ไม่ค่อยได้มาเขียน blog เท่าไหร่ครับ เพราะช่วงนี้โดยส่วนใหญ่จะไปเข้า บล็อค ของเด็ก เพราะเป็นอาจารย์ต้องพยายามตามเด็กให้ทันครับ ห่างหายไปช่วงหนึ่งก็มีเรื่องอะไรมาเล่าเยอะครับ แต่ในช่วงนี้ผมอยากให้ทุกคนร่วมกันไว้อาลัยกับการเสีย ดอกไม้ดอกหนึ่ง ที่ ม.อ. ปัตตานี พยามฟูมฟัก และพัฒนาเขาให้เป็นคนดีของสังคม ช่วยเหลือสังคม แต่ปัจจุบันเราได้สูญเสียเขาไป กับเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด และไม่คาดฝัน ผมอยากให้ทุกคนลองอ่านบทความนี้ครับ (ซึ่งผมได้เขียนลงที่ Learner แต่ก็อยากให้ gotoknow ลองอ่านดูน่ะครับ
วิชาเอกภูมิศาสตร์ วิชาโทประวัติศาสตร์
คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์
ชาวอำเภอฝาง จังหวัดเชียงใหม่
ผู้เคราะห์ร้ายจากเหตุการณ์ระเบิดที่บริเวณร้านเบิ้มก๋วยเตี๋ยวนครปฐม
ข้างห้างแว่นบิวตี้ฟูล ตลาดโต้รุ้ง เมื่อประมาณ 20.30 น.
คืนวันที่ 30 เมษายน 50
อุทิศคุณความดีทั้งหลายที่ผมทำมาให้น้องบ้วยครับ ผมฟัง nation ช่อง 5 ตอนเช้า (วันที่ 2 พ.ค. 2550) ผู้รายงานข่าว สัมภาษณ์คุณแม่ของน้องบ๊วย คุณแม่เขาพูดได้ซึ้งใจมากครับ ว่า "ลูกของดิฉันตัดสินใจเรียนที่ มอ.ปัตตานี เพราะเขารักที่นี้ ที่มอ.ปัตตานี ไม่มีการแบ่งว่ากลุ่มใดจะนับถือศาสนาอะไร จะมีวิถีชีวิตอย่างไร ลูกของดิฉันบอกฉันเสมอว่า คนที่นี้รักในผืนแผ่นดินนี้และรักจะอยู่ร่วมกัน แม่ไม่ต้องห่วง ลูกรักปัตตานี เหมือนกับที่ลูกรักเชียงใหม่ (บ้านเกิดของน้องบ๊วย)" เป็นสิ่งที่ผมฟังแล้วรู้สึกดีใจ และภูมิใจกับนักศึกษาคนนี้มาก
เหตุการณ์ที่นี้มีคนเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่พยายามให้คนที่นี้แตกแยกกัน เพราะเขามีผลประโยชน์แฝงอยู่ ยิ่งเหตุการณ์รุนแรงเท่าไหร่ เขายิ่งได้ผลประโยชน์มาก ประชาชนตาดำๆ เท่านั้นที่ไม่รู้และเป็นเครื่องมือหากินของบุคคลกลุ่มนี้ ประกอบกับคนไทยอีก 73 จังหวัด คิดกับพื้นที่ 3 จังหวัดอย่างไร คนที่นี้ไม่ต้องการความสงสาร แต่ขอให้เข้าใจเขาบ้าง เข้าใจว่า เขาโดนกระทำมากเพียงไร เข้าใจว่า กำลังใจที่เขาได้รับจากหลายๆ ฝ่ายนั้นพวกเขาขอ ขอบคุณ
แต่ขออย่าให้บุคคลอื่น ซ้ำเติมให้เหตุการณ์ต่างๆ เลวร้ายขึ้นอีก ยิ่งหลายคนด่าพวกโจร "เอามันไปประหารซ่ะ! เอามันไปฆ่า! มึงอย่ามาอยู่ในดินแดนของกู! ฯลฯ" หลายคนได้ความสะใจ หลายคนรู้สึกค่อยยังชั่วจากการได้บ่น เพราะเบื่อกับปัญหานี้ แต่การที่คุณบ่นน่ะ หรือที่คุณคิดอยู่ ทำลายคนในพื้นที่แบบทางอ้อม ทำลายความสงบที่นี้ เพราะคุณยิ่งบ่นเพราะเบื่อกับเหตุการณ์มากเท่าไหร่ พวกนั้นยิ่งสะใจ เพราะคุณตกเป็นเครื่องมือของพวกเขาทางอ้อมแล้ว คือ การได้ยั่วยุให้คนเขาเกลียดกัน และยิ่งจะปฏิบัติการณ์มากขึ้นกว่าเดิม การทำงานของที่นี้อยากให้มันสงบ ต้องหยุดการ PR. และต้องขอให้ทุกคนใจเย็นเพราะเรื่องนี้ปัญหานี้มันเกี่ยวข้องกับคนหลายฝ่าย หลาย รวมทั้งพวกคุณด้วย
ทุกคนช่วยได้นะครับ ในการคิดก่อนพูด คิดก่อนเขียน และคิดก่อนทำ เห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวมมากกว่าประโยชน์ส่วนตนเป็นสำคัญครับ เพราะปัญหานี้ไม่ใช้เป็นปัญหาเพียงแค่คนใน 3 จังหวัดเท่านั้น แต่มันเป็นปัญหาของคนทั้งประเทศ เป็นปัญหาที่มองว่า เหตุการณ์จะสงบได้หรือไม่นั้นขึ้นอยู่กับคุณ คุณ และคุณทุกคนครับ
ขอร่วมไว้อาลัยแด่ นายพันธพงศ์ โสภาศรี น้องบ๊วย ด้วยค่ะ ขอให้น้องบ๊วยไปสู่สุขคติค่ะ
และขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวของน้องบ๊วยด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์
ราณีขอร่วมไว้อาลัยกับน้องพันธพงศ์ โสภาศรี ค่ะไม่รู้ว่าสังคมเริ่มหลงทางกันหรือเปล่า แต่ราณีก็ขอให้ภาคใต้ มีความสงบสุขและคนไทยทุกคนรักกันมาก ๆ ค่ะ
paew เมื่อ |
ขอบคุณครับ คุณเม้งยินดีที่ได้รู้จักครับ
คุณเม้งก็ช่วยแก้ไขปัญหาที่นี้ได้น่ะครับ ขอบคุณล่วงหน้วครับ
สวัสดีค่ะ
แวะมาร่วมไว้อาลัย ด้วยค่ะ
นายพันธพงศ์ โสภาศรี
น้องบ๊วยด้วยค่ะ
...
ขอให้ชีวิตเดินทางไปสู่โลกใหม่ที่งดงาม
....
ความตาย เป็นจุดจบ เพื่อนำไปสู่การเริ่มต้นใหม่ของชีวิตและสังคม
...
ทางครอบครัว ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจที่ส่งให้
ทำให้แม่ มีกำลังใจสู้ต่อไปค่ะ
.......พระเจ้าอวยพร.......
หมอก |