การทำงานกับการพักผ่อน กับภาพสวยๆ ของทะเลหน้าหนาว

คนเราไม่ควรจริงจังกับชีวิตมากจนเกินไป สุดท้ายมีชีวิตอยู่กันส่วนใหญ่ไม่เกิน 100 ปี ก็ตายกันหมดแล้ว

    สมัยเรียนอยู่ปริญญาตรีตอนปี 3  เอกชีววิทยา  ช่วงงานลอยกระทง (เดือนพฤศจิกายน) พวกเราช่วยกันทำงานขายของ เช่น ขายลูกชิ้น เป็นต้น ได้กำไรมา 3 พันกว่าบาท  พอเสร็จงานแล้วทีมงานคิดว่าในเมื่อพวกเราเป็นคนหาเงินมาได้ ก็ควรใช้เงินบ้าง สรุปว่าเราจะไปเที่ยวทะเลกัน ทะเลที่ใกล้กรุงเทพฯ ตอนนั้นอยู่ทางภาคตะวันออก เราก็ไปทะเลใกล้ๆ แถวชลบุรี เมื่อ 20 กว่าปีก่อน ไปเดือนธันวาคม หน้าหนาว ลมหนาวพัดมาทั้งวันหนาวมาก ลงทะเลแทบไม่ได้ ต้องลงตอนช่วงเที่ยงๆ เวลาอื่น ๆ เราก็อยู่ในบ้านพัก หาของมารับประทานกัน เราได้พักค้างคืนกันคืนหนึ่ง บ้านหลังเดียวแยกห้องหญิง-ชาย ผู้ชายไปน้อยแค่ 3 คน (ทั้งวิชาเอกมีผู้ชาย 4 คน ผู้หญิง 18 คน) ส่วนผู้หญิงไปกันราว ๆ 10 คน)   ตั้งแต่นั้นผมมาฝังใจเลยว่า หน้าหนาวต้องไม่ไปเที่ยวทะเลเพราะลมหนาวพัดเข้าฝั่งตลอดเวลา ลมแรง อากาศหนาว ไม่น่าเล่นน้ำทะเล

    พอช่วง 10-11 ธันวาคม ช่วงหน้าหนาวปีนี้ ผมได้มีโอกาสไปเที่ยวทะเลแถวจังหวัดระยอง บรรยากาศเก่าๆ เมื่อ 20 กว่าปีก่อน หายไป หน้าหนาวไม่ค่อยหนาวแล้ว อากาศอบอุ่น แต่แดดจัด เล่นน้ำทะเลได้เฉพาะตอนเช้า และตอนเย็นเท่านั้น กลางวันแดดร้อนเปรี้ยงเลย เดี๋ยวนี้ชั้นโอโซนถูกทำลายไปมาก ทำให้แสงอุลตร้าไวโอเลทส่องเข้ามาที่ผิวโลกได้มากขึ้น ขืนเล่นน้ำทะเลตอนกลางวัน มีหวังเป็นมะเร็งผิวหนังเร็วขึ้น ตอนกลางวันเราก็หลบอยู่ในร่ม

    สังเกตคนไปเที่ยว ผู้ชายต้องมีของมึนเมา ดื่มกินกันเต็มที่ ตั้งแต่กลางวันยันกลางคืน กลางคืนนอกจากร้องเพลงคาราโอเกะแล้ว ก็ตั้งวงเล่นไพ่กันอีก แถมสูบบุหรี่กันทุกคน สังเกตว่าหลายคนทำงานเงินเดือนไม่ถึงหลักหมื่น ใช้ชีวิตแบบตามใจตัวเองหรือสุดโต่งแบบนี้ ชีวิตยามที่ไม่มีแรงทำงานก็จะลำบากมากเลย

    สังเกตผู้หญิง แม้ว่าจะช็อปปิ้ง ซื้อของเก่ง แต่ก็รู้จักเก็บเงิน ดังนั้นในครอบครัวหนึ่งผู้หญิงก็เป็นหลักของครอบครัวได้ดี (ทางด้านเก็บเงิน)

    ผมคิดต่อไปอีกว่า การไปเที่ยวแบบสุดโต่งเกินไปก็ไม่เป็นผลดี กิน-เที่ยวเต็มที่ ไม่ค่อยได้พักผ่อน พอกลับมาถึงวันทำงานก็ไม่อยากทำงาน กลายเป็นว่า "ไปชาร์ทแบตฯ" กลับมา แทนที่แบตเตอรี่จะเต็ม กลายเป็นว่าแบตเตอรี่หมด

    ถ้าฝ่ายจัดนำเที่ยว เดินสายกลาง ให้ไปเที่ยวชาร์ทแบตฯ แต่ก็มีการสัมมนาพูดคุยเรื่องงานบ้าง สัก 1-2 ชั่วโมง ก็จะดีมาก ได้ทั้งงานและเที่ยวพักผ่อน (เช่น คุยเรื่อง KM ไง หรือ พูดเปิดใจ บรรยากาศสบายๆ ถือว่าเปลี่ยนที่ทำงานชั่วคราว)

    ผมยังมีความเห็นอีกว่า การทำงานกับการพักผ่อนเป็นของที่ทำคู่กันไปได้อย่างกลมกลืน เช่น ทำงานเหนื่อย ๆ เราก็อาจร้องเพลงไปได้ด้วย หรือพูดคุยผ่อนคลายบ้างในเช่วงเวลาพักงาน หรือว่าทำงานไปด้วยก็สนุกไปด้วยได้ และคนเราไม่ควรจริงจังกับชีวิตมากจนเกินไป สุดท้ายอยู่กันส่วนใหญ่ไม่เกิน 100 ปี ก็ตายกันหมดแล้ว

   ในชีวิตของผม ผมเดินทางค่อนข้างบ่อย ช่วงที่เดินทางนี่ผมก็ถือว่าเป็นการพักผ่อนสมอง ระหว่างเดินทางสมองก็จะคิดเรื่องงานออกเพราะว่า สมองค่อนข้างปลอดโปร่งผ่อนคลาย มีสมาธิ คิดอะไรก็จะคิดออกในช่วงเดินทางนี่แหลครับ เมื่อคิดออกแล้วก็ต้องรีบจดเอาไว้เดียวจะลืมครับ..........ใครคิดเห็นอย่างไรขอเชิญแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันบ้างนะครับ

     ต่อไปนี้ก็เป็นหน้าที่ของภาพสวยๆ ของทะเลหน้าหนาว ที่ผมถ่ายเก็บมาฝากครับ

	ภาพที่ 1 บรรยากาศยาม 6 โมงเช้า (แก่ๆ)  พระอาทิตย์ขึ้นทางตะวันออกของหาดระยอง
	ภาพที่ 2 วันรุ่น สาวๆ เชียร์เพื่อนเล่นน้ำยามเช้า
	ภาพที่ 3 เรือเร็วจอดรอนักท่องเที่ยว
	ภาพที่ 4,5,6 บรรยากาศยามกลางวัน (วิวคล้ายกัน) หาดทราย,สายลม,แสงแดด,ทะเล และอย่าลืมต้นมะพร้าวครับ
	ภาพที่ 7 บรรยากาศยามเย็นทิศตะวันตก
	ภาพที่ 8,9 ป้ายที่พักของเรา ทายซิว่าพักที่ไหน

[บอย สหเวช]

ชีวิตคนเรากับธรรมชาติเป็นของคู่กัน ธรรมชาติมีเสน่ห์ในตัวของมัน เมื่ออยู่กับธรรมชาติและปลดปล่อยความคิดให้เป็นอิสระ ไม่ยึดติดกับสิ่งสมมุติใด ๆ ทุกสิ่งล้วนเป็นไตรลักษณ์ความคิดที่ปล่อยวาง และผ่อนคลาย จะช่วยทำให้มีพลังแห่งการสร้างสรรค์ 

[ภูคา]

อยากไปเที่ยวทะเล.......................