดล้อม จากหนังสือภาพต่างๆ และจากรูปภาพต่างๆในคอมพิวเตอร์ของผม ซึ่งถ้าในการประสบกับสิ่งต่างๆ แล้วพ่อแม่ไม่ใสใจ เด็กก็ไม่สามารถได้คำศัพท์ใหม่เลยครับ ซึ่งอันนี้น่าเสียดาย

สละเวลาซักนิดแนะนำลูกในสิ่งใหม่ๆ เพื่อพัฒนาทักษะของเขาที่ดีขึ้นครับ